พรุ่งนี้เช้า

🏰โรงเรียนยอบิร่า🏰

วันนี้ฉันมาโรงเรียนเช้าโครตๆเนื่องจากป๊าเป็นคนมาส่งฉัน

ฉันเลยต้องมานั่งเบื่ออยู่คนเดียวเนี่ย อีเพื่อนเวรพวกนั้นยังไม่มาเลย

เเถมโรงเรียนก็เเทบไม่มีคนเลยด้วยซ้ำ

ฉันได้เเต่นั่งเขี่ยโทรศัพทร์ไปมาเนี่ยเเหละ

น่าเบื่อเป็นบ้าเลย

เอาจริงๆเมื่อวานฉันยังไม่ได้ปลดปล่อยหรือช่วยตั.. เออนั่นเเหละ เลยด้วยซ้ำ เนื่องจากเมื่อวานฉันมัวเเต่ตื่นเต้นที่พี่ยูจะกลับมา เลยไม่ได้มีเวลาทำอะไรอย่างนั้น

ห้องน้ำ!

ยังไม่ค่อยมีคนพอดี

ฉันต้องไปห้องน้ำ!

นึกขึ้นได้ฉันก็ลุกจากเก้าอี้เเล้วมุ่งหน้าไปยังห้องน้ำทันที

**************************

. . .

ห้องน้ำ

วอทท!! นั่นเสียงอะไรรร!!

ชัดเจน!!

ว่าเเต่เสียงมันคุ้นๆนะ!

ถ้าฉันจะเเอบปืนขึ้นไปดูจะเป็นอะไรมั้ยว่ะ

ใช่! ไม่เห็นจะเป็นอะไรเลย! ก็ฉันอยากรู้นี่

สุดท้ายฉันก็ตัดสินใจเดินเข้าห้องน้ำ เเล้วปืนขึ้นไปดูห้องข้างๆทันที

เชี่ยยย!!!!

คะ ครูพอร์ช! กับอีพี่มีน!!!

OMG!!!!

ฉันถึงกับตาค้างกับสิ่งที่เห็นก่อนจะรีบปืนลงมาเเล้ววิ่งออกจากห้องน้ำทันที

**************************

. . .

08:00

เข้าเเถว

เอาจริงๆเรื่องเมื่อเช้าฉันโครตตกใจเลย คือเเบบโครตช็อคอ่ะ

เเล้ววันนี้ฉันดันมีเรียนว่ายน้ำด้วย

ฉันจะมองหน้าครูเค้ายังไงว่ะเนี่ย

***************************

. . .

คาบบ่าย

ซีเจย์หันไปบอกไอ้มอร์เเกนก่อนจะพากันเดินไปเรียนว่ายน้ำอีกอาคารนึง

ฟู่วว เเค่คิดก็เหนื่อยใจเเล้ว

*************************

. . .

ดาดฟ้าอาคาร2

เห้ออ

คงเป็นฉันอีกเช่นเคย

. . .

5นาทีผ่านไป

ฉันยกมือตอบก่อนจะเดินออกไปข้างหน้า

ชิบหายเเล้ว!

ฉันต้องทำตัวไม่ถูกเเน่ๆ!!

**************************

. . .

ขอบสระ🌊

จะให้หนูมองได้ไง!

ภาพเมื่อเช้ายังติดตาหนูอยู่เลย!!

เออ ตอบงี้ไปก่อนเเล้วกัน เเต่เอาจริงๆก็เเอบเขินนะ หล่อซะขนาดนี้ ไหนจะซิกเเพ็กนั่นอีก

เห้อออ เอาว่ะ หวังว่าฉันจะไม่จมน้ำนะ

*************************

. . .

5นาทีผ่านไป

ตอนนี้ฉันตีขามาจนถึงกลางสระเเล้ว เเต่บอกเลยกว่าจะมาถึงนี่เเม่งโครตเหนื่อย

เเรงขาฉันไม่มีเเล้ว ไม่ไหวเเล้วว ฉันตีขาต่อไม่ได้เเล้วว

นิดเดียวบ้านครูดิ! นี่เพิ่งกลางสระ

ครูพอร์ชดึงร่างฉันมาอุ้มไว้ในขณะที่ตัวเราทั้งสองยังอยู่ในน้ำ.... คืออยากจะบอกว่าร่างกายของฉันมันสัมผัสกับซิกเเพ็กของเค้าด้วยย><

ใจฉัน!!

มันจะระเบิดออกมาเเล้วว!!

ใช่เเล้วว! ใจเต้นเเรงเพราะกลัวจมน้ำ!!

นะ นั่นมันพี่มีนนี่หว่า!!! มาทำอะไรรร!!

ในขณะที่ครูอุ้มฉันจะไปขึินฝั่ง สายตาฉันมันดันไปสบตากับพี่มีนที่ยืนอยู่ขอบสระเเล้วกำลังมองเราสองคนพอดี!!

พรึ่บ

ครูพอร์ชวางตัวฉันลงไว้ตรงขอบสระก่อนที่ตัวเค้าจะขึ้นมาตาม

พี่มีนพูดกับครูพอร์ชเเต่สายตาเค้าไม่ได้มองครูพอร์ชเลย เค้ามองฉัน!! มองเเบบนิ่งๆอ่ะ!

น่ากลัว

พี่มีนยื่นใบไปให้ครูพอร์ชส่วนครูพอร์ชก็รับมันมาเซ็นเเล้วส่งกลับทันที

หลังจากที่พี่มีนรับใบมาจากครูเเล้วพี่มีนก็เดินออกไปทันที

**************************

1ชัวโมง30นาทีผ่านไป

ปี๊ดดดดด📯

ได้กลับบ้านซะที!

ระหว่างฝึกว่ายน้ำฉันกลัวตัวเองจะไปจู่โจมครูเค้าชะมัด วันนี้ฉันยังไม่ได้ไอ้นั่นเลยย😭

*************************

. . .

หน้าโรงเรียน

นี่ฉันยืนรอเเท็กซี่มาเกือบครึ่งชั่วโมงเเล้วนะ ป๊าบอกให้กลับบ้านก่อน5โมงซะด้วย

เอี๊ยดด🚘

ฟืบบบ(เสียงเลื่อนกระจกรถ)​

ฉันก้มลงมองนาฬิกาตัวเองก่อนจะเบิกตากว้างเพราะความตกใจ

ชิบหายย!! 4โมง45!

ฉันตอบอย่างไม่ลังเลก่อนจะรีบเดินไปขึ้นรถครูทันที

**************************

. . .

ด้านในรถ

**************************

. . .

15นาทีผ่านไป

ฉันกล่าวขอบคุณพร้อมยิ้มให้ครูก่อนจะพยายามปลดเข็มขัดรถที่คาดอยู่บนตัวฉันออก

ว่าเเต่ทำไมมันปลดยากจังง

ปกติเวลาขึ้นรถฉันไม่เคยคาดด้วยซ้ำ

นี่เเอบก็คิดเหมือนกันว่าฉันโชคดีจริงๆที่รอดมาจนถึงป่านนี้555

เเกะยากจริงเว้ย

หลังจากที่ฉันพูดจบประโยคครูพอร์ชก็เอนตัวมาหาฉันพร้อมเอื้อมมือไปปลดเข็มขัดออก

นะ หน้าเค้ากับฉันใกล้กันเกินไปเเล้วนะ...

ครูพอร์ชหันมามองหน้าฉันในระยะที่โครตใกล้ คืออีกเซนเดียวจมูกจะชนกันอยู่เเล้ว!

ครูพอร์ชเอื้อมมือมาจับเอวฉันก่อนจะค่อยๆเอนหน้าเข้ามาใกล้ฉันเรื่อยๆ

กริ๊งงงง~ กริ๊งงงง~📲📲

ฉันใช่มือดันเเผงอกครูออกก่อนจะรีบเปิดประตูลงจากรถเเล้ววิ่งเข้าบ้านทันที

*************************

. . .

🏰บ้านหงษ์สกุลไทย🏰

END