พนันกันไหม
-
เต้ย
หลังจากวันนั้นที่ผมได้จูบพี่เชียร์
-
เต้ย
ผมเริ่มรู้สึกแปลกๆ เวลาอยู่ใกล้เขา
-
เต้ย
ผมว่าผมคงชอบเธอเข้าให้แล้ว
-
เต้ย
แล้วต่อไปผมจะต้องทำยังไง
-
เต้ย
จะกล้ามองและสบตากับเขาได้สนิทใจเหมือนเดิมได้ไหม
-
เต้ย
แล้วผมจะห้ามใจตัวเองยังไงไม่ให้หลุดออกไป
-
เต้ย
ผมกลัวเธอจะเปลี่ยนไป ถ้ารู้ว่าผมไม่เหมือนเดิม
-
เชียร์
เต้ย!!!
-
เต้ย
ครับ ผมตกใจหมดเลย
-
เชียร์
ทำไมต้องตกใจ
-
เต้ย
ป่าวครับ
-
เต้ย
แค่คิดอะไรเพลินไปหน่อย
-
เชียร์
ออ งั้นไปทานข้าวกันไหม
-
เต้ย
ไม่ดีกว่าครับ
-
เชียร์
เป็นอะไรของเขานะ
-
์เต้ยไม่อยากปฏิเสธคำชวนเธอไป แต่ตอนนี้เขาเก็บความรู้สึกไม่ค่อยเก่ง เขายังไม่อยากใกล้เธอมากหนัก กลัวความรู้สึกที่มีจะไม่สามารถเก็บไว้ได้อีก
-
เชียร์
ฉันรู้สึกว่าช่วงนี้เต้ยดูแปลกไป
-
เชียร์
เขาไม่เหมือนเดิม ดูเขาไม่ค่อยอยากจะคุยกับฉันเท่าไหร่
-
เชียร์
เขาคงเหนื่อยล่ะมั้ง
-
หลังจากนั้นเป็นต้นมา เต้ยก็เว้นระยะห่างระหว่างเขากับรุ่นพี่สาวแสนน่ารักให้มากขึ้น เพราะเขาเริ่มกลัวใจตัวเอง และเธอก็คงเข้าใจ เธอก็ไม่ได้ถามอะไร ว่าทำไมเขาถึงแปลกไป
-
เต้ย
ใช่สิ
-
เต้ย
ผมไม่ได้สำคัญขนาดที่เขาจะสนใจ
-
เต้ยได้แต่เก็บง่ำความรู้สึกนี้ไว้ และได้แต่คิดน้อยใจหญิงสาวรุ่นพี่ จนในที่สุดการถ่ายทำละครก็จบลง
-
พี่หน่อง
เชียร์
-
เชียร์
พี่หน่องมีอะไรค่ะ
-
พี่หน่อง
เดี๋ยวพี่จะเลี้ยงปิดกล้องละคร
-
พี่หน่อง
วันเวลาไหน พี่จะแจ้งเชียร์อีกทีนะ
-
เชียร์
ได้ค่ะ
-
เชียร์
งั้นก่อนกลับล่ะนะค่ะ
-
พี่หน่อง
จ๊ะแล้วเจอกันวันเลี้ยงปิดกล้อง
-
เชียร์
ได้ค่ะ
-
เชียร์
คงคิดถึงหน้าดู
-
์เต้ยได้แต่ยืนมองเชียร์คุยกันกับผู้จัดละคร เมื่อคุยเสร็จแล้ว เชียร์ก็หันมองทางที่เต้ยยืนอยู่และส่งยิ้มให้เต้ย จากนั้นเธอก็เดินออกไป ทิ้งให้ใครบางคนชะเง้อมองตามจนลับสายตา
-
พี่ไก่
อ้าวเต้ย
-
พี่ไก่
ยังไม่กลับหรอ
-
เต้ย
ยังครับ
-
พี่ไก่
แล้วเรามายืนทำไรตรงนี้
-
เต้ย
ผมกำลังจะกลับแล้วครับ
-
ชายหนุ่มเลือกที่จะไม่ตอบว่าเขามายืนทำอะไรตรงนี้
-
เต้ย
งั้นผมกลับก่อนนะครับ สวัสดีครับ
-
พี่ไก่
ครับ
-
พี่ไก่
แล้วเจอกันวันเลี้ยงปิดกล้องละคร
-
เต้ยเดินตรงไปยังรถ ของตัวเอง โดยไม่ทันได้เห็นว่ามีใครบางคนยืนอยู่ตรงนั้นพอดี
-
เชียร์
อัทธ์!!!
-
เต้ยมองไปตามเสียงของใครบางคน เขาไม่คิดว่าเขาจะเจอใครบางคนที่นี้ ทำให้เขาไม่ได้เตรียมตัวมา เขาจึงหมุนตัวกลับจะเดินออกไปอีกทาง
-
เชียร์
นี้นายเป็นไร
-
เชียร์
พี่งงไปหมดแล้วนะ
-
เต้ย
ผมป่าว
-
เชียร์
แต่พี่ว่านายไม่เหมือนเดิม
-
เต้ย
ผมไม่เหมือนเดิมยังไง
-
เต้ย
ผมก็ปกติ
-
เชียร์
ทำไมต้องขึ้นเสียงด้วย!!!
-
เชียร์
ถามแค่นี้เอง
-
เต้ย
ผมขอโทษ
-
เต้ย
ผมคงเหนื่อยไปหน่อย
-
เชียร์
อืม
-
เชียร์
ถ้ามีไรบอกพี่ได้นะ
-
เชียร์
พี่ยินดีรับฟังและช่วยเรานะ
-
เต้ย
คำก็พี่สองคำก็พี่
-
เต้ย
ทำไมต้องย้ำตลอดเวลาด้วย
-
เชียร์ไม่เข้าใจในสิ่งที่ชายหนุ่มรุ่นน้องกำลังพูด ทั้งงุนงงในสิ่งที่เขาพูด
-
เต้ย
พี่เคยรู้อะไรไหม
-
เต้ย
ว่าผมอึดอัดแค่ไหน
-
เต้ย
ที่ต้องเก็บความรู้สึกไว้อยู่ในใจ
-
เต้ย
อยากจะพูดแต่ก็พูดไม่ได้
-
เชียร์
อัดกำลังจะพูดอะไร
-
เชียร์
พี่งงไปหมดแล้ว
-
เต้ย
หึหึๆๆ
-
เต้ย
พูดไปพี่ก็ไม่เข้าใจ
-
เต้ย
เพราะผมมันบ้าไปเอง
-
เชียร์
งั้นก็พูดมาสิ
-
เชียร์
ว่าเป็นอะไร
-
เชียร์
เต้ย!!!
-
เชียร์
พี่บอกให้พูดว่าไง นายเป็นอะไร
-
เต้ย
ผมไม่กล้า
-
เต้ย
ผมกลัว
-
เต้ย
ผมกลัวไปหมด พี่เข้าใจไหม
-
เต้ย
ว่าผมกลัว!!!!
-
ยิ่งเขาพูด เชียร์ยิ่งไม่เข้าใจ เข้ากลัวอะไร ทำไมต้องกลัว
-
เชียร์
งั้นถ้าเราไม่ไว้ใจให้พี่รู้
-
เชียร์
พี่ไม่รู้แล้วก็ได้
-
เต้ย
ใช่สิ
-
เต้ย
ผมมันไม่ได้สำคัญกับพี่นี้
-
เชียร์
นายพูดบ้าอะไรห๊ะ!!!!
-
เชียร์เริ่มโมโหบ้าง ทั้งๆที่เธอก็พูดดีกับเขาแท้ๆ แต่เขาก็เอาแต่ประชดเธอ
-
เชียร์
อย่ามาทำตัวงี้เง่าเป็นเด็กแบบนี้นะ
-
เชียร์
พี่ไม่ชอบ
-
เต้ย
ผมไม่เด็กแล้ว!!!
-
เต้ย
ผมโตแล้ว!!!
-
เต้ย
เมื่อไหร่พี่จะเลิกมองว่าผมเป็นเด็กสักที
-
เชียร์
แต่สิ่งที่นายทำอยู่
-
เชียร์
มีแต่เด็กที่เขาทำกัน
-
เต้ย
ผมบอกแล้วไงว่าผมไม่ใช่เด็ก
-
เชียร์
พี่ว่าวันนี้เราคงคุยกันไม่รู้เรื่องแล้วล่ะ
-
เชียร์
ไว้วันไหนนายใจเย็นกว่านี้
-
เชียร์
เราค่อยมาคุยกัน
-
เต้ย
ผมใจเย็นมามากพอแล้ว
-
เต้ย
ต่อไปผมจะไม่ทนอีกแล้ว
-
เต้ย
เพราะผมจะบ้าตายอยู่แล้ว
-
เชียร์
งั้นนายก็พูดมาสิ
-
เชียร์
นายนี้มันนิสัยเด็กกว่าที่ฉันคิดอีกนะ
-
เต้ย
ผมบอกว่าไม่เด็กแล้วไงเล่า
-
เชียร์
แต่ฉันว่านายยังเด็ก
-
เต้ย
แล้วแบบนี้จะเรียกเด็กอยู่ไหม
-
เต้ยเดินก้าวเขาไปยังจุดที่เชียร์ยืนอยู่ พร้อมก้มหน้าและประกบปากเขียร์ทันที เขียร์ทั้งผลักทั้งตีเขา แต่เขาก็ไม่ยอมปล่อย แถมยังจูบเธออยากดุดัน ยิ่งเธอดิ้นมากเท่าไหร่เขาก็ยิ่งรัดเธอแน่นกว่าเดิม จนคนในอ้อมแขนจะหมดลม เขาจึงผละออกจากเธอ ตอนนี้เชียร์ไม่มีแม้แต่เรี่ยวแรงที่จะยืนถ้าไม่ได้คนข้างๆ พยุงไว้
-
เมื่อได้สติ และเรี่ยวแรงเริ่มกลับมา เชียร์ก็ตบหน้าของชายหนุ่มทันที
-
เชียร์
นายมันบ้า
-
เชียร์
ทำบ้าอะไรของนายห๊ะ
-
เต้ย
ก็พี่บอกว่าผมยังเด็ก
-
เต้ย
ผมเลยทดสอบให้พี่ดู
-
เชียร์
เพี้ย
-
เชียร์
ทุเรศที่สุด
-
เชียร์
ต่อไปอย่าได้พบเจอกันอีก
-
เชียร์
ฉันเกลียดนาย
-
เต้ย
เกลียดหรอ
-
เต้ย
แล้วอย่างนี้ยังจะเกลียดอยู่ไหม
-
เชียร์
พอใจนายรึยัง
-
เต้ย
ผมขอโทษ
-
เชียร์
ขอโทษหรอ
-
เชียร์
มันคงไม่ทันแล้วแหละ
-
เชียร์
ความรู้สึกตอนนี้มันพังยับเยินไม่เหลือชิ้นดีแล้ว
-
เชียร์
ฉันขอเอาความรู้สึกดีๆที่เคยมีให้นาย
-
เชียร์
ฉันขอคืน
-
เต้ย
ไม่
-
เต้ย
ผมไม่ให้
-
เชียร์
นายไม่มีสิทธิ์ มาห้ามฉัน
-
เต้ย
พี่อาจอยากให้ผมมีสิทธิ์ไหมล่ะ
-
เชียร์
นายพูดบ้าอะไร
-
เชียร์
ฉันเป็นรุ่นพี่นายน่ะ
-
เชียร์
อย่ามาพูดบ้าๆ กับฉันอีก
-
เต้ย
แล้วไง
-
เต้ย
ผมไม่ได้คิดแบบพี่นิ
-
เชียร์
นายหมายความว่าไง
-
เต้ย
ผมชอบพี่
-
เต้ย
พี่ได้ยินไหม
-
เชียร์ได้แต่ยืนอึ่งในสิ่งที่รุ่นน้องหนุ่มบอกเมื่อครู่
-
เชียร์
ไม่จริง
-
เชียร์
นายโกหก
-
เต้ย
จริง ผมพูดจริง
-
เชียร์
แต่ฉันไม่ได้ชอบนาย
-
เต้ย
แล้วไง
-
เต้ย
ผมชอบพี่นิ
-
เชียร์
นายอย่ามางี้เง่านะ
-
เต้ย
ทำไมกลัวว่าจะทนไม่ไหม
-
เต้ย
แล้วชอบผมขึ้นมาหรอ
-
เชียร์
ฉันไม่ได้กลัว
-
เต้ย
งั้นลองดูไหม
-
เชียร์
เอาสิ
-
เชียร์
ถ้านายไม่อยากเจ็บ
-
เชียร์
เพราะฉันไม่เคยคิดจะรักใครอีก
-
เต้ย
ได้
-
เต้ย
งั้นเรามาลองดูกันไหม
-
เชียร์
ได้สิ
-
เชียร์
เตรียมแพ้ได้เลย
-
เต้ย
หึหึๆๆๆๆๆๆ
-
เต้ย
พี่อย่าให้ผมร้ายนะ จะหาว่าผมไม่เตือน เขาได้แต่มองตามสาวรุ่นพี่ที่เดินจากไป
-
เอาแล้วไงพระเอกของเรา รู้ว่าเขาไม่ชอบท้า ก็ไปท้าเขา งานนี้ไม่รู้จะอยู่ข้างไหนดี ร้ายใช่ย่อยน่ะพระเอกของไรท์ . . เป็นกำลังใจให้ด้วยนะ
-
เชียร์
เต้ย!!!
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น