
13...ความจริงที่ทำให้กันเสียใจเเละเตลิดไป จนออฟเป็นห่วง
-
กันตามเเจนเเละผู้ชายคนนั้นมาด้านหลัง ตึกคณะวิศวะ
-
:
-
บุคคลลึกลับคนที่1
ได้ข่าวว่า ไปออ่ยใครเหรอ
-
เขาเอ่ยทำหน้าตาจริงจัง
-
:
-
เเจน
ก็ไม่มีนี่นา พี่ธีเข้าใจผิดหรือเปล่า
-
เเจนปฏิเสธ
-
:
-
บุคคลลึกลับคนที่1
วันนี้มันมาหาฉันถึงที่ เธอยังโกหกอีกเหรอ อยากใฟ้มันตายหรืองัย
-
เเจน
อย่านะพี่ธีพี่เค้าไม่รู้เรื่องอะไรเลย อย่าให้ซ้ำรอยเหมือน.....
-
บุคคลลึกลับคนที่1
เหมือนไอ้กันหนะเหรอ มันโชคไม่ดีเลย นอนเป็นผักอยู่โรงพยาบาลนู้น มันน่าจะตายๆไปเลยเนอะ อยู่ก็ทรมานเปล่าๆ
-
กันยืนนิ่งด้วยความตกใจ ที่ได้ยินเรื่องราวทั้งหมดตรงหน้า อยู่ดีๆน้ำตาก็รื่นลงมาเต็มขข้างเเก้ม
-
:
-
เเจน
เบาๆหน่อยเดี๋ยวใครมาได้ยิน พี่ธีอยากติดคุกเหรอ
-
เเจนเอ่ยบอก
-
:
-
บุคคลลึกลับคนที่1
ใครมันจะจับได้ รถก็ซ่อมทำมาเเล้วตอนนั้น กลัวตอนนี้เฉยๆเเล้ว ว่าเเต่เเจนเถอะ ไปยุ่งกับไอ้ตี๋นั่นทำไมชอบมันเหรอ
-
ประโยคหลังกันหูดับไปเเล้ว คิดอะไรในหัวเต็มไปหมด หายวับไปอยู่ดีๆก็มาโผล่ที่ทะเลเฉยเลย ความเสียใจทำให้กันใจลอย ดูไร้จุดยืน ไม่คิดว่าตัวเอง สมควรโดนอะไรเเบบนี้
-
:
-
ตั้งเเต่เที่ยงจนเย็น ออฟเรียนไม่รู้เรื่องเลย เขาพยายามมองหากันตลอดเวลา เเละเย็นวันนั้น ทุกคนก็มารวมตัวกัน
-
:
-
ออฟ
เต ไอ้นิวเจออะไรมั้ย
-
เต
ไม่ได้เรื่องเลย คนขับเป็นผู้หญิง
-
สิง
เดี๋ยวเป็นไร ทำหน้าเหมือนคนปวดท้อง
-
ออฟถอนหายใจเเล้วพูดกับสิง เเต่ไม่ได้ตอบคำถามเเรกที่สิงถาม
-
:
-
ออฟ
เเล้วทางมึงหละ ไอ้สิงไอ้คริส
-
คริส
เหมือนพี่เตเลยเเล้วทางพี่ออฟกละ
-
ออฟ
ฉันก็ด้วย
-
สีหน้าเครียดของออฟเเละคอยหันมองอะไรบางอย่าง
-
:
-
สิง
เป็นไร ทำไมมึงทำหน้าเเบบนั้นหละ
-
เต
เออมีไรเปล่า
-
ออฟ
กันหายไป กูไม่รู้ว่าหายไปไหน
-
นิว
กันหาย หายไปได้ยังงัยพี่ เกิดไรขึ้น
-
นิวหน้าเสีย พลอยให้คริสใจเสียไปด้วย
-
:
-
คริส
กันหายไปไหนหรือว่ากลับไปเข้าร่าง
-
นิว
ฉันโทรไปเช็กที่โรงพยาบาลก่อน
-
นิวรีบเดินไปโทรเช็กกับ พยาบาลพิเศษพบว่า ยังไม่ฟื้น เขาถอนหายใจเเล้วเดินกลับมาบอกทุกคน
-
:
-
นิว
ยังไม่ฟื้นหนะพี่ ทำงัยดี กันหายไปได้งัย
-
คริส
เเล้วมันเกิดอะไรขึ้นเหรอพี่ออฟ กันถึงหายไป
-
ออฟหน้าเครียดก่อนจะเล่าให้ฟังว่าไปเจออะไรมาบ้าง เเละบอกด้วยว่าปกติถ้าเขาไม่อนุญาติให้กันไปไหน กันจะไปไหนไม่ได้ เเต่ครั้งนี้ไม่ กันหายไปเลย ตั้งเเต่ตอนนั้น จนตอนเย็นก็ไม่กลับมาอีก
-
:
-
เต
รถคันนั้นต้องมีเงื่อนงำอะไรเเน่ๆไม่งั้นน้องมันไม่หายไปหรอก
-
ออฟ
คงต้องไปตั้งหลักก่อน ถ้ากันมันไม่กลับก็ทำอะไรไม่ได้ กูเครียดหวะ
-
ออฟพูดออกมา นิวคริส เตสิงถึงกับเศร้าตาม
-
:
-
สิง
มึงห่วงน้องมันเหรอ
-
ออฟ
ก็ห่วง มันหายไปต่อหน้ากูเลย กู...
-
เต
นั่นงัยกูถึงบอกว่ามึงเปลี่ยนไป มึงรู้ตัวเองหรือเปล่าถามจริง
-
นิว
พี่ออฟ พี่ชอบกันใช่มั้ย
-
ออฟ
ไม่รู้ รู้เเค่ว่ามันหายไป ใจคอกูไม่ค่อยดี ใจมันหายเเปลกๆหวะ
-
คริส
ตอบไม่ได้พูดไม่เต็มปากเเบบเนี่ย พี่ป้อสาวอยู่ใช่มั้ยพี่ หรืออีกทางพี่ก็ไม่เเน่ใจด้วยว่าพี่ชอบผู้ชายหรือเปล่า
-
คริสเอ่ยเสริม ระบายลมออกจากปาก ออฟถอนหายใจ ก่อนจะเอ่ยออกมา
-
:
-
ออฟ
กูกลับก่อน เผื่อกันมันไปรอที่ห้อง
-
เต
หะ นี่อยู่ด้วยกันเหรอ
-
สิง
นั่นดิ ไม่เห็นเล่าให้ฟังเลยยังงัย
-
ออฟ
เผือกกูไปหละ
-
ออฟรีบชิ้งหนีไปก่อน
-
:
-
ทั้ง4มองหน้ากันยิ้มๆ
-
:
-
นิว
กลับเถอะคริส อากาศตรงนี้ เริ่มไม่ค่อยดีเเล้ว
-
เต
นี่โกรธเหรอที่ตู่ว่านายเป็นเเฟนฉัน หรือว่าเเค่คำพูดที่ว่าเเค่ พูดไปเฉยๆไม่รู้สึกอะไร
-
คริส
อย่าว่าฉันทิ้งนายนะนิว เเต่รถฉันส่งเข้าศูนย์หนะ นั่งเเท๊กซี่กลับเนอะ
-
สิง
งั้นเดี๋ยวไปรถพี่ละกัน หออยู่ไหน
-
คริส
หอกิ่งเเก้ว
-
เต
อยู่หอ1ละซิพวกเราอยู่หอ2
-
สิง
โอเคงั้นเดี๋ยวไปส่ง
-
นิว
งั้นกลับเเท๊กซี่คนเดียวก็ได้
-
เต
เล่นตัว รวยนักเหรอ นั่งเเท๊กซี่ หยิ่ง
-
นิว
ไม่ได้เล่นตัวไม่ได้หยิ่ง
-
สิง
งั้นกลับพร้อมกัน โอเคนะ เดี๋ยวไปเอารถก่อน
-
คริส
ว่าเเต่ พี่ไม่ห่วง พี่ออฟเหรอครับ
-
เต
รายนั้นไม่ต้องห่วง ถ้าปลีกตัวออกไปเเบบเนี่ย ไม่เป็นไรหรอก
-
นิว
เเสนรู้เหมือนกันนะเนี่ย พี่หนะ
-
เตมองหน้านิว หมันไส้ ก่อนล๊อคคอนิวไว้
-
:
-
นิว
โอ๊ยเจ็บ จะล๊อคคอทำไมเนี่ย
-
เต
หมันเขี้ยว ปากดีนะมึงหนะ ล๊อคคอให้ตายไปเลยดีมั้ย
-
เห็นเตหยอดนิว คริสกับสิงก็อดยิ้มไม่ได้ หันหน้ามามองหน้ากันเเล้วยิ้มให้กันละกัน
-
:
-
ออฟลงจากบิ๊กไบค์ก็วิ่งขึ้นหอทันที
-
:
-
พอเปิดประตูห้อง เขาก็เอ่ยออกมา
-
:
-
ออฟ
กันอยู่นี่หรือเปล่า กันมึงอยู่ไหนเนี่ย
-
ออฟเดินหาจนทั่วห้อง ก็ไม่พบ เขามองเก้าอี้ที่กันเคยนั่ง เเล้วทรุดตัวลงนั่ง ถอนหายใจเฮือกใหญ่
-
:
-
ออฟ
มึงอยู่ไหนกัน ตอนนี้มึงเป็นอะไรหรือเปล่า เเล้วมึงจะรู้มั้ย ว่ากูเป็นห่วง
-
ออฟพูดออกมาด้วยความรู้สึกจริงๆเเละอีกอย่าง คือเขาอยู่คนเดียว จึงกล้าพูดออกมา
-
:
-
ที่ริมทะเลกันนั่งลงคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย
-
:
-
วิญญาณลุง
ไอ้หนูเอ็นเป็นวิญญาณใหม่เหรอหะ
-
เสียงคนมีอายุดังขึ้น กันหันขวับไปมอง
-
:
-
กัน
ครับ เเต่ผมยังไม่ตายนะครับ เเค่เข้าร่างไม่ได้
-
วิญญาณลุง
เเสดงว่าเอ็นหนะยังไม่หมดบุญสินะ เเต่มีกรรมถึงทำให้กลับเข้าร่งไม่ได้ เอ็งนึกอะไรออกบ้างหละไอ้หนู
-
ลุงเดินมานั่งข้างๆกัน
-
:
-
กัน
ผมรู้เเล้วครับว่าใครขับรถชนผม เเล้วมันก็เสียความรู้สึกมากด้วย ที่ผู้หญิงที่ผมเคยเเอบชอบ รู้เห็นด้วย ผมควรทำงัยดีครับลุง
-
วิญญาณลุง
เราก็เเค่หาหลักฐานงัยไอ้หนู คนทำผิดควรได้รับโทษ
-
ลุงเอ่ยออกมา มันเป็นกำลังใจเล็กๆ กันยิ้มอออก ก่อนจะพูดออกมา
-
:
-
กัน
ครับผมต้องหาหลักฐานให้ได้ คนทำผิดยังงัยต้องได้รับโทษ
-
วิญญาณลุง
เอ็งยังดีนะไอ้หนูมีคนช่วย มีเพื่อนดี มีมิตรดีๆ คนรักดีๆ ควรเก็บไว้ข้างตัวดีๆ ลุงมองเห็นนะ
-
ลุงเอ่ยยิ้มๆ กันพึ่งนึกออก
-
:
-
กัน
เพื่อนมีครับ พี่ก็มี เเต่เเฟนผมไม่มีหรอกครับลุง
-
วิญญาณลุง
เเต่ลุงเห็นนะ วิญญาณเห็นทะลุหมดนั่นหละ เเล้วไอ้หนู เอ็งเป็นคนเเถวนี้เหรอ
-
ลุงเอ่ยถามออกมาอีก
-
:
-
กัน
ผมไม่ใช่วิญญาณเเถวนี้หรอกครับ อยู่ดีๆผมก็หายมาที่นี่เลย
-
กันนั่งคุยกับลุงผีคนนั้นจนกระทั่ง
-
:
-
กัน
ผมต้องกลับไปเเล้วนะครับ ขอบคุณนะครับลุง ตอนนี้อาจมีคนห่วงผมอยู่
-
วิญญาณลุง
โชคดีไอ้หนู
-
ลุงเอ่ยลุกขึ้นเเล้วหายวับไป มาอีกทีเขาก็อยู่ในห้องออฟเเล้ว กันเดินมาเจอออฟ ฝุบหลับอยู่ที่โต๊ะเขียนหนังสือ
-
:
-
กันเดินเข้ามามองออฟ มือจะจับไปที่เเก้มเขา เเต่กลับจิ้มโดนอากาศ กันมองมือตัวเองก่อนจะเรียกเขา
-
:
-
กัน
พี่ออฟมานอนอะไรตรงนี้ พี่ออฟ
-
กันเรียกเขา ออฟสะดุ้งตื่น ก่อนจะหันมาเจอกัน เขารีบลุกขึ้น เดินเข้าไปกอดกันไว้ เเปลกตอนเเรกกันจับต้องเขาไม่ได้ เเต่ตอนนี้ออฟดันกอดเขาได้ซะงั้น
-
:
-
ออฟ
เป็นอะไรหรือเปล่า ไปไหนมาหะ
-
กัน
เเปลกกันจับตัวพี่ไม่ได้ เเต่พี่กอดกันได้ อยู่ดีๆกันก็หายตัวไปเองได้ด้วย เเล้วก็รู้เเล้วว่าใครเป็นคนขับรถชนกัน
-
ออฟ
เรื่องนั้นเดี๋ยวค่อยเล่านะ ตกลงมึงไม่ได้เป็นอะไรใช่มั้ย กูเเปลกใจมากเลยอยู่ดีๆมึงก็หายไป โดยไม่ต้องให้กูอนุญาติ
-
ออฟบอกออกมาทั้งที่ยังกอดอยู่
-
:
-
กัน
นี่พี่เป็นห่วงกันเหรอ
-
ออฟ
มันมากกว่าห่วงนะ กูก็ไม่รู้เหมือนกัน กูสับสนมากๆเลยตอนนี้
-
กัน
สรุปว่าห่วง งั้นก็เลิกกอดก่อนได้มั้ย ถึงเป็นวิญญาณ กันก็รู้สึกนะ
-
ออฟ
รู้สึกอะไร เขิน ใจเต้นเเรง หรือว่ายังงัย
-
กัน
กันอุ่นใจ ขอบคุณนะพี่ออฟ ว่าเเต่ตกลงมือพี่นี่ยังงัย
-
ออฟ
ทำไมอะรู้สูกเหรอ เเล้วรู้สึกยังงัย
-
กัน
ไม่มีอะไร พี่เลิกป้อได้เเล้ว กันกลับมาเเล้ว เลิกห่วงได้เเล้ว ไปนอนนะเเล้วพรุ่งนี้จะเล่าเบาะเเสทั้งหมด ให้ฟัง
-
ออฟ
เลิกป้อเหรอ ก็ไม่นะ หรือจะคิดจริงๆดี
-
ออฟพูดออกมา กันชะงักเล็กน้อย ก่อนจะเผยรอยยิ้มออกมา ไม่ใช่ไม่รู้สึก เเต่ทั้งคู่เหมือนยังไม่เเน่ใจมากกว่า
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
เราชื่อโบว์หรือชลธิชา เเก้ววิทย์
เราเป็นนักเขียนนิยายฝึกหัด
ถามถึงเเรงบรรดาลใจ
เรื่องมันมีอยู่ว่าเราติดตามคู่จิ้นวายคู่นึกอยู่คู่นี้น่ารักเคมีเข้ากันโดนใจเราสุดๆเลยทำให้เราเเต่งนิยายวาย
😊😊😊เราเป็นสาวกเบบี๋ออฟกัน
ปลื้มมากรักพวกเขาสุด😊😊😊
เเนวที่ชอบเขียน
ส่วนมากจะเป็นนิยาย เเนวy(เพราะเราเป็นเบบี๋ออฟกันติดตาม2คนนี้หนักมาก)เเละจะมีนิยายเเนวดราม่าชายหญิงบ้างบางเรื่องนิยายเเนวลี้ลับเราก็ชอบเเต่น้อยกว่าเเนวy นิดนึง
มีฉาก18+นิดหน่อย อาจจะไม่ฟินมากเพราะหัดเเต่งอยู่
พยายามปรับปรุงให้เนื้อเรื่องออกมาดี
สำหรับใครที่พึ่งติดตาม
หรือกำลังอ่านนิยายของเราฝากคอมเม้นต์ให้กำลังใจหรือติชมก็ได้จะได้นำไปปรับปรุงเเก้ไขกับนิยายตอนต่อๆไป
นิยายเเต่ละเรื่องอัพทุกวันเมื่อว่างงานค่ะ
นิยายของเราจะติดเหรียญบางตอนขอความกรุณาอย่าด่ากันนะจ๊ะ
ตอนนี้มี2เรื่องเเล้วที่จบฝากติเตามกันด้วยนะค่ะ
รักผู้อ่านที่น่ารักทุกคน
มาเป็นกำลังใจให้เราด้วย เเล้วเจอกัน






กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็นปักหมุด
ความคิดเห็นทั้งหมด ()