4วันผ่านไป

บ้านเซฮุน

เยริตกใจกับสิ่งที่รู้ ว่าซึลกิเป็นน้องสาวของเซฮุน ตอนนี้เยริเป็นผู้หญิงของเซฮุนหลังจากเธอโดนแบนจากวงการที่ไปมีเรื่องกับคนสำคัญของจองกุกและจีมิน เธอไม่มีงานไม่มีเงิน จนเธอได้พบกับเซฮุนอีกครั้งเธอจึงใช้ตัวเขาแลกเพื่อให้เธอมีเงินใช้และอยู่อย่างสุขสบาย

เซฮุนหัวเราะแล้วยกมืิอขึ้นบีบปากเบาๆส่วนอีกมือก็ดึงเกาะอกให้ต่ำลงมา มือหนาเขาลูบไล้ไปตามร่างอวบอิ่มแล้วดึงร่างบางขึ้นอุ้มตรงไปยันห้องนอน เสียงครางกระเส่าดังออกมาจากในห้อง เซฮุนไม่รู้เลยว่าสิ่งที่เขาคิดว่ามันง่ายจะนำเขาไปสู่จุดจบในไม่ช้า

*****************************************************

ห้องทำงานจองกุก

ลิซ่างงกับคำพูดว่าเข้าห้องอย่างไม่เข้าใจ จองกุกวางปากกาในมือแล้วเดินไปดึงลิซ่าให้มานั้งลงบนตักแล้วกอดเอวบางไว้ ซบหน้าลงกับบ่าเล็กๆแล้วยิ้มกริ่มด้วยความเจ้าเล่ห์ ลิซ่าเอียงหน้ามองด้วยความไม่เข้าใจ

ลิซ่าหน้าแดงก่ำมือบางตีแขนที่โอบเอวเธอไว้เบาๆ จองกุกหัวเราะแล้วรัดร่างบางอย่างแกล้งๆ ก่อนจะหอมแก้มนวลแล้วซุกไซ้ซอกคอจนลิซ่าหัวเราะคิก ดิ้นอยู่บนตักเขา ลิซ่าสะบัดตัวหลุดจากวงแขนแล้วมายืนอยู่ข้างโต๊ะจ้องมองเสือร้ายอย่างเขา แต่สายตาที่ใช้มองนั้นออกแววหวานจนจองกุกต้องเอ่ยเตือน

ลิซ่าเย้าเล่นอย่างสนุก จองกุกยิ้มแล้วเคาะปลายจมูกเธอเบาๆ

ลิซ่าส่ายหน้า จองกุกดึงร่่างบางมาจูบแก้มแดงๆอีกฟอดแล้วพาลิซ่ามานั่งตักที่เก้าอี้ทำงานแล้วให้ช่วยเขานั่งทำงานอยู่บนตักจนเย็น แล้วจึงพาคนรักไปส่งบ้าน

*****************************************************

วันรุ่งขึ้น

ลิซ่าขับรถออกจากบ้านตั้งแต่เก้าโมงเช้า โทรศัพท์มือถือที่วางอยู่หน้ารถส่งเสียงดังขึ้นเธอก็ทำเฉย ไม่ยอมรับสาย ทั้งๆที่รู้ว่าใครโทรมาเธอได้แต่มองแล้วก็ยิ้มจนถึงออฟฟิศ เธอเดินเข้าออฟฟิศพนักงานที่นั่งอยู่ต่างยิ้มให้แล้วแอบสบตากัน ลิซ่าแอบสงสัยกับท่าทางแปลกของพนักงาน แต่ก็ไม่ได้ถามอะไรเธอเดินเข้าห้องไป

✊✊✊

คุณวันเดินถือดอกกุหลาบสีแดงช่อโตเข้ามา

📲My Dear

***************************************************

ระหว่างที่ลิซ่ากับโรสกำลังคุยกันแบบสนุกสนานนั้นเสียงโทรศัพท์ในห้องก็ดังขึ้น

📞

☎️

แขกที่มาพบลิซ่าก็คือเซฮุน เขาเปิดประตูห้องทำงานของลิซ่าเขาไปก็ต้องชะงักที่พบแฟนของจีมินอยู่ในห้องด้วย ดีเขาจะได้จัดการทั้งจองกุกและจีมินในคราวเดียวกันและยังได้แก้แค้นให้น้องสาวเขาแล้วเยริด้วย เซฮุนคิดในใจ

เซฮุนยืนสบตากับหญิงสาวทั้งสองคน ลิซ่าสวยถูกใจเขามากส่วนโรสนั้นก็น่ารักใช้น้อยจะเป็นยังไงนะถ้าเขาได้เธอเป็นเมียทั้งสองคน เสือและสิงห์อย่างพวกมันคนกระอักเลือดตาย ลิซ่าและโรสมองหน้ากันอย่างไม่ค่อยไว้ใจผู้ชายคนนี้

ลิซ่าบอกพร้อมกับเชิดหน้าขึ้นนิดๆแม้คำพูดของเขาจะดูสุภาพแต่แววตาของเขามันคุกคามเธออยู่

เซฮุนสบตาเธอนิ่งๆแม้เธอไม่บอกว่าใครจองเขาก็รู้ว่าคือไอ้จองกุก

เซฮุนบอกแล้วใช้สายตาจับจ้องที่ใบหน้านิ่งเรียบของเธอแม้ประวัติของเธอจะมีพี่ชายเป็นตำรวจเขาก็ไม่เคยกลัวถึงเวลาที่จะจบเกมส์นี้เสียที เซฮุนเปิดประตูออกไปส่งสัญญาณให้ลูกน้องที่อยู่ด้านนอกเข้ามาจับตัวทุกคนที่อยู่ในสำนักงาน ลูกน้องของลิซ่าร้องวิ้ดอย่างตกใจ ลิซ่ากับโรสก็ตกใจเช่นกัน แต่พวกเธอไม่ได้โวยวาย

เซฮุนเดินไปนั่งที่โซฟา มองดวงใจของเสือและสิงห์ที่ยืนกอดกันตรงหน้าเขา

ลูกน้องของเซฮุนไม่ฟังเสียงของพวกเธอ ดวงตาของเซฮุนลุกวาว มุมปากกดลึก ถึงเวลาที่เขาจะสั่งสอนจองกุกและจีมินเสียที

****************************************************

11.45น.

หลังจากเคลียงานในบริษัทเสร็จ จองกุกกับจีมินก็กำลังจะลงลิฟท์จากชั้นบนของโรงแรมมุ่งหน้าไปหาคนรักของพวกเขาที่บริษัทของลิซ่า ทั้งสองคนต่างโทรหาคนรักของตัวเองแต่ไม่มีคนรับสาย

เสียงมือถือจองกุกดังขึ้นเมื่อเห็นว่าเป็นเจบีสายของเขาโทรมาเขาจึงรีบกดรับ

📲เจบี

เจบีเล่าเหตุการณ์ทั้งหมด สิ่งที่ได้ยินทำให้ใบหน้าคมของโมกข์เครียดขึ้นทันที เซฮุนจับลิซ่ากับโรเซ่ไปขังที่ตึกร้างชานเมือง จองกุกสั่งงานเจบี

จองกุกกดตัดสายแล้วหันไปมองหน้าจีมินที่รู้เรื่องทั้งหมดแล้ว พวกเขาจะไม่ปล่อยให้คนรักได้รับอันตราย ดวงใจของพวกเขาใครก็แตะไม่ได้

จีมินโทรหาวีและจิน เล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟังแล้วบอกให้รีบมาหาเขากับจองกุกด่วน ทั้งวีและจินต่างเล่าให้เจนนี่และจีซูฟัง ทั้งสองสาวตกใจและเป็นห่วงเพื่อนมาก บอกให้คนรักของพวกเธอช่วยทั้งโรสและลิซ่ากลับมาอย่าปลอดภัย

จองกุกกดโทรศัพท์ออกหามาร์คผู้เป็นพี่ชาย

📲มาร์ค

****************************************************

จองกุกวางสายจากมาร์คไม่นาน จีมินและจองกุกก็ตามแดนและกายมาสั่งงาน จองกุกสั่งให้แดนคอยดูแลจองอา และให้กายไปกับเขา ไม่นานวีและจินก็เดินทางมาสบทบที่บริษัท เสียงมือถือเขาดังขึ้นอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เป็นพี่ชายแฟนเขาโทรเข้ามาคือพี่คุณ

📲พี่คุณ

จองกุกวางสายจากนิชคุณ จองกุก จีมิน จิน วีจึงวางแผนครั้งนี้ด้วยความละเอียดรอบคอบ เพื่อทำการช่วยเหลือคนรักของพวกเขาด้วยความละเอียดรอบครอบ

*****************************************************

18.50น.

ลิซ่าและโรสต่างนั่งเงียบอยู่ในตึกร้างชานเมือง พวกเธอไม่มีความหวาดกลัวแม้แต่นิดเดียว เพราะเชื่อว่าคนรักของพวกเธอทั้งสองคนจะไม่ปล่อยให้พวกเธอเป็นอะไร ลิซ่าและโรสได้ยินเสียงฝีเท้าของคนเดินขึ้นตึกมาทำให้พวกเธอหันไปมอง แล้วพวกเธอก็ต้องตกใจเพราะคนที่เข้ามาใหม่คือเยริและซึลกิ ที่เดินยิ้มร้ายเข้ามาหาพวกเธอ

เซฮุนเดินเข้ามาหาน้องสาวของเขากับเยริ

****************************************************

19.00น.

จองกุกกับจีมินขับรถด้วยความเร็วสูงมาถึงที่นัดพร้อมๆกับพวกจินและวีที่ขับรถตามกันออกมา เจบีโทรบอกเส้นทางมาเป็นระยะแล้วแจ้งว่าคนรักของพวกเขายังปลอดภัย แล้วได้ข่าวใหม่ว่ามีพวกสมรู้ร่วมคิดอย่างเยริกับซึลกิ มันทำให้ทั้งเขาและจีมินโกรธตัวเองมากขึ้นไปอีกที่อดีตผู้หญิงของพวกเขา ได้ร่วมกันทำร้ายคนที่พวกเขารัก

กายเข้าไปจัดการประเคนหมัดเท้าเข้าใส่ฮันที่ยืนเฝ้ารถที่มีซึลกิกับเยริอยู่ด้านใน ไม่นานฮันก็กระอักเลือดตายเพราะโดนกระทืบที่อก กายจัดการจับเยริและซึลกิมัดเชือกจับแยกกันรอเวลามาร์คโทรสั่งว่าจะให้ทำยังไง เยริกับซึลกิตกใจมากที่เห็นคนตายต่อหน้า มาร์ค, จิน, วี เข้าตรงจัดการ, ซัร, แจจุน, ชิน

ชินที่นั่งอยู่บนตึกชั้น2โดนเป็นคนแรก แล้วก็ร่วงเป็นนกปีกหักเมื่อถูกจินหักเข้าที่ต้นคออย่างไม่ทันตั้งตัว ตายแบบไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ ซันและแจจุนต่างก็ตกใจแต่ทำอะไรไม่ทันแล้ว เมื่อที่หน้าผากของพวกมัน ถูกส่องด้วยลำแสงมัจจุราชของมาร์คและวี ที่ทำให้หนาวไปถึงขั้วหัวใจ

ซันได้แต่ร้องถาม แต่ไม่มีใครตอบ ซันมองเงาดำๆสองเงาที่ยืนอยู่ ไม่นานคนสองคนที่อยู่ในเงามืดก็เดินออกมา มันทำให้ซันและแจจุนเบิกตาค้าง เพราะ1ใน2คือมาร์คผู้ที่ในวงการรู้จักกันดีว่าเป็นมาเฟียและเป็นลูกพี่ลูกน้องของไอ้จองกุก ซันไม่คิดว่างานนี้มาร์คจะมาด้วยตัวเอง เขาคิดว่าความตายมาเยือนตรงหน้าเขาแล้ว

"ผัวะ" หมัดลุ่นๆของวีซัดเข้าที่ปากของแจจุนจนหน้าหงายเลือดกลบปาก ส่วนซันที่ยืนอยู่ข้างๆกันก็ไม่ต่างกันโดนมาร์คซัดหมัดเข้าที่ครึ่งจมูกครึ่งปากที่ดูจะหนักกว่าเพราะเซไปหลายก้าวแล้วได้ลิ้มรสเลือดตัวเองซันกับแจจุนพอตั้งหลักได้ก็เดินย่างสามขุมเข้าหามาร์คและวีแล้วโต้ตอบด้วยหมัดแล้วเท้ากลับไปบ้างแต่ไม่เป็นผล

ซันและแจจุนไม่สามารุทำอะไรมาร์คและวีได้ มันได้แต่ร้อง"โอ๊ย โอ๊ย" ออกมาด้วยความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำอีกจนแทบจะทรงตัวไม่อยู่ ซันกับแจจุนฉวยโอกาสจัดการกับมาร์กับวรทันทีืปืนที่ถูกซ่อนไว้ถูกดึงมาจะยิง แต่มาร์คกับวีที่ระวังตัวอยู่แล้วจับปืนของพวกมันไว้ได้ทันและบิดมือและกระแทกกับกำแพงจนปืนกระเด็น

วีจัดการทำให้เห็นทันที เขาบิดมือแจจุนไปข้างหลังแล้วยกเข่ากระแทกที่ท้องไม่ยั้งจนแจจุนทรุด วีเดินอ้อมไปด้านหลังไปด้านหลังจัดการใช้มือหักคอแจจุนเสียงดัง แจจุนสิ้นใจทันทีไม่มีโอกาสร้องขอชีวิต ซันเมื่อเห็นลูกน้องตายก็ปรี่จะเข้าไปซัดหมัดกลับด้วยความแค้นกับมาร์ค แต่ช้ากว่ามาร์คที่ดึงมีดออกมาปักที่ไหล่

"อ้าก" ซันร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด ดวงตามองมาร์คด้วยความแค้นเคือง มาร์คยิ้มที่มุมปากแล้วจัดการดึงมีดออกจากไหล่จนซันร้องลั่นอีกครั้ง"อ้าก" ซันคิดในใจว่าเขารู้ว่าพวกจองกุกน่ะร้ายแต่ไม่คิดว่ามาร์คจะร้ายกว่าพวกจองกุก ซันเจ็บร้าวไปทั้งตัวแล้วเสียงทุ้มห้าวออกแววเหี้ยมเหมือนอ่านใจเขาได้

มาร์คเดินถือมีดเข้าหาซันที่เดินถอยหลังจัดการเตะเข้าที่ลำตัวแบบไม่ยั้งจนซันแทบทรุด มาร์คเดินเข้าหาซันจนซันที่เดินถอยหลังไปเรื่อยๆจนสุดขอบตึกแบบไม่ทันระวัง หงายหลังตกตึกชั้นสองลงไปโดนเหล็กก่อสร้างเสียบตายคาที่ มาร์คเดินยิ้มกับไปหาวีและจิน

จองกุกกับจีมินที่ตอนนี้เดินขึ้นมาที่ชั้น3ซึ่งเป็นชั้นที่กักขังคนรักของพวกเขา จองกุกกับจีมินก้าวเข้าไปในห้องที่มีเซฮุนยืนอยู่กับเจบี แล้วด้านหลังก็มีลิซ่าและโรสที่ถูดมัดมือกับเท้านั่งอยู่ที่เก้าอี้ ลิซ่ากับโรสดีใจมากที่เห็นจองกุกกับจีมินเข้ามา

จองกุกกับจีมินมองสบตากับเจบีที่มองตอบเป็นอันรู้กันว่าต้องทำอะไร จองกุกกับจีมินดึงมัจจุราชสีดำออกมาทั้งคู่ จองกุกและจีมินตวัดสายตามองพวกมาร์ค วีและจินที่ซ่อนตัวอยู่ห่างๆเป็นอันว่าทางทีมของมาร์คทำงานสำเร็จ เท่ากับว่าตอนนี้เซฮุนเหลือตัวคนเดียว

ระหว่างที่เซฮุนกำลังตกตะลึง เจบีเดินขยับไปด้านหลังตัดเชือกที่มัดมือมัด​เท้าของลิซ่ากับโรสออกแล้วกระซิบบอกให้นั่งนิ่งๆอย่าขยับแล้วพวกเธอจะปลอดภัย ทำให้ลิซ่าและโรสสงสัยว่าเจบีเป็นใครแล้วยังจะคนชื่อมาร์คอีกที่พวกเธอไม่เคยเห็น

เซฮุนหันหลังไปมองเจบีแล้วก็ต้องตกตะลึง เพราะเจบียืนถือปืนเล็งมายังเขาแทนที่จะเล็งปืนไปทางพวกไอ้จองกุก

เจบียิงปืนเข้าไปที่ข้อมือของเซฮุนทันทีที่เซฮุนจะยิงปืนใส่พวกจองกุก เมื่อเซฮุนเสียจังหวะจองกุกกับจีมินก็พุ่งตรงเข้าไปจัดการทันที จองกุกซัดหมัดเข้าไปที่เซฮุนจนมันเสียหลัก เซฮุดึงมีดที่ชายเสื้อตวัดมีดเข้าหาจีมินที่กำลังพุ่งเข้า​มาหาเขาแต่จีมินหลบหลีกคมมีดที่ตวัดเข้ามาที่ตัวก่อนจะใช้มือรับ

แล้วตวัดปลายเท้าเตะเข้าที่ลำตัวของเซฮุน เซฮุนเซถอยหลังเมื่อเขาตั้งหลักได้ก็พุ่งมีดเข้าหาจองกุก จองกุกตั้งรับแต่ก็พลาดเมื่อปลายมีดเฉียดแขนเขาไป แต่แผลแค่นี้ไม่ทำให้เขาเจ็บ แต่มันทำให้เขาเดือดยิ่งขึ้น ถึงเวลาที่ต้องจัดการให้จบๆเสียที จองกุกส่องปืนไปที่เซฮุนแล้วจัดการเหนี่ยวไกเข้าที่ขาของเซฮุนจนทรุดลง

จีมินหยิบมีดของเซฮุนที่ร่วงอยู่ที่พื้นขึ้นมาแล้วเดินตรงเข้าเซฮุนที่นั่งทรุดอยู่ที่พื้นจีมินจะแทงมีดเข้าที่ตัว แต่เสียงของโรสห้ามเข้าเสียก่อน

จีมินหยุดชะงักแล้วหันหลังไปมองโรสที่วิ่งมากอดเขา จีมินอ้าแขนรับร่างบางของโรส เสียงของโรสทำให้อารมณ์โกรธของเขาเบาบางลง

เซฮุนมองพวกจองกุกด้วยความแค้นเคือง นี่เขาต้องแพ้พวกมัน แพ้แบบไม่มีทางสู้ จองกุกเดินไปนั่งลงตรงหน้าเซฮุนแล้วเอ่ยปากพูดกับมัน

ลิซ่าพูดกับจีมินขณะที่เธอเดินเข้าหาจองกุกเพื่อเอาผ้าซับเลือดที่โดนมีด

มาร์คโทรบอกให้กายพาซึลกิกับเยริขึ้นมา

เยริและซึลกิตกใจกับสภาพใบหน้าที่มีแต่รอยช้ำและข้อมือกับเข่าที่มีรอยถูกยิงเลือดยังไหล

เยริเดินกลับออกไปแต่จองกุกไม่รู้เลยว่าเขาได้ปล่อยงูเห่าตัวร้ายไปให้กลับมาแว้งกัดเขาอีก

ซึลกิชักปืนกระบอกเล็กที่ซ่อนอยู่ที่ชายเสื้อออกมา จีมินหมุนตัวเองบังโรส"ปัง" เสียงปืนที่ดังขึ้นไม่ได้ถูกยิงเข้าที่จีมินหรือโรส แต่เสียงปืนที่ดังขึ้นพร้อมเสียงกริ๊ดของซึลกิทำให้จีมินหันไปมอง เซฮุนนอนหายใจรวยรินเพราะเอาตัวบังกระสุนที่น้องสาวเขายิงใส่พวกจีมินแทน กายตรงเขายึดปืนจากมือซึลกิออกทันที