ผ่านไปเกือบสองวันข่าวที่เต้ยเป็นแค่ตัวหลอกก็ยังไม่ลดกระแสลง

เชียร์ก็เดินออกไป เผื่อไปเตรียมตัวไปทำงานคืนนี้

18.00 น.

เชียร์เดินทางมาถึงที่งาน

เต้ยอึ้งไปทันที

เธอคงไม่อยากเป็นข่าวกับผมสินะ

คนทุกคนย่อมอยากอยู่ในสถานะที่ชัดเจน

ผมไม่รู้ว่าเราอยู่ในสถานะไหนกัน บางทีก็เหมือนจะใช่แฟน

บางทีผมก็ไม่รู้ ว่าเธอคิดยังไงกับผมกันแน่

ชายหนุ่มได้แต่มองร่างบางไปจนลับสายตา

ทำไมต้องรู้สึกแบบนี้กันนะ

หน้าของเขาตอนฉันตอบแบบนั้นไป ทำไมมันถึงยังตามวนเวียนในหัวฉันไม่หยุดกันนะ

ผ่านไป หนึ่งชั่วโมง

งานของทั้งคู่ก็จบลง

ทั้งคู่จึงเดินไปสัม

นักข่าวก็สัมไปเกือบทุกเรื่อง จนสุดท้ายวกเข้าเรื่องความรัก

เต้ยตอบคำถามโดยไม่มองหน้าเชียร์เลย

ตลอดเวลาสัมจนจบ เลยไม่มีทีท่าสนใจเชียร์เลย

ลานจอดรถ

เมื่อมองดูแล้วว่าปลอดคนแล้วหญิงสาวจึงเดินไปดักหน้าชายหนุ่มทันที

ชายหนุ่มยืนมือไปเปิดประตูรถ

ปัง!!!!

หญิงสาวปิดประตู

ไม่ทันแล้ว ชายหนุ่มขึ้นรถและขับรถออกไปแล้ว

หญิงสาวได้แต่บ่นคล้อยตามชายหนุ่มออกไป

"เธอมาถามผมว่า ผมโกรธอะไรเธอ"

ผมมีสิทธิ์นั้นด้วยหรอ

ก่อนหน้านั้นผมคิดว่าเธอจะมีใจ แต่ตอนนี้ผมชักไม่แน่ใจ

ผมควรถอยห่างเธอดีกว่าไหม