วันรุ่งขึ้น

จองกุกกำลังจะออกจากบ้าน จัดการบิดกุญแจสตาร์ตเครื่องแต่ยังไม่ขับเคลื่ิอนไปไหน เขาล้วงมือถือจากกระเป๋ากางเกงออกมากดโทรออกแล้วแนบหูรอฝั่งตรงข้ามรับสาย

📱มาร์ค

ฟังน้ำเสียงจากลูกพี่ลูกน้อง มาร์ครู้ทันทีว่ามีเรื่องแน่นอน ปรกติถ้าสู้กันซึ่งๆหน้าจองกุกจัดการกวาดเรียบแบบไม่ต้องให้เขาช่วยเหลือ แต่ครั้งนี้มันผิดวิสัย

จบคำพูดพี่ชายอย่างมาร์ค จองกุกเปิดปากเล่าเรื่องทั้งหมดให้ญาติผู้พี่ฟัง

มาร์คถามแกมหยอกเย้าอย่างนึกสนุก

มาร์คหัวเราะเบาๆรู้ว่าตอนนี้น้องชายไม่มีอารมณ์จะเล่นด้วย แต่ก็ยังอยากแซวไม่เลิก

มาร์คหัวเราะเบาๆเมื่อได้ยินน้องชายยอมรับหน้าตาเฉย สงสัยคนนี้จองกุกจะเอาจริง ไอ้เสืิิอถึงได้เป็นเดือดเป็นร้อนขนาดนี้ ตอนแรกที่เห็นข่าวมาร์คยังคิดว่าเป็นข่าวไม่จริงเลย

เอ่ยจบมาร์ครีบชิงวางสายไปก่อน ปล่อยให้จองกุกยิ้มกับมือถือกับความขี้เล่นของพี่ชายอย่างมาร์ค จากนั้นจองกุกก็ขับรถไปทำงาน เพราะเย็นนี้เขาต้องมีเรื่องให้สะสาง

**********************************************

วันต่อมาหนังสือพิมพ์ทุกฉบับพาดหัวข่าวใหญ่ หนุ่มเจ้าของบริษัทก่อสร้างบ้านถูกไฟไหม้วอดทั้งหลัง เจ้าตัวถูกไฟคลอกดับอนาถ คาดว่าสาเหตุมาจากไฟฟ้าลัดวงจร จองกุกยิ้มอย่างพอใจในผลงานของการ์ดเมื่อได้อ่านข่าว​จากหนังสือพิมพ์

📱My Dear

เสียงมือถือจองกุกดังขึ้น ชื่อของคนโทรเข้าทำให้เขายิ้มดีใจรีบกดรับสาย

*****************************************************

ภายในร้านอาหารอิตาเลียน ลิซ่ามีนัดกับเพื่อนรุ่นพี่คือ เจ๊ดาด้าเพื่อคุยรายละเอียดกับการตกแต่งผับสาขาใหม่ของเจ๊แก ลิซ่ากำลังนั่งรออาหารที่สั่งอยู่กับโรส, จองอาและเจ๊ดาด้า หลังจากคุยรายละเอียดงานเสร็จ

ทุกคนเริ่มลงมืิทานอาหารแล้วพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน จนเจ๊ดาด้าเหลือบตาเห็นลูกค้าที่นั่งอยู่ในโซน VIPชั้น1 ซึ่งพวกเธออยู่VIPชั้น2 จึงเอ่ยบอกพวกสาวๆที่โต๊ะ

โรสกับลิซ่าหันไปมองโต๊ะVIPชั้น1 แล้วภาพตรงหน้าก็ทำให้โรสกับลิซ่าใจกระตุก เพราะหนุ่มหล่อที่เจ๊ดาด้าพูดถึงคือจีมินกับจองกุกที่ตอนี้กำลังนั่งกับสองสาวสวยอยู่ข้างล่างนั่งจิบไวน์กันอย่างสบายใจ นี่เหรอที่บอกพวกเธอว่ามีนัดสำคัญ😠

โรเซ่ยิ้มบางหยิบมือถือขึ้นมากดโทรออกหาจีมินทันที

ทางด้านจีมินหยิบมือถือขึ้นมาดูแล้วเห็นว่าสายเรียกเข้าเป็นโรส ก็ยังไม่กดรับเพราะยังไม่อยากมีปัญหาเขากำลังเคลียกับซึลกิ ส่วนจองกุกกำลังเคลียกับไอรีน ทั้ง2คนพยายามที่จะไม่เลิกยุ่งกับเขาสองคน จีมินต้องการที่จะเคลียเพราะไม่อยากให้โรสไม่สบายใจ และอยากให้รู้ว่าเขาจริงจังกับเธอแค่ไหน

หลังจากเรียกเด็กมาเช็คบิลพวกสาวก็พากันเดินลงมาข้างล่าง แต่ด้วยความโมโหของโรสก็นึกสนุกอยากจะให้จีมินกับจองกุกรู้ตัวว่าพวกเธอรู้ว่าพวกเขาโกหกจึงชวนลิซ่าทำอะไรบางอย่างจึงหันไปกระซิบที่หูลิซ่า แล้วลิซ่าพยักหน้าตอบรับ จึงหันไปพูดกับจองอาแล้วเจ๊ด้าว่า

ตายแน่ๆพี่ชายฉัน จองอาเห็นลิซ่ากับโรสเดินตรงไปยังโต๊ะพี่ชายของเธอ

ไอรีนและซึลกิเห็นสองสาวมองมาที่พวกเธอจากทางด้านหลังของจองกุกและจีมินและเดินตรงมาที่โต๊ะของเธอ มาหยุดอยู่ที่ด้านหลังของจองกุกกับจีมินก่อนใครจะทันได้พูดอะไรทั้งโรสกับลิซ่าก็เอาแขนของพวกเธอรัดลำคอแข็งจากทางด้านหลัง ทั้งจีมินแล้วจองกุกต่างตกใจแต่ยังไม่ได้หันไปมองว่าใคร เรียวปากอิ่มก็จูบแก้มพวกเขาซะก่อน

เสียงใสๆของสองสาวดังพอที่คนนั่งร่วมโต๊ะได้ยิน

ลิซ่าไม่ฟังเสียงเรียกของจองกุกเดินหันหลังไปหาจองอากับเจ๊ดาด้่า ส่วนโรสนั้นเอ่ยพูดกับจีมิน

โ่รสไม่เข้าใจว่าทำไมจีมินถึงไม่บอกว่าเธอเป็นอะไรกับเขา โรสน้อยใจเลยเอ่ยกับจีมินไป

โรสพูดจบก็วิ่งออกไปหาพวกลิซ่าที่รออยู่ข้างหน้า

ทางด้านพวกสาวๆเดินมาถึงลานจอดรถหน้าอาหาร กำลังจะขึ้นรถ แต่ลิซ่าเหลือบไปเห็นมาเซราติรถของจองกุกซะก่อน ดวงตาคู่สวนวาววับอย่างนึกสนุก ก่อนจะกระซิบกับโรส แต่โรสมองหารถจีมินไม่เจอ

ลิซ่าเดินไปที่รถของจองกุก จัดการปล่อยลมยางออกทั้ง4ล้อ แล้วเดินขำกลับมาหาสาวที่พากันหัวเราะยกเว้นจองอา

ต่างคนต่างวิ่งไปขึ้นรถตัวเองขับออกไป เจ๊ดาด้่า1คัน รถจองอาอีก1คัน ส่วนโรสมากับลิซ่า ต่างคนมุ่งหน้าไปยังผับของเจ๊ดาด้า

ทางฝั่งจองกุกกับจีมินที่นั่งจิบไวน์จนจะหมดขวดเริ่มเบื่อที่จะคุยกับไอรีนแล้วซึลกิ เพราะคุยไปก็ไม่รู้เรื่องตื้ออยู่ได้ ตอนนี้พวกเขาใจร้อนอยากไปง้อคนของตัวเอง ยิ่งจีมินตอนนี้เป็นห่วงโรสมาก แล้วยังจะมาโดนโรสบอกเลิกเขายิ่งอยากรีบไปเคลียใหญ่ แต่ติดว่าเขาอยากจบปัญหาเรื่องนี้ก่อนเท่านั้น

ไอรีนกับซึลกิเดินสะบัดก้นออกจากร้านไป

สองชั่วโมงต่อมาจีมินกับจองกุกก้าวเท้าออกจากร้านอาหารเดินมาที่รถ แต่ตาคมกริบของจองกุกเหลือบไปเห็นล้อรถคันโปรดเข้าอย่างจัง อย่างรถเขาแบนทั้ง4ล้อเดาได้ทันทีว่าฝีมือใครยัยตัวแสบ จองกุกกัดฟันกรอดแล้วถอนหายใจออกมาก่อนจะหันไปบอกเพื่อน

จองกุกที่ตอนนี้พยายามโทรหาลิซ่า แต่โทรกี่ทีก็ไม่สามารถติดต่อได้ จองกุกโมโหมาก

📱พี่กุก

จองกุกวางสายแล้วหันไปมองหน้าจีมินที่ตอนนี้รู้เรื่องแล้วทั้งหมดเพราะเขาเปิดลำโพงคุยกับน้องสาว ทั้งสองคนเรียกแท็กซี่มุ่งหน้าอย่างเร็วมาถึงหน้าผับ เดินก้าวเข้าไปหาสาวๆด้วยความโมโห

จองกุกกับจีมินเห็นคนของตัวเองกำลังออกสเต็ปแดนซ์เบียดเสียดกับหนุ่มสาวอยู่กลางฟลอร์ จองกุกกับจีมินก็ก้าวเท้าลงไปลากเอวคอดคนของตัวเองออกมาจากหน้าเวที สองสาวเงยหน้าเตรียมโวยวายเต็มที่ แต่ก็ต้องคลี่ยิ้มหวานเมื่อเห็นว่าเป็นใคร

จีมินเดินมาหอมหน้าผากจองอาน้องสาวผู้น่ารักของเขา แล้วหันกลับไปอุ้มโรสเดินออกไป

จองกุกอุ้มลิซ่าที่แทบไม่มีสติมาที่รถของเธอ แล้วเปิดประตูหลังออกอุ้มประคองร่างบางเข้าไปนั่งที่้เบาะหลัว ลิซ่าบ่นงึมงำปนสะอึกเป็นพักๆแทบจับใจความไม่ได้

จองกุกกอดร่างบางไว้กับแผงอก พลางบกกรามเข้ากันอย่างข่มอารมณ์โมโหไม่สนใจคนเมาที่มันอ้อแอ้แทบฟังไม่รู้เรื่อง มืออีกข้างดึงผ้าเช็ดหน้าในกระเป๋าออกมาซับเหงื่อให้ไม่เบามือนัก คนเมาปัดมือออกวุ่นวาย จองกุกบ่นพึมพำให้กับคนเมาด้วย

จองอายิ้มน้อยๆเมื่อได้ยินคำบ่นจากปากพี่ชายพลันจองกุกก็ต้องชะงักเมื่อได้ยินคำละเมอจากคนเมาดังเข้าหู

จองกุกแปลกใจเมื่อได้ยินประโยคตัดพ้อนั้นแต่ไม่อาจหาคำตอบจากคนเมาได้ จองกุกถอดสูทออกจากตัวคุมให้ลิซ่า พลันคนเมาก็ทำท่าพะอืดพะอมแล้วมันก็ไม่ทันแล้ว

เสื้อเชิ๊ตสีฟ้าราคาแพงเปรอะไปด้วนอ้วกแถมยังส่งกลิ่นตลบอบอวลชวนให้อ้วกตาม คนอาบไปด้วยอ้วกกัดฟันคาดโทษด้วยอารมณ์โมโหเต็มพิกัด ดันร่างลิซ่าพิงกับเบาะจากนั้นก็กระชากกระดุมถอดเสื้อทีเดียวหมดแผงถอดเสื้อออกจากตัวปาลงไปกองกับพื้น จองอาจัดการเปิดกระจกรถทุกด้านเพื่อระบายอากาศด้วยความขำพี่ชายของเธอ

เมื่อรถเข้ามาจอดที่บ้านจองกุกอุ้มลิซ่าออกไปที่บ้านของเขาที่อยู่ในรั่วเดียวกันกับบ้านของพ่อกับแม่ที่มีทางเดินเชื่อมต่อกัน จองกุกอุ้มลิซ่าเข้าไปยังห้องนอนของตัวเองวางร่างบอบบางลงบนเตียงหนานุ่มแผ่วเบา โดนมีจองอาเดินตามเข้ามา

จองอาเอ่ยกับจองกุกเสร็จก็เดินหายเข้าไปในห้องแต่งตัวของเธอที่อยู่อีกฝั่งนึงของบ้าน จองกุกจึงเท้าแขนลงบนหมอนของคนนอนหลับตาพริ้มก่อนจะเอ่ยคาดโทษ

จองกุกเตรียมจะลุกไปอาบน้ำก็ได้ยินคนเมาพึมพำประโยคที่ทำให้คนได้ยินนิ่งอึ้งแทบลืมหายใจและใจกระตุกอย่างรุนแรง

จองกุกโต้ตอบคนนอนละเมอใช้มือเกลี่ยผิวนุ่มแผ่วๆคำว่ารักจากปากทำให้อารมณ์โมโหมลายหายไปแทบจะทันที ถึงลิซ่าจะละเมอก็เถอะปากได้รูปก้มลงจูบกลีบปากอิ่มเบาๆพร้อมๆกับเสียงของจองอาดังขึ้น

จองอามองหน้าพี่ชายที่เอาแต่ยิ้ม เมื่อกี้ตอนออกไปยังหน้าบึ้งๆอยู่เลย สงสัยจังว่าอะไรทำให้อารมณ์ดีขึ้นเร็วแบบนี้ จองอาจะถอดชุดสวยออกจากตัวลิซ่าแต่ก็ต้องหยุดเหลือบตามองพี่ชายที่ยืนจ้องอยู่ไม่ไปอาบน้ำ

จองอาส่ายหัวกับความเอาแต่ใจของพี่ชายเธอ จองอาจัดการเช็ดตัวเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ลิซ่าแล้วก็กลับเข้าห้องนอนของตัวเองไป ไม่นานจองกุกที่อาบน้ำเสร็จก็เดินเช็คผมออกมาหยุดมองลิซ่าที่ใส่ชุดนอนลายหมีของน้องสาวเขา จองกุกเดินขึ้นบนเตียงจัดการห่มผ้าให้แล้วกดปิดไฟ สอดตัวเองเข้าใต้ผ้าห่ม ดึงลิซ่าเข้ามากอดแล้วหลับไป

วันรุ่งขึ้น

แสงแดดยามเช้าสาดส่องเข้ามา ดูจะเป็นเช้าที่สดใส แต่มันเป็นเช้าที่เหมือนโลกจะถล่มเพราะปวดหัวมาก ลิซ่าปรืิอตากวาดไปทั่วห้อง นี่มันไม่ใช่ห้องนอนของเธอแล้วเธอมาอยู่ในห้องนอนของใคร แล้วมาอยู่นี่ได้ยังไง เธอจำได้ว่าเธอไปผับเจ๊ดาด้ามานิ ลิซ่ามองไปรอบๆห้องมาหยุดที่รูปหัวเตียงเธอถึงรู้ว่าเป็นห้องของจองกุก

ลิซ่าเห็นขวดน้ำที่วางข้างๆเตียง เธอจึงคว้ามาดื่มอึกๆๆไปสองแก้วดับความกระหายก่อนจะนั่งผิงหัวเตียงหลับตานิ่ง

เสียงจองกุกที่ดังขึ้นข้างๆหูทำเอาลิซ่าสะดุ้งลืมตาขึ้นมอง ร่างสูงใหญ่ในชุดคลุมสีขาวยืนเอามือเท้ากับหัวเตียงด้วยแขนทั้งสองข้างดูราวจงใจกักร่างเธอไว้ในอ้อมแขน อาการปวดหัวทำให้ลิซ่าไม่ได้เตรียมใจจะเผชิญหน้ากับเขาในตอนนี้ คนมีคดีติดหลังจึงเริ่มหวั่นใจว่าคนโดนแกล้งเมื่อวานจะโดนตอบโต้กลับมาแบบไหน

คนคิดจะหนีอย่างลิซ่าต้องนั่งกระแทกลงที่เดิมพร้อมใบหน้างอหงิกเมื่อเจอประกายตาแข็งกร้าวเอาเรื่อง

จองกุกเข้าอุ้มลิซ่าเดินออกไปจากห้องนอนลงมายังชั้นล่างลเดินตรงไปยังสระน้ำ

ลิซ่าโวยวายแสบแก้วหูกับรัวกำปั้นลงบนแผ่นหลังกว้าง จองกุกพาลิซ่ามายืนที่ขอบสระ ลำแขนเรียวเล็กจึงรีบตวัดกอดลำคอหนาเอาไว้แน่นแล้วโพล่งออกมาด้วยน้ำเสียงแตกตื่น

ลิซ่ายังไม่ทันตั้งตัว จองกุกก็พาลิซ่ากระโดดลงสระน้ำที่บ้าน

ตูมมมมม

น้ำในสระแตกเป็นวงกว้างพร้อมๆกับสองร่างดิ่งลงสู่ก้นสระลึกไม่ต่ำกว่าสามเมตร ความตกใจทำลิซ่าปล่อยมือออกจากจองกุกตะเกียกตะกายอยู่ในน้ำ ก่อนลำแขนจะเกี่ยวเอวบางไปยังน้ำตื้นมือของจองกุก ช่วยเสยผมที่ปิดหน้่าของคนสำลักน้ำหน้าดำหน้าแดงไปรวบไว้ด้านหลัง

ลิซ่าหอบหายใจกระชั้น ตวัดตาเขียวปั้ดจ้องใบหน้่าคนที่กำลังยิ้มทั้งปากทั้งตาดูสนุกสนานที่ได้แกล้งเธอ เมื่ออาการสำลักน้ำหายไป ลิซ่าจึงกัดฟันเอ่ยด้วยน้ำเสียงรอดไรฟัน

นอกจากแขนแข็งแรงจะไม่ปล่อยแล้ว ยังรัดเอวเล็กแน่นเข้าไปอีก ลิซ่าหน้าแดงซ่านเมื่อผิวนุ่มๆสัมผัสกับกล้ามเนื้อแข็งๆไปตลอดร่่างเขา

เด็กน้อยจริงๆยังไม่รู้ตัวว่าชุดนอนที่เธอใส่เมื่อโดนน้ำแล้วแทบปิดอะไรไม่มิด อยากขึ้นใช่มั้ยหนูลิซเดี๋ยวพี่จัดให้ จองกุกคิดในใจ

ลิซ่าผลักตัวห่างออกจากจองกุก แต่เห็นสายตาพราวระยับของคนตรงหน้าที่กวาดสายตามองที่ตัวของเธอ ลิซ่าก้มมองตามสายตาเขามือเล็กรีบตะครุบมือปิดหน้าอกเป็นพัลวันแล้วรีบโผเข้ากอดจองกุกเหมืิอนเดิม จองกุกหัวเราะเสียงดังกับคนเสียรู้เขาอย่างลิซ่า

ด้วยความโมโหลิซ่าจึงยกมือขึ้นทุบหน้าอกจองกุกไปหลายที

จองกุกแกล้งพาจมูกโด่งๆกับปากคลอเคลียผิวแก้มลิซ่าที่กำลังเบี่ยงหน้าหลบสุดฤทธิ์ หากลิซ่าก็ยังหันกลับมาตวัดเสียงอย่าไม่ยอม

ริมฝีปากจองกุกทาบทับปิดปากอิ่มกลืนคำขอโทษลงคอไปมือหนากระชับเข้ากับต้อคอระหงไม่ให้เบือนหน้าหนี พลางบดจูบลงไปหนักหน่วงปลายลิ้นอุ่นสอดเข้าไปกวาดความหวานของลิซ่าอย่างเอาแต่ใจเรียกร้องดูดดื่มอยู่นานกว่าปล่อยเรียวปากบางแสนหวานออกอย่างเสียดาย จนลิซ่าถึงกับอ่อนระทวยคาอกกว้างเลยทีเดียว

จองกุกมองคนขี้อายตรงหน้า จัดการถอดเสื้อคลุมให้ลิซ่าใส่แล้วจัดการอุ้มร่างบางเข้าห้องน้ำพร้อมกับจมูกโด่งๆกดลงกับแก้มนุ่มๆหนัก

แล้วคนบอกเหม็นน้ำลายบูดก็จูบลงกับกลีบปากอิ่มหนักๆก่อนจะก้าวออกจากห้องน้ำไป เมื่อประตูห้องน้ำปิดลงลิซ่ารีบไปกดล็อกแล้วเร่งรีบอาบน้ำสุดชีวิต ไม่ได้กลัวคำขู่นะแต่เกรงใจนิดหน่อยเอง

🌸🌸🌸🌸🌸โปรดติดตามตอนต่อไป🌸🌸🌸🌸🌸