แก้วไวน์ปริศนา
ตอนที่ 1 #แก้วไวน์ปริศนา
"พลอย พวกฉันไปก่อนนะ รีบจัดของล่ะ" เสียงหญิงสาวที่ตะโกนข้ามมาอีกฝั่งของตึก ก่อนที่รถจะแล่นออกไป
พลอยยืนมองดูรถของเพื่อนที่แล่นออกไป พลางถอนหายใจ พลอยเป็นหญิงโสด
อายุ 25 ปี หลังจากเรียนจบเธอทำงานได้ไม่นาน บริษัทที่เธอทำงานนั้นกลับมีปัญหาเรื่องผลประโยชน์ ทำให้ต้องปลดพนักงานออก ทำให้เธอต้องปรับตัวใหม่ ย้ายมาพักที่ห้องพักที่ราคาถูกลง เพราะตอนนี้เธออยู่ในสภาวะตกงาน
เธอเดินกลับเข้าตึก หลังจากส่งเพื่อนเสร็จ วันนี้เป็นวันที่เธอย้ายเข้ามาอยู่ที่นี่วันแรก พลอยกดลิฟต์ไปที่ชั้น 7 เมื่อไม่มีใครอยู่มันดูวังเวงชอบกล พลอยมองซ้ายมองขวา ชั้นนี้มันช่างวังเวงเหลือเกิน เหมือนไม่มีใครอยู่กับเธอด้วยเลย
"เอ๊ะ เราไม่ได้ล๊อคประตูหรอ" พลอยบ่นพึมพำขณะที่เธอเปิดประตูห้องเข้ามา แต่ก
พลอยถอนหายใจอีกครั้ง มองดูห้องของตัวเอง เสื้อผ้าและหนังสือที่ยังไม่ถูกจัดยังเหลืออยู่เยอะมาก ระหว่างที่พลอยกำลังจัดของในห้องอยู่นั้น เธอเหลือบไปมองเห็นแก้วไวน์ที่อยู่ขวามือของห้อง มันวางไว้อยู่บนตู้เย็น หญิงสาวรู้สึกแปลกใจเป็นอย่างมาก รีบเดินออกไปดูหน้าห้องว่ามีใครเข้ามาแถวนี้รึเปล่า เธอเปิดระเบียงไปเช็ค สำรวจอย่างละเอียดก่อนที่จะรีบล๊อคประตูระเบียงอย่างฉับไว หญิงสาวเริ่มรู้สึกผวา ก่อนจะเปิดทีวีให้เสียงดังๆ กลบความเงียบงัน
เวลาผ่านไปหลายชั่วโมง หลังจากที่พลอยจัดของเสร็จหมดแล้ว พลอยรู้สึกกระหายน้ำ เธอเดินไปเปิดตู้เย็น
"เห้อ...เราไม่มีซื้อน้ำมาเลย" หญิงสาวเปิดตู้เยนปรากฎว่าไม่มีน้ำยุในตู้เลย นาฬิกาบอกเวลาตี1 เธอมองเห็นแก้วไวน์สองแก้วที่วางอยู่บนตู้เย็น เธอเพ่งมองมันสักพัก ก่อนจะจับแก้วไวน์ขึ้นมามองดู และเช็คดูน้ำในแก้ว
"กินได้ป่ะเนี่ย หิวน้ำจัง" พลอยบ่นพึมพำกับตัวเอง ก่อนจะวางแก้วไวน์นั้นไว้เหมือนเดิม
เวลาผ่านไปครึ่งชั่วโมง พลอยจ้องไปที่แก้วไวน์นั้น ก่อนจะลังเลยุนาน
"ลองกินดูหน่อยแล้วกัน ไม่เป็นไรหรอกมั้ง" พลอยทนความกระหายน้ำไม่ไหว ก่อนจะหยิบขึ้นมาจิบ หลังจากจิบ พลอยพยักหน้าเบาๆ แล้วเธอก็ดื่มไวน์หมดแก้วในทันที
"แรงเหมือนกันนะเนี่ย มึนหัวเลยอ่ะ" หลังจากดื่มไปไม่เกิน 5 นาที เธอรู้สึกมึนหัว เดินซัดโซเซมาที่เตียง จนในที่สุดพลอยก็เผลอหลับไป
ในความฝันระหว่างที่เทอหลับ พลอยฝันว่าตัวเองได้จูบกับผู้ชายคนหนึ่ง แต่เธอมองไม่เห็นหน้าเขา เขามีหน้าอกที่กว้าง และมีหนวดเคราเล็กน้อย ผิวสีแทนไปทางคล้ำเล็กน้อย ชายคนนั้นถอดเสื้อ มีการร่วมรักกันอย่างเร่าร้อน จนพลอยสะดุ้งตื่นขึ้นมา เธอเหงื่อออกไปทั้งตัว เธอมองไปที่ท่อนล่าง นิ้วมือของเธอถูกสอดไว้ใต้กางเกงในขาวบาง หญิงสาวทำหน้าตกใจก่อนที่จะส่ายหน้ากับตัวเอง
"นี่เราเหงาขนาดนี้เลยหรอเนี่ย" พลอยรีบลุกจากที่นอน ดูนาฬิกาเป็นเวลา 11 โมงเช้าแล้ว เธอรีบลุกไปอาบน้ำในทันที
- - -
ในช่วงเวลาบ่ายๆของวันนั้น พลอยเดินกลับเข้าหอพัก ในมือเธอถือถุงของใช้ที่ได้จาก supermarket เต็มไปหมด ระหว่างเดินอยู่บริเวณด้านล่างหอ พลอยมองหาเจ้าของหอที่ตึกประชาสัมพันธ์ แต่เธอไม่เหนใครเลย
พลอยเดินอ้อมไปที่สวนข้างๆตึก เธอเห็นชายคนหนึ่งยืนรดน้ำต้นไม้อยู่ ดูเป็นชายวัยกลางคนที่มีอายุพอสมควร
"ขอโทษนะคะ ไม่ทราบว่าคุณน้าเห็นเจ้าของหอไหมคะ"
เขาเงยหน้าขึ้นมา มองที่พลอยด้วยท่าทีนิ่งงัน
"จริงๆผมก็เป็นเจ้าของหอนะครับ" เขาพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ พลอยฟังแล้วรู้สึกกลัวๆ เพราะเขาดูเป็นผู้ใหญ่ หน้าตาของเขาคมเข้ม หญิงสาวทำสีหน้าฉงน เธอมองไปที่เขาครู่นึง
"ขอโทษทีค่ะ พอดีวันนั้นพลอยไม่เจอคุณน้าน่ะค่ะ" พลอยถามก่อนจะยิ้มให้บางๆ
"พอดีพลอยอยากจะเปลี่ยนห้องเช่า ไม่ทราบว่ามีห้องว่างไหมคะ ชั้น7ที่อยู่มันเงียบๆไปน่ะค่ะ น่ากลัว" เธอพูดก่อนจะเกาหัวเบาๆ ด้วยความเกรงใจ ไม่อยากจะบอกว่ากลัวผี
"จริงๆแล้ว ห้องนี้ดีที่สุดตอนนี้แล้ว ระเบียงด้านหลังถ้าเปิดไป เดินทะลุมีทางเดินเปนสนามหญ้าด้วยนะครับ..." ชายเจ้าของหอพูดอธิบายกับหญิงสาว
- - -
ในลิฟต์
ชายเจ้าของหออาสาพาพลอยขึ้นมาดูระเบียงห้องที่สามารถเดินทะลุเข้าไปที่สวนหญ้าได้ เขาและเธอยืนอยู่ในลิฟต์อยู่สองคน พลอยทำท่าทีเกร็งๆ ไม่ชิน เพราะเธอรู้สึกเกรงกลัวเขา เพราะเขาดูเป็นผู้ใหญ่ที่น่าเกรงขาม
"อยู่ที่นี่ทำตัวตามสบายนะครับ มีอะไรก็แจ้งได้เลย" ชายเจ้าของหอพูดขึ้นมา กลบบรรยากาศในลิฟต์จากที่เงียบงัน พลอยหันไปยิ้มให้บางๆ
ทันใดนั้นเอง เสียงลิฟต์หยุดชะงัก ความมืดเข้าครอบคลุม
"ว้ายย!" พลอยตกใจร้องเสียงดัง เธอมองไม่เห็นอะไรเลย
"ไม่ต้องตกใจนะครับ อยู่นิ่งๆไว้" ชายเจ้าของหอพยายามพูดให้เธอไม่ตกใจ พลอยพยายามใช้มือจับราวเพื่อเคลื่อนตัวไปข้างหน้า
"วันนี้ไฟมันตกบ่อยน่ะครับ" เขาหันไปพูดกับพลอยในความมืด ก่อนจะหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาเปิดโหมดไฟฉาย หน้าของเขากับพลอยอยู่ใกล้กันมาก พลอยมองลอดระหว่างแสดง ทำให้เห็นดวงตาคมเข้มของเขาชัดเจน จมูกคมสัน ทั้งคู่จ้องตากันในเสี้ยววินาที
แสงไฟสว่างขึ้น
เขาและเธอยังคงนิ่งงันอยู่ที่เดิม พลอยเหลือบตาขึ้นมอง ลิฟต์กลับมาทำงานปกติแล้ว เธอลุกขึ้นอย่างเคอะเขิน เขายิ้มรับก่อนจะเลื่อนมือกลับไปกดลิฟต์ชั้น 7
พลอยเปิดประตูเข้ามาในห้อง ชายเจ้าของหอเห็นแก้วไวน์ที่ถูกดื่มหมดไป เขายิ้มบางๆ
"welcome drink เมื่อวาน คุณดื่มไปแก้วนึงแล้วนี่" พลอยหันไปมองที่แก้วไวน์ ทำแววตาฉงนครู่นึง
"พลอยสงสัยตั้งนานค่ะ นึกว่าเป็นของคนแปลกหน้า เป็นของคุณ.." เธอพูดก่อนที่จะสะดุด เธอยังไม่รู้จักชื่อเขาเลย
"ผมชัยครับ พอดีเมื่อวานผมเอามาให้เอง ไม่มีคนอยู่ ผมเห็นประตูห้องเปิดทิ้งไว้ เลยวางไว้ครับ คิดว่าอยู่กับเพื่อนสองคนด้วย เลยเอามาให้ 2 แก้ว" ชัยอธิบายละเอียด
"อ๋อ...แบบนี้นี่เอง ตกใจนึกว่าของใครไม่รู้ เมื่อวานหิวน้ำมาก เลยดื่มไปหมดเลย"
พลอยพูดแบบเคอะเขิน ก่อนจะหัวเราะตัวเองเบาๆ ชัยยิ้มรับ พลอยเผลอมองที่เขาไปครู่นึง ก่อนจะส่ายหัวเบาๆ ว่าตัวเองมองเขานานไปแล้ว
- -
ระเบียงหลังห้องมีประตูที่ล็อคจากข้างใน ชัยเดินนำออกไป เขาไขกุญแจปลดล็อคกลอนประตู ประตูถูกเปิดออก มันเป็นทางเดินเล็กๆ มองออกไป จะมีสวนเล็กๆ มีสนามหญ้า และม้านั่งเล็กๆอยู่
"จริงๆชั้นนี้ ผมออกแบบให้เป็นเรือนหอของลูกชาย คิดไว้ว่าจะให้เป็นของขวัญวันเรียนจบ แต่คงไม่ได้แต่งงานแล้ว ผมเลยปรับเป็นห้องพักดีกว่า"
หญิงสาวได้ยินดังนั้น เธอนิ่งไปสักพัก
"เสียใจด้วยนะคะ เรื่องลูกชาย" พลอยพูดด้วยน้ำเสียงเศร้าและแผ่วเบา ชัยหัวเราะออกมาก่อนจะพูด
"มันไม่ได้ตายไปไหน แต่ลูกผมเป็นกระเทย แต่ก็นะยังไงก็ลูกเรา" ชัยพูดพร้อมหัวเราะอีกครั้ง พลอยทำหน้างงไปครูใหญ่ ก่อนจะหัวเราะตามออกมา เธอรู้สึกถูกชะตากับคุณน้าคนนี้ขึ้นมา
"คุณน้าดูหน้าเด็กนะคะ แต่มีลูกเรียนจะจบแล้ว" พลอยเอ่ยแซว
"ผมมีลูกไวครับ แต่เห็นแบบนี้ปีนี้ผมจะ 44 แล้วนะ" พลอยทำสีหน้าตกใจ ก่อนจะจ้องมองไปที่หุ่นของเขาและเลื่อนขึ้นมามองหน้า พลอยรู้สึกหวั่นเบาๆ ก่อนจะหลบหน้าเขาไป
"คุณน้าคงดูแลตัวเองมากๆเลยนะคะ ดูเป็นคนรักสุขภาพ" พลอยเปลี่ยนเรื่องชวนคุย ก่อนจะยิ้มให้ชัยบางๆ
ในขณะนั้น จู่ๆฝนก็ตกลงมา ทั้งคู่รีบวิ่งกลับไปที่ระเบียง ชัยรีบผลักหญิงสาวให้หลบฝนก่อน ก่อนที่ตัวเองจะโดนฝน ทั้งสองรีบกลับเข้ามาในห้อง ตัวของชัยเปียกโชก
"คุณน้า เปียกโชกเลย" พลอยพูดด้วยน้ำเสียงรู้สึกผิด ก่อนจะรีบเปิดตู้เสื้อผ้า ยื่นผ้าเช็ดตัวให้ชัย
"ขอบคุณมากครับ เดี๋ยวผมกลับก่อนดีกว่า ว่างๆเดินไปเล่นในสวนตามสบายเลยนะครับ" ชัยพูดขณะที่เขาใช้ผ้าเช็ดผมที่เปียกอยู่ เสื้อยืดที่เปียกชุ่มน้ำแนบไปกับตัวของ เขา พลอยมองเห็นสัดส่วนของเขาชัดเจน ผมที่หมาดมีน้ำนิดๆ ตรงหน้าผาก หญิงสาวเผลอมองดูอย่างไม่ละสายตา ก่อนที่จะเงยหน้าขึ้นมายิ้มให้เขาแบบเงอะงะ
หลังจากชัยออกจากห้องไปแล้ว หญิงสาวส่ายหน้า
"นี่เราคิดอะไรอยู่เนี่ย บ้าไปล่ะ" พลอยตีหน้าตัวเองเบาๆ ก่อนที่จะเดินเข้าห้องน้ำไป
- -- จบตอนที่1 -
ติดตามตอนต่อไปนะคะ รับรองสนุกแน่ๆ :)
ความคิดเห็นทั้งหมด ()
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น