มึง ไอ้ตี๋มาหากูว่ะ

ตี๋ เพื่อนรักกูอะ

3

เรื่องมันยาว

มันยาว

ก็ไม่เชิงอะ

ก็ตอนนั้นกูเรียนพิเศษที่เดียวกับมัน

แล้ววันนั้นกูซ้อมกีฬาดึก

กลัวตื่นไม่ทัน

กูก็โพสต์ลงเฟส

พน ต้องไปเรียนพิเศษอีก

เช้าไป กลัวตื่นไม่ทันไรงี้

ตี๋ก็ทักมา

บอกเดี๋ยวจะโทรมาปลุกกูเอง

ละขอเบอร์กู

เออเว้ย กูก็ไม่ได้คิดไรก็ให้ไป

แล้วคือโทรมาจริงๆ

แต่จริงๆคือวันนั้นกูตื่นก่อนแล้ว

ก็แบบ

ก็ขับรถมารับกู

แล้วแบบมีอาหารเช้ารอกูพร้อม

แบบมีข้าวผัดอเมริกัน นม ขนมปัง

กูแบบ ทำไมเทคแคร์กูดีจังวะ

แล้วพอเลิกเรียน

ตี๋มันก็ขอมาส่ง

โทรมาปลุก มาบอกฝันดี

ทุกวัน

ก็เป็นแบบนั้นอยู่นานอะ

ก็น่าจะ

กูก็ปรึกษาพวกผู้หญิง

เขาก็บอกให้กูลองคุยดูก่อน

แต่อีกคนบอกถ้ากูไม่ได้ชอบเขา

ให้ปฏิเสธเขา

เพราะมันจะดูให้ความหวังเขา

แต่ตอนนั้นกูอยากลองว่ะ

ก็ไม่ขนาดนั้น

ก็แค่ลองไปไหนมาไหนด้วยกัน

แบบกินข้าวดูหนัง

ละแบบไม่โอเคอะ

แบบมันชอบจับมือกู

โอบกูตลอด

เข้ามาใกล้ๆ

มีรอบนึงขึ้นลิฟต์

มันจะจูบกูอะ

เออ

ละแบบงี่เง่าด้วย

ตอนนั้นกูซ้อมกีฬาดึก

มันก็มานั่งเฝ้า

แล้วขอไปส่งกูที่บ้าน

แล้วแม่งต้องกลับบ้านคนเดียว

ละบ้านมันกับบ้านกูแม่งคนละทางเลย

บ้านมันโคตรไกล

แบบกูก็บอกกูกลับเองได้

มันก็ไม่ยอม

งี่เง่า งอแง

เหมือนผู้หญิงอะ

ไม่ชอบ

ก็ยังหรอก

ก็แบบ พยายามห่างๆ

จนวันนึงมันมาขอกูคบเว้ย

เราสองคนมาเป็นแฟนกันมั้ย

กูก็บอกว่า

กูชอบผู้หญิงว่ะ

ช็อคดิ

ก็นิ่งไปสักพัก

เขาก็หัวเราะแห้งๆ

แล้วก็บอกกูว่า

เห้ยไม่เป็นไร

ถ้าตอนนี้มึงยังไม่มีใคร

กูขอดูแลมึงได้มั้ย

ละถ้าวันนึงกูเจอคนที่ใช่

มันจะเป็นคนเดินจากไปเอง

ละหลังจากวันนั้นเว้ย

แม่งรุกกูหนักกว่าเดิม

กูแม่งก็ไม่อยากเสียเพื่อนว่ะ

แต่แม่งกูก็ไม่ได้เป็นเกย์

มึงเข้าใจปะ

กูก็ไม่รู้สึกแย่กับมันนะเว้ย

แต่กูก็ไม่ได้ชอบมันแบบนั้นอะ

ก็ไม่ได้ปฏิเสธมัน

เพราะก็คิดว่ามันเป็นเพื่อนคนนึง

กูก็ไม่อยากเสียเพือนไปอะ

มันเริ่มรุกหนักอะ

แบบมาหาทุกวัน

โทรหากูบ่อยๆ

ทักมาแม่งทั้งวัน

ซื้อของมาให้

ละแบบกูอึดอัดอะ

รู้สึกว่ามันมากไป

ตอนนั้นกูแม่งโคตรรำคาญ

มันเหมือนปลิงอะมึงเกาะกูไปทุกที่

เงียบไมวะ

หลับเหรอ

....

มึงงงงง

น้องยังไม่นอนเหรอวะ

ตีสองแล้ว

จนมีวันนึง

มันมาหากูที่บ้านเว้ย

พ่อแม่กูก็อยู่

วันนั้นมันก็เทลาะกับที่บ้านมา

เครียดอยู่ไรงี้

แต่วันนั้นกูก็บอกเลิกมัน

ทั้งๆที่วันนั้นมันมาหากู

เพื่อหาความสบายใจ

แต่กูทำให้มันรู้สึกแย่กว่าเดิม

นั่นแหละ

มันก็ร้องไห้อะมึง

ก็บอกกูว่า ที่มาหากูเนี้ย

ไม่ได้มาฟังเรื่องแบบนี้นะ

ยังอยากฟังต่อปะ

มันบอกว่า

ทะเลาะกับที่บ้านมา

ที่มาหากูเพราะอยากได้ความสบายใจ

เวลาอยู่กับกูแล้วมันมีความสุข

กูคือความสุขของมัน

แต่กูกับทำมันรู้สึกแย่กว่าเดิมอะ

แล้วตี๋มันก็ขอโอกาสอะ

แบบขออีกรอบได้มั้ย

จะทำให้กูชอบมันให้ได้

จะทำทุกอย่าง ทำทุกทาง

ขอโอกาสอีกรอบนึง

กูก็บอก

พอเหอะว่ะ

กูรำคาญ

มึงแม่งโคตรน่ารำคาญเลย

มึงไม่รู้ตัวเหรอ

เลิกมายุ่งวุ่นวายกับชีวิตกูสักที

กูอึดอัด

มันก็บอกว่า

โอเค

งั้นกูขอเวลาทำใจ

แต่มันไม่รู้ว่าจะนานแค่ไหน

ไม่รู้ว่าจะเป็นวันนึง

เดือนนึง

หรือปีนึง

ที่เราจะกลับมาเป็นเพื่อนกันได้

มันอาจจะหายไปสักพัก

คงไม่มาเห็นหน้าให้รำคาญแล้ว

แต่คงยิ้มไม่ออกไปสักพัก

แต่ก็ไม่เป็นไรหรอก

เขาขอให้กูมีความสุขมากๆ

ให้ไปเจอคนดีๆ

ให้รักษารอยยิ้มของกูไว้

เขาบอกเวลากูยิ้มแล้วโลกสดใส

มันอยากให้กูยิ้มบ่อยๆ

นั่นแหละ

หลังจากนั้นมันก็หายไปเลย

ไม่เจอมันอีกเลย

แต่พอมันหายไป

กูเริ่มรู้สึกแปลกๆว่ะ

แบบมึงเข้าใจมั้ยอะ

ทุกวันมันก็จะคอยโทรมาปลุกกู

บอกฝันดีกู

ทักกูมาทั้งวัน

ซื้อของมาให้

มาคอยกวนกู

แต่พอมันหายไปอะ

กูรู้สึก..

แม่งไม่น่าปล่อยมันไปเลย

รู้สึกขาดอะไรสักอย่าง

เหมือนมันเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตกูไปแล้วอะ

เอาอะไรของมึง

ยังไม่ได้เอา