กูไม่สบาย

แล้วไง

กูจะไม่สบายหรือสบายดีแล้วมันเกี่ยวอะไรกับมึง

อีกอย่างกูจะไปไหนมาไหนมันก็เรื่องของกู

กูไม่ใช่เด็กๆ แล้ว

มึงคิดว่ามึงเป็นใคร

ทำไมกูต้องรายงานมึง

พ่อกูก็ไม่ใช่

เออลืมไป

พ่อกูเค้าไม่เคยสนเรื่องของกูอยู่แล้วหนิ

อยากฟ้องก็ฟ้อง

แล้วไง

กูก็โดนมาจนชินแล้ว

โดนอีกซักหน่อยจะเป็นอะไรไป

เสือก

ขอโทษที

แต่คนแบบมึงกูไม่นับเป็นพี่ว่ะ

เออ

ใช่

ไม่เสือกซักเรื่องได้มั้ย

หึ

มึงคิดว่ากูจะปล่อยให้มันเป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆ รึไง

ที่กูทน ทนมาโดยตลอดเพราะกูไม่มีทางไป

แต่ตอนนี้กูมีแล้ว

และต่อให้หลังจากนี้กูไม่มีทางไป

กูก็จะไม่มีวันกลับไปเหยียบที่นั่นอีก

ทำไมเค้าจะไม่ปล่อยกูไปหล่ะ

ลูกชู้แบบกูเลี้ยงไปก็ดีแต่จะผลาญเงินเค้าเปล่าๆ

ทำไมกูต้องบอกมึง

ห่วงตัวเองเถอะมึงอะ

ออ ลืมไป

มึงมันลูกชายหัวแก้วหัวแหวน

ถึงมึงจะเป็นลูกติดเมียใหม่เค้าแต่เค้าก็รักมึง

ไม่เหมือนลูกเมียแต่งที่มาจากการคลุมถุงชนแบบกู

แถมยังเป็นลูกชู้อีก

น่าสมเพชชิบหาย

มึงคิดว่ามึงสำคัญขนาดนั้นเลยรึไง

ถึงได้กล้าขออะไรแบบนี้จากกู

หึ

มึงก็รู้อยู่แก่ใจว่ามึงสำคัญแค่ไหนสำหรับกู

แต่โทษทีว่ะ

กูมาไกลเกินกว่าจะถอยกลับไปแล้ว

มึงจะดูถูกกูเกินไปแล้ว

ได้

แล้วมึงจะได้รู้ว่าคนแบบกูทำอะไรได้มากกว่าที่มึงคิด

เข้าใจ

มึงนอนยัง

ผา

กูไม่ไหวแล้ว

กูเหนื่อย

กูเจ็บ

กูปวดไปหมดทั้งตัวแล้ว

ไม่เอาแล้วผา

กูไม่อยากสู้แล้ว

กูยอมแล้ว

กูยอมทุกอย่างแล้ว

กูยอมแพ้แล้ว

มาหากูนะ

มาหากู

กูอยู่พัทยา

เดี๋ยวกูส่งโลเคชั่นไปให้

ผา

มึงอยู่ไหน

ทำไมไม่เข้ามาหากู

ทำไมให้กูนอนคนเดียว

แล้วทำไมเค้าทิ้งโทรศัพท์ไว้ให้กู

กูไปต่อยมวย

กูไปเจอค่ายมวยแถวๆ ห้องพักกู

กูเลยเข้าไปติดต่อแล้วก็ได้ขึ้นชก

มันเป็นช่องทางหาเงินที่ดีมากเลยมึงรู้มั้ย

แต่ก็เจ็บสัสๆ เลยหล่ะ

คู่แข่งแต่ละคนของกูแม่งน่ากลัวชิบหาย

และถ้าวันไหนไม่มีต่อยมวยกูก็จะไปทำงานร้านหมูกระทะ

คอยช่วยเติมของ เติมถ่านและก็เก็บล้างกระทะ

อันนี้ก็ดีนะมึงได้กินฟรีหลังเลิกงานด้วย

วันนั้นกูโดนจ้างให้ล้มมวย

ถ้ากูทำเค้าจะให้กูหมื่นนึง

มึงก็รู้ว่ากูต้องการเงิน

กูก็เลยทำ

แต่มึงรู้มั้ย

มันเจ็บมากๆ เลย

เจ็บชิบหายที่ต้องโดนซ้อมอยู่อย่างนั้น

กูเจ็บจนพูดไม่ออกเลย

ถ้ากูไปหาหมอกูก็ต้องเสียเงิน

กูก็เลยกินพาราไป2เม็ดแล้วนอน

มันเจ็บแต่กูคิดว่าเดี๋ยวมันก็หายแบบทุกๆ ที

แต่กูก็ไม่ไหวจริงๆ

กูสะดุ้งตื่นขึ้นมาตอนนั้น

มันทรมานมากๆ

แค่หายใจกูยังเจ็บไปทั้งตัวจนไม่อยากหายใจเลยมึง

แล้วหลังจากนั้นกูก็คิดอะไรไม่ออกแล้ว

กูรู้แค่ว่ากูทนต่อไปไม่ไหวแล้ว

กูไม่อยากอยู่ตรงนี้แล้ว

กูถึงได้ทักไปหามึง

ก็เพราะกูอยากออกไปจากที่นั่นไง

มึงคิดว่าการที่มึงจะต้องอยู่ในบ้านที่ทุกคนเอาแต่ดูถูกเหยียดหยามมึงมันเป็นยังไงหล่ะ

ต่อหน้าพ่อ กูเป็นคุณหนูของบ้านหลังนี้

แต่พอลับหลังกูก็เป็นได้แค่ไอ้ลูกชู้

กูต้องทนฟังเสียงคนที่คอยพร่ำด่าแม่กูมาตั้งแต่กูจำความได้

แล้วกูก็ต้องมาคอยเป็นที่รองรับอารมณ์ของพ่อกู

เวลากูทำอะไรผิดเค้าไม่เคยถามกูซักครั้ง

เอะอะก็ฟาดด้วยไม้เรียว

ต่อให้กูทำตัวดีแค่ไหนยังไงกูก็ถูกลงโทษ

กูถามมึงหน่อย

ทำไมคนแบบเค้าถึงจะต้องมาห่วงกู

ลูกชู้แบบกูมีอะไรให้น่าเป็นห่วง

หรือกลัวว่ากูจะไปทำตัวให้เค้าเสื่อมเสียชื่อเสียง

ถ้าเป็นแบบนั้นจะเลี้ยงกูไว้ตั้งแต่ทีแรกทำไม

ทำไมไม่เอากูไปทิ้ง

จริงหรอผา

พ่อกูเค้ารักกูจริงๆ หรอ

เค้าไม่ได้เกลียดลูกชู้แบบกูจริงๆ หรอ

ขอบคุณนะผา

กูคุยกับพ่อเรียบร้อยแล้ว

ถ้าไม่มีมึงกูคงไม่มีวันนี้

ขอบคุณมากนะ

ขอบคุณจริงๆ

ได้สิครับพี่ภูผา