แก มีเรื่องจะเล่า

คือมีผู้ชายคนนึงเว้ย

เพิ่งสอบเสร็จ ก็เดินๆ ออกมาจากมหาลัยกับเพื่อน

เดี๋ยวอย่าเพิ่งขัด

รอให้เล่าให้จบก่อนดิ

พอเขาเดินออกมาเว้ย คือมันก็มืดแล้วอะ

เขาดันลืมของไว้ที่ตึก ก็เลยให้เพื่อนๆ กลับไปก่อนแล้วเดินกลับเข้าไปคนเดียว

ก็บอกว่าอย่าเพิ่งขัดไง

ขัดอีกละ

ยังๆ รอเพื่อนทำแล็ป

เล่าต่อๆ

พอกลับเข้าไปคนเดียวใช่มั้ย ตึกมันก็ไม่มีคนอยู่แล้วอะ

เขาก็ไปเจอภารโรงกำลังจะปิดตึก

เลยขอภารโรงขึ้นไปข้างบนก่อน

ภารโรงก็ใจดีไง ก็ให้ขึ้นไป

แต่เขาไปคนเดียวเว้ย

นี่แหละประเด็น แกแม่งก็รีบตลอด อ่านให้จบก่อนดิวะ

เขาก็ขึ้นไปข้างบนคนเดียว ย้ำว่าคนเดียว

ข้างบนตึกก็มืดมาก

เป็นแกแกจะขึ้นไปมั้ย

คนเดียวด้วย

แหม ขัดตลอด

แกทำงานเป็นช่างหรอ

ช่างขัดไง

เปล่า

ด่าตรงๆ

จะให้เล่าต่อได้ยัง

ก็พอใกล้ๆ ถึงห้องที่ลืมของไว้

เขาก็ได้ยินเสียงเว้ย

เสียงเหมือนมีคนเดินตาม

เขาก็คิดว่าอาจจะเป็นภารโรงเดินตามมา

เขาก็เลยหันไปมอง

แต่แม่งไม่มีใครเว้ย แล้วเสียงก็เงียบไปด้วย

ไม่ใช่เรื่องผี

รอเล่าให้จบก่อนได้มะ

เออ

พอเสียงเงียบไป เขาก็คิดว่าหูแว่ว เขาเลยเดินต่อ ไม่ได้เอะใจอะไร

แต่พอผ่านห้องแล็ปห้องที่สาม แกจำได้ปะ ห้องนั้นอะ

ห้องที่เขาลือกันเยอะๆ

กลัวอะไรวะ

ก็ที่เขาลือกันว่าห้องแล็ปห้องที่สามที่เดือนคณะชอบไปทำแล็ปห้องนั้นบ่อยๆ ไง

แต่มันไม่ใช่ประเด็น

จริงๆ ไม่เกี่ยวเลย

แค่อยากพูดถึงเฉยๆ ฮ่าๆ

นิดหน่อย

มา เข้าเรื่องกันต่อ

พอเดินผ่านห้องนั้นใช่มะ หางตาของเขาก็มองไปเห็นอะไรแวบๆ

เขาเลยหยุด แล้วจะเดินเข้าไปในห้องนั้น

เพราะคิดว่ามีใครยังอยู่ในห้องหรือเปล่า

จะได้ไปเตือนว่าตึกจะปิดแล้ว

แต่พอเขาจับลูกบิด

ก็รู้ว่าเปิดไม่ได้

เพราะประตูมันล็อกอยู่

แกคิดดูดิว่ามันน่ากลัวแค่ไหน

แค่เล่าให้แกฟัง ฉันยังขนลุกเลย

เออน่า เล่ายังไม่จบ

อย่าเพิ่งนับว่าเป็นเรื่องผี

ถามจังวะ เล่าต่อละ

พอเขาเปิดประตูไม่ได้ ผู้ชายคนนั้นก็เริ่มใจคอไม่ดี

เขาลังเลอยู่พักนึงก็ตัดสินใจไม่เอาของแล้ว

กะว่าค่อยมาเอาพรุ่งนี้

เขาเริ่มเดินถอยหลังกลับไปทางเดิม

ช้าๆ

แต่ได้ยินเสียงฝีเท้าดังอยู่ข้างหลัง

ทั้งที่เมื่อกี้ก่อนจะหันมา มันไม่มีใครอยู่แน่ๆ

เขาเลยเริ่มเดินเร็วขึ้น

เสียงนั้นก็เริ่มเดินเร็วตาม

และเข้ามาใกล้มากขึ้น

เขาเลยเปลี่ยนเป็นวิ่ง

เขาวิ่งลงมาถึงชั้นหนึ่ง

รู้สึกโล่งใจที่เห็นภารโรงยืนรออยู่ตรงหน้าตึกเหมือนเดิม

แต่พอมองดีๆ

ภารโรงคนนั้นกลับไม่เหมือนเดิม

ไม่ให้เล่าต่อจริงอะ

จะจบแล้วนะเว้ย

กลัวหรอ

กลัวอะไรวะ

ไม่ได้บอกว่าเรื่องจริงสักหน่อย

ไม่ได้บอกสักคำ

มโน!

ไม่เชื่อแกเลื่อนไปอ่านใหม่เลย

แค่บอกว่ามีเรื่องจะเล่า

แล้วมันก็เป็นแค่เรื่องเล่านั่นแหละ

นี่มันเป็นหนังเรื่องที่ฉันชวนแกดูวันก่อนไง

ที่แกไม่ยอมไปดูกับฉันอะ

ฉันเพิ่งไปดูมาวันนี้

สนุกมากกกกกกกก

แต่ก็น่ากลัวมากกกกก

ก็มันสนุกนี่หว่า

เออๆ เพื่อนทำแล็ปเสร็จแล้วว่ะ

ไว้ค่อยเมาส์ต่อ

โคตรเซ็งเลยว่ะแก

เปล่า

จริงๆ ก็เกือบถึงบ้านแล้ว

แต่กลับมามอใหม่

ลืมของว่ะ

ตอนนี้อยู่หน้ามหาลัยละ

ลืมชีทที่ต้องอ่านก่อนทำแล็ปพรุ่งนี้อะ

แม่งเหมือนเรื่องนั้นเป๊ะเลย

หนังที่เล่าให้แกฟังเมื่อเย็นอะ

อีพระเอกเรื่องนั้นมันก็ลืมชีทเรียนเนี่ยแหละ

มาคนเดียวว่ะ

กำลังจะปิดพอดี

เจอภารโรงกำลังจะล็อกตึกเนี่ย

ย่ะ!

เหมือนก็บ้าละ ไฟทางเดินยังเปิดอยู่ ภารโรงเปิดให้ก็ต้องเปิดไฟให้ด้วยดิ

เออ แป๊บนะ

แก

แม่งโคตรน่ากลัว

ห้องแล็ปร้างคนอยู่เรียงๆ กันเนี่ย

เปิดไฟก็ยังน่ากลัว

แต่มันก็วังเวงไง

แก!

ฉันเดินผ่านห้องแล็ปห้องที่สาม

แวะเข้าไปสูดดมกลิ่นคนหล่อของมหาลัยหน่อยดีกว่า อิอิ

แก…

ลูกบิดมันเปิดไม่ได้

แล้วฉันก็ได้ยินเสียงเหมือนมีคนอยู่ในห้องแล็ป

น่ากลัวว่ะ

ขนลุกหมดแล้ว

ไม่เอาชีทแล้วดีกว่า

ไม่นะแก

ตอนนี้ก็ได้ยิน

เหมือนมีเสียงคนเดินตามมาว่ะ

แก เดี๋ยวตอบนะ

ขอวิ่งก่อน

ถึงแล้ว

แก

มันเหมือน

เดจาวูว่ะ

อย่างกับในหนัง

มีภารโรงยืนอยู่

ไม่กล้าเดินไปอะ

แกจำได้ปะ ฉันยังไม่ได้เล่าตอนจบ

ไม่ได้

เพราะตอนจบ

ภารโรงที่ไม่เหมือนเดิมอะ

ถือมีดเว้ย

แล้วตอนนี้…

ฉันว่าฉันเห็นมีดว่ะ