บทที่13ผิดนี้ต้องโทษใคร
- 
            
ห้องนอนตี๋ตี๋
 - 
            
เต้ลุกนั่งเอาหลังพิงผนังหัวเตียงนอน นั่งมองดูคนข้างๆที่หลับปุ๋ย เขาค่อยๆยื่นมือไปเกลี่ยไรผมที่ตกมาปกคลุมหน้าสวย
 - 
            
                พี่เต้ ตินนท์พี่ขอโทษนะครับ พี่ทำผิดต่อน้องอีกแล้ว
                         - 
            
                พี่เต้ ตินนท์แต่ครั้งนี้ พี่จะรับผิดชอบสิ่งที่เกิดขึ้นเองครับ แม้ว่าน้องจะยอมหรือไม่ยอมก็ตามที
                         - 
            
แล้วเขาก็ค่อยๆโน้มหน้าลงไปจูบหน้าฝากมน . . อยู่ๆตี๋ก็ขยับเอาศีรษะมานอนหนุนตักแล้วยื่น แขนมากอดเอวเต้ไว้ แล้วก็ละเมอพูดอะไรออกมา
 - 
            
                น้องตี๋ นาวินคุณป๋าใจร้าย ทำไมคุณป๋าต้องพาสองแม่ลูกนั้นมาแย่งความรักจากตี๋และเฮียคิมด้วยครับ
 - 
            
                น้องตี๋ นาวินไหนสัญญากับตี๋ว่าจะไม่มีใครมาแทนที่คุณแม่ จะรักและซื่อสัตย์กับคุณแม่แค่คนเดียว
 - 
            
                น้องตี๋ นาวินฮือ! ฮือ! คุณป๋าผิดสัญญาที่ให้ไว้กับตี๋ต่อหน้าหลุมศพคุณแม่ คุณป๋าใจร้าย
 - 
            
                น้องตี๋ นาวินฮึก! ตี๋เกลียดพวกเขาสองคนแม่ลูก เขามีความสุขแต่ลูกคนนี้เจ็บเหลือเกิน ตั้งแต่พวกเขาเข้ามาคุณป๋าก็เปลี่ยนไป ไม่เคยสนใจตี๋เลย รู้บ้างไหมครับว่าเขาสองคนทำอะไรไว้กับลูกบ้าง
 - 
            
                พี่เต้ ตินนท์พี่กับแม่ขอโทษ แต่มันไม่จริงเลยนะครับตัวเล็ก คุณพ่อรักตัวเล็กมากนะครับ
                         - 
            
ตี๋ลืมตาสะลึมสะลือมา ได้ยินเสียงคนตอบกลับมาแว่ว จึงพูดปฏิเสธตอบกลับไป
 - 
            
                น้องตี๋ นาวินไม่จริง! ป๋ารักเขามากกว่าตี๋ ขนาดตี๋ขอไปเรียนภาษาเพิ่มที่เมืองนอกสามเดือนป๋ายังไม่ให้ถ้าก็อตไม่มาขอให้ตี๋คงไม่ได้ไป
 - 
            
                น้องตี๋ นาวินแต่กับพี่เต้ป๋ากับส่งเขาไปเรียน ป๋าเห็นลูกคนอื่นดีกว่าลูกตัวเอง
 - 
            
                พี่เต้ ตินนท์คุณหนูเข้าใจผิดนะครับ คุณลุงรักคุณหนูมาก
                         - 
            
                พี่เต้ ตินนท์อย่าร้องไห้นะครับคนดีของพี่
                         - 
            
ตี๋ยื่นนิ้วโป้งค่อยๆไปเช็ดหยดน้ำตาที่ไหลออกมาของคนในอ้อมกอด
 - 
            
                น้องตี๋ นาวินคอยดูนะ ตี๋จะขัดขวางความสุขของสองแม่ลูกนั่น เหมือนที่เขาทำกับตี๋ จนกว่าพวกเขาจะออกจากบ้านเราไป
 - 
            
เต้ได้ยินแบบนั้น เขาก็ยิ้มออกมานึกถึงวีรกรรมแสบๆที่คอยปั่นป่วนเขาเมื่อหลายปีก่อนของคนข้างๆ
 - 
            
** *** **** 7 ปีก่อน . วันนั้นเต้พาเพื่อนมาทำรายงานส่งอาจารย์ที่บ้าน
 - 
            
                เพ้นซ์(เพ็ญนี)เต้ขานี่ก็ใกล้เที่ยงแล้วเราไปหาอะไรทานข้างนอกดีกว่านะคะ
 - 
            
                พี่เตเต้เอ่อ! เต้ให้แม่ครัวเตรียมอาหารไว้ให้แล้วครับ
                         - 
            
                พี่เตเต้เพ้นซ์สะดวกทานที่นี่กับพวกเราหรือเปล่าครับ
                         - 
            
                พี่เตเต้ถ้า...
                         - 
            
                เพ้นซ์(เพ็ญนี)ทานสิค่ะ! เพ้นซ์ทานที่ไหนก็ได้ค่ะ
 - 
            
                เพ้นซ์(เพ็ญนี)เพ้นซ์เป็นคนง่ายๆ
 - 
            
                พี่เตเต้งั้นก็เชิญที่โต๊ะอาหารครับ
                         - 
            
                เพ้นซ์(เพ็ญนี)ค่ะ!
 - 
            
แล้วเพ้นซ์ก็เดินคล้องแขนเต้ไปที่โต๊ะอาหาร โดยมีเพื่อนอีกสองคนเดินตามไปด้วย
 - 
            
. . โต๊ะอาหาร
 - 
            
                ไอไออาหารหน้ากินทุกอย่างเลยวะไอ้เต้
 - 
            
                คุณอ๊อฟมีอะไรที่แกเห็นแล้วไม่อยากกินบ้างวะไอ้ไอ
                         - 
            
                คุณอ๊อฟไอ้ตระกะ!
                         - 
            
                ไอไอหุบปากสุนัขของคุณมึงไปเลยไอ้อ๊อฟ
 - 
            
                คุณอ๊อฟอ้าว! แบบนี้อยากมีเรื่องเหรอ ยัยไอค๊อกแค๊ก
                         - 
            
                ไอไอไอ้!...
 - 
            
                พี่เตเต้พอเลยพวกมึงทะเลาะกันอยู่ได้ กินข้าวครับ
                         - 
            
                คุณอ๊อฟครับคุณมึง
 - 
            
                ไอไอเจ้าค่ะขุณหลวง
                         - 
            
แล้วทั้งสี่ก็ลงมือทานอาหาร
 - 
            
                เพ้นซ์(เพ็ญนี)เต้ขา! นี่ค่ะ ผัดผักเปรี้ยวหวานที่เต้ชอบ
 - 
            
เพ็ญนีตักอาหารใส่จานให้เต้
 - 
            
                พี่เตเต้ขอบคุณครับ
                         - 
            
                ไอไอเพ็ญ!ตักให้เราบ้างสิ
 - 
            
                เพ้นซ์(เพ็ญนี)ไอมีมือก็ตักเองสิจ๊ะ
                         - 
            
                คุณอ๊อฟเอาแล้วไงมึง อยู่เฉยๆไม่ชอบ
 - 
            
                ไอไอยุ่ง!
                         - 
            
                เพ้นซ์(เพ็ญนี)แล้วอีกอย่างนะไอ เราชื่อเพ้นซ์ ไม่ใช่เพ็ญ
 - 
            
                เพ้นซ์(เพ็ญนี)เรียกให้มันถูก
 - 
            
                คุณอ๊อฟโดน!
                         - 
            
                ไอไอคุณมึงนะสิจะโดน
 - 
            
                คุณอ๊อฟขอโทษครับ
                         - 
            
                ไอไออุ๊บ! ขอโทษนะเพ็ญ อุ๊ย! เพ้นซ์
 - 
            
                ไอไอที่เราเรียกชื่อเธอผิด
 - 
            
                เพ้นซ์(เพ็ญนี)ไม่เป็นไร แต่ต่อไปเรียกให้ถูกนะ
                         - 
            
แล้วอยู่ๆเสียงหนึ่งก็ดังขึ้น
 - 
            
                น้องตี๋ตี๋กระแดะ!
 - 
            
ตี๋พูดเปรยๆ แล้วเดินเข้าไปนั่งตักเต้ แล้วยื่นแขนไปคล้องคอเต้ไว้หลวมๆ
 - 
            
                น้องตี๋ตี๋พี่เต้ลงมาทานข้าวเที่ยงกับเพื่อนๆทำไมไม่บอกน้องล่ะครับ
 - 
            
                พี่เตเต้อือ!...
                         - 
            
                น้องตี๋ตี๋ถ้าตี๋ไม่เดินลงมา คงนั่งรอพี่เต้เก้ออยู่ในห้องคนเดียว ไหนว่าจะขึ้นไปทานด้วยกันไงครับ
 - 
            
ทุกคนจึงหันไปมองเต้กับตี๋สลับกันไปมา
 - 
            
                พี่เตเต้พี่...
                         - 
            
เต้ได้แต่อั้มอึ้ง พูดอะไรไม่ออก เขารู้สึกว่าตอนนี้หัวใจเต้นแรง แทบจะระเบิดออกมา
 - 
            
                น้องตี๋ตี๋อ้าว! ลืมทักทายพวกพี่ๆ
 - 
            
                น้องตี๋ตี๋สวัสดีครับพี่ๆทุกคน
 - 
            
                คุณอ๊อฟครับ! แต่ขนาดนี้ไม่ต้องทักพวกพี่แล้วก็ได้
                         - 
            
                ไอไอจริง อย่างที่ไอ้อ๊อฟว่านะน้องตี๋
 - 
            
แล้วตี๋ก็หันไปมองเต้สลับกับคนที่นั่งข้างๆ
 - 
            
                น้องตี๋ตี๋จะไม่แนะนำพี่สาวคนนี้ให้น้องรู้จักหน่อยเหรอครับพี่เต้
 - 
            
                เพ้นซ์(เพ็ญนี)พี่ชื่อเพ้นซ์จ๊ะ เป็น...
                         - 
            
                พี่เตเต้เพ้นซ์เป็นเพื่อนพี่เองครับ
 - 
            
                น้องตี๋ตี๋อืม! ยินดีที่ได้รู้จักนะพี่เพ็ญ
                         - 
            
อ๊อฟกับไอได้ยินแบบนั้นถึงกับหัวเราะออกมา ทำให้เพ็ญนีส่งสายตาไม่พอใจไปหาทั้งสองคน
 - 
            
                น้องตี๋ตี๋อุ๊ย! พี่เพ้นซ์ ขอโทษนะครับที่พูดไทยชัดไปนิดหนึ่ง
                         - 
            
                น้องตี๋ตี๋ผมตี๋นะครับ เป็นที่รักของพี่เต้
 - 
            
ทุกคนถึงกับหันไปมองหน้าตี๋ แต่เขากลับไม่สนใจโน้มหน้าลงไปหอมแก้มเต้ แล้วลงจากตักไปยืนกอดคอเต้อยู่ด้านหลัง
 - 
            
                น้องตี๋ตี๋ตี๋ไม่กวนพวกพี่แล้วครับ ทานข้าวให้อร่อยนะครับ
 - 
            
แล้วหันไปหาเต้
 - 
            
                น้องตี๋ตี๋ทานข้าวอิ่มแล้วก็ขึ้นไปหาตี๋บนห้องนะครับพี่เต้
 - 
            
                น้องตี๋ตี๋ตี๋มีเซอร์ไพร์รอที่รักอยู่
 - 
            
                น้องตี๋ตี๋ไปเร็วๆนะครับ อย่าช้าล่ะ
 - 
            
                น้องตี๋ตี๋ตี๋ไปก่อนนะครับทุกคน บ๊าย!ครับ
                         - 
            
แล้วตี๋ก็เดินออกจากห้องครัวไป . .
 - 
            
เต้ตื่นจากภวังค์ความคิด แต่เขารู้สึกเหมือนมีสายตาพิฆาตมองเขาอยู่ คนตัวโตรู้สึกเสียวสันหลังขึ้นมาทันที จึงค่อยๆหันไปมอง
 - 
            
                พี่เต้ ตินนท์ตื่นนานแล้วเหรอครับ
                         - 
            
ไม่มีเสียงตอบรับ
 - 
            
                พี่เต้ ตินนท์เอ่อ! พี่ขอโทษกับทุกสิ่งที่ได้กระทำลงไปนะครับ พี่จะรับผิดชอบน้องเอง
                         - 
            
                น้องตี๋ นาวินหยุดพูด! ไอ้ทุเรศ ไอ้คนฉวยโอกาส
 - 
            
                พี่เต้ ตินนท์เอ่อ!...พี่
                         - 
            
                น้องตี๋ นาวินออกไปจากห้องฉันเลยนะไอ้คนอาศัย
 - 
            
                น้องตี๋ นาวินอย่าคิดว่าได้ฉันอีกครั้ง แล้วฉันจะญาติดีกับนายนะ ไม่มีวัน
 - 
            
                พี่เต้ ตินนท์พี่ขอโทษ! พี่จะรับผิดชอบในสิ่งที่พี่ทำไปนะครับ
                         - 
            
                น้องตี๋ นาวินไม่ต้อง! ตอนนั้นทำไมถึงไม่พูดแบบนี้ล่ะ ออกไปจากห้องนี่เดี๋ยวนี้เลย
 - 
            
                พี่เต้ ตินนท์ตี๋! ฟังพี่ก่อนนะครับ
                         - 
            
                น้องตี๋ นาวินไม่ฟัง! ออกไปจากห้องฉันเดี๋ยวนี้
 - 
            
แล้วตี๋ก็หยิบหมอนมาปาใส่เต้ แต่เขาหลบทันทำให้หมอนลอยไปหน้าประตู พร้อมกับประตูบ้านนั้นเปิดออกมาพอดี
 - 
            
                น้องตี๋ นาวินคุณป๊า!
 - 
            
                พี่เต้ ตินนท์คุณลุง
                         - 
            
                พ่อภัทร ณภัทรบอกป๊ามาดี๋ยวนี่ว่ามันเกิดอะไรขึ้น ทำไมลูกกับเต้ถึงได้มีสภาพเป็นแบบนี้
                         - 
            
                น้องตี๋ นาวินคือ...ตี๋ ตี๋
 - 
            
                พี่เต้ ตินนท์คุณลุงอย่าว่าน้องเลยนะครับ ผมผิดเอง ที่ไม่ยอมยับยั้งชั่งใจ
                         - 
            
                พี่เต้ ตินนท์จะว่าจะด่าอะไรก็ให้มาลงที่ผมเถอะครับ
                         - 
            
                พี่เต้ ตินนท์ผมขอโทษนะครับ สิ่งที่เกิดขึ้นผมจะรับผิดชอบน้องเองครับ
                         - 
            
แม่เต้ลงไปนั่งคุกเข่าต่อหน้าพ่อของตี๋
 - 
            
                แม่พิมพ์ พิมพ์ยดาฉันขอโทษแทนลูกของฉันด้วยนะคะ
 - 
            
เต้เห็นดังนั้นจึงรีบลงมาจากเตียง มาพยุงแม่ตัวเองให้ลุกขึ้น แล้วเขาก็ลงไปนั่งคุกเข่าแทนพร้อมลงไปกราบเท้าคนเป็นพ่อเลี้ยง
 - 
            
                พี่เต้ ตินนท์ผมขอโทษนะครับคุณลุงที่ทำอะไรไปโดยไม่คิด
                         - 
            
                พี่เต้ ตินนท์ผมจะรับผิดชอบ กับทุกสิ่งที่ได้กระทำลงไปครับ
                         - 
            
                พ่อภัทร ณภัทรพอเถอะ แล้วก็ไปเก็บกระเป๋า...
 - 
            
พ่อตี๋ยังไม่ทันได้พูดจบ แม่เต้ก็พูดขัดขึ้นมาเสียก่อน
 - 
            
                แม่พิมพ์ พิมพ์ยดาถ้าจะไล่เต้ออกจากบ้าน ไล่ฉันไปได้เถอะค่ะ
 - 
            
                แม่พิมพ์ พิมพ์ยดาลูกฉันทำผิดต่อคุณ มันก็เหมือนฉันผิดไปด้วย ที่ไม่สั่งสอนเขาให้ดี
 - 
            
                พ่อภัทร ณภัทรพอเถอะคุณ...
                         - 
            
                แม่พิมพ์ พิมพ์ยดาแต่...
 - 
            
                พ่อภัทร ณภัทรฟังผมพูดให้จบก่อนนะครับคุณพิมพ์
                         - 
            
                พ่อภัทร ณภัทรเมื่อเรื่องมันเกิดขึ้นแล้ว มันก็กลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้ ผมรู้ว่าเต้เป็นคนดี สามารถดูแลลูกผมได้
                         - 
            
                พ่อภัทร ณภัทรผมจะบอกว่า ให้เต้ไปเก็บกระเป๋าจากคอนโด กลับมาที่บ้าน แล้วมารับผิดชอบตามที่เขาได้บอกกับผมไงครับ
                         - 
            
                แม่พิมพ์ พิมพ์ยดาคุณหมายความว่า
 - 
            
                พ่อภัทร ณภัทรครับ! ผมจะให้เต้รับผิดชอบตี๋โดยการแต่งงาน
                         - 
            
                น้องตี๋ นาวินไม่จริง! ใช่ไหมคุณป๋า
 - 
            
                น้องตี๋ นาวินตี๋ไม่มีวันแต่งกับนายนี่เด็ดขาด
 - 
            
                พ่อภัทร ณภัทรไม่ครับ! เรื่องนี้ป๋าจะไม่ยอมลูกเด็ดขาด อย่างไรตี๋ก็ต้องแต่งงานกับเต้
                         - 
            
                น้องตี๋ นาวินแล้วพี่ก็อตล่ะครับ ป๋าจะให้ตี๋ไปบอกพี่ก็อตว่าอย่างไร
 - 
            
                น้องตี๋ นาวินพี่ก็อตคือคนที่ตี๋รักนะครับ ไม่ใช่เขา ไอ้คนเลว
 - 
            
                พ่อภัทร ณภัทรหยุดเลยนะตี๋ เดี๋ยวเรื่องก็อตป๋าจะไปเคลียร์เอง
                         - 
            
                น้องตี๋ นาวินคุณป๋า! ตี๋ไม่คุยกับคุณป๋าแล้ว
 - 
            
                น้องตี๋ นาวินฮึก!! ฮึก!
 - 
            
ตี๋ดึงผ้าห่มมาคลุมตัวไว้ แล้วนอนร้องไห้ด้วยความน้อยใจที่พ่อไม่เคยถามความคิดเห็นเขาเลย ไม่เหมือนเมื่อก่อน
 - 
            
                พ่อภัทร ณภัทรลุกขึ้นมาได้แล้วเต้
                         - 
            
                พี่เต้ ตินนท์ครับ! ผมขอโทษนะครับคุณลุง
 - 
            
                พ่อภัทร ณภัทรอืม! มันเกิดขึ้นแล้ว โวยวายไปก็ไม่ได้อะไร ลุงเชื่อมั่นในตัวเต้นะว่าจะปกป้องดูแลลูกลุงได้
                         - 
            
                พ่อภัทร ณภัทรแต่ถ้าวันใดเต้ทำให้ลูกลุงเสียใจ ลุงจะไม่มีวันให้อภัยเต้เลย
                         - 
            
                พี่เต้ ตินนท์ผมสัญญาครับว่าจะปกป้องและดูแลตี๋อย่างดีที่สุด
 - 
            
                พ่อภัทร ณภัทรงั้นเราก็ไปกันเถอะ! ปล่อยให้เด็กๆเขาเคลียกัน
                         - 
            
                แม่พิมพ์ พิมพ์ยดาค่ะ! ฉันต้องขอบคุณแทนเต้ด้วยนะคะ แล้วก็ขอโทษกับเรื่องที่เกิดขึ้นด้วย
 - 
            
                พ่อภัทร ณภัทรครับ!
                         - 
            
แล้วพ่อตี๋ก็โอบเอวแม่เต้ออกจากห้องไป
 - 
            
                พี่คิม เหมันต์ร้ายไม่เบานะเฮีย เห็นเงียบๆฟาดเรียบนะครับ
                         - 
            
                พี่เต้ ตินนท์พูดมากนะครับคุณคิม ออกไปเลยไป
 - 
            
                พี่คิม เหมันต์ครับ! แต่ทำไรก็ให้มันเบาๆหน่อยนะครับ
                         - 
            
                พี่เต้ ตินนท์ไอ้คิม ทำบ้าอะไรล่ะมึง
 - 
            
แล้วเสียงตี๋ก็ดังขึ้น
 - 
            
                น้องตี๋ นาวินหยุดพูดกันได้แล้ว แล้วก็ออกไปข้างนอกกันทั้งหมดนั่นแหละ
 - 
            
                น้องคอป ธนวัฒน์ให้เราอยู่เป็นเพื่อนนะตี๋
                         - 
            
                น้องตี๋ นาวินไม่ต้องหรอกคอป เราอยากอยู่คนเดียว
 - 
            
                น้องคอป ธนวัฒน์แต่ว่า...
                         - 
            
                น้องตี๋ นาวินไปเถอะคอป เราอยากอยู่คนเดียวจริงๆ
 - 
            
                น้องตี๋ นาวินเราไม่คิดสั้นทำร้ายตัวเองหรอก ถ้าเราจะทำเราทำไปนานแล้ว
 - 
            
                น้องคอป ธนวัฒน์อืม! พักผ่อนนะตี๋ เราไปก่อนนะ
                         - 
            
                น้องตี๋ นาวินอืม! ขอบคุณที่เป็นห่วงเรานะคอป ไม่เหมือนใครบางคน
 - 
            
                พี่คิม เหมันต์ใคร! เฮียเป็นห่วงตี๋เสมอนะ น้องรัก
                         - 
            
คิมเดินไปลูบศีรษะตี๋ผ่านผ้าห่มที่น้องชายคลุมอยู่
 - 
            
                พี่คิม เหมันต์อย่าคิดมากนะตี๋ เฮียเป็นห่วงตี๋เสมอ พักผ่อนนะครับคนดีของเฮีย
                         - 
            
แล้วคิมก็ลุกเดินไปจับมือคอปออกจากห้องไป
 - 
            
                พี่คิม เหมันต์เปิดใจให้พี่ได้หมดทุกห้องแล้วนะครับน้องคอป
                         - 
            
                พี่คิม เหมันต์ไม่ต้องกั๊กไว้ให้ใครอีกแล้ว
                         - 
            
                น้องคอป ธนวัฒน์เรื่อง! มันใจคอป พี่จะมายุ่งทำไมครับ
 - 
            
                น้องคอป ธนวัฒน์คอปจะตัดใจหรือเปิดใจให้ใครมันก็เรื่องของคอป
 - 
            
                พี่คิม เหมันต์ก็พี่รอคอปเปิดใจให้พี่เข้าไปเป็นส่วนหนึ่งของคอปไงครับ
                         - 
            
                พี่คิม เหมันต์แล้วก็ควรที่จะปิดใจ ที่หวังว่าเขาจะกลับมามองเห็น ให้ตายลงได้แล้วนะครับ
                         - 
            
                พี่คิม เหมันต์เพราะคนคนนั้นเขามีเจ้าของแล้ว แถมยังเป็นเพื่อนของน้องคอปอีก
                         - 
            
                น้องคอป ธนวัฒน์แล้วจะทำไมครับ
 - 
            
                พี่คิม เหมันต์ก็ไม่ทำไมหรอกครับ ถึงพี่จะรักคอปมากแค่ไหน แต่ถ้าทำให้น้องพี่เสียใจ พี่ก็ไม่ปล่อยคอปไว้หรอกนะครับ
                         - 
            
                น้องคอป ธนวัฒน์มันเรื่องของคอป คอปจะคบกับใครจะรักกับใคร หรือคนๆนั้นมีเจ้าของแล้วมันก็เรื่องของคอปพี่ไม่เกี่ยว
 - 
            
                พี่คิม เหมันต์เหรอครับ มันเรื่องของคอปก็จริงแต่พี่รู้ว่าตี๋รักคอปมาก คอปคงไม่ทำให้เพื่อนเสียใจ คงไม่แย่งคนรักของเพื่อนมาหรอกนะครับ
                         - 
            
แล้วคิมก็ปล่อยมือคอปเดินจากไป
 - 
            
                น้องคอป ธนวัฒน์นี่หรอคนที่บอกว่ารักคอป จะขอโอกาสอีกครั้ง แต่พี่ไม่เคยที่จะเชื่อใจคอปเลย
 - 
            
                น้องคอป ธนวัฒน์พี่ไม่เคยรู้เลยว่าคอปเป็นคนยังไง ที่พี่บอกว่ารักคอป พี่รักคอปจริงๆ หรือแค่อยากเอาชนะ คอปกันแน่
 - 
            
                น้องคอป ธนวัฒน์คนเขาเริ่มที่จะตัดใจได้แล้ว แล้วจะมารื้อฟื้นทำไมอีก แล้วที่เราบอกว่าจะลองเปิดใจอีกสักครั้งเราจะไม่เจ็บอีกจริงๆ ใช่ไหม
 - 
            
                น้องคอป ธนวัฒน์ไอ้พี่คิมบ้า!
 - 
            
. . . To be continue
 - 
            
                ไรท์เองมาอัพต่อให้แล้วนะคะ อ่านแล้วไม่ฟินไม่ไหลลื่นก็ขออภัย
 - 
            
                ไรท์เองอยากแนะนำติชมอะไรก็เม้นมา บอกได้นะคะ หรืออยากจะไปพูดคุยกับเราก็ทวิตไปได้เลยค่ะ
 - 
            
                ไรท์เองสุดท้าย Good Night นะทุกคน
 - 
            
                ไรท์เอง
                             - 
            
                ไรท์เองขอบคุณเจ้าของภาพนะคะ ลาไปด้วยภาพนี้เลย เห็นแล้วมีความสุขมากๆ เหมือนงานแต่งเต้ตี๋เลยอ่ะ
 
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง


                                
                                
                                
                                
                                
                                
                                
                                
                                
                                
                                
                                
                                
                                
                                
                                
                                
                                
                                
                                
                                
                                
                                
                                
                                
                                
                                
                                
                                
                                
                                
                                
                                
                                
                                
                                
                                
                                
                                
                                
                                
                                
                                
                                
                                
                                
                                
                                
                                
                                
                                
                                
                                
                                
                                
                                
                                
                                
                                
                                
                                
                                
                                
                                
                                
                                
                                
                                
                                
                                
                                
                                
                                
                                
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็นปักหมุด
ความคิดเห็นทั้งหมด ()