Prologue
@โตเกียว
ปัง! ปัง! ปัง! เสียงปังดังสนั่นสนามยิงปืน
แปะ! แปะ! แปะ!
“ลูกพ่อนี่ยิงปืนเก่งจริงๆ”
“ขอบคุณค่ะ”
“พ่อมีเรื่องจะคุยกับลูกนะ”
“เรื่องอะไรคะ”
“พ่อจะให้แกหมั้นกับลูกชายเพื่อนพ่อ”
“ใครคือคนที่ต้องหมั้น”
“แกไง”
“ใครคือแก หนูจำได้ว่าหนูชื่อแคลร์นะ”
“โธ่แคลร์ลูกอย่าพูดแบบนั้นกับพ่อสิลูก ลูกดูอย่างพี่สิร่าเริงไม่โหดเหมือนลูกเลยนะ”
“งั้นพ่อก็ให้คิลหมั้นสิ”
“เฮ้ย! ฉันไม่หมั้นนะเว้ย หนูไม่หมั้นนะพ่อหนูยังต้องเรียนรู้อะไรอีกเยอะ” คิลเดินมาจากด้านหลังและส่ายหน้ารัวๆเพราะไม่อยากหมั้น
“หึ เรียนรู้อะไรอีกเยอะงั้นหรอ ควงผู้ชายไม่ซ้ำหน้าฉันว่าแกเรียนรู้มากเกินไปด้วยซ้ำ”
“แคลร์!”
“อะไร”
“แกเป็นน้องฉันนะ”
“น้องแล้วไง”
“พ่ออยากให้ลูกหมั้นเพราะลูกไม่เคยสนใจผู้ชายคนไหน ผิดกับคิลที่มีผู้ชายตามเป็นขบวน นะลูกพ่อขอละ”
“ก็ได้หนูจะหมั้นแต่ถ้าคู่หมั้นของหนูมันเจ้าชู้ หนูขอจัดการในแบบของหนูนะ”
“เอ่อ....”
“ตามนั้นค่ะ งั้นหนูขอตัวกลับอเมริกานะคะเพราะอาทิตย์หน้าหนูจะไปเมืองไทยแล้ว พ่อจะให้หนูทำอะไรว่ามาเลยดีกว่าแต่ถ้าพูดไม่เข้าหูได้เจอดีแน่”
คนเป็นพ่อฟังถึงกับขนลุกกับคำพูดของลูกสาวคนเล็ก
“แคลร์ดูรูปคู่หมั้นของลูกก่อนนะ นี่ไงชื่อฮันบิน อายุ 22 เรียนมหาลัยเดียวกับลูกด้วยแถมเป็นรุ่นพื่ที่คณะอีกต่างหาก เป็นไงหล่อมั๊ยลูก”
“หึ ถ้านายนี่หล่อ หนูว่าหมูคงบินได้ละคะ”
“แต่ฉันว่าเขาหล่อมากๆเลยนะแคลร์”
“งั้นแกก็หมั้นแทนฉันสิ” ฉันหันไปถามคิล
“ไม่! เพราะไอ้นี่มันเป็นคู่หมั้นแก แกจะให้ฉันหมั้นได้ไงละยัยบ้า!” คิลยืนเถียงคอเป็นเอ็น หึ ก็แค่แกล้งเล่นเฉยๆ
“ทำไมบ้านนี่ถึงให้ลูกคนเล็กหมั้นก่อนพี่ละ” ฉันหันไปถามพ่อเพราะเห็นบางบ้านให้คนพี่แต่งหรือหมั้นก่อนน้องนิแล้วดูบ้านฉันสิ ฉันไม่ต้องทำอะไรพ่อก็หามาให้
“เพราะลูกคนเล็กบ้านนี้น่าเป็นห่วงไงลูก” น่าเป็นห่วง? ฉันเนี่ยนะน่าเป็นห่วง ฉันดูแลตัวเองได้ทำไมพ่อถึงเป็นห่วง
“พ่อดูยังไงว่าแคลร์น่าเป็นห่วง” ฉันมองพ่อด้วยสายตานิ่ง
“แคลร์แกอย่าขู่พ่อทางสายตาสิ”
“พ่อกลัวหนูหรอ” ฉันถามออกไปตรงๆเพราะแววตาพ่อมันสั่นแปลกๆเหมือนกำลังกลัวฉันอยู่
“ปะ..เปล่าลูก” เปล่าอะไรพูดเสียงสั่นขนาดนั้น กลัวชัดๆ
“หนูตกลงจะหมั้นค่ะ แต่ห้ามใครบอกว่าหนูคือคู่หมั้นของนายฮันบินเด็ดขาดเพราะหนูจะไปหาเค้าถึงที่ด้วยตัวเอง”
“ขอบคุณมากนะลูก”
“ไม่เป็นไรค่ะ หนูขอตัวนะ”
“จ๊ะๆ”
“แกว่าไงแคลร์”
“ฉันต้องว่าอะไรด้วยงั้นหรอในเมื่อฉันไม่มีทางเลือก”
“โธ่แกอย่างอนฉันเลยนะ ฉันเป็นคนบอกพ่อเองแหละว่าให้แกหมั้นนะ” ฉันคิดไว้แล้วว่าต้องเป็นคิลมันชอบหาผู้ชายมาให้ฉันลองออกไปเดทแต่เพราะผู้ชายพวกนั้นมันเจ้าชู้มือปลาหมึกเลยโดนฉันกระทืบหมด เมื่ออาทิตย์ที่แล้วฝรั่งตาน้ำข้าวยัยคิลเป็นคนพามาฉันเลยลองไปดูที่ไหนได้ลากฉันเข้าโรงแรมเจอฉันไปนอนเดี้ยงอยู่โรงพยาบาลเห็นบอกว่าม้ามซ้ำกระดูกซี่โครงร้าวไห้ปลาร้าหักอะไรเนี่ยนะ ฉันไม่สนใจมันหรอกเสียเวลา
“หึ ขอบใจสำหรับความหวังดีนะ”
“แกไม่โกรธฉันใช่ป่ะ”
“โกรธหรอ? แกเคยเห็นฉันโกรธแกรึป่าวละ”
“ไม่อะ”
“ก็ตามนั้น” ฉันยักไหล่ให้คิลเพื่อบอกว่าไม่โกรธเพราะฉันกับคิลเราไม่เคยทะเลาะกันเลยนะสิเข้ากันได้สุดๆ
“ว้าว...น้องฉันน่ารักที่สุดเลย ป่ะไปหายัยไคกันอาทิตย์หน้าเราต้องเดินทางไปเมืองไทยแล้ว”
“อืม”
ฉันกับคิลบินกลับไปเก็บของที่อเมริกาเพื่อจะเดินทางไปประเทศไทยยาว สวัสดีค่ะฉันชื่อแคลร์ อายุ 19 ปี มีพี่สาวฝาแฝดชื่อคิล ยัยนี่มีนิสัยต่างกับฉันทุกอย่างทุกคนเลยแยกฉันกับคิลง่าย ฉันกำลังยิงปืนแก้เคลียดเรื่องผลวิจัยลูกกระสุนที่ฉันได้ทดลองไว้พ่อก็ดันมาพูดเรื่องคู่หมั้นอะไรนั้นอีกโคตรเบื่อ ฉันเป็นคนโหด ดิบเถื่อนนิดๆ นิ่งๆออกจะเย็นชา พูดตรงไปตรงมา ไม่ชอบโกหกและเกลียดผู้ชายเจ้าชู้มือปลาหมึกที่สุดถ้าเจอที่ไหนกระทืบที่นั้นทันทีไม่รอให้พวกมันเอ่ยปาก
@กรุงเทพ
“อืมมม...อ่าาส์...”
“อื้ออ...อ๊ะ...อ่าาส์...”
“ฉันบอกว่าอย่าทำรอย...อ่าาส์”
“ขะ..โทษ อ๊ะ...ค่ะ...อ๊ะ...ลึกไปค่ะมันเสียว”
“แต่ฉันชอบแบบนี้นะ....ซี๊ดดด..”
เสียงของคนสองคนกำลังเล่นบทรักบทสวาทอยู่ที่คอนโดหรูแห่งหนึ่งในกรุงเทพ เสียงครางดังไปทั่วห้องและบทรักของทั้งสองคนที่จบลงเกือบเช้า
Rrrrr ใครโทรมาแต่เช้าว่ะเนี๊ยะ ผมลุกไปสวมกางเกงยืนส์ที่ถอดไว้มาใส่แล้วออกไปคุยโทรศัพท์ที่หน้าระเบียงห้องเพราะกลัวคนที่นอนอยู่จะได้ยิน
“ครับพ่อ”
‘แกมาที่บ้านด่วน แม่มีเรื่องจะคุยด้วย’
“เรื่องอะไรครับ ถ้าเป็นเรื่องผู้หญิงผมจะไป”
‘หึ ก็เรื่องผู้หญิงนะสิแล้วตอนนี้แกอยู่ที่ไหน’
“คอนโดผู้หญิงคนหนึ่ง”
‘เมื่อไหร่แกจะเลิกนิสัยเอาผู้หญิงไม่เลือกสักที แม่แกปวดหัวมากเลยรู้มั๊ย’
“โธ่พ่อ..ผมเป็นผู้ชายนะมันก็มีบ้างแหละครับ ผมรู้ว่าผมกำลังทำอะไรนะพ่อ ผมป้องกันทุกครั้งที่ทำครับ พ่อบอกแม่เลยนะไม่ต้องห่วงว่าจะมีผู้หญิงคนไหนอุ้มท้องแล้วมาบอกว่าผมเป็นพ่อเด็กแน่ครับ”
‘แกช่างมั่นใจเสียจริงนะไอ้ลูกชาย’
“นี่ใครพ่อ นี่ผมฮันบินนะครับมือชั้นนี้แล้วไม่มีพลาด ผมไม่ยอมให้ตัวเองมีลูกกับผู้หญิงที่นอนด้วยกันแค่ข้ามคืนหรอกครับ”
‘อืมๆ กลับมาที่บ้านด่วนมีเรื่องจะคุย ด่วนๆนะ’
“ครับ”
ผมแต่งตัวเสร็จก็เขียนเช็คเงินสดวางไว้ที่หัวเตียงให้กับผู้หญิงที่ผมทำให้เธอหมดแรงผมใส่แรงไปจนเธอรับไม่ไหวถึงกับสลบไป ผมไม่ใช่ผู้ชายที่ดีแต่ผมก็โง่ให้ใครมาจับผมง่ายๆหรอกนะครับ ผมขอแนะนำตัวเองนะสวัสดีครับผมชื่อ ฮันบิน อายุ 22 ปี ลูกครึ่งไทย-เกาหลีผมเรียนอยู่ปี 4 คณะวิศวกรรม ครอบครัวทำธุรกิจบ่อนคาสิโนและเป็นเจ้าของห้างที่ใหญ่ที่สุดในเกาหลีมีเครืออยู่ทั่วเอเชีย ผมบอกประวัติตัวเองได้แค่นี้จริงๆครับ ผมเป็นคนรักสนุก ผมควงผู้หญิงและมีอะไรกับผู้หญิงไม่ซ้ำหน้าแต่ทุกครั้งที่ผมมีอะไรกับผู้หญิงผมป้องกันตลอดไม่เคยพลาดเรื่องแบบนี้แน่นอนและอีกอย่างผู้หญิงพวกนั้นต้องการเงินกันทั้งนั้นแค่คืนเดียวแล้วก็แยกทางไม่สานต่อให้เสียเวลาและเสียแรงครับเพราะพวกเธอก็ผ่านมาหลายมือเหมือนกันไม่แน่นไม่ฟิตผมก็ไม่เอาครับ
ผมเป็นมาเฟียที่คุมแก๊งอยู่กับพวกเพื่อนๆแก๊งของผมมีชื่อว่า Blacklistผมดูแลในส่วนของคาสิโน เมื่อกี้พ่อผมโทรมาหวังว่าคงไม่ใช่เรื่องที่จะให้ผมมีเมียหรอกนะทำไมผมถึงคิดแบบนั้นนะหรอเพราะแม่ผมไง แม่ผมเบื่อที่เห็นผมควงผู้หญิงไปทั่วเลยอยากให้ผมมีครอบครัวและจะได้ไม่ทำตัวเจ้าชู้อีก ผมจะบอกอะไรให้นะครับถึงผมมีครอบครัวแต่ถ้าผมไม่ยอมเปลี่ยนสันดานตัวเองผมก็ทำแบบเดิมครับ ผมก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าผู้หญิงคนไหนที่จะทำให้ผมหยุดและเปลี่ยนสันดานตัวเอง ตอนนี้ผมขับรถมาถึงบ้านแล้วยืนสงบนิ่งอยู่หน้าบ้านซักพักเพื่อทำใจแล้วทำหน้ายิ้มเหมือนกับโลกนี้มีแต่สิ่งสวยงาม โอเคเข้าบ้านได้
“มาแล้วหรอพ่อลูกชายตัวดี!” เสียงแม่ผมเองครับ แม่ผมเป็นคนเกาหลีเป็นลูกสาวมาเฟีย แม่ผมโคตรโหดเลยขอบอก
“โธ่ๆแม่ครับอย่าพูดน้ำเสียงแบบนั้นสิครับ ผมรู้ว่าผมเป็นคนดีแม่ไม่ต้องชมผมหรอกครับ เล่นซะผมเขินเลยนะ” ความกวนตีนยกให้ผมเลยแม้แต่แม่ผมก็ไม่เว้นครับ
“แกคิดว่าแม่ชมแกจริงๆนะหรอ” แม่ผมพูดน้ำเสียงนิ่งสายตาบ่งบอกว่าไม่ได้ชมผมเลยซักนิด
“คงงั้นมั่งครับว่าแต่พ่อกับแม่เถอะครับ มีอะไรถึงโทรเรียกผมมาบ้านแต่เช้าขนาดนี้”
“นั่งก่อนสิ”
“ครับ” ผมนั่งลงตรงข้ามกับแม่
“แม่จะให้แกหมั้นและแต่งงานกับลูกเพื่อนแม่” ว่าแล้วไงไม่พ้นเรื่องนี้จริงๆสินะ
“ไม่นะแม่”
“อย่าปฏิเสธ แม่ให้โอกาสแกแล้วนิแกจำไม่ได้รึไงฮันบินแต่แกก็ไม่เคยเปลี่ยนเพราะฉะนั้นแกต้องหมั้นและแต่งงานกับคนที่แม่เลือก!” คำพูดเด็ดขาดมากถ้าผมขัดตอนนี้ผมซวยแน่ๆครับ
“แล้วเมียผมในอนาคตเป็นใครละครับ ถ้าไม่สวยไม่เอ็กซ์ผมไม่แต่งนะ”
“ไม่รู้สิเพราะแม่ก็ไม่เคยเห็นหน้าเธอเหมือนกัน เพื่อนแม่บอกแต่ว่าอาทิตย์หน้าเธอจะมาเมืองไทยเพราะเธอจะมาเรียนต่อมหาวิทยาลัยที่นี่ เธอเรียนอยู่คณะเดียวกับแกด้วยนะ”
“เธออายุเท่าไหร่ครับ”
“19” โอ๊ะ!เด็กกว่าผมนิคงจะแซ่บไม่น้อย ยิ่งคิดยิ่งอยากเจอ
“เด็กปี 1 โอเค ผมจะรับปากว่าจะหมั้น แม่มีรูปเธอให้ผมดูรึป่าวครับ”
“ไม่มีเพราะทางโน้นบอกไว้ว่าเธอจะมาหาแกเอง แกก็เตรียมตัวไว้ละกัน”
“ครับ” มาหาเอง อืม..ดูใช่ได้นะสงสัยอยากได้ผมจนตัวสั่นถึงบอกว่าจะมาหาเอง
“อ่อ..ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป แกห้ามไปเอากับผู้หญิงคนไหนเด็ดขาดเข้าใจมั๊ย”
“ครับแม่” ผมก็รับปากไปงั้นแหละครับ เวลาผมออกไปนอกบ้านผมไม่ได้เอาแม่ไปด้วยซะหน่อย ใช่มั๊ยละ
“ไปได้ละ”
“ครับ”
ผมอยากรู้จริงๆว่าเธอเป็นใคร หน้าตาสวยรึป่าว ผมดันรับปากว่าจะหมั้นกับแม่ไปแล้วด้วย ถ้าเธออ้วนดำเตี้ยไม่เอ็กซ์ละผมจะทำยังไงตายห่าเลยไอ้ฮันบิน ผมดันลืมนึกถึงเรื่องนี้ไปเลย แต่ก็ช่างมันเถอะขอให้เจอว่าที่เมียผมซะก่อนค่อยตัดสินใจอีกทีละกันว่าจะหมั้นหรือจะยกเลิก แต่ถ้าว่าที่เมียผมยังซิงนี่ถือว่าดีมากๆเลยนะเพราะปกติผมไม่ค่อยเจอผู้หญิงซิงเท่าไหร่ หวังว่าเธอจะสวยแซ่บและเอ็กซ์สุดๆนะว่าที่เมีย
#จบตอนแล้วค่ะ ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ ^^ เอามาเรียกน้ำย่อยก่อนค่ะ
ขอบคุณทุกกำลังใจ ❤️
ขอบคุณนักอ่านทุกคนที่เข้ามาอ่าน 🙏
ขอบคุณทุกคนที่ติดตามนิยายนะคะ 🤟🏻
>> ไรท์จะทยอยอัพนิยายให้ครบทุกเรื่องนะคะ อาจจะล่าช้าหน่อยเนื่องจากไรท์แต่งหลายเรื่องและทำงาน ขอบคุณค่ะ <<
เพจของ Evil นะคะ (กดคำว่า Evil ได้เลยค่ะ)
#ขอบคุณรีดเดอร์ทุกคนที่เข้ามาอ่านและรอไรท์นะคะ ^^ *
สุดท้ายนี้
ฝาก E-Book ด้วยนะคะ
 |
|
 |
|
** อัปนิยายทุกวันจันทร์ วันพุธ วันศุกร์จ้า **
ความคิดเห็นทั้งหมด ()
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น