แทนคุณลืมตาตื่นขึ้นมาในห้องของตัวเองก็เจอแต่ความว่างเปล่า ก่อนที่สายตาคมจะเหลือบไปเห็นกระดาษโน๊ตใบเล็กวางอยู่บนเตียง มือหนาคว้ามาอ่านก่อนจะยิ้มออกมา

"ออกไปข้างนอก ตื่นแล้วโทรหาด้วย...เมีย❤️"

พออ่านจบแทนคุณก็รีบคว้ามือถือขึ้นมากดโทรหาร่างบางทันที รอสายไม่นานปลายสายก็กดรับ

"จะออกไปทำไมไม่ปลุกล่ะ" แทนคุณถาม

(เห็นนอนอยู่เลยไม่อยากรบกวน)

"นี่ผัว จะรบกวนได้ไง" แทนคุณว่าออกไป ร่างสูงไม่ใช่ใครที่ไหนทำไมวายต้องใช้คำว่ารบกวนด้วย

(ก็เห็นทำงานกลับดึก ก็เลยอยากให้พักผ่อน)

"เข้าใจแล้วครับ แล้วนี่อยู่ไหนจะออกไปหา" แทนคุณถามออกไปพร้อมกับลุกขึ้นจากเตียงนอน

(ห้างG)

"รออยู่นั่นนะ ถึงแล้วจะโทรหาอีกที"

(อืม)

"รักนะครับ"

(แอวะ!) พอทำเสียงจะอ้วกเสร็จวายก็กดตัดสายไปทันที ส่วนแทนคุณก็รีบเดินเข้าห้องน้ำไป

.

ไม่นานแทนคุณก็มาถึงห้างGตามที่วายบอกก่อนหน้าร่างสูงได้โทรถามวายแล้วว่าอยู่ชั้นไหนและตอนนี้แทนคุณก็กำลังขึ้นลิฟต์ไปบนชั้นสาม ร่างสูงก้าวออกมาจากลิฟต์ก่อนจะเดินไปรอบๆเพื่อมองหาร่างบาง

แทนคุณชะงักเมื่ออยู่ดีๆฝ่ามือหนาก็โดนสะกิดแตะเบาๆทำให้ร่างสูงต้องก้มลงไปมอง คิ้วหนาขมวดทันทีเมื่อเห็นเด็กยืนจับมือตัวเองอยู่

"ลูกใคร" แทนคุณพูดเสียงเบาใบหน้าเต็มไปด้วยคำถามก่อนที่ร่างสูงจะย่อตัวลงไปหาเด็กชายตัวน้อย

"หลงหรอ" แทนคุณถามเด็กชายออกไปและสิ่งที่ร่างสูงได้กลับมาคือใบหน้าเล็กส่ายไปมา

"ไม่ได้หลงแล้วพ่อแม่อยู่ไหน" แทนคุณถามต่อ ก่อนที่เด็กชายจะชี้นิ้วเล็กป้อมมาที่ตัวของแทนคุณ

"น้าหรอ?" แทนคุณงงมากขึ้นไปอีก ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งว่าตัวเองแอบไปไข่ไว้ที่ไหนหรือเปล่าแต่ก็ไม่เพราะหลังจากมีวาย ร่างสูงก็ไม่เคยไปมีอะไรกับใครเลยสักครั้งเรียกว่าหลงเมียจนไม่มีเวลามองคนอื่น แต่ถ้าจะบอกว่าวายท้องแล้วแอบไปคลอดนั้นก็คงจะฝันกลางวันเกินไป

"อยากกิงติม" เด็กชายพูดขึ้นมาแล้วชี้ไปที่ร้านไอศกรีมที่อยู่แถวนั้น แทนคุณมองตามก่อนจะพยักหน้ารับ ถือซะว่าเลี้ยงเด็กก่อนค่อยเอาไปฝากที่ประชาสัมพันธ์ก็แล้วกัน

หลังจากที่แทนคุณพาเด็กชายตัวน้อยมาเลี้ยงไอศกรีมร่างสูงก็โดนมือเล็กลากไปตรงนั้นตรงนี้จนลืมว่าต้องพาไปฝากแต่พอนึกขึ้นได้วายก็เดินเข้ามาหาพอดี

"วายไปอยู่ไหนมา" แทนคุณถามเพราะมองหาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ โทรหาร่างเล็กก็ไม่รับสาย

"แถวนี้แหละ" วายตอบแล้วมองไปที่เด็กชายยิ้มๆ

"ไม่ใช่ลูกกูนะ เด็กหลงมาจากไหนไม่รู้" แทนคุณรีบแก้ตัวทันทีแต่งานไม่สน ร่างเล็กนั่งย่อตัวลงไปหาเด็กชายทันที

"อร่อยมั๊ยครับ" วายยื่นมือไปลูบหัวเด็กชายด้วยความเอ็นดู

"ครับ" เด็กชายตอบแล้วพยักหน้างึกทำให้วายยิ้มออกมาอย่างพอใจก่อนจะคว้ามือเด็กชายมา

"เอาไปให้ประชาสัมพันธ์เถอะเดี๋ยวพ่อแม่เขาตามหา" แทนคุณบอก

"เอาไปทำไม" วายบอกก่อนจะดึงเด็กชายมากอดไว้

"มึงจะขโมยลูกคนอื่นหรอ" แทนคุณถามอย่างไม่เข้าใจ

"กูไม่ได้ขโมย"

"แล้วที่มึงพูดหมายความว่าไง" แทนคุณยิ่งงงเข้าไปใหญ่

"ตามที่พูดนั่นแหละ กูมีเรื่องจะบอกมึงพอดี"

"เรื่องอะไร อย่าบอกนะว่า!" แทนคุณเบิกตาโพลงอย่างตกใจ

"อืม ลูกกูเอง"

"วาย! บอกกูมาว่าแม่เด็กอยู่ไหน!" แทนคุณพูดเสียงดังด้วยอารมณ์เกรี้ยวโกรธ

"จะเสียงดังทำไม"

"กูไม่ยอม มึงบอกกูมาว่าแม่เด็กอยู่ไหน!" วายมองหน้าแทนคุณแล้วส่ายหน้าออกมาร่างสูงตรงหน้าอารมณ์จนดวงตาเบิกโพลงไปหมดก่อนที่วายจะถอนหายใจออกมาเบาๆ

"ฟังกูนะคุณ"

"กูไม่ฟัง!" แทนคุณตวาดเสียงดังลั่นจนเด็กชายตัวเล็กตกใจแล้วร้องไห้ออกมา

"ไอ้คุณมึงจะตวาดหาอะไรหะ!" วายดุแทนคุณทันทีแล้วมองร่างสูงด้วยสายตาเกรี้ยวกราด

"กูขอโทษ" แทนคุณพูดออกมาเสียงเบาแล้วมองสบตาวายด้วยความรู้สึกผิดแต่ร่างสูงก็ยังไม่ยอมอยู่ดี แทนคุณยืนมองวายปลอบเด็กชายด้วยความเจ็บใจ ร่างสูงจะเสียวายไปจริงหรอ

สักพักใหญ่เด็กชายตัวน้อยก็หยุดร้องไห้แล้ววายค่อยหันกลับมาสนใจแทนคุณ

"จะฟังยัง" วายถาม

"พูดมา" แทนคุณตอบเสียงเรียบ

"น้องชื่อธันวา อายุ3ขวบ มาจากบ้านเด็กกำพร้า พ่อแม่เสียชีวิตตอนน้องอายุได้5เดือน น้องไม่มีญาติที่ไหนเลยถูกส่งไปที่นั่น เมื่อเดือนที่แล้วกูแวะไปทำธุระแถวนั้นเลยแวะซื้อของไปเลี้ยงเด็กๆที่นั่น กูเจอน้องกูชอบรู้สึกถูกชะตาก็เลยทำเรื่องของมาเลี้ยง จบมั๊ย"

แทนคุณนิ่งฟังวายพูดเงียบๆและทันทีที่วายพูดจบอารมณ์ร้อนก่อนหน้าก็หายไปจนหมด แทนคุณมองสบตากับวายด้วยความรู้สึกอึ้งๆ เรื่องแบบนี้วายไม่เคยบอกแทนคุณเลยสักนิด

"จริงหรอ" น้ำเสียงแทนคุณอ่อนลงไปมาก

"อืม ก่อนจะโวยวายช่วยฟังและถามก่อนไม่ใช่คิดเองเออเองแบบนี้" วายตำหนิแทนคุณทันทีก่อนที่แทนคุณจะยิ้มออกมาและยกฝ่ามือขึ้นลูบท้ายทอยตัวเองตัวความเขิน

"ก็ใครมันจะไปรู้ล่ะครับ"

"รู้แล้วก็กลับบ้าน"

"ครับ"

.

.

"วาย" เสียงกระซิบแผ่วเบาข้างหูทำให้วายรู้สึกตัวขึ้นมา ก่อนที่จะรู้สึกอีกว่าบนร่างกายกำลังมีบางอย่างลูบไล้อยู่ วายหันกลับไปมองก่อนจะเห็นใบหน้าหล่ออยู่ใกล้ๆ

"อะไร"

"อยาก" แทนคุณพูดบอกแล้วโน้มใบหน้าลงมาหาวาย จมูกโด่งกดฝังลงไปบนข้างแก้มก่อนจะลากไปทั่วใบหน้าหวาน

"อยากอะไรตอนนี้ เด็กนอนอยู่ข้างล่างมึงไม่เห็นหรอ" วายดุก่อนจะผลักใบหน้าหล่อให้ออกห่าง

"นะๆ เด็กไม่ตื่นหรอก ดูสิหลับลึกขนาดนั้น" แทนคุณไม่ยอมง่ายๆยังเซ้าซี้ออดอ้อนวาย

"ไม่!" วายปฏิเสธเสียงแข็งแล้วพลิกตัวหนีแต่ก็ช้ากว่าแทนคุณเมื่อร่างสูงขยับร่างกายขึ้นมาคร่อมวายไว้อย่างรวดเร็ว

"จะทำให้เบาที่สุด" แทนคุณทำสายตาเว้าวอนก่อนจะเปิดเลิกเสื้อนอนของวายขึ้น ใบหน้าหล่อก้มลงไปช่วงชิงยอดอกสีสวยทันทีอย่างไม่รอช้า

"อ๊ะ! คุณ!" วายร้องปรามเมื่อลิ้นเปียกตวัดเลียยอดอกสีสวยจนอย่างไม่ฟังคำท้วง

"อย่าร้องดังสิ เด็กตื่นนะ" แทนคุณเงยหน้าขึ้นมาว่าวายยิ้มๆก่อนจะก้มลงไปดูดเม้มยอดอกสีสวยต่อ ริมฝีปากหนาขยับครอบครองยอดอกสีสวยทั้งสองข้างสลับกันไปมามือหนาก็ลากไล้สัมผัสไปกับร่างเนียน

วายที่โดนปลุกเร้าอารมณ์จากร่างสูงก็มีอารมณ์ขึ้นมาอย่างง่ายดาย เสียงครางจากความเสียวกระสันต้องถูกระงับไว้ด้วยฝ่ามือเล็กเพราะกลัวเด็กชายตัวน้อยตื่นขึ้นมา ใบหน้าหวานแดงซ่านอย่างสะกัดกั้นอารมณ์

"อา...อื้อ..กึก!" วายรีบดึงผ้าห่มมาขบทันทีเมื่อทนไม่ไหวเผลอปล่อยเสียงครางออกมา ลิ้นสากของแทนคุณมันทำงานได้อย่างดีเยี่ยม

เพียงชั่วครู่เสื้อผ้าของทั้งสองคนก็ถูกเปลืองออกไปจนหมด ร้างเปลือยเปล่าทาบทับแนบชิดกันจนจะรวมร่าง แทนคุณใช้ท่อนขาแกร่งแยกเรียวขาเล็กให้ถ่างออกจากกันก่อนจะขยับตัวลงไปแทรก

ริมฝีปากร้อนผละออกมาก่อนที่ร่างสูงจะนั่งมองใบหน้าหวานนิ่ง ก่อนที่จะตวัดไปมองเด็กชายที่หลับปุ๋ยอยู่ข้างเตียงด้านล่าง

"เป็นอะไร" วายถามขึ้นเมื่อเห็นร่างสูงหยุดไป

"เปล่า" แทนคุณบอกก่อนจะขยับเข้าไปหาร่างเล็ก มือหนาสอดเข้าไปใต้สะโพกมนก่อนจะยกมันขึ้นมาให้อยู่ในระดับเดียวกันกับร่างกายของเขา

ช่องทางสวยเด่นชัดขึ้นมาก่อนที่แทนคุณจะรีบจับท่อนเอ็นของตัวเองไปจ่อตรงปากทางแล้วค่อยๆดันมันเข้าไป

"อ๊า..แน่นเหมือนเดิม" แทนคุณว่าออกมาแล้วดันท่อนเอ็นเข้ามารวดเดียวจนสุดลำ ท่อนเอ็นใหญ่ถูกบีบรัดทันทีเมื่อเข้าไปจนสุด

"อื้อ คุ..คุณ กูเสียว"

"คุณก็เสียว วายอ่ะ รัดแน่นเกินไป จะฟิตไปไหนไม่รู้" แทนคุณตอบและแซวร่างเล็กออกไปจนโดนคนตัวเล็กส่งสายตาค้อนกลับมา

"งั้นหยุดเลย ไม่ต้องทำละ อ๊า.."

วายกำลังจะบอกแทนคุณ แต่ร่างสูงก็ขยับสะโพกซะก่อนทำให้คำต่อว่าถูกกลืนหายลงไปในลำคอแล้วเสียงครางแผ่วเข้ามาแทนที่

"หยุดไม่ได้หรอก ถ้าหยุดก็ฆ่าคุณให้ตายเลยดีกว่า" พูดจบเอวหนาก็เริ่มขยับเข้าออกเป็นจังหวะและมันก็เป็นอีกหนึ่งค่ำคืนที่เสียงแห่งความสุขนั้นตลบอบอวลไปทั่วห้องกว้างแห่งนี้

.

"ป๊าครับ" เสียงเด็กชายตัวน้อยดังขึ้นหลังจากเดินออกมาจากห้องนอน เด็กชายเดินมาหาแทนคุณและเรียกเขา

"ว่าไงครับ"

"น้องธันมีเรื่องจะถามป๊าครับ"

"อะไรหรอ" แทนคุณเลิกคิ้วเมื่อเห็นเด็กชายทำหน้าคิดก่อนที่ปากเล็กจะเปิดขึ้นมา

"เมื่อคืนม๊าวายเป็นอะไรครับ น้องธันได้ยินเสียงม๊าร้องทั้งคืนเลย โดนอะไรกัดครับ"

คำถามของเด็กน้อยทำให้แทนคุณที่กำลังยกน้ำมาดื่มแทบสำลัก สายตาคมมองสบตากับดวงตาเล็กอย่างหมดคำตอบและจังหวะนั้นวายก็เดินออกมาพอดี

"มีไรหรอคุณ"

"น้องธันถามม๊าวายเลยครับ" แทนคุณโยนไปให้วายทันที ส่วนร่างเล็กที่ไม่รู้เรื่องก็ทำหน้างงก่อนจะนั่งลงข้างๆแทนคุณ

"ไหนมีอะไรจะถามครับ" วายถามเด็กชายด้วยน้ำเสียงอ่อนหวาน

"เมื่อคืนม๊าวายเป็นอะไรครับ เจ็บมั๊ย น้องธันได้ยินเสียงร้องทั้งคืนเลย"

วายนิ่งไปทันทีกับคำถามนั้นก่อนที่ใบหน้าหวานจะขึ้นสีแดงระรื้อขึ้นมาก็ไม่คิดว่าเด็กชายจะถามออกมา งั้นก็แสดงว่าเมื่อคืนเด็กชายได้ยินทั้งหมด

"แทนคุณ!"

"คุณไม่รู้นะ เสียงวายทั้งนั้น" แทนคุณรีบเอาตัวรอดทันที

"มึงทำ กูบอกมึงแล้ว!" วายทั้งอายทั้งดุแทนคุณ

"ก็วายครางดัง" แทนคุณพูดออกมาอย่างลืมตัวว่ามีเด็กยืนฟังอยู่ก่อนที่ีใบหน้าเล็กจะเอียงคอเล็กน้อยด้วยความสงสัย

"ไอ้คุณ!"

"ตกลงม๊าเป็นไรครับ" เด็กชายถามแทรกขึ้นมาอย่างอยากรู้คำตอบ

"เปล่าครับ แค่เล่นกันเฉยๆ" วายตอบแบบพยายามหลีกเลี่ยงสุดๆ แต่แทนคุณกับยิ้มอย่างพอใจ

"ดูเหมือนป๊าจะชอบนะครับ ธันแอบเห็นป๊ายิ้มไม่หุบเลยตอนม๊าร้อง"

"ครับ..ป๊าชอบมาก"

.

.

.

ฝากติดตาม ธีร์×ซี (รักร้ายผู้ชายสารเลว) ด้วยนะคะ

จบแล้วค่ะกับตอนพิเศษ ขอบคุณที่ติดตามกันมานะคะขอบคุณทุกคอมเม้นทุกกำลังใจเลยค่ะ ไว้เจอกันใหม่ในเรื่องต่อไปนะคะ ❤️