หลายวันต่อมา

พงศกรลงมือทำไร่และดูแลพืชผลด้วยตัวเอง โดยมีพ่อเลี้ยงเกรทเป็นผู้ให้คำแนะนำ แม้จะเหนื่อยแต่ชายหนุ่มมีกำลังใจที่ดีจากมารดาและลูกสาวตัวน้อย

ฑิฆัมพรอนุญาตให้ทิชามาหาพงศกรในทุกๆวัน แต่ต้องทำการบ้านให้เรียบร้อย : ทิชาจะมาหาบิดาในทุกๆวันหลังจากเลิกเรียน สาวน้อยจะมีเรื่องเล่ามากมายให้บิดาฟัง

:

16.30 น.

พงศกรกำลังเพลิดเพลินกับการตัดแต่งกิ่งต้นไม้ ชายหนุ่มยิ้มกว้างเพราะได้ยินเสียงของทิชาและฑิฆัมพรที่ดังอยู่ใกล้ๆ : เสียงของฑิฆัมพรทำให้ชายหนุ่มยิ้มกว้างมากกว่าเดิม เพราะตั้งแต่วันนั้น วันที่มารดาของเขาเป็นลม เขาเพิ่งได้เจอหน้าเธอนั่นเอง

ฑิฆัมพร วิ่งตามทิชา แต่ทว่าหญิงสาวสะดุดรากไม้ใหญ่ จนตัวเองหกล้มเสียเอง

ชายหนุ่มที่มองดูเหตุการณ์อยู่ วางเครื่องมือในมือแล้ววิ่งไปหาหญิงสาว

หญิงสาวพยายามลุกขึ้นยืน แต่ว่าอาการเจ็บมันทำให้เธอไม่สามารถทรงตัวได้ ชายหนุ่มจึงขออนุญาตอุ้มเธอไปที่โต๊ะใต้ร่มไม้ใหญ่ โดยมีทิชาเดินเคียงข้าง

ชายหนุ่มวางเธอลงที่เก้าอี้ตัวใหญ่ เขาย่อตัวลงแล้วใช้มือหน้าจับที่ข้อเท้าสำรวจเธออีกครั้ง

ชายหนุ่มลุกขึ้นนั่งที่เก้าอี้อีกตัว แล้วหันไปคุยกับทิชา ที่ยื่นมองเขาและเธออยู่

พงศกรหันไปสบตาหญิงสาวที่นั่งอยู่ใกล้ๆ

ฑิฆัมพรเรียกลูกสาวที่ยืนหน้าคว่ำอยู่ตรงหน้า ให้เข้ามาหาใกล้ๆ : ลูกสาวตัวน้อย ค่อยๆก้าวเดินมาหา : หญิงสาวยื่นมือไปรับและอุ้มลูกสาวตัวน้อยมานั่งบนตัก แล้วหอมปลอบใจที่แก้มอิ่มทั้งสองข้าง

ทิชากราบขอโทษมารดาที่ทรวงอก และหอมเธอทั้งสองข้าง : หญิงสาวค่อยยืนและประคองร่างของตนเองให้ลุกขึ้น และค่อยๆก้าวเดินออกไปช้าๆ เพราะยังเจ็บข้อเท้าอยู่

เสียงชายหนุ่มร้องทัก ด้วยความเป็นห่วง และวิ่งไปประคองร่างบางที่เดินไม่ถนัด

ชายหนุ่มช้อนร่างบางขึ้นอุ้มและวางที่ลงที่เก้าอี้ตัวเดิม แล้วหันมาคุยกับทิชาไม่กี่คำ : เพียงไม่กี่นาที ชายหนุ่มก็ขับรถมาจอด แล้วช้อนร่างเธอไปที่รถ พร้อมพยักหน้าชวนลูกสาวให้เดินตามมา

: :

ไร่ทิชาพร

พงศกรอุ้มหญิงสาวเข้ามาในบ้าน ชายหนุ่มค่อยๆวางเธอลงบนโซฟานุ่ม แล้วเดินหายไปสักพัก : ชายหนุ่มกลับมาพร้อมกะละมังใบเล็กๆและผ้าขนหนู : เขาจับเท้าทั้งสองข้างของหญิงสาวแช่ไปในกะละมังใบนั้น

ชายหนุ่มไม่สนใจเสียงทักท้วง เขาค่อยๆล้างเท้าให้หญิงสาว แล้วจับเท้ามาวางบนผ้าขนหนูที่ปูบนขาของตนเองแล้วค่อยๆซับเท้า ให้แห้ง บีบยานวดเล็กน้อย แล้วค่อยๆนวดให้จนบาซึมเข้าผิวหนัง

หญิงสาวค้อนใส่ชายหนุ่ม ชายหนุ่มได้แต่ยิ้มให้อย่างผู้มีชัย

พงศกรหยอกล้อหญิงสาวก่อนที่จะเดินหายไปในครัว

:

:

45 นาที ถัดมา

ชายหนุ่มจัดการทุกอย่างตามที่หญิงสาวต้องการอย่างรวดเร็ว ไม่นานนักอาหารเย็นก็ถูกจัดเรียงบนโต๊ะอาหาร พร้อมกับลูกสาวตัวน้อยที่ปะแป้งหน้าขาว นั่งยิ้มรออยู่ที่โต๊ะอาหาร

ชายหนุ่มไม่ปล่อยให้หญิงสาวเดินแม้แต่น้อย เขาอุ้มเธอมานั่งที่โต๊ะอาหาร และดูแลเธอและลูกอย่างดี

คำพูดของลูกสาว สร้างความสุขให้กับเขาและเธอยิ่งนัก ทั้งคู่หันมาสบตาและเผยรอยยิ้มกว้างให้กันและกันอย่างมีความสุข

: : :

พงศกรอุ้มหญิงสาวมายังห้องนอน แม้เธอจะขอเดินเอง เถียงกันอยู่สักพัก ชายหนุ่มจึงยื่นข้อเสนอให้เธอ

: :

ห้องนอนเชียร์

ชายหนุ่มวางเธอลงบนเตียงนุ่มๆ แต่ไม่วายที่จะแกล้งเธอ ด้วยกันหอมหน้าผากเบาๆ

พงศกรอุ้มหญิงสาวไปที่ห้องน้ำ ชายหนุ่มให้เธอนั่งที่ชักโครกก่อน แล้วหาเก้าอี้ให้เธอนั่งในตำแหน่งที่สะดวกต่อการอาบน้ำ พร้อมเตรียมอุปกรณ์อาบน้ำให้เสร็จสรรพ

ชายหนุ่มหยิบกิ๊บหนีบผม แล้วค่อยๆรวบผมให้เธอจนเรียบร้อย

หญิงสาวคว้าฟักบัวแล้วฉีดใส่ชายหนุ่มทันที เขาได้แต่หลบซ้ายหลบขวา และอาศัยความไวของตัวเอง เข้าสวมกอดเธอทางด้านหลัง

พงศกรคลายอ้อมกอดจากฑิฆัมพร จากนั้นค่อยๆทรุดตัวนั่งคุกเข่าตรงหน้าหญิงสาว สองมือหนากุมมือเรียวบางของเธอไว้

สายตาคมมองดวงตาคู่สวยของหญิงสาวด้วยรักล้นเปี่ยม หญิงสาวก็เช่นกันเธอมองเค้าด้วยสายตาของที่หวานแฝงด้วยความรัก และมีน้ำใสๆเอ่อล้น จนเธอเองกลั้นไว้ไม่ไหว

ชายหนุ่มเอื้อมมือไปปาดน้ำตาที่ดวงตาคู่สวยทั้งสองข้าง ริมฝีปากหนาจูบตามทั้งซ้ายขวา สองมือเรียวบางจับใบหน้าของเขาไว้ด้วยความเคยชิน

หญิงสาวสวมกอดชายหนุ่มไว้แน่น เสียงสะอื้นของเธอดังขึ้นกว่าเดิม มือหนาๆของชายหนุ่มลูบที่หลังของเธอไปมา เพื่อเป็นการปลอบ จนเธอหยุดร้องไห้ จึงผละออกจากอ้อมกอดของกันและกัน

ชายหนุ่มยันตัวเองให้ลุกขึ้นยื่น แต่ทว่าหญิงสาวสวมกอดเขาอีกครั้ง เธอกอดแน่นกว่าเดิม

ชายหนุ่มรีบย่อตัวลงทันที

ไม่มีเสียงตอบรับจากชายหนุ่ม แต่มีแต่เสียงครางในลำคอของเขาและเธอ เพราะชายหนุ่มบรรจุงจูบเธออย่างนุ่มนวลและอ่อนหวาน ลิ้นเกี่ยวพันกันแบบไม่รู้จบ

ความรัก ความคิดถึง ความโหยหา พาร่างกายของทั้งคู่ให้ร้อนระอุ พร้อมที่จะสานสัมพันธ์ต่อทันที แต่ว่า ทั้งคู่ต้องแยกจากกัน เมื่อเสียงใสๆที่อยู่ด้านนอกรบกวน

พงศกรจึงรีบมาเปิดประตู แอ๊ด///

ปัง!!!

: : :

ชายหนุ่มปิดประตูห้องลงทันที แล้วเดินกลับไปหาหญิงสาว

🚿 💦💦💦💦💦🚿

คำถามของพงศกรทำให้แก้มมาร์ชเมลโล่ของฑิฆัมพร แดงเหมือนลูกตำลึงที่กำลังสุกงอม เธอกำลังเขินอายผู้ชายที่จ้องมองเธอด้วยสายตาเจ้าเล่ห์

ชายหนุ่มไม่สนใจคำตอบของเธออีกแล้ว เพราะเขาอ่านอาการเธอออกว่าเธอต้องการสิ่งใด : ใบหน้าของเขาค่อยซุกไซร้ไปตามซอกคอขาวๆ มือหนาทำหน้าที่ปลดเสื้อผ้าที่ขวางกั้นอย่างเบามือ จมูกคมสูดดมกลิ่นกายของเธอทุกจุด ลำคอ ไหปลาร้า เนินอกอวบอิ่ม

เสียงครางเบาๆของหญิงสาว ปลุกอารมณ์ดิบของชายหนุ่มให้มีมากขึ้น ริมฝีปากหนาบดขยี้ ริมฝีปากบางอย่างหนักหน่วง : รสจูบของเขาและเธอ เริ่มมีความละมุนและความนิ่มนวลเริ่มเพิ่มขึ้น สองคนเคล้าคลอกันเริ่นนาน

เขาและเธอใช้ภาษากายทักทายกันและกัน แทนความรักความคิดถึง ที่มีมากล้น : ชายหนุ่มช้อนร่างหญิงสาวที่อ่อนระทวยไปยังอ่างอาบน้ำ เพื่อปฏิบัติการรักกันต่อ

มือหนาของพงศกรจับน้องชายของเขา แล้วค่อยออกแรงกดเบาๆเพื่อลดความเจ็บให้เธอ เมื่อสองร่างสอดประสาน จังหวะกำลังจะเริ่มขึ้น ชายหนุ่มถึงกับส่ายหัว เพราะเสียงของลูกสาวที่เจื้อยแจ้วอยู่ข้างนอกนั่นเอง

ชายหนุ่มหอมเบาๆบนหน้าผากของหญิงสาว แล้วรีบใส่ชุดคลุมไปจัดการต้นเสียงทันที

แอ๊ด///

ทิชาชะโงกหน้าเข้าไปในห้องน้ำ สายตาสอดส่ายหามารดา

: : :

บทรักบทเร่งด่วนของเค้าและเธอ ดำเนินไปอย่างรวดเร็ว แต่ถึงจะรีบเร่ง ทั้งคู่ก็มีแต่รอยยิ้มและความสุขที่มอบให้กันและกันแบบไม่มีกั๊ก