(หมายเลขที่ท่านเรียกไม่สา....)

(หมายเลขที่ท่านเรียกไม่สา....)

(หมายเลขที่ท่านเรียกไม่สา....)

ปัง!

มือถือเครื่องแพงถูกวางกระแทกลงบนโต๊ะอย่างแรง เกือบร้อยสายแล้วที่แทนคุณติดต่อวายไม่ได้ทำให้รู้สึกร้อนใจขึ้นมาแปลกๆ

ร่างสูงคว้ากุญแจรถขึ้นมาก่อนจะเดินออกจากห้องไป จุดหมายปลายทางคือห้องของวาย

ใช้เวลาไม่นานแทนคุณก็มาถึงที่พักของวายเขาเดินเข้าไปในตึก ก่อนจะเดินขึ้นไปบนชั้นที่วายอยู่ เคยมาหลายครั้งแม้ไม่ได้ขึ้นมา แต่มีหรอที่คนอย่างเขาจะไม่รู้ แทนคุณวิ่งขึ้นไปอย่างเร็วก่อนจะมาหยุดอยู่หน้าห้องของวายเขาเคาะประตูเรียกอยู่นานแถมยังส่งเสียงเรียกแต่ก็ไร้การตอบรับ แทนคุณล้วงมือถือออกมาจากกระเป๋าก่อนจะโทรหาธีร์

(ว่า) ธีร์รับสายอย่างไว

"ซีอยู่กับมึงใช่มั๊ย" แทนคุณถามออกไป

(เปล่า)

"แล้วซีอยู่ไหน!" แทนคุณตะคอกใส่ปลายสาย

(ทำงาน มีอะไร)

"วายได้ไปที่นั่นมั๊ย"

(ไม่มี เกิดเรื่องอะไรขึ้น ความลับแตกแล้วหรอ) ธีร์ถามกลับมาเสียงเรียบ

"แม่งเอ้ย!" แทนคุณตวาดก่อนจะกดวางสายไป ก็ว่าแล้วว่ามันต้องเป็นแบบนี้ความรู้สึกผิดถาโถมเข้ามาก่อนที่แทนคุณจะลงมายังชั้นล่าง สายตาคมมองเห็นลุงยามที่กำลังเดินมา ร่างสูงเดินเข้าไปถามทันที

"ลุงผมขอถามอะไรหน่อย"

"มีไรรึ"

"ผู้ชายที่ชื่อวายเขาไปไหน!" น้ำเสียงห้วนๆถามขึ้น

"วายชั้นสามหรือเปล่า"

"ใช่" แทนคุณตอบ

"เห็นสะพายกระเป๋าไวๆออกไปได้สักพักแล้วล่ะ"

"รู้มั๊ยว่าไปไหน" น้ำเสียงแทนคุณร้อนรนขึ้นมา

"ไม่รู้" เพียงแค่นั้นแทนคุณวิ่งมาที่รถทันที ไม่รู้ว่าตอนนี้วายไปไหน หรือว่าจะไปบ้านต่างจังหวัด ไม่คิดอะไรมากแทนคุณสตาร์ทรถแล้วขับออกไปทันที จุดหมายปลายทางคือบ้านต่างจังหวัดของวาย คืนนี้แทนคุณต้องไปที่นั่น

.

Part : วาย

นั่งรถมาทั้งคืนด้วยความเมื่อยล้า พอขาก้าวลงจากรถตู้กลิ่นของทะเลในยามเช้าก็ลอยมาแตะจมูก ลมเบาๆตีใบหน้าทำให้สายรู้สึกสดชื่นขึ้นมามากกว่าเดิม

เมื่อคืนหลังจากที่ออกมาจากแทนคุณ วายนั่งคิดไม่ตกว่าควรจะเอาไงกับชีวิตตัวเองดีแต่ก็เสี้ยววินาทีเท่านั้นที่ตัดสินใจ แม้แต่ซีเองวายก็ไม่ได้บอกสักคำว่าจะมา ตอนนี้วายคิดแค่ว่าอยากอยู่กับตัวเองเงียบๆแค่นั้น

วายเดินตามชายหาดไปเรื่อยๆ ผู้คนไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่จะมีก็แต่ชาวบ้านในละแวกที่ขับรถไปมาและออกมาเดินออกกำลังกายกัน วายเดินไปนั่งลงบนชายหาดก่อนจะทิ้งตัวนอนลงบนพื้นทรายแล้วหลับตาลง ความคิดหลายอย่างวิ่งเข้ามาในหัวให้คิดมากมาย

ถ้าได้อยู่ตรงนี้ แบบนี้ไปตลอดมันจะดีมั๊ยนะ...

วายลืมตาขึ้นมาอีกครั้งตอนแสงแดดร้อนๆกระทบหน้าเขาเผลอหลับไปพอมองไปรอบๆผู้คนก็เริ่มมีมากขึ้นวายลุกขึ้นปัดเนื้อตัวแล้วเดินออกจากตรงนี้ไป สองข้างทางมีของขายอยู่ไม่มากวายก็แวะซื้อก่อนที่เขาจะได้ยินเสียงตะโกนของเด็กหนุ่มดังขึ้นมาจากอีกฝาก

"เรือไปเกาะครับ เรือไปเกาะ!"

วายขมวดคิ้วก่อนจะเดินข้ามไปหาเด็กหนุ่ม เขายืนคิดสักพักก่อนจะเดินเข้าไปถาม

"ไปเกาะอะไร" วายถาม

"เกาะเจเจครับพี่ สนใจมั๊ย" เด็กหนุ่มถาม วายทำหน้าครุ่นคิดอีกรอบก่อนที่เสียงเด็กหนุ่มจะดังขึ้นมา

"ไปมั๊ยพี่อีกห้านาทีเรือจะออกแล้ว" วายโดนเร่งก่อนจะพยักตลก เขาควักเงินจ่ายก่อนจะเดินไปรอที่ท่าเรือเล็ก ตรงนี้มีคนขออยู่ราวๆเจ็ดแปดคนรวมวายก็น่าจะเก้าคนไม่นานเรือขนาดเล็กก็แล่นมาจอดเทียบทุกคนเริ่มทยอยกันลงเรือ วายยืนกำสายกระเป๋าแน่นก่อนจะเดินลงเรือไป

เอาวะไปก็ไป...

.

Part : แทนคุณ

3 วันต่อมา

"ไม่เจอครับนาย" เสียงลูกน้องรายงาน มันเป็นประโยคที่ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ แทนคุณวางมือลงบนโต๊ะสายตาคมตวัดขึ้นมองหน้าลูกน้อง

"ในประเทศนี้มันจะมีสักกี่ที่ ไปหามา" เขาสั่งออกไปเสียงเรียบก่อนที่ลูกน้องจะก้มหน้ารับแล้วเดินออกไป

"มึงไปอยู่ที่ไหนวะวาย กูขอโทษ"

.

3 เดือนต่อมา

@TK Clubs

"โอ้โหนี่เพื่อนกูใช่มั๊ยเนี่ย" เสียงทักทายจากกันย์ไม่ได้ทำให้แทนคุณสนใจเลยสักนิด เขายังคงนั่งเงียบอยู่หลังโต๊ะทำงาน สามเดือนไม่มีแม้แต่วี่แววของวายจนเขาเองก็ไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไงแล้ว ความรู้สึกผิดมันอยู่เต็มอกไปหมด

"ไปเที่ยวกับกูมั๊ย" กันย์เอ่ยชวนออกมาทำให้แทนคุณส่ายหน้าทันที

"ไปหน่อยน่า เผื่อมึงคิดออกว่ามันจะไปอยู่ที่ไหน"

"กูไม่อยากไป"

"มันหนีมึงก็เท่ากับว่ามันแคร์มึงนะเว้ย ลึกๆกูว่ามันอาจจะมีใจให้มึงก็ได้"

"แล้วไงวะ กูเลวขนาดนี้ก็สมแล้วนี่"

"พูดแบบนี้มึงยอมแพ้หรอ" กันย์ว่าเมื่อเห็นสีหน้าของแทนคุณที่แสดงออกมา

"ไม่"

"ไม่แล้วมึงยังอยู่แบบนี้เนี่ยนะ"

"แล้วมึงจะให้กูทำไง"

"เฮ้อ! ตามใจแล้วกัน ถ้ามึงคิดอยากจะไปค่อยตามกูไปก็แล้วกัน รีสอร์ทกูพร้อมต้อนรับมึงเสมอ"

พูดจบกันย์ก็เดินออกจากห้องไป แทนคุณยังนั่งอยู่ที่เดิม แม้ไม่ได้สิ้นหวังแต่ก็เหนื่อย ในหัวมีแต่คำว่าขอโทษและขอโอกาสเต็มไปหมด แต่คนฟังก็ไม่อยู่ถึงจะอยู่ก็ไม่รู้ว่าคนนั้นยังอยากจะรับฟังหรือเปล่า

.

วันต่อมา

"เหมาเรือไปเกาะเจเจคันนึง" แทนคุณพูดบอกออกไป หลังจากที่เมื่อวานตัดสินใจอยู่นานและในที่สุดก็มาตามที่กันย์บอกจนได้

"รอแปบนะพี่ชาย" เด็กหนุ่มบอกก่อนจะเดินหายไปแล้วกลับมาอีกทีพร้อมกับชายวัยกลางคนและดูท่าว่าจะเป็นพ่อ

"คุณจะเหมาเรือใบช่มั๊ยครับ" ชายวัยกลางคนถาม

"ใช่"

"เชิญทางนี้เลยครับ" ชายวัยกลางคนเดินนำไปก่อนที่แทนคุณจะเดินตามไป ชายวัยกลางคนพาแทนคุณไปที่เรือซึ่ง ชายวัยกลางคนลงเรือไปและมีแทนคุณตามลงไป

เขาคุยค่าใช้จ่ายกันเสร็จสรรพก่อนที่เรือจะออกจากท่าไป สายลมและกลิ่นทะเลตีหน้าหล่อทำให้แทนคุณหลับตาลง

มึงจะอยู่ที่ไหนวาย ตอนนี้มึงอยู่ไหน...

ไม่นานเรือก็มาจอดเทียบท่าเรือของเกาะ แทนคุณเดินขึ้นเกาะไปก่อนจะเห็นกันย์เดินเข้ามาหา

"มาจนได้สินะ"

"อืม"

"มีของอะไรมาบ้างล่ะ" กันย์ถามเขา

"ไม่มี กูไม่ได้มาอยู่หลายวัน"

"เออๆงั้นเข้าไปในรีสอร์ทก่อน" กันย์บอกก่อนที่ทั้งสองคนจะเดินไปพร้อมไปกัน

 

12.05 น.

"หน้าบึ้งทำไมวะ" กันย์ถามแทนคุณหลังจากที่สังเกตเห็นสีหน้าที่ดูบูดบึ้งตลอดเวลาตั้งแต่มาถึง กลิ่นอายของทะเลไม่ได้ทำให้จิตใจดีขึ้นเลยสักนิด

"ที่นี่มีไรให้เที่ยวบ้างวะ" แทนคุณถามออกไป

"ก็ทะเล" กันย์ตอบก่อนจะนึกได้ว่ายังมีอีกที่ในเกาะ "แล้วก็ท้ายเกาะมีน้ำตกน้ำจืดเล็กๆอยู่ หรือมึงจะไปที่นั่น"

"เออกูจะไปที่นั่น"

พอตัดสินใจได้แทนคุณก็เดินออกจากห้องมาโดยได้รับกุญแจรถมอเตอร์ไซค์วิบากมาคันนึง แทนคุณขึ้นคร่อมมอเตอร์ไซค์ก่อนจะขับออกมา

สายตาคมตวัดมองตอนกำลังจะขับผ่านท่าเรือ มีคนสามสี่คนกำลังขนของขึ้นจากเรือน่าจะเป็นของที่ไปซื้อมาจากฝั่งโน้น สายตาคมมองเห็นด้านหลังของคนๆหนึ่งทำให้ปลายเท้าเหยียบเบรกทันที

"ทำไมเหมือน" แทนคุณพูดออกมาก่อนที่ร่างนั้นจะเดินลงเรือไป เขาละสายตาจากตรงนั้นก่อนจะขับรถมอเตอร์ไซค์ออกไป

.

อีกด้าน

"ของครบนะหนุ่ม" เสียงของลุงหวายถามขึ้นทำให้วายพยักหน้ารับ สามเดือนแล้วที่วายตัดสินใจอยู่ที่นี่ เขาขอพักอยู่คนที่นี่ที่อาศัยอยู่ท้ายเกาะ และมารับทำงานพิเศษอยู่ที่รีสอร์ทช่วงมีนักท่องเที่ยวเยอะๆก็พอทำให้อยู่ได้

"ป่ะกลับกัน" ลุงหวายบอกก่อนที่วายและคนอื่นๆจะช่วยกันยกของไปขึ้นรถกระบะที่จอดอยู่ห่างออกไปเพื่อกลับไปยังท้ายเกาะ

.

.

.

ฉันช่วยนายได้แค่นี้นะแทนคุณ 555 ฝากติดตามด้วยนะคะ

เมื่อวานไม่ได้อัพเลย ขอโทษด้วยนะคะ

ฝากติดตามเรื่องของธีร์และซีด้วยนะคะ (รักร้ายผู้ชายสารเลว)