์เต้ยไม่อยากปฏิเสธคำชวนเธอไป แต่ตอนนี้เขาเก็บความรู้สึกไม่ค่อยเก่ง เขายังไม่อยากใกล้เธอมากหนัก กลัวความรู้สึกที่มีจะไม่สามารถเก็บไว้ได้อีก

หลังจากนั้นเป็นต้นมา เต้ยก็เว้นระยะห่างระหว่างเขากับรุ่นพี่สาวแสนน่ารักให้มากขึ้น เพราะเขาเริ่มกลัวใจตัวเอง และเธอก็คงเข้าใจ เธอก็ไม่ได้ถามอะไร ว่าทำไมเขาถึงแปลกไป

เต้ยได้แต่เก็บง่ำความรู้สึกนี้ไว้ และได้แต่คิดน้อยใจหญิงสาวรุ่นพี่ จนในที่สุดการถ่ายทำละครก็จบลง

์เต้ยได้แต่ยืนมองเชียร์คุยกันกับผู้จัดละคร เมื่อคุยเสร็จแล้ว เชียร์ก็หันมองทางที่เต้ยยืนอยู่และส่งยิ้มให้เต้ย จากนั้นเธอก็เดินออกไป ทิ้งให้ใครบางคนชะเง้อมองตามจนลับสายตา

ชายหนุ่มเลือกที่จะไม่ตอบว่าเขามายืนทำอะไรตรงนี้

เต้ยเดินตรงไปยังรถ ของตัวเอง โดยไม่ทันได้เห็นว่ามีใครบางคนยืนอยู่ตรงนั้นพอดี

เต้ยมองไปตามเสียงของใครบางคน เขาไม่คิดว่าเขาจะเจอใครบางคนที่นี้ ทำให้เขาไม่ได้เตรียมตัวมา เขาจึงหมุนตัวกลับจะเดินออกไปอีกทาง

เชียร์ไม่เข้าใจในสิ่งที่ชายหนุ่มรุ่นน้องกำลังพูด ทั้งงุนงงในสิ่งที่เขาพูด

ยิ่งเขาพูด เชียร์ยิ่งไม่เข้าใจ เข้ากลัวอะไร ทำไมต้องกลัว

เชียร์เริ่มโมโหบ้าง ทั้งๆที่เธอก็พูดดีกับเขาแท้ๆ แต่เขาก็เอาแต่ประชดเธอ

เต้ยเดินก้าวเขาไปยังจุดที่เชียร์ยืนอยู่ พร้อมก้มหน้าและประกบปากเขียร์ทันที เขียร์ทั้งผลักทั้งตีเขา แต่เขาก็ไม่ยอมปล่อย แถมยังจูบเธออยากดุดัน ยิ่งเธอดิ้นมากเท่าไหร่เขาก็ยิ่งรัดเธอแน่นกว่าเดิม จนคนในอ้อมแขนจะหมดลม เขาจึงผละออกจากเธอ ตอนนี้เชียร์ไม่มีแม้แต่เรี่ยวแรงที่จะยืนถ้าไม่ได้คนข้างๆ พยุงไว้

เมื่อได้สติ และเรี่ยวแรงเริ่มกลับมา เชียร์ก็ตบหน้าของชายหนุ่มทันที

เชียร์ได้แต่ยืนอึ่งในสิ่งที่รุ่นน้องหนุ่มบอกเมื่อครู่

เอาแล้วไงพระเอกของเรา รู้ว่าเขาไม่ชอบท้า ก็ไปท้าเขา งานนี้ไม่รู้จะอยู่ข้างไหนดี ร้ายใช่ย่อยน่ะพระเอกของไรท์ . . เป็นกำลังใจให้ด้วยนะ