.

jisoo

เหลือเเค่จับพี่รหัสอย่างเดียวสินะถึงจะเสร็จ คณะอื่นเขาเสร็จกันไปเป็นชาติละ เหลือเเต่คณะฉันนี้เเหละที่ไม่เสร็จ

.

สิ้นสุดคำว่าเริ่มหาทุกคนก็ต่างรีบวิ่งกันออกไปหาพี่รหัสกันอย่างรวดเร็ว โดยส่วนใหญ่ที่โดนวิ่งไปถามก็จะเป็น....พี่เซฮุนมากกว่า ใช่สิ เขาหล่อ ใครๆก็อยากถาม

จะบอกคำใบ้ไว้ให้นะคะ คำใบที่ฉันเขียนไปก็คือ "สวย รวย พร้อมเปย์ เจ้าชู้" ตรงตัวไหมละ55555

omg!! นี้ใช่ของดีคณะออกเเบบเปล่าค่ะ ทำไมหน้าตาดีเบอร์นี้...!!!!!

ใช่ค่ะน้องใช่ค่ะ กรี๊ดดดด

สายตาเเบบนี้....

ไม่ๆๆๆ จะไม่หวั่นไหวเว้ยยย ฉันจะไม่กินเด็ก!!!!

ผู้ชายตรงหน้าฉีกยิ้มให้ฉันอย่างน่าเอ็นดูก่อนที่จะรีบไปวิ่งที่รอบสนามตามที่ฉันสั่ง

ในเมื่อของดีมาอยู่ในมือพี่เเล้วว......น้องอาจจะไม่ปลอดภัยนะคะ 5555

เเชทกลุ่ม'บังทันดิ'

.

tae-V

เเอดด

หมับ!

อยู่ดีๆไอ้พี่เเบคก็รีบเดินมาคว้าคอเสื้อผมไป

อะไรวะ

ทำไมผมหงุดหงิดเวลาเห็นไอ้พี่เเบคบอกว่ามันเป็นผัวยัยนั่น

ผลัวะ!

พี่ผมเกี่ยวไรกับเรื่องนี้วะ

ปึก!

ไอ้พี่เเบคผลักผมลงล้มไปกับพื้นทันที ถามว่าผมรู้จักพี่มันได้ไงนะหรอ ก็เพราะมันเป็นเพื่อนกับพี่เซฮุนเเฟนพี่สาวผมไง ผมถึงรู้จัก

ผลั๊วะ!!

ผมต่อยเข้าไปที่หน้าของไอ้พี่เเบคทันที หล่อนักรึไงยัยนั่นถึงนัดมาเอากันถึงที่บ้าน.... ผมไม่ได้หวงยัยนั่นนะ เเละไม่มีวันด้วย!!

ผลั๊วะ!

ไอ้พี่เเบคก็ต่อยผมกลับเช่นกัน เจ็บวะไอ้เหี้ย!

.

jisoo

ฉันพูดก่อนที่จะเดินหนีไป

เด็กบ้านี้จะจีบฉันจริงดิ555 ยากหน่อยนะ

เพราะฉันไม่ได้ใจง่ายขนาดนั่น!

.

เเอด~~

.

ฉันตกใจเล็กน้อยเมื่อเปิดประตูมาเเล้วเจอคนที่คุ้นเคยนั่งรออยู่ที่โซฟา

เขานิ่งไป ตอบไม่ได้อะดิว่าทำไมถึงยังวุ่นวายกับฉันอยู่

ฉันพยายามดันอีกฝ่ายให้ออกไปจากห้องฉัน เเต่เขาเหมือนจะไม่ยอมไปสักเท่าไหร

ถึงจะลืมไม่ได้ก็ตาม

ฟืบ!

เขาโยนฉันลงที่เตียงเตียงเดิมที่เราเคยร่วมรักกันก่อนที่จะถอดเน็กไทออก พร้อมกับปลดกระดุมเสื้อตัวเอง

ฉันพูดกับเขาก่อนที่จะใช้เเรงทั้งหมดดันคนตรงหน้าออก ฉันจะไม่ยอมให้เขามาได้ฉันเป็นครั้งที่สองหรอกนะ ครั้งเเรกมันยังพอลืมได้เเต่ถ้าได้อีกครั้ง.....ฉันอาจจะลืมมันยากขึ้น....

เขาพูดก่อนที่จะพุ่งตัวมาซกไซร้ที่ลำคอฉัน.....ไม่เอาเว้ยย...ฉันไม่ได้ต้องการเเบบนี้ คืนนี้ที่ฉันหวังไว้ต้องเป็นพี่เเบคดิวะ ไม่เอาไอ้พี่เเท'!!!!

เเละเขาก็ไม่ยอมหยุด....

.

.

tae-V

จบไปเเล้วสินะ

กิจกรรมที่ของผมเเละเธอ...

จะบอกว่ายังไงดีละ ผมก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมผมถึงทำเเบบนี้ ตอนเเรกก็ยอมรับเลยว่าอารมณ์โกรธล้วนๆ เเต่หลังๆมันก็ความรู้สึกทั้งนั่น.... ทำไมผมถึงทำเเบบนี้

เมื้อกี้นี้ ยอมรับเลยว่าดีเอามากๆ ผมไม่เคยรู้สึกอะไรเเบบนี้มาก่อน คงเป็นครั้งเเรกที่ผมทำอย่างงี้ ถึงเเม้อีกฝ่ายจะไม่สมยอมก็ตามที...

ผมมองคนตัวเล็กในอ้อมกอดผมที่กำลังหลับด้วยความอ่อนล้าอย่างเงียบๆ คาบน้ำตาที่ยังติดอยู่จบนใบหน้าเธอก็ยังไม่หาย คงเสียใจสิน่ะที่คืนนี้ไม่ได้เป็นไอ้พี่เเบคที่นอนด้วย!!

คิดเเล้วก็โมโห

เเตาผมก็ไม่ควรทำกับเธอเเบบนี้ปะ

ในเมื่อผมเกลียดยัยนี้เเละทำไมผมยังต้องมาวุ่นวายกับยัยนี้ด้วยวะ เเบบหงุดหงิดทุกครั้งที่ยัยนี้อยู่กับผู้ชายคนอื่น

โมโหง่ายมากเมื่อยัยนั่นทำท่าจะเมินผม

อยู่ดีๆยัยนั่นก็ละเมออกมาเป็นชื่อใครบ้างคน

เธอละเมอไปด้วยร้องไห้ไปด้วยก่อนที่จะดึงผมมากอด

พี่เซฮุนหรอ

พี่เซฮุนเกี่ยวอะไรกับยัยนี้

ผมถอนหายใจด้วยความหงุดหงิด เซฮุนไหนวะที่ทำให้ยัยนี้เพ้อได้ขนาดนี้

จะเอาอะไรกับคนนอนเพ้อเเบบเธอได้วะ

ผมถอนหายใจเล็กน้อยก่อนที่จะรีบลุกออกจากเตียงเเละไปอาบน้ำ

.

jisoo

ผู้หญิงอีกคนที่ฉันเองรู้จักดีเดินมาควงเเขนพี่เซฮุนไปอย่างดื้อ

ตัวฉันเริ่มสั่นน้ำตาเริ่มไหล.....ก่อนที่จะมองหน้าพี่เซฮุนที่ดูมีอะไรบางอย่างกับฉันเเต่ไม่ยอมพูดออกมา

พี่ไอรีนเดินมาใกล้ฉันก่อนที่จะผลักฉันที่ตอนนี้พร้อมที่จะล่มลงกับพื้อนได้ทุกเมื่อ

ปึก!

พี่เซฮุนเดินมากันพี่ไอรีนทันทีเมื่อพี่ไอรีนกำลังเดินมาหาฉัน ที่กำลังนั่งอยู่กับพื้น ความจริงฉันเองก็ลุกขึ้นมาได้เเหละค่ะ เพราะพี่ไอรีนไม่ได้ผลักฉันเเรงขนาดนั่น...เเต่เพราะ..

มันเจ็บที่ใจจนไม่มีเเรงที่จะทำอะไรต่อมากกว่า

ตอนนี้ฉันพยายามกลั้นน้ำตาของคนอ่อนเเอให้มากที่สุดถึงมันจะออกมาให้เห็นเพียงบางส่วนเเต่ฉันก็ต้องเข้มเเข็ง

พี่เซฮุนมองฉันด้วยสายตานิ่งๆเเต่เเววตาของเขากลับหวั่นไหวเเปลกๆก่อนที่จะหันหลังเเละคว้าพี่ไอรีนเดินหนีไป

.

ฉันอกหักใช่ไหม

ทำไมมันถึงเจ็บขนาดนี้กัน....ฮึก....ทั้งเจ็บทั้งเสียใจเเละเสียความรู้สึกเมื่อรู้ว่าคนที่สวมเขาฉันอยู่คือพี่ไอรีน รุ่นพี่ที่ฉันไว้ใจที่สุด...ฮึก....

.

ฉันสะดุงตื่นขึ้นมาจากฝันร้ายที่ตามหลอกหลอนฉันตลอดหลายปี

ความฝันที่ฉันฝันเห็นมันทุกครั้งจะต้องร้องไห้ออกมาเสมอ....มันยังไม่หายเจ็บอีกรึไงกันหัวใจของฉันน่ะ

ฉันรีบปาดน้ำตาทันทีก่อนที่จะรีบลุกออกจากเตียงที่เมื่อไม่กี่ชม.ที่เเล้ว มันเกิดเหตุการณ์บางอย่างที่ฉันไม่อยากให้มันเกิดขึ้น

เสียงของใครบางคนที่ฉันคิดว่าเขาคงกลับไปเเล้วดังขึ้นมาทันทีก่อนที่จะรีบเดินมาหาฉัน

พี่เเทพูดกับฉันพลางจะช่วยพยุงฉันให้เดินเข้าไปในห้องน้ำ

พูดยากจังวะ

ที่ฉันเเบบนี้ก็เพราะ

ฉันไม่อยากเจ็บเเบบครั้งนั่นอีกเเล้วนะ ถึงไล่เขาออกไป

ไม่อยากเจ็บปวดเเบบตอนนั่นอีก....

ปึก!

เขาพูดก่อนที่จะเดินปิดประตูออกไป

มันควรจบตั้งเเต่เเรกเเล้วไหม

ทำไมเขาต้องทำให้ทุกอยากมันเป็นเเบบนี้ เเละจุดจบของมันก็ต้องเป็นความเจ็บปวดเเบบเดิมที่ฉันเคยเจอรึไง

.

(สปอย><)

.

จะมาอัพบ่อยๆน้าเม้นเยอะๆน้าา ขอบคุณจ้า