บทที่5พาน้องน้อยกลับบ้าน
-
🏠🏠บ้านเขมจารุจิตรา🏠🏠
-
เมื่อรถจอดถึงบ้าน ตี๋ก็รีบเดินเข้าบ้านทันที โดยมีเต้เดินตามหลังมา
-
น้องตี๋ นาวินจะเดินตามมาทำไม ส่งเสร็จก็กลับบ้านไปสิ
-
พี่เต้ ตินนท์นี่ก็บ้านพี่เหมือนกันนิครับ
-
น้องตี๋ นาวินพูดได้เต็มปากเนาะ!! ว่าบ้านตัวเอง
-
เต้กำลังจะตอบตี๋กลับ แต่แม่เขากับพ่อตี๋เดินลงมาหาพวกเขาเสียก่อน
-
พี่เต้ ตินนท์สวัสดีครับคุณลุง
-
พ่อภัทร ณภัทรหวัดดีเต้
-
พี่เต้ ตินนท์สวัสดีครับแม่!! เต้คิดถึงแม่มากเลยครับ
-
เขาพูดจบก็เดินไปกอดแม่ด้วยความคิดถึง
-
แม่พิมพ์ พิมพ์ยดาแม่ก็คิดถึงเต้นะครับ
-
น้องตี๋ นาวินแหวะ!! เล่นละครเก่งจัง
-
น้องตี๋ นาวินออกจากบ้านไปไม่กี่วัน จะคิดถึงอะไรกันขนาดนั้น ถ้าออกไปเป็นปีคงตรอมใจตายไปแล้วมั้ง
-
พ่อภัทร ณภัทรตี๋!! ทำไมพูดแบบนั้นล่ะลูก
-
น้องตี๋ นาวินก็ตี๋พูดความจริง คุณป๊าจะว่าอะไรตี๋อีกครับ
-
แม่เต้เดินไปจับมือพ่อตี๋ไว้
-
แม่พิมพ์ พิมพ์ยดาช่างลูกเถอะค่ะคุณ อย่าไปว่าอะไรแกเลยนะคะ
-
น้องตี๋ นาวินขอบคุณที่เข้าใจนะ แต่ไม่ต้องแสดงเป็นแม่เลี้ยงใจดีได้ไหม
-
น้องตี๋ นาวินเราไม่ต้องการ
-
แล้วตี๋ก็เดินไปทางบันได เพื่อขึ้นห้อง
-
แม่พิมพ์ พิมพ์ยดาแล้วคืนนี้จะนอนที่บ้านนี้ไหมลูก
-
แม่พิมพ์ พิมพ์ยดามันดึกแล้ว เต้จะขับรถกลับคอนโดเลยเหรอ มันอันตรายนะครับ แม่เป็นห่วง
-
พ่อภัทร ณภัทรจริงด้วยเต้!! คืนนี้พักที่นี่แหละนะ
-
พี่เต้ ตินนท์เอ่อ!!...ผม...
-
น้องตี๋ นาวินแต่ตี๋ไม่ให้มันนอนนะครับคุณป๊า
-
พ่อภัทร ณภัทรแต่นี่มันดึกแล้วนะครับลูก ให้พี่เขานอนนี่สักคืนนะครับ
-
น้องตี๋ นาวินไม่ครับ!!
-
พี่เต้ ตินนท์ผมจะนอนนี้ครับ!!
-
พี่เต้ ตินนท์เดี๋ยวผมจะคุยกับน้องเองครับ
-
พี่เต้ ตินนท์คุณลุงกับแม่ไปนอนเถอะครับ
-
แม่พิมพ์ พิมพ์ยดาจะลูก!!
-
พ่อภัทร ณภัทรงั้นเราก็ไปกันเถอะคุณ
-
แล้วทั้งสองก็เดินออกไป โดยมีเสียงตี๋ตะโกนไล่ตามหลังไป
-
น้องตี๋ นาวินตี๋ไม่ให้มันนอนนี่นะคุณป๊า
-
พ่อภัทร ณภัทรคุยกับพี่เขาเองนะลูก ป๊าง่วง!!!
-
แล้วเต้ก็เดินไปหาตี๋ที่ยืนตะโกนอยู่บนบันได เขาดึงคนตัวเล็กมากอดไว้
-
น้องตี๋ นาวินนี่นาย!!จะทำอะไร
-
น้องตี๋ นาวินปล่อยเดี๋ยวนี้เลยนะ
-
พี่เต้ ตินนท์ไม่ครับ!!
-
พี่เต้ ตินนท์พี่ก็จะทำโทษเด็กดื้อไงครับ
-
แล้วเต้ก็โน้มหน้าตัวเองไปใกล้คนตัวเล็ก
-
พี่เต้ ตินนท์น้องจะให้พี่นอนที่นี่ได้ไหมครับคืนนี้
-
พี่เต้ ตินนท์จะตอบอะไรก็คิดให้ดีๆนะครับ
-
พี่เต้ ตินนท์พี่รอฟังคำตอบอยู่
-
น้องตี๋ นาวินไม่ให้!!
-
เมื่อได้ยินคำตอบเช่นนั้นเต้จึงโน้มหน้าไปหอมแก้มคนตัวเล็ก . ฟอด!!
-
พี่เต้ ตินนท์พี่ให้ตอบอีกครั้ง ถ้าไม่พี่จะทำมากกว่านี้นะครับ
-
พี่เต้ ตินนท์น้องก็รู้ว่าพี่พูดจริงทำจริง หรืออยากจะโดนพี่จูบอีกเป็นครั้งที่สอง
-
น้องตี๋ นาวินเอ่อ!!! อยากนอนมากนักก็นอนไปสิ
-
น้องตี๋ นาวินไอ้บ้า!!
-
เมื่อได้คำตอบเช่นนั้น เต้จึงปล่อยตี๋ให้เป็นอิสระ และเดินขึ้นบันไดไปห้องนอนของตัวเอง
-
น้องตี๋ นาวินฮืม!!! ไอ้ช็อกโกแลตบ้า
-
น้องตี๋ นาวินไอ้ลูกคนอาศัย
-
น้องตี๋ นาวินฉันจะไม่มีวันแพ้แกแน่นอน คอยดูสิ!!
-
แล้วตี๋ก็เดินขึ้นห้องไป โดยมีสายตาของเต้ยืนมองอยู่ด้วยรอยยิ้ม 😀😀😀
-
. . เช้าวันใหม่
-
ตี๋เดินลงมาจากห้องไปห้องครัว
-
น้องตี๋ นาวินวันนี้มีอะไรทานบ้างครับนม
-
แม่นมน้อยของโปรดคุณหนูเยอะแยะเลยค่ะ แต่อยากทานอะไรเป็นพิเศษอีกบอกได้นะคะ
-
น้องตี๋ นาวินแค่นี้ก็พอแล้วครับ
-
แล้วตี๋ก็เดินไปกอดนมน้อยไว้ด้วยความรัก ผู้หญิงที่เลี้ยงดูเขามาตั้งแต่เด็กด้วยความรักเสมือนแม่คนหนึ่ง
-
น้องตี๋ นาวินนมน้อยของตี๋ตี๋น่ารักที่สุดเลยครับ
-
แม่นมน้อยค่ะ!!คุณหนู
-
น้องตี๋ นาวินตี๋รักนมนะครับ มีแค่นมน้อยคนเดียวที่เข้าใจและอยู่ข้างตี๋เสมอ
-
แม่นมน้อยนมก็รักคุณหนูค่ะ!! แต่อย่าพูดแบบนี้นะคะ
-
แม่นมน้อยคุณท่านกับคุณคิมก็รักคุณหนูของนมที่สุด
-
แม่นมน้อยไหนจะคุณ...
-
น้องตี๋ นาวินห้ามพูดชื่อสองคนนั้นออกมานะครับนม
-
เต้เดินผ่านมาได้ยินพอดี
-
พี่เต้ ตินนท์ทำไมไม่ให้พูดครับ
-
พี่เต้ ตินนท์พี่กับแม่พี่ก็รักคุณหนูมากๆนะครับ
-
น้องตี๋ นาวินอย่ามาแสดง!!!
-
พี่เต้ ตินนท์เฮ้อ!! พี่พูดความจริงก็ว่าแสดง แล้วพี่ต้องทำอย่างไรครับน้องถึงจะเข้าใจพี่
-
น้องตี๋ นาวินก็พาแม่ของนายออกไปจากครอบครัวฉันเสียสิ
-
พี่เต้ ตินนท์ถ้าแบบนั้นคงไม่ได้หรอกครับ
-
น้องตี๋ นาวินไหนว่ารักฉันไง นายก็ต้องยอมทำให้ฉันมีความสุขสิ
-
พี่เต้ ตินนท์คุณหนูมีความสุข แล้วไม่คิดถึงคนรอบข้างบ้างเหรอครับว่าเขาจะสุขหรือทุกข์
-
น้องตี๋ นาวินมันเรื่องของฉัน!!
-
พี่เต้ ตินนท์ครับ!! มันเรื่องของคุณหนู แต่ถ้าคุณหนูรักใครแล้วมีคนมากีดกันคุณหนูจะเข้าใจว่ามันไม่สนุกเลยนะครับที่คนรอบข้างไม่ยอมรับคนของเรา
-
น้องตี๋ นาวินใช่! ฉันเข้าใจความรู้สึกนี้ดี แต่นายคงลืมมันไปหมดแล้ว//ตี๋คิดในใจ
-
เต้พูดจบก็เดินออกไป
-
โต๊ะอาหาร
-
พ่อภัทร ณภัทรวันนี้ให้พี่เต้ไปส่งที่มหาลัยนะลูก
-
พ่อภัทร ณภัทรป๊ามีธุระต้องรีบไป
-
น้องตี๋ นาวินไม่เอาอะคุณป๊า!! ให้เฮียคิมไปส่งก็ได้ครับ
-
พ่อภัทร ณภัทรดูท่าพี่ชายของเจ้าคงจะตื่นไปส่งได้หรอก
-
พ่อภัทร ณภัทรเมาเละเทะกลับมาเสียขนาดนั้น
-
พ่อภัทร ณภัทรงานวันนี้จะไปทำไหวหรือเปล่าไม่รู้เลยลูก
-
น้องตี๋ นาวินแต่!!...
-
พ่อภัทร ณภัทรแต่อะไรครับ
-
น้องตี๋ นาวินแต่ตี๋โบกรถแท็กซี่ไปเองก็ได้ครับ
-
พ่อภัทร ณภัทรไม่ได้เด็ดขาด!! มันอันตราย
-
น้องตี๋ นาวินคิดว่าไปกับนายนั้นแล้วจะไม่อันตรายหรือไงคุณป๊า // ตี๋พูดกับตัวเองเบาๆ
-
พ่อภัทร ณภัทรลูกพูดว่าอะไรนะครับ
-
น้องตี๋ นาวินเปล่าครับ!!!
-
พ่อภัทร ณภัทรสรุปให้พี่เต้ไปส่งนะครับ ถ้าไม่ เดือนนี้ก็อดค่าขนมไปสองอาทิตย์
-
น้องตี๋ นาวินอย่านะครับ!! ไปก็ได้
-
แล้วทั้งหมดก็ทานข้าวกันจนอิ่ม . . เต้ขับรถไปส่งตี๋ที่มหาวิทยาลัย โดยเจ้าตัวเล็กนั่งหน้างอมาตลอดทาง
-
พี่เต้ ตินนท์ถึงแล้วครับคุณหนู
-
เต้หันไปบอกคนข้างๆ แต่เจ้าตัวเล็กหลับปุ๋ยอย่างกับลูกแมวตัวน้อยๆ ทำให้เต้หยุดมองแล้วยิ้มออกมากับความน่ารักของคนตรงหน้า
-
พี่เต้ ตินนท์หลับสนิทเลยนะครับตัวเล็ก แต่ตอนหลับน้องยังน่ารักเหมือนเดิมเลยรู้ไหม แต่ตื่นขึ้นมานี่เหมือนอีกคนที่พี่ไม่เคยรู้จัก ฮืม!เมื่อคืนคงนอนดึกสิเรา
-
พี่เต้ ตินนท์หลับแบบนี้ก็เหมือนเด็กตัวน้อยๆน่ารักเชียว แต่เวลาตื่นขึ้นมาทำไมถึงร้ายกับพี่จังครับ เมื่อไหร่จะยกโทษให้พี่เสียที
-
เต้ยื่นมือไปเกลี่ยไรผมที่ตกลงมาบังหน้าหวานๆของคนตัวเล็ก สักครู่เจ้าตัวก็รู้สึกลืมตาตื่นขึ้นมา
-
น้องตี๋ นาวินถึงแล้วเหรอครับคุณลุง
-
พี่เต้ ตินนท์ถึงนานแล้วครับคนขี้เซา
-
น้องตี๋ นาวินนาย!!!
-
พี่เต้ ตินนท์นายอะไรครับ!!!
-
น้องตี๋ นาวินเอ่อ!! ฉันลืมไปว่านายมาส่ง ไม่ใช่คุณลุง
-
พี่เต้ ตินนท์แล้วจะพูดดีๆกับพี่แบบเมื่อกี้บ้างไม่ได้เหรอครับ
-
น้องตี๋ นาวินแล้วทำไมฉันต้องพูดดีๆกับคนที่ฉันเกลียดด้วย
-
แล้วตี๋ก็เปิดประตูรถเดินลงไปหากลุ่มเพื่อน แต่เขาลืมกระเป๋า เต้จึงถือเอาไปให้
-
น้องคอป ธนวัฒน์สวัสดีครับพี่เต้
-
พี่เต้ ตินนท์สวัสดีครับน้องคอป
-
ตี๋จึงหันหลังไปมองคนมาใหม่ทันที
-
น้องตี๋ นาวินจะตามมาเอาอะไรอีก
-
พี่เต้ ตินนท์คุณหนูลืมกระเป๋าไว้นิครับ พี่เลยเอามาให้
-
น้องตี๋ นาวินอืม!!
-
ตี๋ยื่นมือไปรับกระเป๋าจากเต้ สายตาเขาเห็นแฟนเต้กำลังเดินผ่านกลุ่มของเขาไป จึงลุกยืนแล้วขยับไปกอดเต้ไว้
-
น้องตี๋ นาวินขอบคุณนะครับพี่เต้ พี่เต้น่ารักที่สุดเลยครับ
-
น้องตี๋ นาวินน้องลืมกระเป๋าไว้ ยังขับรถกลับเอามาให้
-
แล้วตี๋ก็แขย่งปลายเท้าไปหอมแก้มเต้ . ฟอด!!! . เต้ถึงกับยืนนิ่งไปกับการกระทำของคนตรงหน้า
-
อีกฝั่งหนึ่งของมหาลัย
-
กันต์ กันต์นทีนั่นพี่เต้นิบาส แล้วผู้ชายคนนั้นเป็นใคร
-
น้องบาส บดินท์ธรน้องชายพี่เต้เขานะ
-
กันต์ กันต์นทีน้องชายเหรอบาส แต่ทำไมเขาทำเหมือนไม่ใช่พี่น้องกันเลยล่ะ
-
น้องบาส บดินท์ธรแล้วพี่น้องเขาทำแบบนี้ไม่ได้ เหรอกันต์
-
กันต์ กันต์นทีเอ่อ!! ก็ได้ไง
-
กันต์ กันต์นทีอย่าไปเก็บคำพูดของเรามาคิดเลยนะบาส
-
กันต์ กันต์นทีอย่างไรพี่เต้ก็รักเพื่อนของเราคนนี้มากอยู่แล้ว ทั้งน่ารัก น่ากิน
-
น้องบาส บดินท์ธรอืม!! พูดอะไรนะกันต์ น่ารักนะ โอเค แต่น่ากินมันไม่ใช่ เราไม่ใช่ขนม
-
น้องบาส บดินท์ธรอย่าพูดมาก!!! ไปเรียนกันได้แล้ว
-
กันต์ กันต์นทีครับคุณเพื่อน
-
แล้วบาสก็ส่งยิ้มให้เพื่อน แล้วรีบเดินออกไปจากตรงจุดนั้นทันที
-
To be continued
-
ไรท์เองมาแล้วนะคะทุกคน อย่าลืม1ไลค์ 1เม้นเป็นกำลังใจให้เรามีแรงเขียนต่อด้วยนะคะ 555+😘😘😘
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง


กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็นปักหมุด
ความคิดเห็นทั้งหมด ()