"อืม.." อีกคนสวมกอดเขากลับพร้อมกับเบียดตัวเข้ามาหา มันรู้สึกอุ่นวาบไปหมด...รวมถึงหัวใจของเขาด้วย ฝ่ามือใหญ่ลูบเบาๆตามผิวกายลงไปที่บั้นท้าย คลึงเคล้นอย่างไม่รีบร้อนราวกับว่าไฟที่คุกกรุ่นนั้นยังไม่ปะทุออก

"มาอยู่ที่นี่กับข้า...ได้รึไม่" เอ่ยปากถามขึ้นมา แต่ก็ไม่แน่ใจว่าหน้าที่ของอีกคนจะต้องอยู่ในบ้านตัวเองด้วยรึเปล่า....แถมอีกอย่างคือ เขาอยากป่าวประกาศไปเลย...ว่ามันไม่ว่างสำหรับใครอีกแล้ว

"...กับคนภายนอก เจ้าเป็นคู่กับข้าในร่างมนุษย์ก็ได้..." เพราะเขาเองก็มีเรื่องปิดบังสายตาของมนุษย์ในเมืองอยู่ ...จึงน่าจะมีแค่ร่างนี้ล่ะ ที่เหมือนจะดีสำหรับเขาและอีกฝ่ายด้วย

"อา.....แล้ว" ตอบไปอย่างคนที่ไม่คิดอะไรมาก แต่ในใจเขากลับคิดไว้แล้วว่าจะจัดการชีวิตตัวเองยังไงถ้าต้องไปสิงที่บ้านอีกคนแทน คงต้องทำจุดวาร์ปใหม่...กางเขตอาคมที่บ้านนั่นด้วย

"ไม่เป็นไร.." พยักหน้ากับตัวเอง แล้วตอบอีกคนที่พูดประโยคต่อไป เมื่อกี้ว่าอะไรนะ? เลิกคิ้วให้ก่อนจะนึกในใจ อย่างที่เข้าใจแล้วว่าอีกคนทำให้เขาคิดไปเองว่าจะไม่ย้ายมา ก็นึกว่าติดภารกิจของnpcอะไรซะอีก

"ร่ายเวทย์บทเดียว ข้าวของของเจ้าก็ย้ายมาบ้านข้าได้แล้ว" บีบขยำบั้นท้ายก่อนจะซุกหน้าลงไปสูดดมกลิ่นที่ต่อจากนี้เขาจะได้กลิ่นมันเพียงคนเดียว

ค่อยๆทาบกายไปกับร่างอีกคน ปลายจมูกเกลี่ยไล้ตามซอกคอหอม ไปยังหลังใบหู จูบซับดูดดึงผิวเนื้อที่ซอกคอนั่นไปมา ลมหายใจเริ่มถี่ขึ้นตามความต้องการของตัวเอง

"อะไร....เจ้ายังไม่ง่วงไม่ใช่หรือ" งับใบหูเบาๆก่อนที่จะเอ่ยถามด้วยเสียงทุ้มต่ำ ปลายจมูกโด่งเกลี่ยขึ้นลงดุนดันไปมาสูดลมหายใจเอากลิ่นกายที่เริ่มอ่อนเข้ามา

ฟอด.. เลื่อนมาหอมแก้มอีกคน แล้วผละออกมองสบตาคมสีฟ้าเรืองรองกลับไปจ้อง เท้าแขนคร่อมอีกคนไว้ข้างนึง...ฝ่ามืออีกข้างทาบบนแผ่นท้องขาวเนียน และลื่นไปด้วยของเหลวขุ่นลูบไล้ไปมา

"ข้ามีเวลาให้เจ้าทั้งคืน..." โน้มใบหน้าลงไปพูดบอกจนริมฝีปากเกือบจะแตะกัน ลมหายใจร้อนปัดเป่ากันและกันระหว่างที่เอ่ยกระซิบ

"อืม..จุ๊บ...อื่มมม" โน้มลงไปบดเคล้าริมฝีปากกับอีกคนทันทีที่วงแขนนั้นรั้งเขาให้เข้าไปด้วยความหงุดหงิด ทั้งอ้าปากงับ เอียงคอหาองศาที่ริมฝีปากจะแนบเข้าหากันสนิท ฝ่ามือยังคงลูบไล้ตามลอนกล้ามเนื้อขึ้นมาปัดป่ายตามแผงอก ทั้งสอดแทรกปลายลิ้นเข้าไปพัวพันกับอีกคนจนรู้สึกวูบวาบไปทั่วช่องท้อง จนแกนกายนั้นแข็งขืนขึ้นมาอีกจนตั้งชันเบียดชิดกับต้นขาอีกฝ่าย

"อาา....หงุดหงิด..?" กระซิบถามด้วยคำเดิม ทั้งที่ริมฝีปากยังคลอเคลียหากัน ไม่ได้ต้องการคำตอบเลยด้วยซ้ำ หงุดหงิดที่เขาทำอะไรไม่ทันใจรึยังไง ...สายตาที่จ้องมองแวววาวเป็นประกายล้อเลียนขึ้นมา ก่อนจะก้มลงงับจูบดูดดึงและสอดไล้ปลายลิ้นเข้าหากันอีก

"อืมมม" เลื่อนมือไปจับแกนกายตัวเองให้ตรงกับร่องสะโพก บดเบียดมันไปมาอย่างต้องการพร้อมปรายตามองให้อีกคนช่วยร่วมมือ

"หึ..ก็ปิดปากข้าซะ" ขยับยิ้มด่อนจะแนบริมฝีปากหากันอีกรอบ เขาชอบนิ้วมือนั้น...ที่ทั้งเกลี่ยเส้นผมทั้งสอดเข้ามานวดไปตามศีรษะระหว่างที่ริมฝีปากทั้งคู่บดเบียดแนบชิด ลมหายใจแลกเปลี่ยนกันใกล้ๆ เรียวลิ้นชื้นเกี่ยวกระหวัดหากัน จนกระทั่งส่วนปลายของเขาสอดแทรกเข้าไปได้อีกครั้งด้วยความช่วยเหลือของอีกฝ่าย

"อื่มมม" ผละจูบออกมาสบกับนัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนที่มองมาอย่างต้องการ แล้วเริ่มขยับสะโพกโดยที่ไม่ต้องรอให้อีกคนหงุดหงิดใจอีก เพราะเขาก็ต้องการมัน...

"ซี๊ด....อื่มม...อาาา.." ข้างในยังคงบีบตอดและหลั่งน้ำหล่อลื่นออกมาทุกครั้งที่เขาขยับ... ความรู้สึกที่เขาคงไม่เคยได้รู้สึกกับใครแบบนี้ ได้ครอบครองคนที่ตัวเอง...รู้สึกที่สุดแบบนี้...

ถึงเขาจะรูว่าปลายทางมันไม่ได้สวยงาม แต่ตอนนี้เขาอยู่ที่นี่...และพวกเขาใจตรงกัน ไม่มีคำว่าเอไอหรืออะไรอีก เขามีความสุขอยู่กับตรงนี้ก็พอ..

"อืม...เริ่มเจ็บแล้วรึไง" โน้มลงไปจูบข้างแก้มอย่างเอ็นดู เมื่อปลายนิ้วที่เลื่อนมาจับไหล่ของเขาจิกปลายเล็บเข้ามาเมื่อเขาเริ่มขยับ

"อาา..ไม่สินะ" ยกยิ้มน้อยๆเมื่อรู้สึกถึงสะโพกที่บิดส่ายเบียดเข้าหา ไม่พูดเปล่าแต่จูบไปตามสันกรามและซอกคอหอมๆ เลื่อนลงไปถึงแอ่งชีพจร ส่วนล่างก็ขยับเข้าหาด้วยจังหวะที่เร็วขึ้นอีกหน่อย ร่างกายเข้ากันได้ดีราวกับว่าโหยหากันมานาน ยิ่งขยับแกนกายก็กดครูดตามผนังไวสัมผัสไปด้วย

"แฮ่ก..อื่มมม...ขยับอีกสิ" ลมหายใจหอบถี่ เนื้อตัวร้อนรุ่มไปหมด.. พวกเขาขยับเข้าหากันโดยไม่สนเรื่องอะไรอีกต่อไป ฝ่ามือทาบไล้บนแผ่นอกอีกคนบดขยี้ยอดอกด้วยนิ้วโป้งไปมาด้วยความเสียดเสียว

"ฮึ่มม..อาา.." คำรามในลำคอออกมาเบาๆเมื่อข้างในตอดรัดเขามากขึ้น เสียงร้องครางและลมหายใจที่หอบถี่ขึ้นมาทำให้เขารู้ว่าส่วนนี้มันกระตุ้นอีกคนได้จริงๆ ขยับแกนกายเข้าออกมากขึ้นจนได้ยินเสียงกระทบกัน ส่วนล่างขยับหากันไม่หยุดแม้ว่าเขาจะขยับไปฟอนเฟ้นส่วนไหนในร่างกายอีกคน

"เจ้าชอบมันจริงๆด้วย...อืมมม..แฮ่ก" ดูดผิวเนื้อขาวจนเป็นรอย เลื่อนใบหน้าลงไปดูดยอดอกและเดาะด้วยปลายลิ้นรัวๆ จนเอวสอบขยับตามไปด้วย

ยังคงรัวปลายลิ้นเข้าหายอดอกนั้นและดูดดุนมันจนเกิดเสียง แต่ทีนทีที่อีกคนแอ่นร่างเกร็งก็ผละปลายลิ้นออกมาซุกหน้าเข้ากับข้างแก้มอีกคนแทน ฟอด... เสียงครางกระเส่าของอีกคนน่ะ..น่ารังแกสุดๆไปเลย...

"น่ารักจัง..อื่มมม..." เสียงทุ้มเอ่ยกระซิบ พร้อมกับกอดอีกคนเอาไว้ด้วยการช้อนใต้ร่างล็อคบ่ากว้างนั่นเอาไว้ ขยับสะโพกสอดส่ายเข้าไปโดยบดควานสะโพกพยายามให้มันครูดไปตามผนังจนทั่ว

"แฮ่ก..อืออออ...อาาาา" สาวสะโพกดึงแกนกายเข้าออกด้วยความฉ่ำลื่นของสิ่งคัดหลั่งที่พรั่งพรูไม่หยุดเพราะความเสียวซ่าน เขาตอกย้ำตัวตนของเขาเข้าไป ทุกครั้งที่ขยับก็รู้สึกเติมเต็มกันและกัน..และใกล้ชิดกันมากขึ้นทุกที

"ซี๊ด..ฮ่าาส์....อ่ะ" เขาเป็นของกันและกัน...คู่แห่งโชคชะตาที่เขาไม่เชื่อมาโดยตลอด...เป็นคนในอ้อมแขนเขานี่เอง

จังหวะการขยับเร่งกระชั้นขึ้นทุกที ปลายจมูกโด่งและริมฝีปากพรมตูบไปตามใบหน้าอีกคนอย่างที่ไม่เคยแสดงออกมากขนาดนี้ ซบหน้าผากดุนจมูกเข้าหากัน แลบปลายลิ้นเกลี่ยไล้ตามริมฝีปากบางในขณะที่ส่วนล่างโถมกระหน่ำหากันไม่หยุดจนกระแสแห่งความเสียวซ่านแล่นพล่านไปทั่วร่าง

ไม่คิดว่าตัวเองจะคิดเหมือนกัน.. ว่าลมหายใจของใครสักคนจะน่าฟังขนาดนี้... ทั้งถี่กระชั้น หยุดชะงักกลั้นลมหายใจด้วยความซ่านเสียว...ปะปนไปกับเสียงครางเครือในลำคอทุ้มๆแบบนี้

ใครจะหยุดไม่ให้ตัวเองขยับเข้ากระแทกส่วนไวสัมผัสนั่นย้ำๆกัน...เขาต้องทั้งเร่งโถมกายกระแทกและบดเบียดส่วนปลายเข้าไปรับแรงตอดรัดอันหนักหน่วงและรัวเร็วนี่แน่นอนอยู่แล้ว "แฮ่ก!...ซี๊ดดด!!!..ฮึ่มมมมม! ฮ่ะ"

ระหว่างที่ปลายลิ้นเกี่ยวตวัดหา สายตาคมก็จ้องมองอีกคนด้วยดวงตาอันฉ่ำเยิ้มเช่นเดียวกัน ร่างกายขยับหากันจนเขาแทบทนไม่ไหวแล้วเหมือนกัน "ริช..อาาา!...ข้าจะ..ฮึ่มมม"

อาาา.. ผละออกมากัดฟันแน่นเกร็งกล้ามเนื้อไปหมดทั้งตัง ร่างกายอีกคนกระตุกรัดเขารัวๆระหว่างที่กระหน่ำเร่งเร้าเข้าไปด้วยความสุดกลั้น ปลายเล็บอีกคนจิกครูดบนแผ่นหลังแต่ไม่รู้สึกอะไรมากไปกว่าความซ่านเสียวที่ไต่ระดับขึ้นไปจนถึงปลายสุดแล้วจู่ๆก็เสียววาบราวกับตกจากที่สูง

"ซี๊ดดด...อาาาาาาาาา...อะ..อาาา" กระแทกตัวเข้าหาอีกคนเป็นครั้งสุดท้ายและค้างคาแกนกายไว้จนสุดความยาว กระตุกฉีดของเหลวอุ่นเข้าไปในร่างกายของมันอีกรอบ...

"ฮาา....อ่าา...แฮ่ก....อื่มมมม" แนบจูบดูดดื่มเข้าหา ปลายลิ้นซอกซอนเข้าไปในโพรงปากเพื่อสัมผัสอีกคนทุกส่วน ขณะที่ร่างดายเบียดชิด เขยื้อนขยับเนิบนาบเวยอารมณ์ที่ยังคงอยู่