ชั้นวีไอพี วูฟล์ คลับ (ห้องนอน ขุนพล)

ฉันนั่งกอดอกมองคนที่พึ่งเข้ามาในห้องด้วยอารมณ์ที่เดือดสุดๆ

ฉันฟาดมือเข้าใส่คนตัวสูงอย่างแรงด้วยความโมโหสุดๆ

ขุนพลยิ้มและไม่รู้สึกผิดใดๆทั้งสิ้น

ติ๊ดๆ

ฉันมองแรงใส่คนตรงหน้าก่อนจะยกโทรศัพท์ขึ้นมาดูหลังจากได้ยินเสียงเรียกเข้า

สายเรียกเข้า : ท็อป

ชื่อที่แสดงขึ้นที่หน้าจอสายเรียกเข้าทำให้ฉันใจสั้น ท็อปโทรมาทำไม?

ฉันเดินหนีขุนพลทันทีเพราะไม่อยากจะเห็นหน้าของเค้าอีกแล้ว

มือหนากระชากแขนฉันเข้าไปใกล้ก่อนจะแย่งโทรศัพท์จากมือของฉันไป

ร่างสูงเหวี่ยงฉันลงบนเตียงอย่างแรง แต่ยังไม่ทันที่จะขยับหนีคนตัวสูงก็ตามลงมาคร่อมร่างของฉันเอาไว้แน่น

ปึก!!!

คำพูดของฉันคงเป็นสิ่งจุดระเบิดอารมณ์ของคนตัวสูง มือหนาทุบกำปั้นลงบนเตียงนุ่มอย่างแรงก่อนจะกระชากตัวฉันให้ลุกขึ้นนั่ง

มือหนาบีบไหล่ฉันด้วยความโกรธ ก่อนที่คนตัวสูงจะจับใบหน้าของฉันเอาไว้ไม่ให้เบือนหน้าหนีเค้า

ริมฝีปากร้อนก้มลงมาบดขยี้ริมฝีปากของฉันอย่างรุนแรงและไม่ยอมปล่อยออกง่ายๆ

ร่างสูงกดฉันลงกับเตียงก่อนจะเอื้อมมือมารวบแขนของฉันเอาไว้เหนือศีรษะ

ฉันหันไปกับแขนคนป่าเถื่อนอย่างแรงเพื่อหวังให้เค้าปล่อยแต่ก็ไม่เป็นผล คนตัวสูงไม่มีที่ท่าของความเจ็บปวดเลยสักนิด ไม่มีแม้แต่เสียงร้องออกมาด้วยซ้ำ

ฉันร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดเมื่อคนตัวป่าเถื่อนก้มลงมากัดไหล่ตอบแทนที่ฉันกัดเค้า

ริมฝีปากร้อนก้มลงมาบดขยี้ริมฝีปากของฉันอีกครั้งอย่างรุนแรง ความป่าเถื่อนที่คนตรงหน้ากระทำกับฉันไม่หยุดลงง่ายๆ

ฉันกัดริมฝีปากร้อนอย่างแรงจนริมฝีปากของคนตัวสูงมีเลือดซึมออกมา

คนซาดิสม์เช็ดเลือดที่ริมฝีปากก่อนจะหัวเราะในลำคออย่างเยือกเย็น

คนป่าเถื่อนก้มลงมาคลอเคลียต้นคอของฉันอย่างรุนแรงก่อนจะขับเม้มปากแรงๆจนเกิดเป็นร้อนแดง

ฉันร้องไห้ออกมาเพราะทนความป่าเถื่อนของขุนพลไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว ตั้งแต่เกิดมาฉันยังไม่เคยเจอใครโหดร้ายและป่าเถื่อนอย่างเค้ามาก่อนเลย

แพล้งงงง

คนป่าเถื่อนปาโทรศัพท์ฉันทิ้งลงพื้นอย่างแรงจนมันแตกกระจายเต็มพื้นห้อง

ขุนพลดึงตัวฉันเข้าไปกอดไม่ให้ฉันเดินหนี

ขุนพลดึงฉันลงไปนอนบนเตียงก่อนจะกอดฉันเอาไว้แน่น

คนตัวสูงก้มลงมาหอมแก้มฉันเบาๆก่อนจะกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้นกว่าเดิม

ฉันร้องออกมาเพราะเจ็บที่ไหล่จากการโดนคนป่าเถื่อนกัด

มือหนาเอื้อมมาปลดกระดุมเสื้อของฉันออกสามเม็ดก่อนจะเลื่อนลงมาเพื่อเปิดดูไหล่

คนตัวสูงลุกขึ้นออกไปนอกห้องสักพักก็กลับมาอีกรอบพร้อมกับยาทาแก้ฟกชำในมือ

น้ำเสียงเยือนเย็นและหนักแน่นเรียกชื่อฉันแสดงให้เห็นถึงความอดทนที่เหลือเพียงน้อยนิดของเค้า

ฉันนิ่งและปล่อยให้คนตัวสูงทายาที่ไหล่ของฉัน

ฉันล้มตัวลงนอนบนเตียงนุ่มโดยไม่พูดกับเค้าอีก ไอ้คนป่าเถื่อนเห็นแรงเยอะกว่าจะทำอะไรกับฉันก็ได้งั้นเหรอ

คนตัวสูงขยับเข้ามากอดฉันจากด้านหลังก่อนจะพูดเหมือนอ่านใจฉันได้

คนตัวสูงก้มลงมาคลอเคลียบริเวณต้นคอของฉันอย่างอ่อนโยนก่อนจะเลื่อนขึ้นมาหอมแก้มฉันเบาๆ