: : : :

15.00 น.

ท้องฟ้า ภูเขา ผืนน้ำ ชายหาดที่ปกคลุมไปด้วยเม็ดทรายที่อยู่เบื้องหน้า สร้างความตื่นเต้นให้กับเด็กหญิงทิชาพรเป็นอย่างมาก นี่เป็นครั้งแรกที่สาวน้อยได้สัมผัสกับประสบการณ์แปลกใหม่ กับสถานที่ ที่ชื่อว่า “ทะเล”

ชายหนุ่มย่อตัวลงให้ลูกสาวตัวน้อย ขี่คอและพาเดินเล่นชมดอกไม้บริเวณบ้านพักและช่วยกันฮัมเพลงอย่างสนุกสนาน โดยผู้เป็นแม่เดินตามอยู่ห่างๆ

เสียงนุ่มๆที่ฟังแล้วรู้สึกอบอุ่นของชายหนุ่ม เอ่ยทักหญิงสาว ทำให้หญิงสาวค่อยๆหัน มา ชายหนุ่มจึงยกมือถือถ่ายรูปเธอทันที

เมื่อรู้ตัวว่าชายหนุ่ม กำลังถ่ายรูปตัวเอง หญิงสาวออกอาการเขินอาย ไม่รู้จะเอามือไปไว้ตรงไหน จึงยกขึ้นเกาหัวและวนเวียนอยู่ที่หูของตัวเอง อากัปกิริยาดังกล่าว ทำให้ชายหนุ่มยิ้มออกเพราะ แม้เธอจะแก้อาการเขินด้วยท่าทางแบบนี้ มันก็ถูกใจเขาไม่ใช่น้อย

หญิงสาวก้มลงมองรูปตัวเองในมือของทิชา แล้วส่งยิ้มให้สาวน้อย เธอไม่ปฏิเสธเลยว่า ตั้งแต่ชายหนุ่มกลับเข้ามาในชีวิตเธออีกครั้ง มันทำให้ลูกสาวของเธอดูสดใส ร่าเริงกว่าแต่ก่อนมาก

หญิงสาวรู้จักนิสัยชายหนุ่มเป็นอย่างดี เวลาจะผ่านไปกี่ปีชายหนุ่มยังคงเป็นคนขี้อ้อนเสมอต้นเสมอปลาย อีกไม่นานเธอคงต้องใจอ่อนให้เป็นเขาแน่ แต่ก็ยังคงแกล้งเฉไฉไปเรื่อย

สองพ่อลูกยิ้มให้กันและแตะมือแท็กทีมกันโดยอัตโนมัติ

สองพ่อลูกแท็กทีมกันมาอย่างดี จนหญิงสาวรู้สึกได้ว่า ตนเองต้องเป็นฝ่ายแพ้และต้องยอมรับข้อเสนอของลูกสาวแต่โดยดี

ชายหนุ่มยืนยิ้มกว้าง เพราะสำหรับเขา ไม่ว่าจะทำอะไร ลูกสาวตัวน้อยก็อยู่ข้างเขาเสมอ

ชายหนุ่มคว้าร่างบางที่ยืนอมยิ้มกับคำพูดและท่าทางของลูกสาวแบบไม่ทันตั้งตัว แล้วสวมกอด จมูกโด่งๆฝังลงที่แก้มทั้งซ้ายขวา ทำเอาคนที่โดนกอดทั้งเขินทั้งตกใจ จนหน้าแดง

“รักกันทั้งคืน” ในความหมายของทิชา คือการกอดการหอม แต่เหมือนว่าคุณพ่อคุณแม่ของสาวน้อยจะคิดไกลไปกว่านั้น เพราะผู้เป็นแม่หน้าแดงดวงตากลมเบิกกว้าง ส่วนคุณพ่อดูจะดีใจเป็นพิเศษจนยิ้มกว้างไม่หุบ

: : :

รอยยิ้ม เสียงหัวเราะ ของทิชา ทำให้ปวีณารู้สึกประหลาดใจ ถึงแม้ว่าทิชาจะเป็นเด็กที่ร่าเริงและแจ่มใสอยู่ตลอดเวลา แต่เวลานี้หลานสาวของเธออารมณ์ดีมากกว่าที่เคย

มยุรา ผ่านอะไรมามากมาย เธอรักลูกชายของเธอยิ่งกว่าสิ่งใด และเป็นคนมองโลกในแง่ดีเสมอ เธอจึงปลอบใจปวีณา และแลกเปลี่ยนความคิด พูดคุยเรื่องราวต่างๆอยู่พักใหญ่

: : :

พิมประภาและพาทิศ กำลังช่วยกันจัดเตรียมอาหารมือเย็นกันอย่างสนุกสนาน

พาทิศเรียกน้องสาวคนเล็กมาใกล้ๆ แล้วใช้มือดึงหูเบาๆ

ปวีณาเข้ามาเห็นเหตุการณ์ จึงดุลูกๆของเธอ

พาทิศส่งยิ้มให้กับมยุราจางๆ คิ้วขมวดเหมือนกำลังใช้ความคิด ใบหน้านิ่ง จนผู้เป็นแม่เอ่ยทัก

พาทิศ รีบหันไปถลึงตาใส่น้องสาว พร้อมจี้เอวเธอ แก้อาการเขินที่น้องรู้ทัน พี่สาวน้องชายพากันวิ่งไล่ ไปรอบห้องครัว

:

ทิชาสาวน้อยกำลังสนุกสนานกับน้ำทะเลและเล่นทราย เสียงหัวเราะชอบใจของสาวน้อยเป็นระยะๆ เพราะตอนนี้สาวน้อยได้ตักทรายทีละนิดๆวางบนตัวคุณพ่อของเธอจนเต็มไปหมด

สาวน้อยหุบยิ้มแทบไม่ทัน วางที่ตักทรายแล้วนั่งลงข้างๆชายหนุ่มที่กำลังหลับตา สาวน้อยพยายามเป่าที่ดวงตานั้นเบาๆ และปัดเม็ดทรายออกให้

ชายหนุ่มเสแสร้งแกล้งทำเป็นทรายเข้าตาแล้ววางแผนให้สาวน้อยเรียกหญิงสาวให้มาดู

หญิงสาวใช้มือบิดหัวนมชายหนุ่มอย่างหมั่นไส้ จนชายหนุ่มร้องเสียงหลง

หญิงสาวอุ้มทิชาแล้วเดินหนีเข้าบ้านพักไป โดยไม่สนใจชายหนุ่ม แต่ทิ้งเขาให้จัดการกับทรายที่เกิดจากผลงานของลูกสาวอยู่นาน

: :

อาหารทะเล อาทิเช่น ปลาหมึก กุ้ง ถูกจัดเรียงบนเตาย่าง น้ำผลไม้สีสวยถูกจัดใส่โหลแก้วอย่างสวย

ฑิฆัมพร ยืนย่างอาหารและจัดใส่จาน และเสริ์ฟให้มารดาทั้งสอง และดูแลทิชาไปด้วย

ชายหนุ่มหันไปบอกปวีณา เพราะเกรงว่าบรรยายกาศมันจะไม่สนุก จึงลุกขึ้นไปหาอาหารทานเอง

: :

หลังจากรับประทานอาหารและคุยเล่นกันจนเพลิดเพลิน และเลยเวลานอนของทิชา แล้ว ฑิฆัมพรจึงพาลูกน้อยมาส่งที่ห้องคุณย่าของสาว

สาวน้อยวิ่งไปหาคุณย่าของเธอทันที พร้อมโบกมือบ๊ายบายให้ผู้เป็นแม่

ฑิฆัมพรจำใจเดินออกจากห้องนั้น ใจเธอไม่ได้ห่วงลูกสาวเท่าไหร่ แต่เธอกลัวกับสิ่งที่เธอต้องเผชิญในคืนนี้มากกว่า เพราะชายหนุ่มที่เป็นสามีของเธอ ต้องอ้อนเป็นลูกแมวจนเธอต้องใจอ่อนให้เค้ารักแน่นอน

: ;

ฑิฆัมพร เปิดประตูห้องเบาๆ สายตากวาดไปทั่วห้องก็ไม่พบชายหนุ่ม จึงหันไปปิดประตู จู่ๆไฟในห้องก็ดับลง

เธอยังคงยืนนิ่ง ไม่กลัวแต่อย่างใด เธอฟังเสียงฝีเท้าของคนในห้องที่กำลังเดินเข้ามาหาเธอ กลิ่นกายของคนในห้อง เธอจำได้ดี

หมับ!! ชายหนุ่มสวมกอดเธอจากด้านหลัง และค่อยๆเปิดไฟให้สว่าง

ชายหนุ่มฝังจมูกไปที่คอขาวๆของหญิงสาวอย่างโหยหา หญิงสาวยืนตัวแข็ง ขนลุกและสั่นสะท้านไปทั่วร่าง สติของเธอไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ปล่อยให้ชายหนุ่มสัมผัสร่างของเธอไปทั่ว

ชายหนุ่มสัมผัสได้ว่า ตอนนี้หญิงสาวสั่นสะท้านไปทั้งตัว เขาจึงหยุดการกระทำนั้น แล้วคลายอ้อมกอดให้เธอเป็นอิสระ

หญิงสาวทวนคำพูดของชายหนุ่ม เธอจำวิธีง้อของเขาได้ดี ไม่ว่าจะโกรธกันด้วยเรื่องอะไร เขามักจะง้อด้วยการออดอ้อนผ่านสัมผัสที่นุ่มนวลและจบลงด้วยการสานรักด้วยกายสัมผัสที่แนบแน่นทุกที

หญิงสาวไม่ใช่แค่พูดอย่างเดียว เธอรีบเดินไปที่เตียง ล้มตัวลงนอนแล้วคลุมโปงทันที

ชายหนุ่มอดขำหญิงสาวไม่ได้ ที่แกล้งหนีเขาด้วยการนอนคลุมโปง : แกล้งคลุมโปงแบบนี้ ยังไงก็ไม่รอดพ้นเขาไปได้หรอก ชายหนุ่มเดินไปปิดไฟและทิ้งตัวนอนข้างๆ มือหนากอดก่ายร่างบางที่อยู่ใต้ผ้าห่มทันที

“จ้องตากัน” พอแพ้ฉันก็ต้องโดนทำโทษแบบนั้นอีก หญิงสาวนอนคิดอยู่ครู่ใหญ่ ก่อนที่จะตัดสินใจออกมาจากผ้าห่ม

หญิงสาวส่งสายตาอ้อนวอนชายหนุ่ม เพื่อเป็นการขอร้องชายหนุ่มให้นอนและหยุดแกล้งเธอ แต่มันไม่เป็นผลเอาซะเลย ชายหนุ่มเอามือรั้งท้ายทอยเธอ แล้วประกบริมฝีบาง ด้วยรสจูบที่ละมุน และพยายามสอดลิ้นเข้าไปในโพรงปากจนสำเร็จ ลิ้นของเขาและเธอพันเกี่ยวกันอยู่เนิ่นนาน

หญิงสาวเริ่มมีเสียงครางในลำคอ ซึ่งเสียงนั้นทำให้ชายหนุ่มพอใจเป็นอย่างมาก เขาจึงจูบเธออยู่อย่างนั้น และถอนริมฝีปากออกเพราะร่างบางทุบหน้าอกเค้า ส่งสัญญาณว่าเธอขาดอากาศหายใจ

เมื่อถอนริมฝีปากออกจากหญิงสาวได้แต่นอนก้มหน้าคุดอยู่อย่างนั้น และไม่กล้าที่สบตาชายหนุ่ม : ชายหนุ่มใช้มือจับปลายคางเธอให้เงยหน้ามาเผชิญกัน หญิงสาวยังไม่กล้าที่จะสบตาเขาอยู่ดี

คำอออดอ้อนของชายหนุ่ม ทำให้หญิงสาวยอมสบตาที่หวานเยิ้มของเขา และปล่อยให้ชายหนุ่มจูบริมฝีปากบางของเธออยู่เนิ่นนาน ยิ่งจูบไฟรักในกายของทั้งคู่ยิ่งมีมากขึ้น มือไม้ของชายหนุ่มก็อยู่ไม่สุข เริ่มเลื้อยไปทั่วเรือนร่างของหญิงสาว ตั้งแต่หน้าอก หน้าท้อง แต่ในที่สุดหญิงสาวก็จับมือเขาไว้เป็นการห้ามการกระทำนั้น

ไม่มีคำพูดโต้ตอบใดๆจากหญิงสาว แต่เธอเลือกที่จะนอนหนุนแขนชายหนุ่มและโอบกอดเขาไว้เหมือนทุกคืน ที่เขาและเธอเคยใช้ชีวิตร่วมกัน ตลอดค่ำคืน

: : : 🍭🍭🍭โปรดติดตามตอนต่อไป🍭🍭🍭