*พุ่งกลับเข้ามา

คุณตา...

มาแล้วๆ

เอ้า!

คุณตาหายไปไหนอะ?

แหน่ะ

คงเป็นมุขงอนหลานละสิ

ฮิๆ

อ้าว จะหยุดทำไมครับ

เอ้า...

รู้สึกอะไรก็พูดไป

ขอโทษ

ผิดไปแล้ว

ผมมันโง่เอง

คุณตาคือไอด้อลของผม

ผมรักคุณตา

ไป เข้าไปเถอะครับ

สมานฉันท์! *โผล่มาข้างติณห์

ปรองดองครับ

*เอือม ตบหน้าผากตัวเอง

เงียบว่ะ!

ไม่มีอะไรเลย

กุไม่เห็นคุณหลวงอยู่แถวนี้นะ

งอนอยู่ละม้าง

คงซ่อนตัวอยู่แถวนี้แหละ

ตั้งแต่ขึ้นเรือนมา...

กุก็ไม่รู้สึกถึงอะไรทั้งสิ้นเลยนะ

แอบหนีเที่ยวป่าว

แปลกมาก.....

หายไปไหนวะ

กุมาริกา

แกไม่เห็นอะไรเลยอ่อ

หนูมาคุยกับคุณหลวงเมื่อประมาณ

ครึ่งชั่วโมงที่แล้ว

เค้ายังบอกว่าให้หนูไปถ่วงเวลาให้พวกพี่มาช้าๆหน่อย

คุณตาจะคิดบทพูดกับคุณติณห์

แล้วหนูก็กลับมาก่อนพี่ขึ้นมาไม่ถึงนาที

ก้อไม่เห็นแล้วอะ

ไม่ใช่ไม่ให้อภัยหรอก

คุณตาก็แค่เล่นตัวไปงั้นแหละ

คุณหลวง!

คุณหลวงครับ!

เงียบกริบ....

ถ้าคุณหลวงรับรู้ก็ออกมาหาพวกเราหน่อยสิครับ

เดี๋ยวก่อนสิครับ!

คุณติณห์

คุณทนาย!!!

*เขย่าตัวแรงๆ

*รู้สึกตัว

อ๊ากกกกกกกกกกก

อ๊ากกกกกกกก

ละมึงจะไปแหกปากตามเค้าทำไม *ตบหัวริว

นี่มันอะไรครับคุณทนาย

เกิดอะไรขึ้น!!!

น่ากลัวจริงๆเลย

ผีหรอครับ

ผมก็ไม่แน่ใจว่าผีหรือคนครับ

เมื่อคืน

พอผมกลับมาจากทำธุระในเมือง

พอมาถึงพวกผมได้ยินเสียง คนเดินอยู่ในบ้านคุณติณห์ครับ

ประตูหน้าบ้านถูกเปิดทิ้งเอาไว้

ผมเข้ามาในบ้าน

พยายามกดสวิตซ์ไฟ

แต่ก็ไม่มีดวงไหนติดเลยครับ

จากนั้นก็ได้ยินเสียงเปิดประตูห้องติณห์ออกมา

ผมก็ส่องส่องไฟฉายไปที่ประตูทันที

แต่ไม่เห็นใคร

ทั้งๆ ที่ประตูถูกเปิดออกมา

แล้วมีเสียงเดินดังใกล้เข้ามา 

เสียงมันเดินเข้ามาหาผมเรื่อยๆ

แต่ผมก็ไม่เห็นตัว

จนเสียงมาหยุดตรงหน้าผม

ผมก็ฉายไฟดูอีกที

ก็เห็นร่างดำทะมึนมายืนตรงหน้าผม

แล้วก็ไม่รู้เรื่องอะไรอีกเลยครับ

อะไรวะ

แต่ไม่ได้เอาของมีค่าอะไรไปเลยนะครับ

เช่น?

แล้วคุณหลวงล่ะ

มึงลองจุธูปเชิญก่อนดิ!

!!!!

มึง!!!

ยัยแสบก็หาย!

มันเริ่มทะแม่งๆแล้วนะ

*หยิบพานที่มีผ้าปูมาวางรอรับกลุ่มผมของติณห์

ถ้างั้นใครที่อยากทำพิธีกรรมอาถรรพณ์ใส่คุณติณห์

มันต้องทำในคืนพรุ่งนี้น่ะสิ

แล้วถ้าเราแก้ไขไม่ได้อะ

ผมคิดว่า

ผมก็พอจะมีซิกส์เซ้นส์อยู่เหมือนกัน

ผมเริ่มฝันแม่นแล้วนะ

ฝันว่า37 ก็ออก37

เสียอย่างเดียวไม่ได้ซื้อ

หุบปาก *ผลักหน้าก๊อง

*มองหาอะไรบางอย่าง

มึง

ใอ่ต่อไปไหน?

ห้องน้ำมั้ง!?

หรอ

*ออกมาจากห้องน้ำ

อ้าว!!

ไรวะ?

มีเรื่องไร

ใอ่ต่อไม่ได้อยู่ในห้องน้ำหว่ะ

เอ้า!!

หายหัวไปไหนของมันวะ

เด่วมันก้อกลับมามั้ง?

มันคงจะไปปลีกวิเวกแถวนี้ละมั้ง

เดี๋ยวคงกลับมาเองแหละ

ปลีกวิเวก!?

ตอนนี้เนี่ยนะ

*เดินมา มองมา

*ไม่เห็นอะไรแล้วโบกมือเหมือนอำนวยเพลง

*เดินเข้าบ้านไป

เข้าไปไม่ได้นะ!!!

พวกมึง

ไอ้ต่อมันก็ไปนานแล้วนะ

เด่วมันก็กลับมา

มึง!

แต่กุว่ามันแปลกๆแล้วว่ะ

ออกไปหามันเหอะ

เปล่า

ฉันเป็นผีไม่มีสังกัด

ไม่มีใครส่งฉันเข้าประกวด

ฉันเป็นคนส่งตัวเองมาห้ามพ่อหนุ่มเองจ๊ะ

*ยิ้มให้ทำให้ใบหน้านางตะเคียนกลับมาสวยงาม ไม่น่ากลัว

กำแพงไฟอาคมนี้

หากผ่านเข้าไปแล้ว

จะทำให้จิตของพ่อหนุ่ม

ตัดขาดจากกายหยาบอย่างสิ้นเชิง

ใครปลุกก็ไม่มีวันตื่น

ฉันรู้

ฉันเห็น

แต่ฉันทำอะไรไม่ได้

คนๆนี้อาคมแก่กล้ามาก

ถ้าพ่อหนุ่มเข้าไป

ก็เท่ากับไปฆ่าตัวตายชัดๆ

จะทำอะไร!!!?

ปล่อยหนูนะ!!!!!!

เดี๋ยวก่อนพ่อหนุ่ม!!!

อย่าไป!!!!

ออกมา!!!

ฤทธิ์มากนักนังกุมาริกานี่!

ไอ้สน....

เอาด้ายมา

*ส่งขดด้ายแดงให้

*คว้ามาท่องคาถา

*ตวัดเข้าไปพันมัดรอบตัวกุมาริกา มือติดกับลำตัว

*ผมขาวโพลน กระเซิงทรุดโทรมไม่เป็นทรง

*ข้อมือ ข้อเท้าและคอ มีด้ายแดงพันแน่นพันธนาการไว้

ไอ้อำมหิต!!!

แกอวดตัวว่าเป็นผู้มีวิชา

แต่ไปรังแกได้กระทั่งผีเด็ก

ไม่ว่าผีเด็กหรือผีแก่ๆ อย่างแก

ฉันก็ไม่เว้นทั้งนั้น

ถ้าฉันไม่ได้สิ่งที่ฉันต้องการ

บอกมาอีหนู

ไอ้แก่นี่ซ่อนทองไว้ที่ไหน

โกหก!!!

เปิดปากพูดออกมาเดี๋ยวนี้

ทองซ่อนอยู่ที่ไหน!!!?

*ดึงเชือกแดงที่รัดตัวกุมาริกา อาคมของเชือกบีบรัดตึงจนเนื้อปริ

โธ่นังหนู......

ปล่อยมันเถอะ

เด็กมันไม่รู้เรื่องกับฉันด้วย

อย่าทำอะไรมันเลย

งั้นแกก็รีบบอกมาซี

ว่าทองซ่อนอยู่ที่ไหน

กำนันจะได้ปล่อยไอ้ผีเด็กนี่ไป

หึๆ แกไม่บอกไม่เป็นไร

ถ้างั้นแกก็คอยดูหลานชายแก

มันจะต้องตายอย่างทรมาน

ถึงฉันบอก

คนเลวๆ อย่างแก

ก็จะทำร้ายเจ้าติณห์มันอยู่ดี

ฉันรู้!!!

มึงอย่ามาซ่ากับกูไอ้แก่!!!!

มึงทำได้อย่างเดียวคือบอกที่ซ่อนทองกูมา

ไปไอ้สน!

ไปหาที่ขุดหลุมรอฝังศพหลานมัน

*ลุกเดินไปที่ประตู

*ลุกเดินไปที่ประตู

*ชะงักเท้าที่ก้าวเดิน

*ตามองเหล่ๆ มาข้างหลัง

*สัมผัสได้ว่ามีใครแอบเข้ามา

*ทำเหมือนไม่รู้

*ก้าวเดินผละไป

ต่อ!!!

อยุ่นี้ป่าว

มันอยู่บนเรือนนิ

อ่าว!

ใอ่ต่อ

มานั่งทำไรตรงนี้วะ!!?

ชุ่ว!!

มันนั่งสมาธิอยู่

อ๋อออ

หลบมาแอบใช้’หมอง นั่ง’มาธิก็ไม่บอก

กุบอกพวกนั้นเลยแล้วกัน

บอกให้มันมาที่นี่เลยนะ

ว่า

ว่า

ว่า

ว่า

ว่า

ว่า

ว่า

มีรัยว่ามา

มันอยู่ไหน?

เรือนไทย

มันไปทำอะไรวะ

นั่งสมาธิ

ตอนนี้เนี้ยนะ

เออๆ

เด่วกุเดินไปหา

เจ้าต่อ!

เฮียต่อ!

เอ็งถอดจิตมาที่นี่ทำไม

มันอันตราย!

หนูจะไปได้ยังไง

มีด้ายอาคมมัดตรึงเราไว้กับที่แบบนี้

โอ๊ย!!

หนูเจ็บ

เอ็งอย่าพยายามเลย

ยิ่งพยายามดึงด้ายให้ขาด

มันก็จะยิ่งรัดแน่นขึ้นไปอีก

ไอ้กำนันศักดิ์มันลงอาคมไว้ที่ด้ายแดง

เอ็งต้องใช้คาถาอาคมมาแก้

ถึงจะปลดด้ายนี้ได้

เอ็งช่วยเราสองคนไม่ได้

แต่เอ็งช่วยเจ้าติณห์ได้

เห็นห่อผ้าบนพานเหนือหัวกะโหลกนั่นไหม๊

ในนั้นมีผมของเจ้าติณห์อยู่

กำนันศักดิ์มันจะทำวิชามารใส่เจ้าติณห์

ไอ้ต่อ!

เก่งนักนะมึง

กล้ามาเหยีบจมูกกูถึงที่!!!