ห๊ะ!!ห๊ะ

ว่าไง!?

นายมาหาชั้นทุกวันแบบนี้ ไม่มีงานทำหรอ

เป็นนักแสดงไม่ใช่หรือไง

เค้าไม่จ้างนายหรอ

อะ...//รู้สึกแปลกๆจัง

ไม่รู้สิ//คิดถึงสิ คงมากๆด้วย

แล้วนายจะ....

เปล่าหรอก

ชั้นไปก่อนนะ

มีเคสตรวจคนไข้น่ะ

😔😢

ขอโทดนะ...ที่พูดอะไรมากกว่านี้ไม่ได้//เสียงเบา

อืม

ห๊ะ!!!!

ยังไม่มีผลสรุปหรอ

เห้ออ

ที่รักกก

ทำอะไรอยู่~

เอ้อ ว่าแต่คุยอะไรกันอ่ะ

เห็นลิซเดินร้องไห้ออกไป

ถามอะไรก็ไม่ตอบ

ห๊ะ!!!ลอนดอน

ลิซ!อยู่นี่ นี่เอง

เราหาลูกซะทั่วเลย

เป็นอะไรรึเปล่า

มีเรื่องทุกข์ใจหรอ

เรื่องอะไรล่ะ บอกพ่อกับแม่ได้มั้ย

เรื่องที่ลูกจะไปลอนดอนหรอ

บอกได้มั้ยลูก

ระบายออกมาให้หมดเลยนะลูก

พ่อกับแม่จะรับฟังเอง

พี่ชายคนนั้นน่ะ

เค้ามาหาลูกแล้วนะ

ลูกแค่จำเค้าไม่ได้

แม่เห็นเค้าแล้วล่ะ

เค้าจำลูกได้ด้วยนะ

นั้นสิ

ลูกอย่าร้องเลยนะ

ไม่สวยเลยลูกสวยพ่อ

พี่คนนั้นเค้าชื่ออะไรลูกจำได้มั้ย

ลูกจำได้หนิ

พี่กุกชื่อเหมือนผู้ชายคนนั้นที่มาหาลูกทุกวันเลยนะ

จริงสิลูก

ลงไปหาพี่เค้าเถอะลูก ไม่นานเค้าจะมาหาลูกยากขึ้นแล้วไม่ใช่หรอ

ไปหาเค้านะลูก ทำความเข้าใจกันนะ

ส่วนลอนดอน พี่ลูคัสอาสาไปเอง

ลูกสบายใจได้เลยนะ

พ่อกับแม่ก็รักลูกนะ

ไปได้แล้ว

จ่ะ😊

ในที่สุดลูกเราก็มีความสุขสักทีเนอะ

ค่ะ😊

นิดนึงน่ะ

ทำไมพี่ไม่บอกเรื่องนี้กับชั้น

ทำไม!! พี่ปล่อยให้ชั้นรอพี่ตั้งนาน

พี่บอกจะติดต่อมา!

แต่...ฮึก...พี่ก็หายไป

พี่รู้มั้ยว่าคนที่รอมันเหนื่อย

เหนื่อยที่จะตามหาพี่ เหนื่อยที่จะรอพี่

เหนื่อยที่จะคิดถึง

เหนื่อยทุกๆอย่างเลย

หืมม

อะไร...

อ๋อ โอเค

เราไปกันเถอะ

อืม

ไม่ติดต่อลิซมา!

อย่างน้อยก็ควรบอกกันบ้าง

ลิซนึกว่า...พี่จะตายไปซะแล้ว

อืม

เข้าใจแล้ว

ออกไปได้แล้วค่ะ

ลิซจะทำงาน

ลิซบอกให้พี่ออกไป!!

😔😢😭😭😭

เป็นไงกันบ้างคะ

สนุกรึเปล่าา

ขอบคุณที่ตามอ่านกันนะคะ

ฝากกดไลท์และคอมเม้นต์ด้วยน้าาา

ขอบคุณที่ติดตามกันนะคะ

บ๊ายบ่ายจ้าา