หญิงสาวยืนตัวตรงพร้อมกับเหลือบตามองร่างสูงด้วยสายตาหยิ่งผยอง ตอนนี้ในหัวใจของหล่อนเต็มไปด้วยความเกลียดชังกับการกระทำไม่ให้เกียรติ์ของเจ้าชาย

ราชองครักษ์ส่วนพระองค์ประกาศเพื่อให้เหล่าแขกในงานเตรียมพร้อมต้อนรับ

เหล่าเสนาบดีและนักการทูตของทั้งสองประเทศต่างยืนขึ้นเพื่อต้อนรับทั้งสองพระองค์

เสนาบดีใหญ่ที่ทำงานรับใช้เอเดนเซียมานานแนะนำตัวกับหญิงสาวด้วยความเป็นมิตร

จัสมินที่ถูกมองราวกับจองแปลกตาเริ่มอึดอัดเพราะทุกครั้งที่ออกงานหล่อนจะมีครูสชายคนรักอยู่ข้างๆเสมอ

แต่ในวันนี้หล่อนอยู่ในงานใหญ่โตเพียงลำพังไร้ที่พักใจ

ทุกคนในงานต่างเริ่มทานอาหารหรูหราที่ทางพระราชวังได้จัดเตรียมมาให้ หญิงสาวมองอาหารในจานแล้วคิดถึงแต่คนรัก

ป่านนี้ครูสจะทานอะไรหรือยังนะ

ชายหนุ่มเอียงใบหน้าลงกระซิบข้างหูของหญิงสาวที่เอาแต่จ้องอาหารไม่ยอมทานเข้าไปเสียที

ร่างบางหันไปมองผู้เป็นพ่อที่พูดออกมาโดยไม่ปรึกษาหล่อน อยู่อีกนาน? หมายความว่ายังไง

เจ้าชายอาร์เซียที่นั่งอยู่หัวโต๊ะยืนขึ้นพร้อมกับมองเหล่าเสนาบดีที่นั่งร่วมโต๊ะอาหาร

สิ้นเสียงประกาศชายหนุ่มนั่งลงแล้วหันไปมองร่างบางที่นั่งกำหมัดแน่น เพราะเกียติยศศักดิ์ศรีของความเป็นเจ้าหญิงจึงทำให้หญิงสาวไม่สามารถพูดปฏิเสธต่อหน้าทุกคนได้

เวลา 22:00 น.

ร่างบางทุบกำปั้นลงที่ขอบระเบียงด้วยความหงุดหงิด หากหล่อนวีนในงานโดยไม่สนใจได้หล่อนคงทำไปแล้ว

ร่างสูงเดินเข้ามาหาหญิงสาวพร้อมกับรอยยิ้มแห่งผู้ชนะและนั้นมันก็ยิ่งทำให้หล่อนหัวเสีย

คำพูดประชดของชายหนุ่มทำให้ร่างบางถึงกับตาโตเพราะอึ้งในคำพูด

มือหนากระชากแขนร่างบางเอาไว้เมื่อเห็นว่าหล่อนกำลังจะเดินหนีเข้าไปในงาน

ร่างสูงดันตัวหญิงสาวติดกับกำแพงก่อนจะรวบมือทั้งสองข้างของหล่อนติดเข้ากับผนัง

ชายหนุ่มมองร่างบางพร้อมกับเหยียดยิ้มด้วยความเยือกเย็น เขาเองก็ไม่อยากแต่งงานกับหล่อนแต่เพราะความจองหองของเจ้าหญิงทำให้ชายหนุ่มยิ่งอยากเอาชนะ

ชายหนุ่มตะคอกใส่ร่างบางเสียงดังจนหล่อนสะดุ้งก่อนจะวิ่งเข้าไปในงานด้วยความเจ็บใจ

หล่อนไม่เห็นด้วยกับการแต่งงานครั้งนี้แต่หล่อนก็ไม่สามารถทิ้งหน้าที่ของเจ้าหญิงได้

ยังไม่ทันที่หญิงสาวจะพูดจบเจ้าขายก็เดินมาโค้งเพื่อของหล่อนเต้นรำ

หญิงสาวเอื้อมมือไปจับมือหนาเพื่อตอบรับการเต้นรำเพราะคนในงานกำลังจับจ้องมาที่ทั้งสองคน

ชายหนุ่มโอบเอวเจ้าหญิงพร้อมกับนำเต้นรำเพื่อเปิดงาน

เจ้าหญิงได้แต่เงียบเพราะคิดว่าชายหนุ่มตรงหน้านั้นไม่ธรรมดาเลยเสียจริง เขาคงไปสืบประวัติหล่อนมาจนหมดแล้วถึงได้รู้ว่าหล่อนชอบหรือไม่ชอบอะไร

หญิงสาวปล่อยมือออกจากไหล่ของชายหนุ่มแต่ก็ถูกอ้อมแขนแกร่งกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้นและไม่นอมปล่อยหล่อนออกไปจากวงเต้นรำ

หญิงสาวได้แต่ยอมให้คนตัวสูงโอบเอวหล่อนเพื่อเต้นรำต่อจนจบเพลง ภาพใกล้ชิดที่คนภายนอกมองเข้าไปมันช่างหวานแหววเสียเหลือเกิน

ใครจะไปคิดล่ะว่าหล่อนเหม็นหน้าเขาจะแย่อยู่แล้ว

วันต่อมา...

ราชาโอเดียเสด็จเข้าไปในรถพระที่นั่งก่อนจะเคลื่อนขบวนเสด็จออกจากราชวัง

ร่างบางมองตามรถของผู้เป็นพ่อไปด้วยความหวั่นใจ

ร่างสูงเดินเข้าไปในพระราชวังโดยไม่สนว่าตอนนี้เจ้าหญิงจะหงุดหงิดกับความเอาแต่ใจของเขาขนาดไหน

ห้องบรรทมเจ้าหญิงจัสมิน

เจ้าหญิงจำใจต้องลุกขึ้นจากเตียงเพื่อทำตามความต้องการของชายหนุ่ม

การอยู่ที่นี่ก็เหมือนกับเชลยทางการเมือง หล่อนไม่ต่างอะไรกับตัวประกันที่ค้องอดทนไร้ทำตัวไร้ปากเสียงในทุกเรื่อง

สนามม้า

สายตาคมจ้องมองชุดขี่ม้าของร่างบางตรงหน้าที่ทั้งรัดรูปและแอบเซ็กซี่จนเขาอดที่จะต้องไม่ไหว

รูปร่างที่มองแวบเดียวก็รู้ว่าดีเหลือเกินพอใส่ชุดนี้แล้วยิ่งเห็นส่วนเว้าส่วนโค้งที่ชัดเจน

หญิงสาวมองแรงใส่คนตัวสูงที่จ้องหล่อนจนเสียมารยาท ก่อนที่ชายหนุ่มจะละสายตาจากอกอิ่มตรงหน้าแล้วกระแอมออกมาเพื่อแก้เขิน

ชายหนุ่มขึ้นไปบนหลังม้าก่อนจะดึงตัวร่างบางขึ้นไปนั่งซ้อนตรงหน้าด้วยแรงอันมหาศาลก่อรจะกอดหล่อนเอาไว้แน่น

ชายหนุ่มบังคับม้าให้เดินเพื่อพาเจ้าหญิงชมความสวยงามของทิวทัศน์ของพระราชา

ฮี้ๆๆๆ!!!

เพราะการดิ้นรนของร่างบางทำให้ม้ามะลิตกใจจากการกระดุกเชือกจนยกเท้าหน้าก่อรจะวิ่งตรงเข้าไปในเขตป่าในพระราชวัง

เจ้าชายรีบกอดร่างบางเอาไว้เพื่อปกป้องหล่อนจากการพลัดตก

มะลิวิ่งเข้ามากลางป่าแล้วเริ่มสงบลงเมื่อชายหนุ่มบังคับได้สำเร็จ

คำสยบของเจ้าชายทำให้หญิงสาวสะดุ้งเพราะไม่เคยชินกับท่าทีแบบนี้ของพระองค์ เจ้าชายที่สง่างามวางตัวดีราวกับพระเอกนิยายตอนนี้กลัวขยี้ผมด้วยความหงุดหงิดเพราะรู้ว่าเข้ามาลึกจนหาทางออกลำบาก

หญิงสาวมองไปรอบๆด้วยความหวาดระแวงรอบตัวมีแต่ป่าเขาและดูเหมือนว่าจะไร้ทางออก

หล่อนต้องอยู่ที่นี่กับคนกะล่อนอย่างอาร์เซียจริงๆหรือเนี่ย