เวลา 17:00 น.

ฉันดึงผ้าห่มขึ้นมาห่มให้เอริที่เหนื่อยจากการเล่นน้ำและหลับสนิทเหมือนคนอื่นๆที่เล่นด้วยกัน

ฉันหันไปมองเซนท์ที่เดินเข้ามาในครัวแล้วทักฉันทันที

ฉันเทน้ำผึ้งมะนาวใส่แก้วแล้วยื่นให้เซนท์เพื่อให้เค้าสดชื่น

คนตัวสูงดึงฉันให้เดินตามออกไปที่หน้าบ้านแล้วพาขึ้นรถทันทีโดยที่ฉันยังไม่ทันได้ห้ามเค้า

คนตัวสูงจ้องหน้าฉันพร้อมกับขับรถออกไปจากหน้าบ้านทันที สิ่งที่เซนท์พูดทำให้ฉันรู้สึกว่าเค้าเป็นที่พึ่งให้ฉันได้ หากมีเค้าอยู่ข้างกายฉันก็อุ่นใจ

ตลาด

ฉันมองไปที่ตลาดแล้วหัวใจเต้นแรงเพราะคนเริ่มเยอะและฉันก็ไม่สบายใจที่จะเข้าไป

เซนท์ดึงฉันลงจากรถแล้วโอบไหล่ฉันเอาไว้ไม่ให้ฉันกลัวจนเกินเหตุเหมือนคราวก่อน

เซนท์บีบไหล่ฉันเบาๆแล้วมองหน้าฉันให้มั่นใจตัวเองมากกว่านี้

เซนท์พาฉันเดินเข้าไปในตลาดแล้วเลือกซื้อของตามที่ฉันต้องการ

ฉันหลับหูหลับตาสั่งของกับแม่ค้าด้วยความกล้าที่มีอยู่เพียงน้อยนิด

เซนท์ยิ้มเมื่อเห็นว่าฉันทำสำเร็จจากนั้นคนตัวสูงก็ซื้อของให้กับฉันโดยที่จับมือฉันไปตลอดทาง

ฉันเอนหลังลงที่เบาะรถทันทีที่เราเข้ามาถึง การที่ฉันต้องเข้าไเจอคนเยอะๆนั้นคือสิ่งที่ยากที่สุดในชีวิต

และเซนท์ก็ทำให้ฉันรู้สึกว่าเค้าอยู่ข้างๆฉันเสมอ

เซนท์พูดพร้อมจ้องหน้าฉันด้วยสายตาจริงจัง

ฉันขำกับท่าทางของเซนท์ที่เค้าเล่นมุขตลกให้ฉันหายกังวล

เซนท์เอื้อมมือมาลูบหัวฉันเบาๆแล้วขับรถกลับบ้านทันที

ฉันดึงมือออกจากมือของเซนท์แล้วดุเขาเสียงแข็ง

ฉันหันไปมองช้องนางที่ยืนกินแอปเปิลแล้วถามฉันกับเซนท์ขึ้นเสียงเรียบเฉย

เอริที่เข้ามาในห้องครัวถามเซนท์เสียงแข็งเมื่อรู้ว่าฮันออกไปข้างนอกกับเซนท์สองคน

เซนท์รีบเดินออกไปจากห้องเพราะเอริเริ่มหาเรื่องเค้า ถ้าเซนท์ไม่ได้ทำจริงๆเค้าจะเถียงเอริแน่ๆแต่นี่เค้าผิดเลยนิ่งมีพิรุธ

ฉันหันไปทำอาหารต่อโดยไม่พูดกับเอริอีกเพราะกลัวว่าจะเผลอแสดงพิรุธออกมาให้เค้าจับผิดอีกเยอะ

ถึงเอริจะรู้ว่าฮันชอบเซนท์แต่ยังไม่รู้ว่าเซนท์เองก็เริ่มที่จะแสดงท่าทีเป็นเชิงตอบรับฉันมากขึ้นกว่าเดิม

เวลา 19:00 น.

ฉันแกะกุ้งให้เอริแล้วเตือนเพื่อนๆไม่ให้ดื่มเยอะ

เพื่อนๆต่างดื่มไวน์เพื่อฉลองวันเรียนจบกันอย่างมีความสุข อีกไม่นานเอริก็จะต้องแยกไปเรียนอีกที่หนึ่งแล้ว

ถึงฉันจะกลัวแต่ก็ต้องให้เค้าได้ทำตามความฝันตัวเองบ้าง

ฉันไม่อยากขัดขวางอนาคตที่ดีของเพื่อนรัก

เวลา 23:00 น.

เอริยกชามต้มยำปลาออกไปจากห้องครัว ฉันจึงเดินออกไปเพื่อรับลมทะเลยามค่ำคืนที่หลังบ้าน

เซนท์เดินเข้ามานั่งข้างๆฉันที่นั่งอยู่ที่ชิงช้าหลังบ้าน

มือหนาเอื้อมมาจับมือฉันเอาไว้แน่นก่อนจะขยับเข้ามาใกล้ฉัน

บ้าจริง!! ทำไมหัวใจของฉันมันเต้นแรงแบบนี้กันนะ ขยับหนีเค้าสิลานนา

ยังไม่ทันที่ฉันจะขยับหนีเค้าได้ริมฝีปากร้อนก็ก้มลงมาประกบริมฝีปากของฉันอย่างอ่อนโยน

ตัวฉันเริ่มไม่ขยับในหัวก็คิดอะไรวนไปวนมาไปหมด เซนท์จูบฉัน!! เค้าทำแบบนี้อีกแล้ว

นัยน์ตาคมจ้องลึกเข้ามาในตาของฉันจนฉันไม่อยากจะขยับหนีเค้าไปไหน

ฉันจะรังเกียจนายได้ยังไงเซนท์ ในเมื่อฉันรักนานมาตลอด รักตั้งแต่เด็กๆ

คนตัวสูงก้มลงมาจูบฉันอีกครั้งแต่ครั้งนี้มันยิ่งแนบแน่นกว่าเดิม มือหนาเอื้อมมาโอบเอวฉันเอาไว้ให้เข้าไปแนบชิดตัวเค้า

ติ๊ดๆ

ฉันรีบผลักเซนท์ให้ออกห่างเมื่อเสียงโทรศัพท์ของฉันดังขึ้น

นี่ฉันกำลังทำอะไรอยู่เนี่ย ฉันปล่อยให้เค้าจูบแบบนี้ได้ยังไงกัน!!

บ้าที่สุดเลย!! ถึงเราจะชอบเค้าแต่ก็ไม่ควรทำตัวง่ายๆแบบนี้นะ

ลานนา ตั้งสติหน่อยสิ!!