เมาเอา ผมไม่ไปนะครับ

ไม่เอา

คุณแม่ก็ชวน เบบี้ไปซิครับ ขานั้น ไม่ปฏิเสธอยู่แล้ว

ก็เลยจะมาบังคับผม

นี่เหรอครับที่ว่าไม่บังคับ

บอกทางเลือก ที่ผมไม่สิทธ์เลือกต่างหาก

ทำไมแม่ไปไปคนเดียวละครับ

ก็เลยจะพาผมไปบังหน้า

จะบอกว่า ลูกรบเร้าให้คุณแม่พามา ว่างั้น

แต่ผมไม่อยากไปเลยอะ

แม่ก็รู้ว่าอะไรที่เป็นเกาหลี มันไม่ใช่แนวผม

แล้วใครละที่จัดให้ผม

ภาระเลยตกที่ผม

เห้อ...

ผมไปกับแม่ก็ได้ แต่...

อาทิตย์หน้า ค่าขนมบวกเพิ่มให้ผม 1000

และ ตอนไปงาน แฟนมีต อะไรของแม่เนี๊ยะ ผมจะไปนั่งเฉย ๆ เท่านั้น

อย่ายังคับให้ผมต้องถือ ป้ายไฟ หรือสงเสียงกรี๊ด นักร้องในดวงใจแม่

โอเค มั๊ยครับ

แล้วแม่ตกลงหรือเปล่าครับ

ออ ไอ้เกาหลีนั้นชื่อมาร์คหรือครับ

เรียกอะไรก็เหมือนกันแหละแม่ เจอกันแค่ครั้งนี้ครั้งเดียว หรืออาจจะไม่ได้เจอกันเลยก็ได้ ในงานคนคงเยอะ

งั้นตกลงตามนี้นะครับ

ไปทำอะไรเหรอครับ ที่สนามบิน

ไปชุดนี้แหละแม่ ธุระของแม่ไม่ใช่ธุระของผม ผมไปชุดไหนก็ได้

แต่แม่ดูจักเต็มไปไหมครับ

ฟรุ้งฟริ๊งไปทั้งตัว

แค่นี้ก็หล่อแล้ว

ขนาดนั้นเชียว

แล้วตกลงว่าเราไปสนามบินทำไมครับ

ทำไมคนเยอะจัง

เวลาอะไร

อ้าว ผมผิด?

ทำไมคนเยอะขนาดนี้เนี๊ยะ แม่มาทำอะไรกันแน่

นี่แม่หลอกผมมาเหรอ

แม่นะแม่

คราวหน้าผมจะไม่ยอมมาสนามบินกับแม่อีกแล้ว

แม่ แม่ครับ แม่

ผมไปห้องน้ำก่อนนะ

เดี๋ยว เสร็จแล้วผมไปนั้งรอในร้านกาแฟตรงโน้นนะครับ

แม่ มีสติหน่อย แน่ใจนะว่าฟังรู้เรื่องแล้ว ว่าผมบอกอะไรไปบ้าง

งั้นผมไปนะครับ

จะกรี๊ดอะไรกันหนักหนาเนี๊ยะ

ก็คนเหมือนกันแหละ

แม่ก็ด้วย ไม่รู้จะมาทำไม คนก็เยอะ รถก็ติด

ไปหานมเย็น กินให้ชื่นใจดีกว่า

เดินยังไงเนี๊ยะ

ชนแล้วยังไม่ขอโทษอีก

นี่นาย

มารยาทนะมีไหม

(คิด)คนอะไร ใส่แมสเหลือแต่ลูกกะตา

คุณเดินชนผม

นี่นาย

เออ จะทำไม มึงก็ติ่งมันเหมือนกันเหรอ

แต่กูไม่ใช่

กูบอกตอนไหนว่ากูเกลียด กูแค่ไม่ค่อยชอบ ก็แค่นั้น

มันเรื่องของกูป่าว

แล้วนี่ขอโทษยัง

ที่มึงเดินชนกูไง

เออ

กวนเหรอ

ก็แค่นี้แหละ

แต่ ถามอะไรหน่อยได้ไหม

ทำไมต้องใส่แมสด้วย มีเชื้อเหรอ

หึ ๆ

กูว่ากูมั่นแล้ว มึงมั่นกว่ากูอีก

ถึงมึงจะหล่อขนาดไหน มึงก็คงสู้มาร์คไม่ได้หรอก

ไม่เคย

แม่กูบอก

ไปละ