
11...นักสืบจำเป็นเเละเกือบจะรู้เเล้วว่าใครขับรถชนเเต่ถูกดึงกลับมาซะก่อน
-
มี่โรงอาหารคคณะเเพทย์
-
:
-
นิวกับคริสเดินมาถึง เจอเตกับสิงนั่งอยู่ก่อน
-
นิว
พี่สิงหวัดดี
-
สิง
เออ...หวัดดี
-
เต
เเล้วนี่หละ ไม่คิดหวัดดีหน่อยเหรอ
-
นิว
หวัดดี
-
นิวยกมือไหว้เเบบปัดๆจนเตหมันไส้ ดึงนิวมานั่งข้างๆ
-
นิว
อะไรปล่อยเลย
-
เต
นั่งดิยื่นค้ำหัวคนเเก่นิสัยไม่ดี
-
นิว
พี่ว่าผมเหรอ เเต่ก็นะ ขำอะคนเเก่
-
นิวขำมองเต เหมือนว่าจะว่าเขา เเต่ก็เเอบว่าตัวเองเหมือนกัน เลยไม่ได้โกรธเเต่ขำมากกว่า เตเหลือบมอง ก่อนจะส่งข้าวเข้าปาก เเอบยิ้มเล็กๆตีเนียนไปด้วย
-
:
-
คริส
พี่สิง พี่เต หวัดดี พี่สิงทำไรอะ
-
สิง
อ่านนิยาย
-
คริส
โหภาษาอังกฤษทั้งนั้นเลย
-
สิง
ก็ชอบอะ สนมะ
-
คริส
ก็ดีนะผมขอดู้ด้วยได้มะ
-
คริสเข้าไปนั่งใกล้ๆสิง คนพี่มองเล็กน้อย มองตัวหนังสือเเละมองหน้าคริสสลับกับหนังสือไปมาจนทั้งคู่เผลอสบตากัน
-
:
-
คริส
มีอะไรติดหน้าคริสเหรอพี่
-
สิง
ก็ไม่มีอะไรนี่ หน้าใสดีนะ น่ามองดี
-
คริส
พี่นี่เห็นนิ่งๆ เป็นคนตลกเหมือนกันเนอะ
-
สิงไม่พูดอะไร ตาดูหนังสือนิยาย ยิ้มๆ
-
:
-
ออฟเเละกันเดินมาที่โรงอาหาร
-
:
-
ออฟ
เเหม นั่งกันเป็นคู่ๆเลยเนอะ
-
เต
คู่อะไรของมึง เเล้วมึงไปไหนมาเนี่ย
-
นิว
พี่ออฟหลีสาว อยู่ที่ลานจอดรถ
-
กัน
ใช่กันนี่หมันไส้มาก ระวังเหอะหมดตัวเพราะผู้หญิง
-
ออฟ
เเค่นี้ทำไมต้องขึ้น หึงเหรอ หึงกูใช่มั้ย
-
เต นิว คริส เเละสิงมองออฟเป็นตาเดียวกัน
-
:
-
กัน
หลงตัวเอง ใครหึง หึงทำไม
-
สิง
ออฟนี่มึงหยอดวิญญาณอยู่เหรอ เเบบนี้ก็ไม่เว้นเหรอ
-
เต
เออ ..นับถือหวะวิญญาณก็ไม่เว้นนะมึง ตกลงน้องเเจนหรือน้องกัน กันเเน่วะ
-
เตเผลอพูดออกมา สิงเตะขาเต ออฟมองตาเขียวหันไปมองกัน
-
:
-
นิว
กันไหนเหรอพี่
-
คริส
ผู้หญิง หรือ ผู้ชายพี่ คณะไหน
-
ออฟ
กูบอกนะ จะได้มีคนช่วยงัย
-
กันชั่งใจ ก่อนจะพยักหน้าให้ออฟ ทั้งคู่สมานฉันท์ กันชั่วคราว
-
:
-
ออฟ
โอเค พวกมึงฟังกูนะ ที่กูคุยด้วยคือไอ้กัน เพื่อนมึงอะ
-
นิว
นี่พี่เเช่งเพื่อนผมเหรอ ไปเหอะคริส
-
เต
เดี๋ยวฟังก่อน เเล้วนายจะเข้าใจเหมือนพวกฉัน
-
คริส
พี่อย่าปากเสีย เพื่อนผมยังไม่ได้ตาย พวกพี่ก็เห็นที่โรงพยาบาล ไม่ใช่เหรอ
-
หลังจากนั้นออฟก็เริ่มเล่าให้ฟัง ตั้งเเต่ต้นจนจบ พอฟังจบ คริสกับนิวก็ลุกขึ้น
-
:
-
คริส
เพ้อเจ้อหวะ ไปเหอะนิว
-
กัน
ว่าเเล้วมันต้องไม่เชื่อ เอางี้พี่บอกมันไปนะ เวลาผมไม่สบายจะเห็นผี พวกมัน2คนที่รู้ดี เพราะมีเเค่เราที่รู้
-
ออฟ
เวลาไอ้กันไม่สบาย มันชอบเห็นผีใช่มั้ย
-
นิว
พี่รู้ได้งัย
-
คริส
นั่นดิ หรือว่าพี่เเอบตามพวกผม พี่เเมร่งโรคจิตหวะ
-
สิง
เอ้า...ไปกันใหญ่เเล้วไม่ใช่
-
กัน
ไปกันใหญ่ งั้นเอาเเบบนี้ วันทำรายงาน ผมออกเเบบหน้าปกลายดอกไม้ให้ คริสชอบมากเลยตอนนั้น
-
ออฟ
ไอ้กันมันเคยออกเเบบปก รายงานลายดอกไม้ให้ เเล้วมึงก็ชอบมากใช่มั้ยไอ้คริส
-
คริสเเละนิวค่อยๆนั่งลง เพราะเรื่องนี้ ทั้ง3คนรู้กันเเค่นี้จริงๆ ทั้ง2จึงออ่นลง
-
:
-
นิว
ถ้าจริงทำไมกันไม่ให้เราเห็นหละ ทำไมต้องให้พี่เห็นคนเดียวด้วย
-
ออฟ
กูก็ไม่รู้เหมือนกัน เเต่กูสัญญากับมันไว้ กูจะช่วยมัน
-
เต
ฉันกับไอ้สิงก็จะช่วยอีกเเรงนึง เหลือเเต่พวกนายเเล้ว จะเอาด้วยหรือเปล่า นั่นเพื่อนนายนะ
-
คริส
เเล้วทำไมพี่2คนถึงเชื่อ พี่ออฟหละ
-
สิง
วันนั้นก็เห็นใช่มั้ยว่ามีอะไรเกิดขึ้น
-
คริสจะยกน้ำขึ้นดื่ม เเต่อยู่ๆเเก้วก็เลื่อนหนีเขาไปมา
-
:
-
คริส
จ๊ะ...กันเเกหลอกเพื่อนเหรอ นิสัย โอเคช่วยก็ช่วยวะ
-
นิว
ของเขาเเรง กัน ไอ้เเสบ เชื่อเเล้ว จะช่วยอีกเเรงไม่ต้องห่วง
-
คริส
งั้นที่ผมเดินมาเห็นกัน อยู่ที่ลานจอดรถกับพี่ออฟกับเเจน เรื่องจริงใช่มั้ย
-
ออฟ
เออ..มันกอยู่ตรงนั้นเเหละ
-
คริส
ชัดเลย..โอเคพี่มีเเผนยังงัย พี่ออฟ
-
ออฟจึงบอกเเผนการณ์ที่เอาวางไว้
-
:
-
ออฟ
นิวเตฝากดูที่คณะบริหารฯนะ ส่วนคริสกับสิงไปดูคณะนิเทศฯนะ ส่วนกูกับกันจะไปดูคณะวิศวะฯเจอกันตอนเที่ยงโอเคนะ
-
ทุกคนพยักหน้าเข้าใจ หลังจากนั้น ทุกคนก็เเยกย้ายไปเรียน
-
:
-
ออฟ
หายโมโหหึงยัง
-
กัน
ไม่หึงๆๆๆๆๆ
-
ออฟ
หราๆๆๆๆๆ
-
กัน
ล้อเลียนเหรอ
-
ออฟ
ไม่หึงบ้างเหรอ ไม่งั้นจีบคนอื่นนะ
-
กัน
ก็เเล้วเเต่ ใครจะสน ไปที่อื่นเเล้ว
-
ออฟ
ไปเถอะให้ชั่วโมงครึ่งเข้าใจมั้ย
-
กันทำหน้าบูดใส่ ออฟพูดจบกันก็หายไปเลย
-
:
-
ออฟ
นอกจากมึงจะขี้ออ้นจนน่ารำคาญ มึงยังขี้น้อยใจยังกับผู้หญิงไม่มีผิด
-
เต
เขาออ้นใจมึงหรือเปล่า หลายวันมาเนี่ย เเปลกๆนะมึงหนะ
-
สิง
นั่นดิเเปลกๆจริงๆ ปกติมึงใส่ใจใครด้วยเหรอ เเล้วอีกอย่างนะ ถ้ามึงไม่รู้สึกพิเศษ มึงคงไม่เต๊าะ ไม่หม้อใครง่ายๆหรอก โดยเฉพาะผู้ชายด้วยกัน
-
เต
เเละที่สำคัญนะ ใจมึงไม่ใช่ของมึงเเล้วออฟ
-
ออฟ
ดูจะรู้ใจกูเนอะ กูว่าน้องเเจนก็น่าสนใจนะ กูอยากลองจีบดูอะ
-
สิง
อยากเตือนอะไรหน่อย ถ้ามึงไม่คิดอะไรก็ไม่ควรไปหยอด ไปพูดอะไรเเบบนี้ มันคือความหวังลมๆนะเว้ย
-
ออฟไม่พูดอะไร ก่อนจะเดินนำขึ้นไปเงียบๆ
-
:
-
ทางด้านกัน อยู่ดีๆเขาก็วับมาอยู่ด้านหลังตึกห้องคอม
-
:
-
บุคคลลึกลับคนที่1
มึงต้องช่วยกูนะ กูขับรถชนมันหนะ
-
บุคคลลึกลับคนที่2
เเต่มันก็ไม่ตาย ไม่ใช่เหรอจะกลัวอะไรวะ
-
กันยืนฟังด้วยความอยากรู้จึงค่อยๆเดินไปหา
-
:
-
บุคคลลึกลับคนที่1
ก็มันมายุ่งกับคนของกู นอนเป็นผัก ยังน้อยไป
-
คนที่พูดออกมาชัด เเต่กันฟังไม่ชัด
-
:
-
บุคคลลึกลับคนที่2
มันไม่ตาย เเกน่าจะดีใจ อีกอย่างรถเเกก็ซ่อม ก็เปลี่ยนสีรถมาเรียบร้อยเเล้ว ไม่เป็นไรหรอก เเฟนเเกก็ใช่ย่อย คนของฉันไปเห็นว่า เเฟนเเกคั่วคนใหม่อยู่
-
บุคคลลึกลับคนที่1
ใครว่ะ
-
บุคคลลึกลับคนที่2
คณะเเพทย์หวะ หน้าตี๋ๆ โอปป้าเวอร์ ที่สำคัญดูเหมือนพวกลูกคนรวย
-
บุคคลลึกลับคนที่1
อย่าให้กูเห็นหน้ากูจะเอาให้ตายเลย
-
กันจับใจความที่ได้ยินเเค่ประโยคนี้ ก่อนจะหายวับไป ที่ลานจอดรถเเละถูกดึงกลับมาที่หน้าห้องเรียนออฟ
-
กัน
บ้าเอ้ย เลยไม่รู้เรื่องเลย ใครจะฆ่าใครให้ตาย ทำไมมันเร็วจัง เเป๊บๆชั่วโมงครึ่งเเล้ว
-
ออฟเดินออกมากับเตเเละสิง ออฟเห็นกันนั่งหน้าหงิกอยู่ จึงถามกวนๆไป
-
:
-
ออฟ
เป็นไรหน้าหงิก เหมือนถูกรถถังทับมาเลยเนี่ย
-
กัน
ไม่ตลก
-
ออฟใส่หูฟังเพราะมีคนมองมาที่เขาเป็นตาเดียวกัน สิ่งที่เขาทำได้คือทำเหมือนคุยมือถือ
-
:
-
ออฟ
โอเคเเล้วได้เรื่องอะไรบ้าง
-
กัน
เหลวอะ เเต่ได้ยินว่าใครจะฆ่าใครก็ไม่รู้อะ จู่ๆ ก็ไปอยู่เเถวนั้นเฉยเลย
-
ออฟ
ที่ไหน
-
กัน
ด้านหลังตึกห้องคอมหนะ
-
ออฟ
โอเคเดี๋ยวตอนเที่ยงไปดูกัน
-
หลังจากคุยกับกันเสร็จ เข่ก็เล่าให้เตเเละสิงฟังด้วย หลังจากมองดูออฟคุยคนเดียวมานาน พอเล่าให้ฟังก็ปะติดปะต่อเรื่องราวได้
-
:
-
ตอนเที่ยงทุกคนจึงออกไปหาข่าว เป้าหมายคือรถมาสด้า3สีดำ ทุกคนเเยกย้ายกันไป สวมรอยเป็นนักสืบ
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
เราชื่อโบว์หรือชลธิชา เเก้ววิทย์
เราเป็นนักเขียนนิยายฝึกหัด
ถามถึงเเรงบรรดาลใจ
เรื่องมันมีอยู่ว่าเราติดตามคู่จิ้นวายคู่นึกอยู่คู่นี้น่ารักเคมีเข้ากันโดนใจเราสุดๆเลยทำให้เราเเต่งนิยายวาย
😊😊😊เราเป็นสาวกเบบี๋ออฟกัน
ปลื้มมากรักพวกเขาสุด😊😊😊
เเนวที่ชอบเขียน
ส่วนมากจะเป็นนิยาย เเนวy(เพราะเราเป็นเบบี๋ออฟกันติดตาม2คนนี้หนักมาก)เเละจะมีนิยายเเนวดราม่าชายหญิงบ้างบางเรื่องนิยายเเนวลี้ลับเราก็ชอบเเต่น้อยกว่าเเนวy นิดนึง
มีฉาก18+นิดหน่อย อาจจะไม่ฟินมากเพราะหัดเเต่งอยู่
พยายามปรับปรุงให้เนื้อเรื่องออกมาดี
สำหรับใครที่พึ่งติดตาม
หรือกำลังอ่านนิยายของเราฝากคอมเม้นต์ให้กำลังใจหรือติชมก็ได้จะได้นำไปปรับปรุงเเก้ไขกับนิยายตอนต่อๆไป
นิยายเเต่ละเรื่องอัพทุกวันเมื่อว่างงานค่ะ
นิยายของเราจะติดเหรียญบางตอนขอความกรุณาอย่าด่ากันนะจ๊ะ
ตอนนี้มี2เรื่องเเล้วที่จบฝากติเตามกันด้วยนะค่ะ
รักผู้อ่านที่น่ารักทุกคน
มาเป็นกำลังใจให้เราด้วย เเล้วเจอกัน






กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็นปักหมุด
ความคิดเห็นทั้งหมด ()