ไอ้สัสเรียกงี้ไม่ต้องมีหัวหน้าก็ได้นะ

ได้ก็เหี้ยล่ะ

เเล้วมีไร

อ่ะหะ

เเล้ว

พวกมึงจะทำไรก็ทำ

ตกนิดเดียวไม่เป็นไรหรอก

กูรู้พวกมึงจัดการได้

เดี่ยว

วันนี้กูไปหาพ่อ

เออ

วันนี้ใครมาบอกว่าวันอื่น

ไปส่งกูด้วย

พ่อครับวันนี้ผมก็ยังหาเเม่ไม่เจอตอนนี้เเม่ไปอยู่ไหนเเล้วนะ

ผมอยากเจอเเม่จัง

อยากฟังเสียงดนตรีเพราะๆที่เเม่เคยเล่นให้ผมฟัง

ฮึก..หึผมร้องไห้อีกเเล้ว

ผมร้องไห้ตลอดเลยเวลาอยู่กับฮึก.. พ่อ

ฮึก...ทำไมพ่อรีบจากผมไปจังนะ

ไม่อยู่รอวันผมเเต่งงานหรอ

ฮึก..ไม่อยู่อุ้มหลานหน่อยหรอ

ทำไมพ่อฮึก..ชอบทิ้งให้ผมอยู่คนเดียวนะ

เเต่ครั้งนี้ฮึก.. ต่างตรงที่ว่าผมจะไม่ไดเจอพ่ออีกเเล้วเนี้ยสิ

หือ.. เสียงเพลง

เสียงมากจากไหนนะ

ในเวลาเเบบนี้ใครมาเล่นดนตรีกันนะ

เครื่องดนตรีนี้เสียงเพลงนี้เเม่ชอบเล่นนิ

ตรงนั้นมีคน

คุณครับคุณชื่ออะไรหรอครับ

ชื่อเพราะจังนะครับ

เสียงเพลงก็เพราะ

คินครับ

ขอบคุณครับ

เดี่ยว!ครับ

ผมจะได้เจอคุณอีกไหม

ไว้เจอกันใหม่เช่นกันครับดอกเหมย

เปิดเรื่องใหม่เเล้วเย้🎉🎉🎉🎉

กำหนดลงตั้งนานเเล้วเเจ่โดนงานทับตายอยู่คร้าาา

พอกรุบๆเนอะ

พล็อตมาเพราะภาพนี้

จริงคือพล็อตเรื่องนี้จริงๆว่างไว้อีกเเบบเเต่วันนั่งเเต่รูปปกก็คิดว่ามันดูว่างๆเลยเติมดอกไม้จีน

ได้มาเป็นดอกเหมยเเล้วก็เเบบเห้ยนายเอกชื่อดอกเหมยม่ะ(ตอนนั้นยังหาชื่อนายเอกไม่ได้)​เเล้วก็นั่งคิดไปคิดมาก็รู้สึกว่าดอกเหมยมันชื่อดูเเบบต้องเรียบร้อยอ่ะงั้นเปลี่ยนเเผนล่ะกัน

เปลี่ยนไปมาก็ได้ออกมาเป็นเรื่องนี้👏👏👏

ยังไงก็ฝากเรื่องนี้ไว้ในดวงใจด้วยเน้อออ

ไปเเล้วววจุ้บๆ