เกิดอะไรขึ้น 💗
-
ลานนาซะ เซนท์
-
เซนท์........
-
เอริทำอะไรวะ
-
ลานนาว้าย!!
-
เซนท์!!!
-
ในขณะที่เซนท์กำลังจะก้มลงมาใกล้ฉันเอริที่เดินออกมาจากห้องอาบน้ำใส่แค่ชุดชั้นในเอ่ยถามจนพวกเราต้องรีบลุกขึ้นจากเตียง
-
ลานนาทำไมไม่ใส่เสื้อผ้าออกมา
-
เอริ......
-
ฉันรีบหยิบเสื้อคลุมขึ้นมาใส่ให้เอริเพราะคนตัวเล็กไม่อายเซนท์ที่เป็นผู้ชายเลยแม้แต่นิดเดียว
-
ลานนาเดี๋ยวฉันจะซักเสื้อให้นะเซนท์ ออกไปก่อนนะ
-
เอริทำไมต้องคอยทำงานให้มันด้วย
-
ลานนาเอริ
-
เซนท์แล้วทำไมกํจะใช้ลานนาไม่ได้
-
เอริก็ไม่ได้น่ะสิ คุณท่านสั่งไว้ว่ายังไงมึงลืมแล้วเหรอ
-
เซนท์มึงต่างหากที่ลืมไปว่าอย่าคิดเถียงกู
-
เอริทำไมกูจะเถียงไม่ได้กูก็ลูกคุณท่านคนหนึ่ง
-
เซนท์ไม่ใช่ลูกแท้ๆอย่างกู
-
เอริ!!!!
-
ลานนาเซนท์
-
เซนท์ฉันพูดความจริง มันทำลายของของฉันมากี่ชิ้นแล้วลานนา
-
ลานนาพูดแบบนี้เค้าเสียใจนะเซนท์
-
เซนท์.......
-
เอริถึงกูจะไม่ใช่ลูกแท้ๆแต่อย่างน้อยกูก็ไม่ทำให้ท่านปวดหัวอย่างมึง
-
เซนท์อีเอริ!!
-
เอริทำไม!!
-
ลานนาพอเลยสองคน!!
-
เอริมันคิดจะลวนลามเธอด้วยสินะ
-
เซนท์กูไม่ได้ทำ!!
-
ลานนาเราแค่ล้มน่ะ
-
เอริไม่จริง คนหื่นกามอย่างมึงน่ะเหรอแค่ล้มไม่ได้ตั้งใจ
-
ลานนาเซนท์ออกไปก่อนนะ
-
เซนท์.......
-
ลานนาอยากให้คุณท่านรู้เหรอว่าเราทะเลาะกัน
-
เซนท์หึ
-
เอริ.......
-
เซนท์ออกไปจากห้องนอนของฉันเพราะเห็นว่าอยู่ไปก็มีแต่จะทะเลาะกับเอริเท่านั้น
-
ลานนาอีกแล้วนะเอริ
-
เอริเธอก็ยอมมันเกินไป
-
ลานนา.......
-
เอริคิดอะไรอยู่น่ะหยุดเลยนะลานนา
-
ลานนาอะไรล่ะ
-
ฉันหลบสายตาเอริที่จ้องมาเพราะรู้ทันความรู้สึกของฉันที่มีต่อเซนท์
-
ฉันรู้ว่าฉันเองไม่ควรรู้สึกแบบนี้กับเซนท์แต่มันก็ห้ามใจไม่ได้เมื่ออยู่ใกล้ชิดเค้า
-
และเซนท์ก็ดีกับฉันกว่าที่แสดงออกจากภายนอก
-
เด็กหญิง ลานนาอึก ฮือๆ
-
ตอนนั้นฉันกลัวที่จะต้องไปเรียนชั้นประถมศึกษาที่โรงเรียนภายนอกเลยแอบมาร้องไห้ที่ห้องใต้บันไดของบ้าน
-
เซนท์ยัยเด็กสกปรก
-
เด็กหญิง ลานนาอึก
-
เซนท์มาทำอะไรในฐานทัพลับของฉัน
-
เด็กหญิง ลานนาฉะ ฉัน
-
เซนท์ร้องไห้ทำไม
-
เด็กหญิง ลานนา........
-
เซนท์ฉันถามว่าร้องไห้ทำไม
-
เด็กหญิง ลานนาฮือๆ
-
เซนท์!!!!!
-
เด็กหญิง ลานนาฮือๆๆ
-
เซนท์นะ นี่เธอ!!
-
เซนท์รีบวางตุ๊กตาในมือแล้วเดินเข้ามาให้ฉันในห้องก่อนจะพยายามเอามือมาปิดปากของฉัน
-
เด็กหญิง ลานนาอือออ
-
เซนท์ร้องไห้เสียงดังเดี๋ยวแม่ก็หาว่าฉันรังแกเธออีกหรอก
-
เด็กหญิง ลานนาอึก
-
เซนท์เงียบ
-
เด็กหญิง ลานนาอึก
-
เซนท์ร้องไห้ทำไม
-
เด็กหญิง ลานนาฉัน...ไม่อยากไปเรียน
-
เซนท์เรื่องแค่นี้เนี่ยนะถึงกับร้องไห้
-
เด็กหญิง ลานนาฉันกลัว
-
เซนท์กลัวทำไม
-
เด็กหญิง ลานนากลัว....ผู้ใหญ่ที่มาสอน
-
เซนท์ครูก็ต้องเป็นผู้ใหญ่น่ะสิจะกลัวทำไม
-
เด็กหญิง ลานนา.......
-
เซนท์ถ้าไม่อยากออกไปเรียนข้างนอกก็เรียนในบ้านนี่แหละ
-
เด็กหญิง ลานนา.........
-
เซนท์ฉันจะบอกแม่ให้ อย่าร้องไห้เลยนะ
-
เด็กหญิง ลานนาอึก ฮือๆ
-
เซนท์ฉันให้
-
เด็กหญิง ลานนา!!
-
เซนท์ยื่นตุ๊กตากระต่ายที่เขาหวงที่สุดมาให้ฉันแล้วนั่งลงข้างๆ
-
เซนท์อย่าร้องไห้เลยนะ ฉันสัญญาว่าจะไม่แกล้งเธอแล้ว
-
เด็กหญิง ลานนาเซนท์
-
เซนท์ฉันไม่ชอบเห็นน้ำตาคนอื่น
-
เด็กหญิง ลานนา.......
-
เซนท์อย่าร้องเลยนะ
-
เซนท์เอื้อมมือมาลูบหัวฉันเบาๆ สัมผัสนั้นฉันยังคงจำได้ดีความอบอุ่นจากมือของเด็กชายที่แกล้งฉันมาตลอดตอนนี้เค้าเปลี่ยนไปจากเดิมจริงๆ
-
แต่ยังไงฉันก็ควรเลิกหวังสักทีเพราะเซนท์เค้ามีคนที่ชอบอยู่แล้วแหละ
-
ปัจจุบัน
-
เอริรีบลงไปข้างล่างล่ะ
-
ลานนาจ้าๆ
-
เอริพูดพร้อมเดินลงไปชั้นล่าง เพราะวันนี้เราสอบเสร็จวันสุดท้ายเลยจัดปาร์ตี้เล็กๆในบ้าน
-
เซนท์มันลงไปแล้วเหรอ
-
ลานนาอื้ม เซนท์ยังไม่ลงไปเหรอ
-
เซนท์ยัง
-
ลานนาทำอะไรอยู่อะ
-
เซนท์ฉันว่าจะขอพ่อเอาเจ้าวิมาเลี้ยงที่บ้าน
-
ลานนาคุณหญิงแพ้ขนแมวนายก็รู้
-
เซนท์ก็จะมาขอให้เธอช่วยพูดให้อยู่นี่ไง
-
ฉันรู้สึกหนักใจเมื่อเซนท์พูดถึง “เจ้าวิ” แมวของเซนท์ที่แอบเลี้ยงมาตั้งแต่ม.ต้นโดยการเอาไปไว้ที่คอนโดเพราะคุณผู้หญิงแพ้ขนแมว
-
ลานนายากนะ
-
เซนท์เธอเป็นลูกรักยังไงก็ขอได้อยู่แล้ว
-
ลานนา........
-
ฉันเงียบเพราะไม่รู้ว่าควรพูดยังไงดี เพราะเซนท์เองก็เลี้ยงแมวไม่เป็นที่เอามาเลี้ยงก็เพราะอยากเอาใจ “วิเวียน” เท่านั้น
-
***ติดตามเรื่องราวความรักของ วายุ ♥️ วิเวียน ได้ใน “ล็อคหัวใจ นายซาตาน”
-
เซนท์พูดให้หน่อยนะ
-
ลานนาจะลองพูดให้นะ
-
เซนท์ขอบใจนะ
-
ลานนาอื้ม
-
เซนท์เดินลงไปที่ชั้นล่างพร้อมกับฉันก่อนจะเข้าไปที่สวนหลังบ้านทันที
-
คุณท่าน เทพยินดีที่เรียนจบมัธยมปลายนะลูกพ่อทุกคน
-
เอริขอบคุณนะคะ
-
ลานนา.......
-
คุณท่าน เทพพ่อภูมิใจที่สุดเลยโดยเฉพาะลานนาที่สามารถออกสู่โลกภายนอกได้สักที
-
ลานนาคุณท่าน
-
คุณท่าน เทพนี่เป็นของขวัญที่พ่อจะให้ลูกทั้งสามคน
-
ฉันเปิดกล่องของขวัญตรงหน้าก่อนจะตกใจเมื่อเห็นสิ่งที่อยู่ข้างใน
-
เอรินี่มัน!!
-
คุณท่าน เทพของที่ลูกๆทุกคนอยากได้ไง
-
เอริหยิบกุญแจรถแลมโบกินี่ออกมาพร้อมกับทำตาโตด้วยความตกใจ
-
เซนท์ขอบคุณนะครับคุณพ่อ!!
-
เซนท์เองก็รีบเข้าไปกอดคุณท่านเมื่อได้รถเหมือนกัน
-
คุณหญิง พรรณราของลานนา แม่ให้คอนโดใกล้มหาวิทยาลัย เป็นคอนโดที่ธรรมชาติและไม่มีผู้คนเข้ามายุ่งกับพื้นที่ของเรา
-
ลานนาขะ ขอบคุณนะคะคุณหญิง
-
คุณท่าน เทพเอริกับเซนท์ก็ขับรถดีๆนะ ค่อยไปรับไปส่งลานนาด้วย
-
เอริได้เลยค่ะ
-
คุณหญิง พรรณราแล้วแม่ก็จะขออะไรหนึ่งอย่างได้ไหม
-
ลานนาขออะไรเหรอคะ
-
คุณหญิง พรรณราขอให้ลานนาและเอริเรียกแม่ว่าแม่ได้ไหม
-
ลานนา!!!!!
-
เอริ!!!!
-
คุณท่าน เทพพวกเราขอแค่นี้
-
ฉันหันไปมองเอริเพราะไม่รู้ว่าจะพูดอะไรออกไปดี ทุกวันนี้เราสองคนก็เห็นว่าพวกท่านเป็นพ่อกับแม่อยู่แล้ว
-
แต่เพราะเรียกคุณท่านคุณหญิงจนติดปากเลยไม่ได้เรียกท่านว่าพ่อกับแม่
-
เอริได้สิคะ
-
คุณท่าน เทพ!!!!
-
คุณหญิง พรรณราอึก
-
ลานนาคุณพ่อ คุณแม่
-
คุณหญิง พรรณราอืออออ แม่ดีใจที่สุดในโลกเลยลูก
-
คุณท่าน เทพดีใจจริงๆ
-
เซนท์พวกผมก็จะเข้ามหาวิทยาลัยแล้ว ยังไงก็ต้องออกไปอยู่คอนโดอยู่ดีใช่ไหมครับ
-
คุณท่าน เทพใช่ คอนโดของลูกอยู่ชั้นเดียวกับลานนาชั้นนั้นเป็นของลูกทุกคน
-
คุณหญิง พรรณราแม่ให้รถกับคอนโดกับเอริแล้วก็เซนท์แล้ว ของขวัญอีกอย่างลานนาอยากได้อะไร
-
ลานนาคือ...
-
คุณหญิง พรรณราบอกแม่มาได้เลยนะ
-
ลานนาลานนาขอเลี้ยงแมวได้ไหมคะ
-
เอริ!!!!!
-
คุณหญิง พรรณราแมวเหรอ?
-
ลานนาค่ะ ลานนาแอบเลี้ยงมาตั้งแต่มัธยมต้นแล้ว ลานนาขอเลี้ยงแมวได้ไหมคะ
-
คุณหญิง พรรณราเอ่อ....
-
คุณท่าน เทพอีกตั้งสามเดือนกว่าจะเปิดเทอม แสดงว่าลูก...จะเอามาเลี้ยงในบ้านใช่ไหม
-
ลานนาไม่ได้....เหรอคะ
-
คุณหญิง พรรณราดะ ได้สิลูกแต่แม่แพ้ขนแมว...
-
ลานนาลูกขอบ้านหลังเล็กที่อยู่ในสวนแก้วได้ไหมคะ
-
คุณท่าน เทพก็ดีนะ เลี้ยงเค้าในนั้นแม่เราจะได้ไม่ไปใกล้ด้วย
-
ลานนาค่ะ
-
เซนท์งั้นเราเริ่มทานข้าวดีกว่าไหมครับ ผมหิวแล้ว
-
คุณท่าน เทพทานๆ
-
เซนท์ขอบคุณนะ
-
ลานนา.......
-
ฉันพยักหน้ารับคำขอบคุณจากเซนท์เมื่อเขาก้มลงมากระซิบข้างหูฉันเสียงเบา
-
เอริมีบาร์บีคิวด้วย ลานนาไปช่วยกันย่างดีกว่า
-
ลานนาอื้ม
-
ฉันลุกขึ้นจากเก้าอี้เพื่อไปช่วยเอริทำบาร์บีคิวทันที
-
เอริรู้นะว่าเป็นแมวไอ้เซนท์
-
ลานนา.......
-
เอริตัวเองอยากได้สวนแก้วไม่ใช่เหรอ
-
ลานนาก็คุณพ่อให้ไปเลี้ยงที่สวนแก้วไง
-
เอริแต่เธอชอบอยู่ที่นั้นคนเดียวนะ เอาแมวไปเลี้ยงก็ทำต้นไม้ล้มกันพอดี
-
ลานนา.......
-
เอริอีกอย่างฉันก็เกลียดแมวด้วย
-
ลานนาไม่เห็นจะเกี่ยวกันเลย
-
เอริเธอคอยเลี้ยงให้มันมาสี่ปีแล้วนะลานนา ทำอะไรเพื่อตัวเองบ้างเถอะ
-
ลานนานี่ก็เพื่อตัวเอง
-
เซนท์ลานนา
-
ลานนาอื้ม
-
เซนท์ขอบคุณนะเรื่องเจ้าวิ
-
เอริยัยวิเวียนอะไรนั้นทำไมไม่เอาไปเลี้ยงเลย
-
เซนท์พูดให้มันดีๆหน่อยนะ เธอเองก็ไม่เคยเจอเค้าเรียกวิแบบนั้นได้ยังไง
-
เอริลานนาก็ไม่เคยเจอแล้วทำไมต้องให้ลานนาเลี้ยง
-
เซนท์กูแค่ให้เค้าช่วยเลี้ยง
-
เอริลานนาไม่ใช่ทาสมึง
-
ลานนาให้ตายสิทั้งสองคน
-
เซนท์.......
-
เอริ.......
-
ลานนาอยู่ต่อหน้าคุณพ่อคุณแม่ยังจะเถียงกันอีกนะ ถ้าท่านมาได้ยินจะไม่สบายใจ
-
เซนท์พรุ่งนี้จะไปฉลองกันที่คอนโดไอ้ภีมร์ ไปด้วยกันไหม
-
ลานนาไม่รับปากนะ
-
เซนท์ไปด้วยกันเถอะ ไอ้พวกนั้นมันอยากเจอ
-
เอริจะอยากเจอไปทำไม
-
เซนท์นี่มึงหึงลานนาเปล่าวะเนี่ย
-
ลานนา!!!!
-
เซนท์ข่าวลือที่ว่ามึงชอบผู้หญิงด้วยกันมันจริงใช่ไหม
-
เอริแล้วมึงจะทำไม
-
เซนท์........
-
เซนท์ขมวดคิ้วมองเอริแล้วหันมามองฉันสลับกันไปมา
-
ลานนาเซนท์
-
เซนท์นี่เป็นแฟนกันหรือเปล่าเนี่ย
-
เอริกูไม่เคยคิดอะไรแบบนั้นกับลานนา มึงนั้นแหละอย่ามาคิดกับน้องสาวกู
-
ลานนาเฮ้อออ
-
เซนท์กูไม่มีวันนิดแบบนั้นกับลานนาหรอก
-
เอริก็ดี เพราะกูหวงมาก
-
เซนท์สัส
-
ลานนาเซนท์ยกจานนี้ไปเลย ส่วนเอริก็กลับไปนั่งที่
-
เอริ........
-
ลานนาเอริ
-
เอริเออ
-
คนตัวเล็กเบ้ปากใส่เซนท์ก่อนจะเดินกลับไปนั่งที่โต๊ะอาหาร
-
เซนท์เธอกับมันเป็นอะไรกัน
-
ลานนาหืม
-
เซนท์ไม่ได้เป็นแฟนกันหรอกใช่ไหม
-
ลานนาจะบ้าเหรอ ฉันไม่เคยคิดแบบนั้นกับเอริเลยนะ และเค้าก็ไม่มีวันคิดด้วย
-
เซนท์มันชอบผู้หญิงจริงเหรอ
-
ลานนาก็เป็นเรื่องส่วนตัวของเค้าไหม
-
เซนท์.........
-
ลานนาทำไมทำหน้าแบบนั้น
-
เซนท์มันนอนห้องเดียวกันกับเธอทุกวัน
-
ลานนาแล้ว?
-
เซนท์.........
-
เซนท์มองหน้าฉันนิ่งก่อนจะก้มลงปิ้งบาร์บีคิวต่อโดยไม่พูดอะไร
-
ลานนามีอะไรหรือเปล่า
-
เซนท์ไม่รู้สิ รู้สึกแปลกๆ
-
ลานนาหืม
-
เซนท์ไม่อยากให้เธอมีแฟน
-
ลานนา!!!!!
-
เซนท์........
-
ลานนา.........
-
ฉันหลบสายตาคนตัวสูงเพราะรู้สึกใจเต้นแรง นี่มันหมายความว่ายังไงกันแน่ เซนท์พูดแบบนี้ฉันก็ไปไม่ถูกน่ะสิ
-
นี่เค้าจะพูดอะไรกันแน่!!
-
วันต่อมา...
-
คอนโดภีมร์
-
ภีมร์ไงลานนา
-
ลานนาสวัสดีภีมร์ สายฟ้า
-
สายฟ้าดีๆ นึกว่าไม่มาซะแล้ว
-
ฉันเอ่ยทักทาย ภีมร์ และสายฟ้าเพื่อนสนิทของเซนท์เพื่อนผู้ชายเพียงไม่กี่คนที่ฉันสนิทด้วย
-
****ติดตามเรื่องราวความรักของ ภีมร์ ♥️ ใยบัว ได้ใน “กำราบหัวใจ นายคุณชายแบดบอย
-
****ติดตามเรื่องราวความรักของ สายฟ้า ♥️ อิงอิง ได้ใน “กำราบหัวใจ นายขี้อ้อน”
-
ลานนาต้องมาสิ ก็มาฉลองที่สายฟ้ามีแฟนสักทีไง
-
สายฟ้าข่าวไวจังเลย
-
เอริไวสิเพราะกูเป็นคนบอกลานนาเอง
-
สายฟ้ากูว่าล่ะ
-
ภีมร์นั่งก่อนสิ แล้วนี่ซื้ออะไรมาเยอะแยะ
-
ลานนาไม่ได้ซื้อแต่ทำมา
-
สายฟ้าว้าวว อาหารฝีมือลานนาคิดถึงจัง
-
ลานนางั้นก็ทานเยอะๆนะ
-
ฉันยิ้มให้กับสายฟ้าก่อนจะเดินเข้าครัวไปเพื่อแกะอาหารใส่จาน
-
เซนท์ช่วย
-
ลานนา........
-
เซนท์นี่เป็นอะไร หลบหน้าฉันตั้งแต่เช้าแล้วนะ
-
ลานนาฉันไม่ได้หลบ
-
เซนท์ไม่หลบก็มองตาฉันสิ
-
ลานนา........
-
เซนท์ดึงแขนฉันให้หันไปมองเค้าตรงๆแต่ฉันก็ไม่กล้ามองหน้าเค้าเหมือนเดิม เพราะเรื่องเมื่อคืนทำให้ฉันสับสนจนไม่รู้ว่าควรทำตัวยังไง
-
เซนท์เขินฉันเหรอ
-
ลานนา!!!!!
-
เซนท์ใช่ไหม
-
ลานนาปะ เปล่า
-
เซนท์งั้นก็มองหน้าฉันสิ
-
ลานนาเซนท์จะทำอะไร
-
เซนท์ก็เธอหลบหน้าแล้วไม่พูดกับฉัน
-
ลานนา.......
-
ฉันพยายามนิ่งเมื่อเค้าเอื้อมมือมาจับปลายคางของฉันไม่ให้หันหน้าหนีเค้าไปได้
-
มะ ไม่จริง!! นี่มันเกิดอะไรขึ้นทำไมเซนท์ถึงได้ทำแบบนี้กับฉันกันนะ!!
-
ผลส้ม สีชมพู 🌸🌸โปรดติดตามตอนต่อไป...😘😘😘😘
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง


กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็นปักหมุด
ความคิดเห็นทั้งหมด ()