ตอนนี้ฉันยืนรอยัยลูกคลื่นอยู่ อื้อคนอะไรชื่อลูกคลื่นแปลกคนจิงๆ

"นี่สายฝนจะออกจากห้องเรียนมาก่อนทำไม แล้วนี้กลับไง"

"ยังไม่รู้เลย นี่อิพี่สายฟ้าของฉันเนี่ยนะบอกจะไปรับสาวอีกละเห้อคนสวยเบื่อ ละแกอะกลับไง"

"พี่ชายมารับให้ไปส่งป่ะ"

"จิงเหรอแตร้งกิ้ว เออว่าแต่แกโชคดีนะที่ไม่ได้เจอพี่ฉันอะเพราะเขาหล่อมาก คารมณ์ก้อไม่เบา เดี๋ยวแกจะโดนหลอกอีก"

"ถ้าพี่แกหลอกฉันก็รอรับลูกปืนจากพี่ๆฉันได้เลยห่วงฉันยิ่งกว่าอะไร"

"ลูกปืนเลยเหรอ โหดนะเนี่ยพี่แกอะแสดงว่าเค้าต้องมีหนวดหน้าแบบโจรใช่ปะ"

"ไปเจอตัวจริงเลยป่ะนี่บอกรออยู่หน้าคณะนะ"

"ก้อดีฉันได้ยินสาวๆกรี๊ดๆเยอะมากเลยแก เค้าจะข่มขืนใครอะป่าวน่ากลัวอะแก"

"รายนั้นเย็นชากับสาวๆจะตาย" ฉันพูดแล้วก็ลากสายฝนให้เดินตามมาหน้าคณะ

"แกฉันไม่กล้ามองอะ"ยัยลูกคลื่นลากฉันออกมา ฉันจึงเอามือปิดตาไว้แน่นๆหน้าแบบโจรก้อมาแงงงกลัวอะ

"เพื่อนสนิทคลื่นเอง เฮียแวะไปส่งด้วย"

"เฮียจะรีบไปไหน ไม่อยากรู้จักเพื่อนน้องเหรอ"

"ก้อเฮียเลของคลื่นหล่อใช่ไหมฝนเอ้าปิดตาทำไม"

"ไอ้โจร500ยะเข้ามา"ฉันรีบเอามือปิดตาออกละจะเงยหน้ามองพี่ชายของยัยลูกคลื่นนนน กรี๊ดดดดดดพ่อของลูกชัดๆหล่ออะ ตึกกกกใจเต้นแรงโหยพี่คะรับใจหนูไว้นะคะ

"ตรงไหนอะคลื่นว่าปกติ"

"เอ่อสวัสดีคะหนูชื่อสายฝน เรียกหนูฝนก้อได้นะคะน่ารักดีเป็นเพื่อนสนิทมากของยัยคลื่นคะ"

"เฮียเลค่อนข้างเย็นชานะขึ้นรถเถอะ"

"ไม่เป็นไรแกเย็นชายังไงฉันก้อชอบ"

"ห้ะแกชอบเฮียทะเลอ่อ"

"ใช่งานนี้ต้องได้ต้องโดนฉันจะให้เฮียทะเลมาเปิดซิงฉัน555แกเป็นเพื่อนฉันช่วยเชียร์ด้วยนะ"

"ต้องขนาดนั้นเลยให้ฉันเรียกพี่สะใภ้​รอเลยไหม"

"ก้อดียะอิอิ"

"เกินไปแกไปนั่งหน้าเลยจะบอกทางถนัดๆ"

"อะเคเลยแก"ฉันเดินไปนั่งข้างหน้ากับเฮียเลทันที แม้หน้าตาดีชื่อก้อแปลกโอ๊ยชอบของแปลก

"มองเนื้อคู่คะ"กรี๊ดดดดเขินคนอะไรขรึมยังหล่อ

"ใช่คะนี่เฮียยอมให้หนูเป็นเนื้อคู่ใช่ไหมคะ"

ฟึบฉันก้มลงมองนมตัวเองกรี๊ดดดดไม่มีได้ไง

"แกยัยลูกคลื่นไหนแกบอกพี่แกขรึมไง นี่พี่แกว่าฉันอกแบนอะ"

"ลืมบอกว่าปากจัดด้วยเฮียก็พูดดีๆสินี่เพื่อนน้องนะ"

"ก้อดีเพราะเราอะชอบของแปลก แบนเหรอคะเดี๋ยวโตไปหนูจะกินอะไรให้มันใหญ่ขึ้นละตอนนั้นอย่ามาง้อละ"

"บริษัทจักรกริชเดชา ไปส่งถึงห้องนอนได้ไหมละคะ"

"หนูนะเป็นคนตรงๆชอบก็บอกชอบเกลียดก็บอกเกลียด สำหรับพี่แล้วหนูชอบพี่นะคะ"

"หนูมีอะไรไม่ดีให้พี่ไม่ชอบหนูจะปรับปรุงตัว"

"แล้วคลื่นละเฮีย"

"พูดได้ดี แต่ถ้ารักคลื่นจิง ลองเปิดใจให้เพื่อนคลื่นดูสิ"

"ไหนว่ารักน้อง"

"เด็กเหรอแล้วเฮียอายุเท่าไหร่กัน"

"อยู่กับหนูนะพี่จะได้ยิ้มบ้างไง ไหนยิ้มสิ พี่ต้องชู2นิ้วละมาจิ้มที่ปากล่างดู หนูทำให้ดูมะ"

"ถ้าติดไฟแดงแล้วหนูจะทำให้ดูนะๆเฮียเลนะๆ"

"น่ารักมาก"

"เฮีย​อาทิตย์​หน้าคลื่นหยุดกลับเกาะกันฝนไปด้วยกันนะ"

"ได้สิ เอ้อจิงสิคลื่นเราชวนพี่กะน้องเราไปด้วยได้ปะ"

"ได้สิ"

"ขอบใจนะ"

ระหว่างติดไฟแดง ฉันทำมือ2นิ้วและจิ้มที่ปากล่างของเฮียทะเล อุ้ยปากนุ่มอะ ถ้าเราเปลี่ยนจากมือเป็นปากละโอ๊ยฟิน "ฟอด" ฉันจับแก้มเฮียทะเลมาหอมแรงๆ2ข้าง "รางวัลคนทำตัวน่ารักคะอิอิ"โอ๊ยอยากดิ้นนน

"ชอบไหมละเฮียเล ยัยคลื่นแกไม่หวงพี่ชายแกใช่ปะ"

"หวง แต่กับแกฉันยกให้เลย"

"ขอบใจยะที่ยกให้ พี่ชายแกอะไม่ต้องห่วงฉันจะดูแลเป็นอย่างดี มดไม่ให้ไต่ ไรไม่ให้ตอมดีมะๆ"

"ฝนมาถึงละเหรอ เมื่อกี้คนขับเพิ่งมาส่งพี่เองนะจ๊ะ"

"เออจิงสิคลื่นนี่สายรุ้งพี่สาวฉัน พี่รุ้งนี่ลูกคลื่นเพื่อนหนูเองคะ ส่วนนั่นว่าที่น้องเขยรู้จักไว้นะ"

"เอ่อสวัสดีคะ พวกคุณนี่ชื่อแบบทะเลกันเลยนะคะ"

"เอาน่าพี่แค่ชื่อเฉยๆ"เห้อจะชวนไปทะเลดีไหมเนี่ย

"พอดีพวกเราเกิดและโตที่เกาะในทะเลนะแม่พวกเราชอบทะเลมากด้วยว่าแต่สนใจไปเที่ยวทะเลด้วยกันไหมคะ"

"ปะๆไปทะเลเหรอคะ เอ่อ....ไปแล้วกลัวเป็นภาระคะ พอดีพี่ว่ายน้ำไม่เป็นและกลัวน้ำด้วยจ๊ะ"

"ไปเที่ยวเกาะบ้านหนูนะรับรองปลอดภัย"

"เอ่อก้อได้จ๊ะ"

"โอ๊ยสุดยอดไปรอบนี้นะ หนูจะเอาหลานมาฝากอิอิ"

"ทำขนาดนี้แกไปฝากตัวกับแม่ฉันเลยไหม"

"ได้เลยเฮียทะเลจะได้ไม่กล้านอกใจจิงไหมคะที่รัก"

"ขืนพี่สายฟ้ามาเห็นแบบนี้นะมีหวังฝนโดนบ่นหูชาแน่เลยจ๊ะ"

"แกงั้นฉันกลับนะว่าแต่พรุ่งนี้​ให้มารับไหมไปมอไหม"

"ก้อดีนะ ขอบใจ"

"อือ"

"คะเฮียฟ้า เฮียฟ้าลาไปเที่ยวกะพวกหนูหน่อยสิ"

"2อาทิตย์เองคะ"

"ฝนทางนี้ๆ" บ้าจริงคนเยอะชะมัดช่วงเทศกาล​

"อ้าวแกยัยคลื่น พี่ฉันหายหัวไปไหนไม่รู้เห็นสาวไม่ได้เลย"

"เราไปเช็คอินกันเถอะเฮียเลไปรอในเกรทแล้ว"

"จิงเหรอ งั้นฉันไปหาเฮียเลดีกว่า"

"อ้าวละเฮียฟ้าละ งั้นพี่ไปตามเฮียฟ้าก่อนได้ไหมจ๊ะ"

"ให้ไปเป็นเพื่อนไหมคะ"

"ก้อดีนะขอบใจนะจ๊ะปะๆ"

คนเยอะชะมัดเลยหลงกับพี่รุ้งจนได้เอ๊ะมัวแต่มองหาพี่รุ้งชนใครเข้าเนี่ย "ว๊ายขอโทษ​ค่ะ"

"ไม่เอาขอตัวค่ะ"

"ไม่ไปไกลๆ"โรคจิตไหมเนี่ย

"เดี๋ยว​นะคุณชื่ออะไรนะ"

"นายนี้เองรู้ไหมว่าทำคนอื่นเสียเวลารีบไปเช็คอินได้ล่ะ"

"นี่นายรู้ไหมฝนรออีกอย่างถ้านายไม่ใช่พี่ฝนฉันไม่ชวนหรอก"

"ไม่จำเป็นอย่าแตะ"ฉันพูดก่อนเดินนำมาทางจุดเช็คอิน

"เฮียฟ้าไปไหนมาเนี่ยช้าจิงๆเลย"

"หะใครเมียเฮียกัน"

"เอ่อใจเย็นเฮียฟ้านั่นนะเฮียเลพี่ชายยัยคลื่นนะสิ"

"ไม่เอาหน่าเฮียเลไปขึ้นเครื่องดีกว่าเดี๋ยว​ไม่ทัน"

"งานสำคัญ​กว่าน้องหรอ" ฉันพูดพร้อมทำหน้าหงอยๆ

"เฮียฟ้าอย่าตะคอกเฮียเลสิ"

"ใช่เพราะเฮียเลจะมาเป็นสามีในอนาคตของฝน"

"ไม่ลองจะรู้เหรอ"

"เฮียเลหวังดีกับนายนะเพราะถ้านายยุ่งกับฉันต่อหน้าเฮียสมุทรนายตายแน่"

"ไม่เอาค่ะ"

"เฮียเล ยอมเถอะนะคะ เห็นแบบนี้แต่เฮียฟ้านะไม่เคยขอร้องใครเลยนะคะๆ"

"ไม่ยอมเหรองั้นเฮียเล โดนหนูหอมอีกนะอิอิมามะๆ"

"เอ่อขอบคุณคะทุกคนคะรุ้งว่าเราไปกันเถอะนะคะให้ผู้ใหญ่รอไม่ดีนะคะ"

"ยัยคลื่นหลีก เฮียเลให้เค้าเกาะแขนไปหน่อยเถอะนะๆ"ฉันคล้องแขนอีกข้างของเฮียเลละบอกให้ยัยคลื่นปล่อย

"อ่าจ้ะ"

"เฮียเล หนูฝนขอซบไหล่เฮียได้ไหมคะ"

"อะเคคะปะๆ"

"หูวววววคลื่นสวยมากเลยอะแก ฉันชมคลื่นบ้านแกนะไม่ใช่แก55555"

"อ้าวหรอ"

"ไหนพาไปหาแม่แกหน่อยสิ ฉันจะไปแนะนำตัวหน่อยปะๆ นี่ๆพี่รุ้งคะไปด้วยกันสิ"ฝนพูดจบก้อลากมือสายรุ้งและคลื่นไป

"สวัสดีคะคุณป้าหนูชื่อสายฝนคะส่วนนี่ชื่อสายรุ้งพี่สาวหนู หนูฝนเป็นเพื่อนคลื่นเองคะ"

"อะเคคะ"

"สวัสดีคะคุณแม่หนูชื่อสายฝน เป็นเพื่อนสนิทของคลื่นคะ ส่วนนี่สายรุ้งพี่สาวหนูคะ หนูขอมาสะใภ้คุณแม่ได้ไหมคะ"

"หือหนูชอบลูกชายแม่หรอแล้วตาเลล่ะชอบน้องไหมน้องเขาน่ารักนะ"

"แม่จะได้ลูกสาวเพิ่มแล้วสิ"

"คุณแม่นี่น่ารักจังเลยคะแต่ไม่ว่าเฮียเลจะจีบยากหนูจะพยายามคะว่าแต่เฮียเลเคยมีคนรักรึป่าวคะคุณแม่"

"อย่าแฉกันสิเดี๋ยว​ไม่ช่วยเรื่องเฮียเลเลย"

"โอ๋ๆอย่าน้อยใจสิแก"

"จะจีบยัยคลื่นรายนี้พี่ชายเขาห่วงนะแม่ว่าถ้ารักชีวิตอย่าดีกว่าจ้ะ"

"ตาสมุทรอยู่ที่คาสิโน่นะจ้ะ"

"ทำงานอยู่ที่เกาะอย่างเดียวไม่เบื่อบ้างเหรอคะ น่าจะพักหรือเที่ยวบ้างนะคะ"สายรุ้งพูดถามคุณแม่ออกมา

"ตาสมุทรเขาบ้างานนะจ้ะให้ออกจากเกาะคงยาก"

"จิงเหรอคะ น่าเป็นห่วงจังนะคะ"

"รอเจอตัวจริงสิจ้ะแล้วคุยกับเขาดูแม่ว่าหนูน่ารักดีนะ"

"ขอบคุณคะ หนูแค่หวังดีเฉยๆคะมะไม่มีอะไรหรอกคะแหะๆ"

"งั้นไปพักกันเถอะจ้ะ อิ่มมานำนางเด็กสิๆ"

"เอ่อคุณอิ่มคะหนูอยากไปดูห้องเฮียเลได้ไหมคะ"

"ฝนพี่ว่าเราไปนอนกับหนูคลื่นดีกว่าจ๊ะ หนูคลื่นคิดว่าไงคะ"

"คลื่นว่าฝนไปพักห้องข้างกันดีกว่าจ้ะ"

"จ๊ะๆ ฝนไปดูห้องนอนกับหนูคลื่นกันจ๊ะ"

"หนูฝนแค่อยากเห็นห้องเฮียเลเฉยๆเอง เฮียเลอนุญาตินะคะ"หนูฝนยื่นไปจับมือเฮียเล กรี๊ดดดมือนุ่มสุดๆหือหอมด้วยโอ๊ยฟิน

"ก้อได้คะๆเชอะ ปะคลื่นไปดูห้องเรากัน นี่ยัยคลื่นพี่แกน่าหงุดหงิดชะมัด เสียดายหน้าตาชะมัด"

"เฮียเลเขาห่วงแกไงไปเจอบอดี้การ์ด​เดี๋ยวช็อก"

"กรี๊ดดดดเฮียเลห่วงหนูเหรอ ฟอดดดด รางวัลคะ"

"ก้อหนูรักของหนูนี่นา"

"ยุ่ง"

"โอ๋ๆอะๆให้หอมกลับคะคิคิ"

"เฮียสมุทร.. "

"เฮียสมุทรขามันไม่มีอะไรเลยนะเขาแค่สะดุดมาชนคลื่นเฉยๆ"

"เฮียกลับมาเหนื่อยๆไปพักกันค่ะเดี๋ยว​คลื่นพาไป"

"พี่ชายเพื่อนค่ะเขามีแฟนแล้วเฮียอย่าห่วง"

"หนูคลื่นคะโกหกแบบนี้ไม่ดีเลยนะคะ"สายรุ้งพูดละเดินมาหาหนูคลื่น

"เฮียฟ้าพูดขอเขาดีๆสิคะ"สายรุ้งจับมือพี่ชายเธอเอาไว้

"นั่นสิๆพูดจาให้มันน่าฟังหน่อยเดี๋ยวเถอะๆ"สายฝนเดินตามมาเช่นกัน พูดจาไม่ดีแบบนี้เดี๋ยวเฮียเลพาลมาโกรธเธอเอาพอดี

"เฮียสมุทร​ขาคลื่นก็บอกแล้วไงว่าคลื่นโตแล้วตัดสินใจ​เองได้"

"เฮียสมุทรค่ะไม่เอาแบบนี้สิ"

"คลื่นไม่มีแฟนและจะไม่มีจนเรียนจบตอนนี้ก็ถือว่าไม่ผิดสัญญา​"

"เฮียคลื่นป่าวชอบหมอนี่ซะหน่อย"

"รู้หน่า"

"ค่ะ"

"แกๆนั่นพี่ชายแกรึฝ่ายปกครองเนี่ย"

"ก็แบบนี้​แหละแกคนอะไรจริง​จังไปหมดแถมขี้หวงมากกก"

"เอ่อรุ้งขอไปคุยได้ไหมคะเฮียฟ้า"

"งั้นคลื่นแกพาฉันไปดูห้องแกทีสิ"

สายรุ้งรีบวิ่งตามสมุทรมาทันที "คุณสมุทรคะ"

"เอ่อคุณอย่าดุสิคะ ดุมากจะแก่เร็วนะคะ"

"หมายถึงว่าคุณสมุทรอย่าดุหนูคลื่นมากเลยนะคะ เธอโตแล้วให้เธอได้เลือกเอง เธอคุณกลัวเธอเสียใจเราก้อคอยอยู่เคียงข้างเธอสิคะ การจะรักใครมีทั้งทุกข์และสุข ถ้าเราผ่านมันไปได้เราก้อจะรอดแต่ถ้าไม่ก้อต้องเลิกกัน เราที่เป็นครอบครัวมีหน้าที่ให้กำลังใจให้คำปรึกษาเท่านั้นนะคะ เรื่องหัวใจมันห้ามไม่ได้หรอกคะ

ถ้าเรายิ่งห้ามอาจกลายเป็นเราที่ทำให้พี่คลื่นนั้นเสียใจ คอยมองเค้ามีความสุขกับคนที่เค้ารักดีกว่านะคะ"

"เคยอ่านแต่ในนิยายคะ ฉันเคยแต่งด้วยนะคะ แต่ไม่เก่งเลยคะ ผู้ชายขรึมๆแบบคุณสมุทรต้องเจอแสบๆแบบยัยฝนคะ แต่ยัยฝนดันไปถูกใจคุณทะเลแล้ว"

"ฉันเหรอคะอาจจะขี้กลัว ขี้เกรงใจ ธรรมมะ คิดดีเกินไปอะไรแบบนี้นะคะ"

"อย่านะคะ ว๊าย"เพราะถอยโดยไม่มองเลยทำให้เกือบล้มลงกองกับพื้นเตรียมเจ็บเลยคะแงงงง

"ไม่เป็นไรคะ ขะขอบคุณคะ"ละหล่อจังเลย ตึกกกกเสียงหัวใจนี่มันอะไรกันเนี่ยเขินแหะ "ปะปล่อยได้แล้วคะ"

"คะๆ ฉันว่าคุณสมุทรไม่ใช่คนเลวร้ายหรอกคะ เพราะคุณทะเลกับหนูคลื่นเป็นคนดีทั้งนั้น คุณก้อเป็นคนดีแบบนั้นเหมือนกันใช่ไหมคะ"

"คุณสมุทรพูดดีๆกับลูกน้องหน่อยสิคะ" "ฉันว่าทะเลที่นี่สวยนะคะ ตอนมองลงมาแต่เสียดายฉันลงน้ำไม่ได้ คือฉันกลัวน้ำมากนะคะ"

"จะดีเหรอคะ ฉะฉันกลัวคะ"

"ก้อได้คะ แล้วคุณดีลกับคุณเดลจะไปขึ้นเรือด้วยกันไหมคะ"

"ดีจังเลยคะ ยังไงรบกวนคุณสมุทร คุณดีล คุณเดลด้วยนะคะ"

"นั่นมันพี่รุ้งนี่อิตาฝ่ายปกครองจะพาพี่ฉันไปไหนเนี่ยต้องรีบไปห้ามสะแล้ว"

"จิงเหรอ อ๊ายยยไปสิๆ อุ้ยเฮียเลมาชวนเองด้วย คิดอะไรกะหนูแล้วอะดิ"

ฉันเกาะแขนเฮียเลและเดินออกไป

"นี่นายว่างหรอฉันอยากได้คนคุมจัดสถานที่ไปช่วยหน่อย"

"ตรงนั่นไงไปช่วยคุมคนงานกางเต๊นท์​ตั้งโต๊ะที่นะฉันจะไปสปา"

"ไม่ต้องคุมคนงานไปเถอะย่ะ"

"ทำตัวดีๆไม่งั้นฉันฟ้องเฮียสมุทรแน่"

"ใครที่รักนายกัน"ตาบ้าขี้มโน

"อยากโดนเฮียสมุทรฆ่าหรือไง"

ตาบ้าแล้วทำไมใจต้องเต้นด้วยเนี่ย

พอสายรุ้งเห็นทะเลก้อหยุดเดินทันที "เอ่อฉันเปลี่ยนใจดีกว่าคะ"

"คุณสมุทรขอกอดหน่อยนะคะ คะคือว่าฉันกลัวนะคะ"สายรุ้งพูดจบก้อกอดเอวสมุทรแน่นๆ

"คะๆ หูวดูสิคะคุณสมุทรปลาเยอะมากเลยคะ บนท้องฟ้านกก้อเยอะมากเลยนะคะ"

"ชอบคะ เอ่ออออ"ฉ่าาาาา สายรุ้งหันไปจะมองอีกทางแต่หันไปเจอหน้าคุณสมุทรเข้าพอดี

"มหาสมุทรคะ เอ่อออไม่ใช่คุณสมุทรหรอกนะคะ"ฮืออออเขินอะ

"ทำไมถามแบบนั้นละคะ"

"คะๆแล้วคุณสมุทรนี่ว่ายน้ำเป็นไหมคะ"

"เก่งจังเลยนะคะ"

"กะก้อได้คะ"

"ดะได้คะ ขอบคุณนะคะ"

"นี่ไงคะคุณสมุทรเป็นคนใจดี น่ารักมากเลยคะ"

"คนอื่นมองคุณยังไงเหรอคะ"

"เป็นแบบนั้นไม่เหนื่อยบ้างเหรอ คุณสมุทรต้องผ่อนคลายบ้างนะคะ"

"การที่คุณสมุทรทำเพื่อแม่เนี่ยเป็นอะไรที่ดีนะคะ แต่คุณก้อควรหันมามองตัวเอง มองคนในครอบครัว ชีวิตจะได้มีความสุขคะ เพราะการทำงานต้องอยู่กับลูกค้า การอยู่กับลูกค้าก้อคือการที่เราอยู่กับคนนิสัยอื่นที่เราไม่รู้ว่าพอเขาเข้ามาแล้วจะเป็นไง สู้อยู่กับครอบครัวไม่ได้นะคะที่เข้าใจในตัวเรานะคะ"

"ก้อใช่คะ คุณแม่ของฉันเคยบอกว่าฉันจะเป็นแสงสว่างหรือส่วนเติมเต็มให้กับคนที่อยู่ในมุมมืดคนเดียวคะ"

"คะคุณสมุทรเราไปช่วยทุกคนจัดของหรือทำอาหารดีไหมคะ อื้อคุณสมุทรชอบทำอะไรมากที่สุดเหรอคะ เอาเป็นทำแล้วมีความสุขนะคะ"

"งั้นคุณสมุทรลองทำอาหารไหมคะ ฉันสอนคะ ของหวานก้อเป็นนะคะ ทั้งไทยและเทศเลยคะ เราต้องใส่ใจในสิ่งที่เรา แล้วพอเราเห็นคนกินฝีมือเราแล้วเค้ามีความสุข เราก้อจะอิ่มเอมไปด้วยคะ"

"คุณแม่คุณสมุทรใช่ไหมคะ"

"อ้าวปกติคุณสมุทรกินอาหารฝีมือใครละคะ"

"เอ๋องั้นอยากกินฝีมือฉันดูไหมคะ"

"คุณสมุทรเล่าเรื่องครอบครัวคุณให้ฉันฟังหน่อยได้ไหมคะ"

"ไม่บอกก้อไม่เป็นไรคะ มันเป็นเรื่องส่วนตัวของคุณนี่คะ"ยัยรุ้งจะห่วงอะไรคุณสมุทรนักหนากัน

ฟึบ สายรุ้งเดินเข้ากอดสมุทรแน่นๆ "อย่าเศร้าเลยนะคะ มันเป็นอดีตไปแล้ว แต่ถ้าหากคุณเศร้า คุณจะยังมีฉันที่คอยให้กำลังใจนะคะ"

"กลัวคะแต่ฉันเห็นแววตาเศร้าๆของคุณมันเลยอดเป็นห่วงไม่ได้นะคะ"สายรุ้งรีบปล่อยตัวสมุทร ยัยรุ้งทำแบบนี้ไม่ดีเลยนะเดี๋ยวคุณสมุทรจะหวั่นไหวเอา

"แล้วคุณทะเลกับหนูคลื่นนี่เป็นคนยังไงเหรอคะ"

"เอ๋อแบบนี้นี่เองนะคะ"

"ได้คะ"

"ไปไหนกันมาไม่ชวนน้อง"ฉันเดินมาแซว

"ว่าแต่เฮียทำอะไรพี่รุ้งป่าวเนี่ย"

"ป่าวจ๊ะ คุณสมุทรดูแลพี่ดีมากจ๊ะ หนูคลื่นว่างๆมาสอนพี่ว่ายน้ำบ้างได้ไหมจ๊ะ"

"ได้สิค่ะแต่ตอนนี้เราไปอาบน้ำแต่งตัวลงมาปาร์ตี้​กันดีกว่าค่ะ"

"จ๊ะว่าแต่หนูคลื่นเห็นเฮียฟ้ากับหนูฝนไหมจ๊ะ"

"เฮียฟ้าหน้าจะอยู่​ตรงงานส่วนฝนไปซื้อของกับเฮียเลค่ะ"

"รอเฮียเลกับฝนดีกว่าค่ะรับรองพี่รุ้งได้โชว์​ทำบาร์บีคิว​แน่"

"ได้จ๊ะ"

"งั้นเราไปทำสวยกันค่ะพี่รุ้ง"

"อื้อนั่นสิ หอยไง เฮียเลชอบป่าว เฮียฟ้าอะชอบมากคะ จะซื้อไปฝากหน่อย"

"หอยแมลงภู่ มาด้วยกันนะคะเฮียเล"สายฝนพูดจบก้อจับมือเฮียเลมา

"เอาคะๆเอา2หอยพอนะคะ"

"เอาคะละก้อเอาผักเล็กๆน้อยๆนะคะ"

"เอาคะ"

"แต่มีอย่างนึงที่หนูอยากได้แต่ไม่รู้เฮียเลจะให้ไหมนะคะ"

เขินอะ"ใจเฮียเลไงคะ"

"เคลิ้มนิดนึงได้ไหมคะ"

"คะๆไปก้อไปเชอะ"ฉันเดินเฮียเลไปทันที เลิกชอบละหาใหม่สะดีไหมเนี่ย

"ไม่เอาสะตอก้อพอคะ"

"เออมาดิแกมายุ่งกับว่าที่สามีฉันทำไม"

"กรี๊ดดดดดดยัยบ้า"ฉันโยนผักใส่หน้ายัยแนนนี่ทันที

"มันด่าฝนอะเฮียเล"

"เฮียเลที่มันใหญ่ๆอะเพราะทำมาปลอมล้วนๆเฮียชอบไปได้ไง"

"ก้อยัยนั่นบอกว่าเฮียไม่ชอบที่หนูแบนนิ เอ๋อทำกับยัยนั่นบ่อยละสิ"โอ๊ยหึงงงงงจนควันออกหูหมดชิชะๆ

"ละทำไงเฮียถึงจะชอบ ให้หนูลองจูบไหม"

"คนมันทำตามความรู้สึกนิ ชิ ไปก้อเถอะขี้เกียจซื้อละ เห็นยัยแนสตอก้อหงุดหงิดละหึ้ย"

"แกฉันกลับมาแล้ว อ้าวพี่รุ้งแล้วยัยคลื่นละคะ"

"อาบน้ำอยู่จ๊ะ"

"อ้าวฝนไปกับเฮียเลมาเป็นไงบ้าง"

"หงุดหงิดยัยแนสตอ"

"แม่ค้าผักที่ชอบอ่อยเฮียเลอะนะ"

"ยัยนั่นมันว่าฉันอกแบน แถมยังมองเฮียเล ราวกลับจะกลืนกิน พูดละหึงอะๆๆๆ"

"ฉันควรทำไงดีดักตบยัยนั่นไหม ละแกก้อมาช่วยฉันไหม"

"ปล่อยไปเถอะแกมีค่ามากกว่าจะลดตัวไปทำอะไรแบบนั้น"

"เออแกพูดดีแหะ"

"แน่นอนสิ"

"ใจเย็นๆนะหนูฝนพี่ว่าหนูฝนไปอาบน้ำแต่งตัวไป แล้วหนูคลื่นจะแต่งตัวยังไงจ๊ะ"

"คลื่นขี้เกียจ​แต่งมากว่าจะใช้กางเกงขาสั้นกับเสื้อตาตาข่ายธรรมดาๆนะคะ"

"หืออยากเห็นจังเลยจ๊ะ"

"คลื่นแกแต่งมาให้ดูสิ"

ฉันเดินไปคว้าชุดสวมแปบเดี๋ยว​ก็เสร็จก่อนปล่อยผมแล้วล้มตัวลงนอน "เสร็จแล้วปลุกด้วยนะคะ"

"แกจะใส่ชุดนี้ไม่ได้นะยัยคลื่น"

"บ้านฉันแต่งแบบนี้เป็นไรไปเฮียๆก็อยู่"

"ฉันไม่ไว้ใจเฮียฟ้าเลยท่าจะเห็นแกในชุดนี้นะ"หวังว่าจะไม่จ้างให้น้องพาพวกพี่ชายของยัยคลื่นออกไปนะ

"มีเฮียสมุทร​ทั้งคนใครก็ไม่กล้าแตะต้องฉัน"

"เฮียฟ้าแมลงวันบินเข้าปากหมดละ"

"ค่าเฮียสมุทร"

"มีอะไรเฮียฟ้า"สายฝนพูดทักขึ้นทันที

"นั่นไงฝนคิดแล้วไม่มีผิด ร้ายนะเฮียฟ้า"

"จะดีเหรอคะเฮียฟ้า รุ้งว่าคุณสมุทรไม่ตามหนูมาง่ายๆหรอกคะ"

"ฝนกะพี่รุ้งอะอยากเห็นเฮียสมหวังคะแต่กลัวเฮียไปหลอกเขามากกว่า"

"เอาน่าเฮียฟ้า เอาเป็นว่าฝนกับพี่รุ้งจะยอมช่วยละกัน แต่ถ้าเฮียทำไมยัยคลื่นเสียใจนอกจากน้องจะไม่ช่วยแล้ว น้องจะหนีออกจากบ้านเลยชิๆ"

ฉันยืนมองทะเลนิ่งๆ

"ตั้งแต่เมื่อไหร่นะที่พี่เรียกฉันแบบนั้นนะพี่ดีล"

"คงห่วงมากถึงส่งพี่มาเฝ้าแบบนี้"

"พี่มองทะเลแล้วไม่คิดถึงอดีต​บ้างหรอ"

พี่ดีลก็ยังคงเป็นแบบนี้​เสมอให้ความสำคัญ​แค่กับคำพูดของเฮียสมุทรช่างเถอะไปในงานดีกว่า พอเข้ามาก็เจอยัยฝนเกาะเฮียเลแจเลย "ฝนแกจะติดเฮียเลไหมนะ"

"ยุ่งจิงแกเนี่ยดื่มสะหน่อยไหม"ฝนพูดละยื่นขวดไวน์ให้ยัยคลื่น

"เอาสิกำลังเซ็งกับคนบางคน"ที่ทำตัวเย็นชาราวกับลืมเรื่องราวต่างๆหมดแล้ว

"ใครทำแกเซ็งเดี๋ยวฉันไปตบให้เอาไหม"

"ช่างเหอะ"

"พี่ดีลไปหาเฮียสมุทรเถอะคลื่นมีเพื่อนมีเฮียเลใครจะทำอะไรได้"

เป็นงี้ทุกทีไม่เคยรั้งเคยยื้อกันไว้อะไรก็ยอมไปหมดช่างเหอะกินเหล้าย้อมใจดีกว่าคิดเสร็จฉันก็คว้าเหช้ามาดื่มทันที

"ไปดิ เราก็อย่าดื่มมากล่ะคลื่น"

"อือ"

"แม้ๆเฮียเลเดี๋ยวนี้นะยอมหนูบ่อย เริ่มชอบหนูแหละอะดิ"หนูฝนพูดยิ้มๆและทำตาปิ๊งๆเอาหน้าไปใกล้ๆกรี๊ดดดดทำเองเขินเอง

"หะพูดเล่นเหรอ"ฟอดดด"โดนลงโทษ555"หนูฝนหอมแก้มเฮียเล2ข้างเส็ดก้อวิ่งหนีออกไป

"คุณสมุทรคะ"

"พารุ้งไปเดินดูทั่วๆเกาะหน่อยๆได้ไหมคะ"

"ฉันอยากไปดูปลาในทะเลคะ คุณสมุทรไปเป็นเพื่อนทีสิคะ"

"คุณสมุทรอิ่มยังคะไปเดินย่อยไหมคะ"

"เอ่อออคะ"

"คุณเดลก้อเดินด้วยกันสิคะ"

"คะแล้วคุณดีลละคะเราไปชวนเขามาด้วยดีไหมคะ"

"ไปคะไป"สายรุ้งละเดินตามเฮียสมุทรไปละทำมือโอเคส่งสัญญาให้เฮียฟ้า

"อือ" เหมือนจะเบลอแหะดื่มไม่กี่แก้วแท้ๆ

"ทามม่ายพี่ต้องเปลี่ยนไปทามม่ายต้องเย็นชาห่างเหินรู้ไหมว่ามานเจ็บ" ฉันพูดก่อนกอดคนตรงหน้าแน่นราวกับกลัวเขาจะหายไปพร้อมปล่อยน้ำตาไหลออกมา

"จาม่ายทิ้งกานช่ายไหมม"ฉันพูดก่อนเอามือโอบรอบคอผู้ชาย​คนนั้นไว้

"อืออออ" ฉันครางรับจูบจากคนตรงหน้า

รู้สึก​แปลกๆฉันผละออกก่อนอ้วกใส่อกคงตรงหน้า "ขอโทษน้า" ก่อนสติจะดับไป

"ตายแล้วทำไมสภาพเป็นงี้ยัยคลื่นนี้นะ"

"ได้จ้ะเดี๋ยว​แม่ดูแลเอง"

"งั้นแม่ฝากด้วยนะแม่ต้องบินไปฝรั่งเศส​ด่วน"