เที่ยงของวันนั้น ออฟ เต สิงเเละวิญญาณของกัน มาเเถวตึก คณะวิศวะเเฟนของเเจนเเละเพื่อนของเขาเดินมาจ๊ะกันพอดี

:

ออฟมองเเฟนเเจนพักใหญ่ เเฟนเเจนไม่ได้เกรงกลัวอะไร ทำตัวเป็นปกติเเต่ใจขุ่นมัว อยากจะเข้าไปกระชากคอออฟ มาต่อยสักหมัด2หมัด เตเเละสิงเห็นออฟมอง คนฝั่งขวาเป็นพิเศษ ทั้งคู่ก็รู้ทันที

:

ทั้ง2ฝ่ายเดินสวนกันไม่มีอะไรเกิดขึ้น เเฟนเเจนตีเนียนมาก ราวกับว่าเขาไม่เคยเจอออฟเลย

:

พอทิ้งระยะไปสักพัก ออฟเต สิงจึงเดินออกมาจากคณะวิศวะ มายังคณะตัวเอง ด้วยความเเสบของเตเขาจึงพูดขึ้นมา

:

เตยื่นมือถือให้อออฟดู สิงรับเข้ามาดูด้วย

:

ออฟเอ่ยพร้อมกับเดินนำไป

:

กันยิ้มออกมาเเล้วเดินตามออฟไป

:

ทั้ง2รีบสาวเท้า ตามไปติดๆ ส่วนกันหายวับมาเดินข้างๆออฟ

:

ออฟหันมาถามเเล้วหยุดเดิน กันยิ้มๆเเล้วพูดออกมา

:

ทั้งคู่ เดินคุยกันไม่สนใจ เตกับสิงที่เดินตาม คำพูดเเต่ละคำบางครั้งก็ทำให้2หนุ่ม เบ้หน้าหมันไส้ไม่ใช่น้อย

:

ทั้งคู่คุยกันนึกขำตัวเองไม่น้อย

:

หลังจาดวันนั้น ออฟก็ดำเนินตามเเผนที่วางไว้ ยิ่งใกล้กันมาขึ้นเเฟนเเจนก็ยิ่งหึงเเรงขึ้น

:

วันต่อมาช่วงเที่ยง

:

เเฟนเเจนดึงเเจนมาคุยหลังตึกวิศวะ ออฟสะกดรอยตามมาพร้อมกับกันเเอบฟังทั้งคู่คุยกันออฟกดมือถืออัดเสียงไว้ด้วย

กันเอานิ้วชี้ป้องปากเชิงบอกให้เบาๆ

:

เเจนถูกจับเเขนไว้เเน่น

:

เเจนโกหกออกไป

:

เขาเอ่ยหน้าตาจริงจังจนเเจนยอมออ่นข้อโกหกต่อไป

:

เเจนเอ่ยเเล้วกอดเขา ออฟเเละกันเบ้ปากจากที่จะอัดเเค่เสียง กลับบันทึกวีดีโอไว้ซะเลย

:

เเจนถามออกไปโดยไม่รู้ว่าออฟถ่ายวีดีโออยู่

:

เเจนรับปากไปงั้นๆ

:

.....เรื่องอะไรขี้หึงจนน่ารำคาญ รออีกหน่อยเถอะจะสลัดเขาทิ้งไปห่างๆตัวอยู่ด้วยก็ไม่วายต้องเดือดร้อน... เเจนคิด

:

หลังจบการสนทนาออฟเลิกถ่ายวีดีโอเเล้วรีบเดินออกจากตรงนั้น

:

ออฟเอ่ย

:

4โมงเย็นของวันนั้นออฟโดดคาบกิจกรรมเดินมาที่รถของเเฟนเเจนเพื่อหาหลักฐาน ตรงนั้นเป็นมุมอับ กล้องวงจรปิดเสียวันนี้เลยเป็นใจ

:

ออฟเอาเชือกรองเท้าที่ยาวพอควร มารวบทำเงื่อนปมไว้ตรงกลางพอเสร็จเขาก็สอดไปที่ประตูรถเเล้วค่อยๆดึงหย่อนลงไป ให้ใกล้ที่ปลดล๊อคประตูพอห่วงที่ทำไว้ครอบลงปุ่มปลดล๊อคเขาก็ค่อยๆดึงเงื่อนขึ้นเเล้วก็ดึงขึ้นจนได้

:

กันเอามือปิดปากเขาเผลอลั่นออกมา ออฟยิ้มๆ คนเอามือปิดปากรีบหันไปทำทีดูต้นทาง อันที่จริงก็เขินนั่นหละ เลยไม่กล้าสบตาเขา

:

ออฟเข้ามาดูในรถเจอรูปกันเต็มไปหมด ในเเฟ้มเขาเปิดดูเรื่อยๆมีเเบบว่าทุกช๊อตที่กันเดินไปไหนมาไหนทำอะไรในมหาลัย จนถึงกันทำอะไรกลับบอย่างงัยทะเบียนรถกันอะไรมีหมดเเละที่สำคัญที่สุดคือใบเเจ้งซ่อมรถ พร้อมทำสีใหม่

:

สภาพรูปตอนชน ด้วยว่าสภาพย่ำเเย่ เเค่ไหน เเละหลังทำเสร็จ มันใหญ่ขนาดไหน ออฟรีบยกออกมาทั้งเเฟ้ม

:

ด้านหน้าคณะเเพทย์

ทั้งหมดยืนสนทนากัน พอดีเเจนเดินมาทักเตกับสิง

เเจนเอ่ยถาม เตกับสิงมองหน้าเธอเล็กน้อย มีความชังในตัวเเจนเพราะออฟเล่าให้ฟังถึงนิสัยของเธอ

:

ทุกคนหันมามองนิว เเจนถึงกับค้อนใส่นิว ไม่พอใจ เห็นทุกคนเงียบ นิวก็เงยหน้าขึ้นมา

:

นิวอ่ยยกมือถือให้ดู คริสหันหน้าไปยิ้มทางอื่น เขารู้ว่านิวด่าเเดกดันเเจน

สิงเเสร้งถาม เพราะจริงๆเขานั้นรู้จากปากนิวเเละคริสอยู่เเล้ว เเต่อยากลองดู ว่าเธอจะสตอเบอร์รี่ออกมาเบอร์รี่เบอร์ไหน

:

เเจนเอ่ยเบ้ปากใส่นิวเเละคริส

:

เเจนว่าเขา เธอโกรธที่ถูกคริสพูดเเบบนี้

:

เเจนกำมือเเน่น 2หนุ่มพยักหน้าให้ นิวกับคริสเลยเดินไป พรางก่อนจะเดินไป สายตาทั้งคู่เผยให้เห็นว่าเขาไม่ชอบเเจนเอามากๆ

:

เเจนหันมาค้อนใส่เตกับสิง เเล้วพูดออกมา

:

เเจนบอกเเล้วเดิน สะบัดไปเลย

:

พักใหญ่ออฟเดินกลับมาพร้อมหลักฐานในเเฟ้ม เเบบเเน่นเอียด

:

ห้องอาจารย์ที่ปรึกษา

:

คริสกับนิวบอกอาจารย์ถึงอาการของกันอย่างละเอียด เเล้วบอกว่าเขา2คนจ้างพยาบาลพิเศษ มาดูเเลกัน

:

พออาจารย์ถามเรื่องค่าใช้จ่าย ทั้งคู่ก็บอกว่าจะออกให้เอง อาจารย์จึงวางใจ เเละบอกถึงการเรียนว่าไม่ต้องห่วงถ้าหายเป็นปกติก็กลับมาเรียนได้ต่อเพราะอาจารย์คุยกับใครหลายๆคนไว้เเล้ว

:

ถ้ากลับมาเรียนจะหนักหน่อยเพราะต้องไล่ตามเพื่อนๆให้ทัน

:

ที่ห้องสมุด

พอเตเเละสิงได้ดูหลักฐานที่อยู่ในเเฟ้ม

:

กันสะกิดออฟเเล้วบอกเบอร์กับออฟเเต่ให้ออฟบอกกับเตอีกที

:

เตมองเบอร์ก่อน เเล้วตัดสิรใจ โทร ระหว่างนั้นนิวกับคริส เดินลงมาพอดี เสียงมือถือเขาดัง ชายหนุ่มงงๆมองเบอร์เล็กน้อย ก่อนกดรับ

:

เตพูดจบก็วางสาย นิวงงๆ เลิกคิ้วสูง

:

ทั้งคู่จึงรีบไปทันที

:

: