อะไรวะ?

ขี้

แมวบินได้

ป้าอินดี้เปิดร้านข้าว?

เปิดละเหรออ กูจะอดตายแล้ว

ยังมีอะไรเหนือชั้นกว่านั้นอีก?

เออว่ะ ยังมีอะไรอะเมซิ่งเท่าร้านข้าวป้าอินดี้

ไม่อยากรู้ละ เล่นตัวฉิบ

หนี้เหรอ? มึงยกหนี้กูใช่ปะมิน

ไม่มีตังค์อะ มินเพื่อนรัก ยังไงก็รอไปก่อน

ยอม

ยอมด้วย

คนไหนวะ ห้องมึงมีคนอยู่ตั้งหลายคน

อ้าว จริงปะ ทำไมกูเห็น3-4 คน

ฮ่าๆ กูพูดเล่นนน

ไอ้มินกลัวผีเหรอวะ เพิ่งรู้

เหรอมึง เดี๋ยววันหลังกูชวนไปล่าท้าผีแถวคอนโดร้าง

แล้วรูมเมทมึงทำไมวะ

ไอ้ปอนด์? ชื่อปอนด์เหรอ

คิดมากเปล่าวะ มันก็คงคุยกับเพื่อน กับสาวดิ

เป็นเกย์?

ระวังนะไอ้มิน รักษาเสรีภาพประตูหลังของมึงไว้

มิน ให้ทายว่ากูเห็นใคร

ทำไมรู้วะ

เอ้า เพิ่งสังเกต ฮ่าๆๆ

แต่เรื่องไอ้ปอนด์นี่มันพีคจริงนะ

แถวโรงอาหาร วิศวะอะ

ประเด็นคือ ไม่ใช่เห็นที่ไหน แต่เห็นอะไรเว้ยยย

มันกอดกับผู้หญิงคนหนึ่งว่ะ

….

มันส่งสัญญาณอะไรปะล่ะ วิ้งตาใส่มึงงี้

มีเคลิ้มด้วย? แล้วมันเดินมาถึงเนื้อถึงตัวปะมึง

ก็ดูไม่ได้ยุ่งเกี่ยวกันนี่หว่า

เดี๋ยวนะ... ขั้นนั้นเลยเหรอวะ ห้องที่มีมึงเป็นรูมเมทด้วยเนี่ยนะ

เด็ดไหมล่ะมึง หนังสด

โอ้ยยย เป็นกูนะอยู่ร่วมด้วยช่วยกันละฮ่าๆ

จ้ะ หลวงพ่อ

เด็กที่ไหนวะ คุ้นหน้ามั้ย

อะไรของมึงเนี่ย ตกลงคุ้นหรือไม่คุ้น

รูมเมทมึงนี่ร้ายกาจ... เห็นติ๋มๆ เสือฉิบ ระวังนะมึง ประตูหลังมึงอะ

กูไม่เอาไปเยอะอะ ชุดสองชุดพอ มึงเก็บของเสร็จแล้วอ่อ

กลับไปนอนห้อง?

เจออะไรปะ

เสียดายว่ะ อยากรู้ว่าเด็กคนไหน

ชาวบ้านที่ไหน รูมเมทมึงนะเว้ย

อุตส่าห์ช่วยเป็นหูเป็นตาไง เผื่อมึงโดนเปิดประตูหลังจะได้หนีทัน

ไม่ใช่โว้ยยย เออๆๆ กูแค่อยากรู้เรื่องมัน

ชอบห่านอัลไลล กูแค่รู้สึกว่ามันแปลกๆ เว้ย

มึงอยู่กับมันตลอดเวลาไม่รู้สึกรึไง

ไม่รู้ว่ะ...

กูไม่ได้เป็นบ้านะ เวลาไปหามึงที่ห้องอะ

รูมเมทมึงมันแผ่รังสีประหลาดๆ นี่หว่า

แสรดด กูรู้ขนาดนั้นก็ไม่ต้องโหนรถเมล์ไปเรียนมั้ย

มึงเริ่มก่อนมั้ย จู่ๆ ก็ทักมา “ให้ทายกูเห็นไร” กูอยู่ในขบวนการยอดนักสืบนะมึง

แล้วไอ้ปอนด์มันก็แปลกๆ สืบดูกันปะ สมมติมันเป็นพวกโรคจิตงี้ มึงจะได้ระวังตัวไง

เอ้า ไอ้แสรดด

ค่ายสนุกมั้ยวะ ไม่เห็นพวกมึงอัพเดทชีวิต

นี่กูอยู่กับไอ้โจ้ ในเซเว่นหน้าม.

ไอ้กัฟ ทำไมมึงไม่รับโทรศัพท์วะ

มึงด้วยไอ้มิน กลับมาแล้วไม่บอก

ไม่ใช่ว้อย คือ กูมาตามสืบเรื่องไอ้ปอนด์

เออ ไอ้ปอนด์รูมเมทมึงอะ

ก็กูคุยกะไอ้กัฟก่อนมันไปค่าย มันชวนกูสืบ

กูไม่ได้บ้าจี้…มึงอย่าช็อกนะ บอกเลย

ไอ้ปอนด์รูมเมทมึงอะ มันมีแฟนเป็นผู้ชาย

ช็อกกว่านั้นคือ มันเลี้ยงผี…

ช็อกปะละมึง

มันชอบมีอะไรแปลกๆ ไม่สังเกตเหรอ มึงเล่าเองว่าบางทีมันคุยคนเดียว

กูอะ เคยแวะไปห้องมึงช่วงไปค่ายด้วยนะ

กูก็เนียนๆ บอกเอาชีทมาคืนมึง ไอ้ปอนด์ก็ชวนกูคุยนั่นนี่

ก่อนกูกลับอะ กูเห็นมันเข้าไปในครัว พูดกับใครไม่รู้…

ทีนี้กูอยากรู้ว่ามันคุยกับใคร เลยไปแอบมอง

เห็น

มึง…

ตอนนั้นกูช็อกมาก มึงหันมาแล้วยิ้มให้กู…

คืออะไรวะมิน มึงควรจะอยู่ค่ายปะ

มึงมีโฮโลแกรมไว้คุยกะรูมเมท?

บอกมา ไอ้มิน

….

…..

ไอ้ปอนด์มีเซ้นส์เหมือนกูสินะ...

หลอนแสรด...

แล้วพี่มึงเกี่ยวไรกะไอปอนด์วะ

ม่างงง

ไอ้กัฟ มึงหายไปไหนมาวะ

กูเพิ่งออกจากโรง’บาล นี่กำลังกลับบ้าน

เดี๋ยวๆ มึงไม่ได้กลับมาจากค่ายตั้งแต่สองวันก่อนเหรอ

กลับตั้งแต่วันนั้นแหละ

นี่กูคุยกะไอ้มินเรื่องปอนด์

ฮะ ไอ้มิน ไอ้ปอนด์?

เออ ที่สืบไง นี่รอมึงคนเดียวเนี่ย ไปคุยในแชทรวมดิ

ไม่อะ

คิงส์

ตอนนี้มึงอยู่กะไอ้โจ้ใช่ปะ

เออ อยู่ใต้คณะรอไอ้โจ้ไปซื้อติม ลืมถาม มึงไปโรง’บาลทำไมวะ

รถคว่ำอะดิ ดีนะไม่เป็นไรมาก กูมีพระดี

เฮ้ยยย แล้วคนอื่นๆ อะ มึงโอเคจริงนะเว้ย

ไม่ค่อยว่ะ... ไม่ค่อยโอเค

ไม่โอเคเลยเหอะ

มีอะไรเปล่าวะ...

คิงส์ มึงรู้ปะ วันที่รถคว่ำอะ ไอ้มินมันไม่รอดว่ะ…

มันเจ็บหนัก ตายไปเมื่อวาน…

...

ฮ่าๆๆ ตลกมากไอ้แสรดด กูคุยกะมันอยู่เนี่ย

.....

มันตายแล้วจริงๆ แม่มันมารับศพตอนเช้ามืด

ส่วนกูเพิ่งฟื้นตอนเที่ยง และเพิ่งรู้จากพี่ในค่ายเนี่ยแหละ

พอเหอะกัฟ ถึงกูจะชอบแช่งให้มันตาย แต่เล่นแบบนี้กูไม่ขำนะ

กูไม่ตลกเหมือนกัน ถ้ามันยังอยู่ก็ต้องมาถึงม.แล้วมั้ย พวกมึงก็ไปหามันที่ห้องไม่ใช่เหรอ

....

ไอ้ปอนด์มันว่าไง

ห้องล็อก ไม่มีใครอยู่

สงสัยมันกลับบ้าน

นี่กูกำลังไปมหา’ลัย คงถึงค่ำหน่อย เดี๋ยวเล่ารายละเอียดให้ฟัง

มึงไม่พักก่อนเหรอ

ไม่อะ พรุ่งนี้กูมีควิซ ไม่อยากขาด