มีชายคนหนึ่งเดินเข้ามาในห้องโถง เขามีท่าทางที่ประหลาด เขาสวมใส่เสื้อโค้ทตัวใหญ่สีน้ำตาลเข้ม เเละใส่เสื้อข้างในอีก 2 ชั้น เขาหยิบ จดหมายลึกลับออกมาจากกระเป๋ากางเกงของเขา

ชายร่างสูงเดินสักพักไปพบกับชายร่างเล็กกว่าคนหนึ่งเขาสูงประมาณไหล่ของเชอเวส เขาสวมใส่เสื้อกั้กสีนำ้ตาลอ่อน เเละ มีผมสีน้ำตาลอ่อนยืนหันหลังให้เขาอยู่

ชายร่างเล็กกว่าสะดุ้งเฮือกด้วยความตกใจ

เขาหันมาอย่างกะทันหันด้วยความตื่นตัวเหมือนกับเด็กอนุบาลที่ถูกจับได้ว่าเป็นผู้กระทำผิด

ชายร่างเล็กกว่าก้มหน้าเพื่อไม่ให้ชายร่างสูงสังเกตุเห็นใบหน้าของตน

ชายร่างสูงกว่ากำลังหัวเราะด้วยความเอ็นดูชายร่างเล็กกว่าเเบบเบาๆ

ชายร่างเล็กกว่าออกคำสั่ง ด้วยความรำคาญ

ทั้งสองเดินออกจากห้องโถงก่อนจะเดินไปที่บันไดที่อยู่ข้างห้องโถงทางของขวามือของพวกเขา

เชอเวสเอ่ยถามขึ้น

ชายร่างเล็กกว่าพูดอย่างไม่มีมารยาทในการสนทนา

...

เชอเวสลากกระเป๋าใบใหญ่เข้าไปในห้องพัก

. . . .

เวลาผ่านไปสักพักหนึ่งชายร่างสูงก็เดินออกมาจากห้อง

เชอเวสก้มตัวลงก่อนจะยื่นหน้าเข้าไปใกล้

เขารู้สึกว่ามีลมหายใจเขาอยู่

ชายร่างเล็กกว่าจึงสะดุ้งตื่นขึ้น

ครีเชอร์กระโจนออกมาจากเชอเวสอย่างรวดเร็ว

ครีเชอร์พูดตัดบทขึ้น

เค้าทั้งสองเดินมุ่งหน้าไปที่สวนหลังคฤหาสน์เมื่อเปิดประตูออกกลิ่นหอมของเกสรดอกไม้ก็มาปะทะเข้าที่จมูก ที่นั้นมีดอกไม้สีสันสวยงามเต็มไปหมด ทำให้มีกลิ่นหอมอายของดอกไม้ คระคุงไปทั่ว

เมื่อครีเชอร์เดินออกไปจากสวน เชอเวสเริ่มออกสำหรวจตามที่ต่างๆในคฤหาสน์

18:30

จู๋ก็มีควันประหลาดขึ้นมาข้างหลังของครีเชอร์

ทันใดนั้นก็มีชายร่างสูงโผล่ออกมาจากควันประหลาดนั้น

เมื่อเวลานั้นความชุลมุนวุ่นวายก็เกิดขึ้นเเต่ในที่สุด ความชุลมุนวุ่นวายก็หยุดลงด้วยเสียงของผู้หญิงคนหนึ่ง

จากนั้นบรรยากาศก็เงียบลงอย่างกะหัน ทุกคนจึงทานอาหารเย็นกันอย่างมีความส-

เซอเวสเดินขึ้นบันไดมุ่งหน้าไปที่ห้องพัก เมื่อถึงห้องพักก็หยิบอุปกรณ์สำหรับอาบนำ้เเละเดินไปทำธุระส่วนตัวในห้องน้ำ

. . . ผ่านไปสักพัก

ชายร่างสูงก็เดินออกมาจากห้องน้ำพร้อมเสื้อผ้าตัวใหม่ ก่อนจะทิ้งตัวลงนอนบนเตียง

ไม่เกี่ยวกับเนื้อเรื่อง