หลายคนเคยบอกว่าฉันนะโง่ที่ยังยอมทนอยู่ ทั้งๆที่เขาทำให้ฉันเจ็บซ้ำแล้วซ้ำเล่า

แต่คนเราถ้าเรารักใครสักคนมากๆ เราจะลืมรักตัวเอง แต่ฉันแค่อย่างใช้โอกาสที่มีได้รักเขา มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่โลกจะเหวี่ยงเรามาเจอเขา

ฉันรู้แค่ว่าแค่ฉันได้รักเขา ได้ดูแลเขา ได้อยู่ข้างๆเขา ฉันก็ยอม แม้บางที่ฉันต้องแอบนอนร้องไห้เสียใจเพราะเขา แต่พอตื่นเช้ามา ฉันก็ลืมได้แล้ว

บางคนอาจจะคิดว่าที่ฉันทนคงเพราะ ฉันเสียครั้งแรกให้กับเขาไปแล้ว ผู้หญิงเราถ้าไม่รักก็คงไม่มีใครยอมทนหรอก แม้จะเป็นครั้งแรก

แต่ที่จริงแล้ว เจาคือรักแรกของฉันต่างหากล่ะ ถูกแล้วละ ฉันไม่เคยบอกเรื่องนี้กับใคร แม้แค่ยัยเพื่อนรักสองคนนั้น เพราะฉันไม่เคยคิดว่าความรักที่แอบซ่อนไว้ จะได้มีวันนี้

หลายคนคงกำลังสมน้ำหน้าฉันหรือว่ากำลังสงสาร แต่คนเรามันไม่มีทางให้เราเลือกได้มากหนัก

แม้ว่าทางข้างหน้าอาจจะไม่ได้โรยด้วยกุหลาบ แต่อาจจะโรยด้วยหอกหนามคมคอยถิ่มแทงตลอดทางเดิน

ฉันเจอเขาผ่านโปสเตอร์ดาวเดือนคณะ และมันทำให้ฉันตกหลุมรักเขาเข้าในทันที จนฉันมีโอกาสได้เจอเขา แต่ก็แค่เดินผ่านไปเหมือนคนทั่วๆไป

แต่เหมือนฟ้าจะเห็นใจหรือสงสารไม่รู้ จนเมื่อหนึ่งปีที่ผ่านมาฉันได้เจอเขาที่คอนโดที่ยัยการ์ตูนเคยอยู่ และเกิดเรื่องขึ้น จนทำให้เราสองคนได้หมั้นกัน

ฉันดีใจมาก แต่ตรงกันข้าม เขากับเกลียดฉัน และเกลียดเพิ่มมากขึ้น

เสียงหญิงสาวถอนหายใจออกมาเมื่อนั่งขึ้นถึงเรื่องราวที่ผ่านมาจนตอนนี้ สี่ทุ่มครึ่งแล้ว เธอยังไม่นอนอีก

ก๊อกๆๆๆ

เมื่อลาเพื่อนๆเสร็จแล้วหญิงสาวจึงเดินมายังเตียงและล้มตัวลงนอนและหลับไปด้วยฤทธิ์ของยา

เช้าวันรุ่งขึ้น

หญิงสาวเริ่มมีอาการดีขึ้น แต่ยังไม่หายดีมากหนัก

เพื่อนสาวรีบเอ่ยดักทางไว้

กริ้งๆๆๆ

จากนั้นการ์ตูนจึงวางสายไป

ณมหาวิทยาลัย 🏢🏢🏢🏢

ชายหนุ่มก้าวลงจากรถด้วยสีหน้าบึ้งตึ้งเหมือนเคยเข้าสู่วันที่สามแล้ว

ในขณะที่กำลังจะเดินไปหากลุ่มเพื่อน ก็มีหญิงสาวสามคนวิ่งผ่านไป

ณิชาเดินเข้าไปคว้าแขนเพื่อนทั้งสองและวิ่งขึ้นตึกไปทันทีปล่อยให้เขาบางคนมองตามใครอีกคนไปด้วยความไม่พอใจ ที่เธอไม่แม้แค่จะทักเขา ก็เพราะด้วยหญิงสาวไม่ทันได้มองต่างหากล่ะ

พูดจบก็เดินหน้าบึ้งออกไปทันที

ชายหนุ่มหยุดเดินทันทีหลังจากที่ได้ยินชื่อของใครบางคนที่เป็นต้นเหตุของอารมณ์นี้

ชายหนุ่มเดินเข้าตึกไปทันที

และก็เป็นตามคาดที่สามสาวได้ไปฝึกงานด้วยกัน และเพิ่มสมาชิกใหม่มาอีกหนึ่งหนุ่ม นั้นคือ

เคน_ หนุ่มขี้อาย

ก่อนที่ทั้งสี่จะได้ทันดีใจ อาจารย์สวยจึงเอ่ยขึ้น

เอออ พอดีมีเหตุสุดวิสัย พอดีอาจารย์ทำเอกสารอีกชุดล่วง

อาจารย์จะแบ่งกลุ่มใหม่ แต่ด้วยทางบริษัทเขาขอมาแค่หนึ่งคน

งั้นอาจารย์ก็เลือกเชียี์แล้วกันนะ

มันเรื่องของพวกเธอ อาจารย์ตัดสินใจแล้ว

คงไม่ได้หรอก เอาเป็นว่าตามนี้

บริษัท xxxxxx

หญิงสาวได้แต่ส่ายหัวให้กับความคิดของเพื่อนๆ เธอชินแล้ว

....