.

.

. .

.

ชะตาพวกมึงสั้นลงตั้งเเต่ที่พวกกูเดินเข้าไปทัก(4)

06:12น.

READ3

Namkangได้เตะKunออกจากกลุ่ม

คุณได้เพิ่มKunเข้าร่วมกลุ่มเเชท

Kunได้เข้าร่วมเเชท

. .

.

08:42น.

.

. .

ผมวางโทรศัพท์ลงไว้ที่โต๊ะหน้าโซฟาห้องนั่งเล่นเพื่อรอเพื่อนสุดเลิฟอย่างไอ้น้ำค้างมันขับรถมารับ ซึ่งมันเป็นอย่างงี้ทุกเช้าครับ พอเวลาตอนเย็นไอ้คุณมันก็จะมาส่งผลัดกับน้ำค้าง ทำไมน่ะหรอ.... เพราะน้ำค้างมันทำงานพิเศษครับ... ส่วนไอ้เจเเปนบ้านมันอยู่คนละทางกับผมเลย

ผมเอื้อมรับข้าวเหนียวที่วิ่งลงมาจากชั้นบนมาฟัดด้วยความหมั่นเขี้ยว..... ถ้าถามว่า'ข้าวเหนียว'​คือ??....น้องเป็นหมาที่ผมเลี้ยงไว้เเหละ

ผมอุ้มข้าวเหนียวออกจากตักก่อนจะวิ่งไปที่ครัวเพื่อใส่อาหารเม็ดใส่ถ้วยให้ข้าวเหนียวออกจะไปวิ่งไปวางไว้ที่พื้นหน้าโซฟา ข้าวเหนียวก็รีบกระโดดลงมาจากโซฟาเเละกินอาหารเม็ดที่ผมวางไว้

ปิ๊บ!! ปิ๊บ!!

ผมย่อตัวจุ๊บข้าวเหนียวก่อนจะรีบคว้ากระเป๋าเเละโทรศัพท์พร้อมกุญเเจบ้านออกไป..... ผมทำการล็อคประตูบ้านให้เรียบร้อยก่อนจะเดินไปที่รถของน้ำค้างเพื่อเปิดขึ้นรถ

. .

น้ำค้างสตาร์ทรถก่อนจะบังคับพวงมาลัยออกรถมุ่งหน้าไปร้านป้านิลหมูปิ้ง ร้านประจำของผมเองเเหละ😆

. .

ใช้เวลาไม่นานก็ถึงร้านที่หมายปองไว้ ผมรีบเปิดประตูลงไปที่ร้าน ป้าเเกคงจำรถได้ไม่ถามสักคำจัดเข้าถุงให้ผมเลย ผมยืนรอป้าเเกสักพักก็มีมอไซค์คันใหญ่เเล่นเข้ามาน่สจะบิ๊กไบค์มั้งครับ

ผู้ชายคนขับถอดหมวกกันน็อคออกมาก่อนจะสะบัดจัดทรงผมให้เข้าที่ ผมล่ะหมั่นไส้.... ไม่ใช่เพราะอะไรนะหล่อสู้ผมก็ไม่ได้ ไหนจะมีสาวที่เดินผ่านมาหรือรอหมูปิ้งอยู่เป็นอยู่ไม่สุขหวีดกันเบาๆบ้างก็ยกมือถือขึ้นมาถ่ายบ้าง... มองบนได้ป่ะ

ผู้ชายตัวสูงๆเดินเข้ามายืนข้างๆผมก่อนจะสั่งป้าเเกไป เเต่บังเอิญไปมั้ยครับ....ที่เขาสั่งมันตรงกับของผมพอดีเเละป้าเเกก็จัดใส่ถุงเสร็จเเล้ว เห็นดีงนั้นผมที่กำลังจะเอ่ยปากขอบคุณเเละจ่ายเงิน มือหนามีถุงมือหนังก็ปาดหน้าผมไป

น้ำค้างที่น่าจะสังเกตุถึงความผิดปกติรีบวิ่งลงจากรถมาดูผมที่ยืนเปิดศึกเเย่งหมู(?)​กันอยู่

ผมถูกไอน้ำค้างดึงเเขนฉุดลากดึงออกจากร้าน ผมได้เเต่มองถุงหมูปิ้งที่มันควรจะเป็นของผมก่อนภาพจะหายเพราะรถเคลื่อนตัวออกไปมุ่งสู่มหาลัย

เดี๋ยวมึงเจอกูเเน่ไอ้โจรขโมยหมูปิ้ง!!

.

. .

ผมมองตามรถยนต์ที่เเล่นออกจากบริเวณหน้าร้านหมูปิ้งไป เหตุการณ์มันเกิดขึ้นเร็วดีเมื่อกี้ เเต่ผมไม่ผิดนะก็ผมไม่รู้เเล้วผมก็จ่ายเงินค่าหมูไปเเล้ว

ติ๊ง! ติ๊ง!

ระหว่างเก็บถุงหมูปิ้งที่พึ่งผ่านสมรภูมิ(?)​มาหมาดๆ เสียงเตือนข้อความเข้าเด้งขึ้น ผมล้วงเข้าไปที่กระเป๋ากางเกงเปิดขึ้นดู ข้อความของเหล่าเพื่อนๆที่ส่งมาเร่งให้ไปเร็ว

ผมรีบขึ้นคร่อมบิ๊กไบค์ลูกสุดที่รัก สวมหมวกกันน็อคสวมเข้าก่อนจะออกรถบิดด้วยความเร็วไปที่มหาลัย.... เพราะผมต้องไปรับน้องไงล่ะ

.

.

.

.

.

.