ใครกัน
-
ณิชา🐝
พวกเรากลับก่อนนะ
-
ณิชา🐝
พรุ่งนี้จะมาเยี่ยมใหม่
-
เต้ย_🐻_
อืม
-
การ์ตูน 🐝
เราฝากเชียร์ด้วย
-
เต้ย_🐻_
ฉันยินดี
-
เต้ย_🐻_
และเต็มใจ
-
เต้ย_🐻_
ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก
-
การ์ตูน 🐝
ดูนายเปลี่ยนไปนะ
-
การ์ตูน 🐝
รู้ตัวไหม
-
เต้ย_🐻_
รู้สิ
-
เต้ย_🐻_
ถ้าไม่ใช่เพราะเกิดเรื่องนี้ขึ้น
-
เต้ย_🐻_
ฉันคงไม่ได้รู้หัวใจตัวเอง
-
เต้ย_🐻_
แต่มันก็สายไป
-
ณิชา🐝
ยังไม่สายหรอก
-
ณิชา🐝
เชียร์ฟื้นขึ้นมาเมื่อไหร่
-
ณิชา🐝
ก็รีบปรับความเข้าใจกันซะ
-
เต้ย_🐻_
เชียร์อาจจะโกรธ
-
เต้ย_🐻_
เกลียดฉันไปแล้วก็ได้
-
การ์ตูน 🐝
แล้วนายจะยอมแพ้หรอ
-
เต้ย_🐻_
ไม่
-
เต้ย_🐻_
ฉันรู้ว่าฉันผิด
-
เต้ย_🐻_
และก็พร้อมจะแก้ไขมัน
-
เต้ย_🐻_
ถึงแม้เชียร์จะไม่ต้องการฉันอีกต่อไปแล้ว
-
เต้ย_🐻_
แต่ฉันก็จะไม่ยอมแพ้มันง่ายๆ
-
เต้ย_🐻_
แม้ว่าอาจจะไม่เหมือนเดิม
-
เต้ย_🐻_
แต่ฉันจะพยายามอย่างสุดความสามารถ
-
ณิชา🐝
อืม
-
ณิชา🐝
ขอให้โชคดี
-
ณิชา🐝
พวกฉันของคนไปล่ะ
-
เต้ย_🐻_
🙂🙂🙂
-
สองสาวเดินออกจากห้องไป
-
ก๊อกๆๆๆ
-
👩_ขออนุญาตค่ะ
-
เต้ย_🐻_
เชิญครับ
-
👩_ได้เวลาเช็ดตัวคนไข้แล้วค่ะ
-
เต้ย_🐻_
ครับ
-
👩_เชิญคุณรอด้านนอกนะคะ
-
เต้ย_🐻_
ขอผมทำได้ไหมครับ
-
👩_ เอออ แต่ว่า
-
เต้ย_🐻_
ผมเป็นแฟนเธอ และก็คู่หมั้นของเธอ
-
👩_จะดีหรอค่ะ
-
เต้ย_🐻_
ครับ
-
เต้ย_🐻_
งั้นคุณพยาบาลช่วยอยู่ช่วยด้วยนะครับ
-
เต้ย_🐻_
เออ บางอย่างผมอาจทำเองไม่ได้
-
👩_ได้ค่ะ
-
เต้ย_🐻_
ครับ
-
เต้ย_🐻_
ขอบคุณนะครับที่เข้าใจ
-
ชายหนุ่มค่อยๆ เอาผ้าชุปน้ำและบิดหมาดๆ แล้วค่อยๆเช็ดหน้าให้หญิงสาว ลำคอ และแขน ในส่วนที่เขาทำได้
-
เต้ย_🐻_
เออ คุณพยาบาทครับ
-
เต้ย_🐻_
รบกวนช่วยเช็ดต่อให้เธอด้วยนะครับ
-
เต้ย_🐻_
ผมเกรงว่ามันจะไม่ค่อยเหมาะ
-
👩_ ได้ค่ะ พยาบาลสาวส่งยิ้มให้ชายหนุ่มด้วยไมตรี เธอพอจะรู้เหตุผล
-
เต้ย_🐻_
ครับ
-
เต้ย_🐻_
งั้นผมไปรอด้านนอกนะครับ
-
👩_ได้ค่ะ ถ้าเสร็จแล้วดิฉันจะไปเรียกนะคะ
-
เต้ย_🐻_
ขอบคุณครับ
-
เต้ย_🐻_
ผมรบกวนด้วยนะครับ
-
👩_ ค่ะ ไม่ต้องห่วงค่ะ มันเป็นหน้าที่ดิฉันอยู่แล้ว
-
จากนั้นชายหนุ่มจึงเดินออกไปรอยังด้านนอก
-
ป๊อป
ทำไมมาอยู่ตรงนี้ว่ะ
-
ป๊อป
ไม่อยู่ในห้องล่ะ
-
เต้ย_🐻_
พยาบาลเช็ดตัวให้เชียร์อยู่
-
จี๋
งี้นี้เอง
-
จี๋
กินไรยังละมึง
-
เต้ย_🐻_
ฉันกินไม่ลง
-
จี๋
ฝืนกินหน่อยนะมึง
-
จี๋
จะแย่เอา
-
จี๋
เอานี้ เสื้อผ้าของใช้มึง
-
จี๋
และอาหาร
-
จี๋
เมื่อกี้กูเธอเจอลุงพอ
-
จี๋
เลยอาสาแกเอาของมาให้แกด้วย
-
เต้ย_🐻_
แล้วลุงพอล่ะ
-
ป๊อป
พวกฉันให้แกกลับไปแล้ว
-
เต้ย_🐻_
อืม
-
เต้ย_🐻_
ไงฉันก็ขอบใจนายสองคนมาก
-
จี๋
พูดงั้นว่ะ
-
จี๋
เรามันเพื่อนกัน
-
แกร๊ก เสียงประตูห้องเปิดออกมา
-
👩_เรียบร้อยแล้วนะคะ
-
เต้ย_🐻_
ขอบคุณมากครับ
-
เต้ย_🐻_
ที่ช่วยเป็นธุระให้
-
👩_ ไม่เป็นไรค่ะ มันคือหน้าที่ของฉันอยู่แล้ว
-
👩_ งั้นหมดหน้าที่ดิฉันแล้ว ดิฉันขอตัวก่อน
-
เต้ย_🐻_
ครับ
-
จากนั้นทั้งหมดจึงเดินเข้าไปในห้องอีกครั้ง
-
จี๋
เชียร์เป็นไงมั้ง
-
เต้ย_🐻_
ยังไม่ฟื้นเลย
-
ชายหนุ่มตอบด้วยสีหน้าหม่นหมอง
-
จี๋
อย่ากังวลไปเลย
-
จี๋
ฉันเชื่อว่าเชียร์ต้องฟื้น
-
เต้ย_🐻_
ฉันรู้
-
ป๊อป
แล้วแกเครียดเรื่องอะไร
-
เต้ย_🐻_
ฉันกลัวว่าถ้าเธอตื่นขึ้นมา
-
เต้ย_🐻_
เธอจะเกลียดฉัน
-
เต้ย_🐻_
โกรธฉัน
-
จี๋
เรื่องแค่นี้เอง
-
จี๋
ถ้ามันเป็นแบบนั้นจริง
-
จี๋
แกจะยอมแพ้หรอว่ะ
-
เต้ย_🐻_
ไม่
-
ป๊อป
นี้แหละนะ ทำกับเขาไว้เยอะ
-
ป๊อป
เอาตรงๆเลยนะ
-
ป๊อป
กูเองยังเคยบอกจะสมน้ำหน้ามึงเลย
-
ป๊อป
สมน้ำหน้า
-
ป๊อป
แต่ตอนนี้กูคงพูดไม่ได้แล้ว
-
ป๊อป
สภาพมึงมันดูไม่ได้เลยตอนนี้
-
จี๋
เอออ
-
จี๋
ไม่รู้ไอ้คนปากเก่งคนนั้นมันหายไปไหน
-
เต้ย_🐻_
พวกมึงจะด่าจะว่ากูยังไงก็ว่าเถอะ
-
เต้ย_🐻_
กูยอมรับผิด
-
จี๋
😲😲😲😲
-
ป๊อป
😲😲😲😲
-
ป๊อป
เลยเศร้าสักทีเถอะหน้า
-
เต้ย_🐻_
แล้วมึงจะให้กูยิ้มหรือไง
-
จี๋
ก็ไม่ขนาดนั้น
-
จี๋
แค่เลยทำหน้าอมทุกข์แบบนั้นได้แล้ว
-
เต้ย_🐻_
😥😥😥😥😥
-
3 วันต่อมา
-
ก๊อกๆ
-
ริท
ได้เวลาตรวจคนไข้แล้วครับ
-
เต้ย_🐻_
เชิญครับ
-
หมอหนุ่มค่อยๆตรวจเช็คร่างกายคนไข้
-
ริท
อาการโดยรวมถือว่าดีมากแล้วนะครับ
-
เต้ย_🐻_
แล้วทำไมเธอยังไม่ฟื้นครับคุณหมอ
-
ริท
อันนี้หมอเองก็ไม่ทราบ
-
ริท
เพราะร่างกายคนไข้ แทบจะหายดีแล้ว
-
ริท
เหลือแค่รอยฟกซ้ำที่ยังเหลือร่องรอยอยู่
-
เต้ย_🐻_
แล้วอีกนานไหมครับ
-
ริท
อันนี้คงต้องขึ้นอยู่กับสภาพจิตใจคนไข้ด้วย
-
ริท
หมอเองก็ไม่แน่
-
ริท
หรือที่คนไข้ไม่ยอมฟื้น
-
ริท
เพราะอาจไม่อยากตื่นมารับรู้อะไร
-
ริท
หรือก่อนหน้านั้น
-
ริท
คนไข้อาจไปเจออะไรที่มันทำร้ายความจิตใจขั้นรุนแรง
-
ริท
จึงทำให้คนไข้ฝืนตัวเองไว้
-
ริท
หรืออาจเพื่อหนีความจริง
-
ริท
และนี้อาจเป็นสาเหตุที่เธอเองไม่ฟื้น
-
เต้ย_🐻_
แล้วผมต้องทำยังไงครับ
-
ริท
คงต้องใช้หลักทางจิตวิทยาเข้ามาช่วย
-
ริท
คอยพูดคุยกับเธอ
-
ริท
แม้ว่าเธออาจจะไม่นับรู้
-
ริท
เพราะความรู้สึกสามารถสื่อสารได้
-
ริท
เพื่อให้เธอไม่ปิดกันและต่อต้าน
-
ริท
กล้าลืมตาตื่นขึ้นมาใช้ชีวิตปกติ
-
ริท
ไม่ใช่อยู่แค่ในโลกของตัวเอง
-
เต้ย_🐻_
ครับ
-
เต้ย_🐻_
ขอบคุณ คุณหมอมากนะครับ
-
เต้ย_🐻_
ที่ช่วยแนะนำ
-
ริท
ครับ
-
ริท
สู้ๆนะครับ
-
ริท
หมอเอาใจช่วยอยู่
-
ริท
อย่าพึงหมดหวังนะครับ
-
เต้ย_🐻_
ครับ
-
ริท
คอยพูดกับเธอบ่อยๆ
-
ริท
เธอจะได้รู้ว่ามีคนรอเธออยู่
-
เต้ย_🐻_
ครับ
-
และหมอหนุ่มก็เดินออกไป
-
เต้ย 🐻_
เชียร์ครับ
-
เต้ย 🐻_
เชียร์
-
เชียร์🐨_
คุณ
-
เต้ย 🐻_
🙂🙂🙂🙂
-
เต้ย 🐻_
คุณได้ยินผมไหม
-
หญิงสาวหันมามองชายที่ยืนอยู่ตรงหาเธอ
-
เชียร์🐨_
คุณเป็นใครค่ะ
-
เต้ย 🐻_
ผมเต้ยไง
-
เชียร์🐨_
เต้ย
-
เชียร์🐨_
🤔🤔🤔
-
เต้ย 🐻_
ใช่
-
เชียร์🐨_
เราสองคน
-
เต้ย 🐻_
เราคือคู่หมั้นกัน
-
เชียร์🐨_
คู่หมั้น
-
หญิงสาวทวนความทรงจำว่าเธอหลงลืมอะไรไปไหม
-
แต่ยิ่งคิดก็ยิ่งงง
-
เพราะในความทรงจำเธอ ทำไมไม่มีเขาเลย
-
เต้ย 🐻_
😊😊😊😊
-
เชียร์🐨_
คุณ
-
เชียร์🐨_
คุณค่ะ
-
และภาพของชายหนุ่มก็ค่อยๆหายไปจากตรงหน้าเธอ
-
เชียร์🐨_
คุณค่ะ
-
เชียร์🐨_
คุณ
-
เชียร์🐨_
คุณอย่าพึงทิ้งฉันไป
-
เชียร์🐨_
ฉันไม่อยากอยู่คนเดียว
-
เชียร์🐨_
😭😭😭😭
-
อยู่ๆน้ำตาหญิงสาวก็ไหลออกมา
-
เต้ย 🐻_
เชียร์ๆ
-
เต้ย 🐻_
เชียร์
-
เต้ย 🐻_
คุณเป็นอะไร
-
เต้ย 🐻_
คุณร้องไห้ทำไม
-
เต้ย 🐻_
เชียร์
-
เขาไม่รู้จะช่วยหญิงสาวได้ยังไง เขาจึงยืนมือไปจับมือหญิงสาวเอาไว้แทน
-
เต้ย 🐻_
คุณไม่ต้องกลัวนะ
-
เต้ย 🐻_
ผมอยู่ตรงนี้แล้ว
-
เต้ย 🐻_
อย่าร้องไห้เลยนะ
-
เต้ย 🐻_
ผมรักคุณนะ
-
พร้อมก้มลงไปจูบหน้าผากของหญิงสาว
-
เหมือนหญิงสาวจะรับรู้ได้น้ำตาที่ไหลออกมาค่อยๆหยุดไหล
-
และภาพของชายหนุ่มก็กลับมาปรากฎต่อหน้าหญิงสาวอีกครั้ง แต่หญิงสาวก็มองหน้าชายหนุ่มไม่ชัด
-
เชียร์🐨_
คุณกลับมาแล้ว
-
เชียร์🐨_
🙂🙂🙂🙂
-
หญิงสาวยิ้มออกมาด้วยความดีใจ
-
เต้ย 🐻_
กลับมาหาผมเถอะนะเชียร์
-
เต้ย 🐻_
กลับมาเถอะนะ
-
และชายหนุ่มก็ยืนมือออกมาตรงหน้าหญิงสาว
-
เต้ย 🐻_
ส่งมือคุณมาสิ
-
หญิงสาวยืนมองและสับสน
-
เธอไม่รู้จะไปกับเขาดีไหม
-
แต่เธอก็ไม่อยากอยู่ที่นี้
-
เพราะรอบกายของเธอมันมีแต่ความว่างเปล่า
-
มองไปทางไหนก็ไม่เจอใคร มีแต่เขาที่อยู่ตรงหน้าเธอในตอนนี้
-
เต้ย 🐻_
ไปกันเถอะ
-
ในขณะทีหญิงสาวกำลังจะส่งมือไป อยู่ๆก็มีเสียงมาจากไหนไม่รู้เรียกเธอเอาไว้
-
👩_เชียร์
-
👨_อย่าไปกับเขานะ
-
เสียงนี้ไม่รู้เป็นเสียงของใคร แต่มันก็ทำให้เธอลังเลขึ้นมา
-
เต้ย 🐻_
ส่งมือมาสิเชียร์
-
เต้ย 🐻_
กลับมาหาผมเถอะนะ
-
เต้ย 🐻_
ผมรักคุณนะ
-
👩_อย่าไปเชื่อนะ เขาโกหก
-
เต้ย 🐻_
เชียร์
-
เต้ย 🐻_
คุณได้ยินผมไหม
-
เต้ย 🐻_
ผมคิดถึงคุณมากนะ
-
เต้ย 🐻_
กลับมาเถอะนะคนดี
-
เต้ย 🐻_
ผมรอคุณอยู่นะ
-
เต้ย 🐻_
กลับมาเถอะ
-
เต้ย 🐻_
คุณหลับนานเกินไปแล้วนะ
-
เชียร์🐨_
ฉัน
-
👩_อย่าไปนะ
-
👩_ถ้าไม่อยากเจ็บอีกครั้ง
-
👩_อย่าไปกับเขานะ
-
👩_จะโง่กลับไปให้ตัวเองเจ็บทำไม
-
เชียร์🐨_
พูดอะไร
-
👩_ก็เพราะเขาไง เธอถึงต้องมาอยู่ที่นี้คนเดียว
-
👩_แล้วเธอยังจะอยากกลับไปกับเขาอีกหรอ
-
👩_โลกที่เธอเคยอยู่มันไม่ได้สวยงามเอาซะเลย มันมีแต่ความหลอกลวง
-
👩_ เชื่อฉันอย่าไปกับเขา เขาโกหกเธอ
-
เต้ย 🐻_
ผมรักคุณนะ
-
เต้ย 🐻_
ผมรู้ว่าผมผิด
-
เต้ย 🐻_
ผิดจนไม่น่าให้อภัย
-
เต้ย 🐻_
แต่ผมขอร้องตื่นขึ้นมาฟังคำขอโทษจากผมเถอะนะ
-
เต้ย 🐻_
ผมขอโทษ
-
เต้ย 🐻_
ฮือๆๆๆๆๆ
-
เต้ย 🐻_
😭😭😭😭😭
-
เมื่อต้องเลือก เธอก็ไม่รู้จะไปไหนดี
-
แต่ไม่รู้อะไรโดนใจให้เธอเอื้อมมือไปจับมือของชายตรงหน้า
-
👩_ฉันเตือนเธอแล้วนะ เธอไม่เชื่อฉันเอง แล้วเธอจะเสียใจ
-
เชียร์🐨_
เราจะไปไหนกันค่ะ
-
แต่ชายหนุ่มกับไม่ตอบคำถามเธอเลย ยิ่งทำให้เธอเริ่มกลัวขึ้นมา
-
เชียร์🐨_
หรือเราจะเรียกทางผิด
-
เชียร์🐨_
ไม่นะ
-
เชียร์🐨_
ไม่!!!
-
และอยู่ๆก็เหมือนมีพายุอยู่ตรงหน้าของเธอ และดูดเธอเข้าไปไหนนั้น เธอไม่รู้เลยว่าลมจะพาเธอไปหยุดอยู่ที่แห่งหนใด
-
ไรท์เอง
ตัดจบ ซับบบบบ ✂✂✂✂ ว่าแต่เชียร์จะฟื้นได้ยัง แล้วตื่นมาสภาพไหนดีน๊า🤔🤔🤔🤔
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง






กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็นปักหมุด
ความคิดเห็นทั้งหมด ()