โซวอน

โซวอนใช่ไหม

ไม่คิดเลยนะว่าจะเจอเธอที่นี่

มาทำงานหรอ

ไหนไหนเราก็เจอกันแล้วอ่ะ

ไปหาที่นั่งคุยกันหน่อยไหม

เธอเป็นยังไงบ้าง

งั้นหรอ

ฉันก็โอเค

ฉันขอโทษนะ

ก็ขอโทษ...

ที่ทำให้ความสัมพันธ์ของเรามันเป็นอย่างนี้ไง

เขาเลือกเธอต่างหาก

นั่นแหละคือสิ่งที่เธอไม่จำเป็นต้องขอโทษ

ฉันย้ายมาอยู่ที่นี่แล้ว

ครอบครัวฉันอยู่ที่นี่

ฉันเคยคิดจะแก้แค้นเธอนะโซวอน

พูดเป็นเล่น

ฉันทำกันตั้งหลายอย่าง

เธอจำผู้หญิงคนนั้นได้ไหม

วันที่เธอเลิกกับซอกจิน

ฉันส่งมันไปเองแหละ

แล้วมันก็ได้ผลจริงๆ

เธอเลิกกับซอกจินทันทีเลย

อืม

แต่ดูเหมือนว่าจะไม่ใช่ความผิดฉันนะ

แต่ฉันก็รู้สึกผิดนะที่ทำอย่างนี้

ฉันทำให้ซอกจินเลิกกับเธอ

ทั้งๆที่ฉันก็ไม่รู้ว่าควรจะทำอะไรต่อ

ฉันไม่มีสิทธิ์ในตัวเขาเลยสักนิด

ฉันทำไปทำไม

ขอบคุณเหมือนกัน

ที่ให้อภัยฉัน

นึกว่าจะไม่รับคำชวนผมซะแล้ว

เลิกกับลูกสาวทำไมอ่ะ

ลูกสาวผมไม่ดีตรงไหนหรอ

ออมจีนะออมจี

อันนั้นไม่ใช่ปัญหาซะหน่อย

เท่าที่ผมดูมานะ ไม่มีใครเหมาะจะเป็นลูกเขยผมเท่าคุณอีกแล้ว

จริงสิ

พวกผู้ชายบางคนที่มาจีบมัน

หวังจะเกาะผู้หญิงกินทั้งนั้น

แต่ผมว่าคุณก็ออมจีกินไม่ได้หรอก

ยัยออมต่างหากที่เกาะคุณกิน

พ่อคะ...

เรามาที่นี่ทำไมเนี่ย

ก็มาหาพ่อนั่นแหละค่ะ

พี่ยุนกิ..

ไม่มีอะไรค่ะ

แค่สงสัยว่ามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง

พ่อชวนเขามาเองแหละ

เราต่างหากมาอยู่ที่นี่ยังไง

ก็แค่มาหาเฉยๆค่ะ

เออใช่

ยุนกิพาน้องออกไปกินข้าวหน่อยสิ

เเต่...

ค่ะ

ไม่เอาแล้วค่ะ

พี่ไปอยู่กับพ่อออมได้ยังไง

ทำไม!!! พ่อยัดเยียดความเป็นลูกเขยพี่แล้วหรือไง

ประสาท!!!

แต่ก่อนออมโคตรรักพี่นะรู้ป่ะ

รักแบบรักมากๆอ่ะ รักโคตรโคตร

รักเฉยๆพอ

อือ..

อย่าเพิ่งพูดอะไรทั้งนั้นนะ

ออมยังไม่อยากตอบอะไรพี่ตอนนี้เลยอ่ะ

ออมจะลืมเรื่องทั้งหมดที่พี่ทำไม่ดีกับออมก็แล้วกัน

แต่พี่สัญญากับออมก่อนนะ

จะไม่กลับไปเป็นแบบเดิมอีก

จะไม่คิดก่อนเลยหรอ

สัญญาอะไรแล้วเคยทำได้บ้าง

ค่ะ

แล้วออมจะรอดู