"ถ้างั้นจะฆ่าละนะ จัดการเลยเบอเซอเกอร์"

 

หลังจากที่คุโระโดนมองแรง ทางด้านอิลิยาก็สั่งให้เบอเซอเกอร์พุ่งเข้ามาจัดการพวกเราทันที ซึ่งดาบใหญ่ยักษ์ของมันถูกเหวี่ยงลงมาทำให้เซเบอร์จะวิ่งออกไปรับ แต่ว่า...

 

ฟึบบ!! เคร้งงง!!

 

 

 

เป็นอัลเตอร์ที่จับคอชุดเเกราะของเซเบอร์ก่อนจะขว้างเธอกลับหลัง แล้วเข้าไปรับดาบใหญ่ยักษ์นั่นแทน ส่วนทางเซเบอร์ที่เห็นการกระทำของอัลเตอร์เธอก็ไม่เข้าใจ ทำไมต้องมาขัดขวาง?

 

"สภาพของเจ้าในตอนนี้คิดว่าจะสู้กับเจ้ายักษ์นี่ได้หรอ" เคร้งง เคร้ง ย๊าาห์!!

 

นั่นคือสิ่งที่อัลเตอร์ตะโกนออกมาเมื่อเห็นสีหน้าของเซเบอร์ ก่อนจะหันไปสนใจรับดาบยักษ์ของเบอเซอเกอร์ต่อ ทางด้านเซเบอร์ก็เหมือนจะเข้าใจความหมายเธอมีสีหน้าเจ็บแค้นที่แสดงออกมาอย่างชัดเจนก่อนจะลุกขึ้นมาแล้วมายืนอยู่ด้านหน้าเอมิยะเพื่อทำการปกป้องเผื่อเจอการโจมตีที่คาดไม่ถึง

 

"เบอเซอเกอร์ฆ่ามันเลย!!"ทางด้านอิลิยาตอนนี้ก็ส่งเสียงเชียร์ให้แก่เบอเซอเกอร์ที่กำลังสู้กับอัลเตอร์อย่างสนุกสนาน

 

เคร้งง!!! ดาบของเบอเซอเกอร์ถูกดาบของอัลเตอร์ปัดออกไปจนลอยขึ้นบนเกือบหลุดมือและในจังหวะนั้นเอง "คุโระ!" อัลเตอร์ตะโกนเรียกชื่อมาสเตอร์ของตนก่อนจะปรากฎร่างของคุโระวิ่งออกมาจากมุมอับด้านหลังของอัลเตอร์

 

ฉับบบ!! ฉั่ววว!!

 

"ในที่สุดก็ยอมเรียกชื่อแล้วสินะ!"คุโระใช้ดาบในมือฟาดลงไปที่แผงอกของเบอเซอเกอร์จนเกิดเป็นรอยดาบขึ้นมาแต่เบอเซอเกอร์กลับไม่สะทกสะท้านเลยแม้แต่น้อย

 

ทางด้านเซเบอร์ของเอมิยะและโทซากะที่คิดจะใช้จังหวะนั้นไปจัดการกับอิลิยา แต่ก็ใช่ว่าจะทำได้ง่ายๆเพราะอิลิยาเองก็เป็นถึงจอมเวทย์คนนึงเช่นกัน ทำให้โทซากะนั้นรับมือลำบาก ในทางกลับกันเซเบอร์ก็ต้องคอยปกป้องเอมิยะ และแผลเก่าที่สู้กับอัลเตอร์ยังไม่หายถึงจะได้คุโระรักษาให้แล้วก็ตามที

 

"เบอเซอเกอร์!"อิลิยาตะโกนออกมา ทำให้เบอเซอเกอร์ที่กำลังสู้กับคุโระและอัลเตอร์ผละออกจากทั้งสองและรีบพุ่งไปทางอิลิยาทันที ก่อนจะนำดาบยักษ์ของตนมาป้องกันดาบล่องหนของเซเบอร์และกระสุนแสงของโทซากะเอาไว้

 

"ร่างกายของเจ้าหมอนี่จะแข็งแกร่งเกินไปแล้ว!"โทซากะสถบออกมาเมื่อเห็นว่ากระสุนของตนไม่สามารถทำอะไรเบอเซอเกอร์ได้เลย

 

ในเวลาต่อมาอิลิยาก็ได้เปิดเผยออกมาว่า เซอแวนท์ที่อยู่ตรงหน้าคือวีรบุรุษที่แข็งแกร่งที่สุดในตำนานกรีก เฮอร์คิวลิส และยังพูดยกย่องอีกว่าเวอแวนท์ของตนคือเซอแวนท์ที่แข็งแกร่งที่สุดอีก 

 

"คุโระมีอะไร?"ทางด้านอัลเตอร์ที่เห็นว่าคุโระหันไปมองบนฟ้าก็เกิดสงสัยขึ้นมา

 

"รู้สึกเหมือนมีคนมอง อาจจะเป็นมาสเตอร์หรือเซอแแวนท์สักตนที่กำลังมองการต่อสู้เพื่อเก็บข้อมูล"ตอนนี้อะไรก็เป็นไปได้ เพราะเราไม่รู้ว่าเซอแวนท์ตนใดมีความสามารถแบบไหน ทางที่ดีควรเชื่อในลางสังหรณ์ของตนเท่าที่จะเชื่อได้ 

 

ทางด้านอัลเตอร์เองก็มีท่าทีระวังขึ้นมาเช่นเดียวกันการที่ถูกอีกฝ่ายจับตามองแต่เราไม่อาจรู้ได้ว่าอีกฝ่ายเป็นใครและอยู่ที่ไหน เรานั้นค่อนข้างเสียเปรียบเพราะฝ่ายตรงข้ามจะได้ข้อมูลของเราจากการต่อสู้ครั้งนี้ไปมาก 

 

เคร้งงง!

 

อีกด้านนึงตอนนี้เซเบอร์ได้เข้าปะทะกับเบอเซอเกอร์แล้ว แต่ด้วยความต่างทำให้เธอนั้นเสียเปรียบรับดาบของเบอเซอเกอร์เข้าไปเต็มๆ ทำให้ชุดเกราะของเธอในตอนนี้เปราอะเปื้อนไปด้วยเลือดสีแดงของตัวเธอเอง ซึ่งคุโระที่หันไปมองก็สังเกตุเห็นเอมิยะที่กำลังยืนตัวสั่นกำหมัดแน่น คงจะโทษที่ตัวเองไม่สามารถทำอะไรได้นั่นแหละ

 

"เข้าไปช่วยไหม คุโระ?"อัลเตอร์ถามออกมาเมื่อเห็นว่าสถานการณ์ไม่ค่อยดี 

 

"เห้อ ก็ต้องช่วยละน่ะ"คุโระถอนหายใจออกมาก่อนจะกระชับดาบในมือแน่นขึ้น ดวงตาจากสีดำกลายเป็นสีแดงเป็นเพราะผลจากสกิล บรรยากาศโดยรอบแปรเปลี่ยนไปอีกครั้งเป็นดั่งคมดาบที่พร้อมเชือดเฉือนอีกฝ่าย

 

ทางด้านอัลเตอร์เองก็ไม่ต่างกันออร่าสีแดงดำที่ถูกปล่อยออกมา เป็นการตอบรับการตัดสินใจของมาสเตอร์ของตนเอง บรรยากาศของทั้งสองทำให้คนที่เหลือหันมามอง พร้อมกับเกิดอาการหวาดหวั้นขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ ทางอิลิาที่เห็นว่าท่าไม่ดีก็สั่งให้เบอเซอเกอร์จัดการหับเซเบอร์ก่อนเลยเพื่อเป็นการตัดกำลังอีกฝ่าย 

 

"จัดการซะเบอเซอเกอร์!"ดาบของเบอเซอเกอร์ถูกง้างอยู่เหนือหัวของเซเบอร์พร้อมกับฟาดลงมาอย่างแรง!

 

เคร้งง ตูมมม!! เป็นคุโระที่เข้ามาขวางดาบนั่นเอาไว้ ทำให้พื้นด้านล่างเกิดเป็นหลุมขนาดย่อมๆจากแรงปะทะเมื่อสักครู่

 

 

 

ควับบบ!! ฉั่วววว!!! ในเวลาต่อมาอัลเตอร์ได้พุ่งเข้ามาพร้อมกับตวัดดาบในมือของเธอออกไป ตัดไปที่แขนของเบอเซอเกอร์จนขาดกระเด็นไปด้านหน้าของอิลิยา ซึ่งอิลิยาที่เห็นภาพนั้นก็แทบจะไม่อยากเชื่อสายตาว่าเซอแวนท์ของตนจะพลาดท่า

 

"เบอเซอเกอร์!!"อิลิยาตะโกนออกมาอย่างสุดเสียงก่อนที่เบอเซอเกอร์ที่เหลือแขนเพียงข้างเดียวพร้อมดาบในมือกระโดดถอยออกไปอย่างช่วยไม่ได้ ซึ่งแขนข้างที่ถูกตัดทิ้งไปนั้นตอนนี้กลายเป็นฝุ่นสลายไปแล้วเรียบร้อย ก่อนที่อิลิยาจะสั่งให้เบอเซอเกอร์พาตนหนีไปในเวลาต่อมา

 

"คิดจะหนีหรอ"อัลเตอร์ที่เห็นว่าอีกฝ่ายคิดจะหนีก็คิดที่เข้าไปขวาง

 

"เซเบอร์ไม่ต้อง! ปล่อยไป"คุโระกล่าวห้ามออกมาพร้อมสีหน้าครุ่นคิดบางอย่าง

 

"ทำไมละ ถ้าจัดการมันได้ละก็!"อัลเตอร์หันกลับมาด้วยสีหน้าไม่พอใจ เมื่อครู่ถ้าเอาจริงๆมีโอกาศจัดการศัตรูตรงหน้าได้แล้วแท้ๆ

 

"ถ้าเป็นอย่างที่อิลิยาว่าจริงๆ เซอแวนท์ตนนั้นคือเฮอร์คิวลิส และถ้าสิ่งที่ชั้นคิดถูกต้องละก็ต่อให้ฆ่าไปหมอนั่นก็ไม่ตายหรอกนะ ลองคิดให้ดีๆสิว่าเฮอคิวลิสนั้นเคยสร้างวีรกรรมอะไรเอาไว้ตอนยังมีชีวิต"

 

คำพูดของคุโระทำให้คนอื่นๆคิดตาม ถ้าเป็นไปตามที่เขาคิดเอาไว้สิ่งที่น่าจะเป็นไปได้มากที่สุดคือ 12 ภารกิจของเฮอร์คิวลิส ที่เป็นภารกิจที่ยากชนิดที่ว่าแทบไม่มีใครทำสำเร็จ แต่เฮอร์คิวลิสสามารถทำได้และรอดกลับมาได้ทุกครั้ง ซึ่งถ้าให้คิดเล่นๆโฮกุของเฮอร์คิวลิสคงเป็นอะไรที่เกี่ยวกับสิ่งนี้ อาจจะเป็น อะไรที่เกี่ยวกับภารกิจทั้ง 12 หรืออาจจะเป็นการรอดตาย 12 ครั้ง นี่คือสิ่งที่พอจะเป็นไปได้

 

"ดูเหมือนพวกเราจะเจองานที่ยุ่งยากซะแล้วสิ"โทซากะที่เหมือนจะคิดได้ก็พูดออกมา และในที่นี้คงมีแค่เอมิยะเท่านั้นแหละที่ไม่รู้เรื่องอะไร

 

หลังจากนั้นพวกเราก็เดินทางกลับบ้านของเอมิยะเพื่อรักษาบาดแผลของเซเบอร์ จะให้คุโระรักษาให้ด้วยแหวนแห่งเฮสเทียเลยก็ได้ แต่เขาเลือกที่จะไม่ทำ เขาต้องการให้เอมิยะเห็นถึงสิ่งที่ตัวเองต้องเจอหลังจากนี้ คนรอบตัวโดนทำร้ายจนบาดเจ็บ และมีโอกาศถึงตาย ในขณะที่ตัวเองทำได้เพียงยืนมองและไม่สามารถเข้าไปช่วยได้

 

ส่วนทางด้านคุโระนั้นไม่ได้เป็นอะไรมากจะมีเพียงแค่อาการชาที่แขนเล็กน้อยเนื่องจากไปปะทะกับดาบยักษ์ของเบอเซอเกอร์ กับบาดแผลเล็กๆน้อยแต่ได้แหวนแห่งเฮสเทียรักษาไปแล้ว ส่วนอัลเตอร์ก็เช่นกันถึงจะได้แผลแต่ก็ใช้เวลาไม่นานในการฟื้นฟู

 

ที่บ้านเอมิยะ...

เนื่องจากตอนนี้ก็ใกล้จะเช้าแล้วจะกลับไปนอนก็คงจะไม่ทันแล้วละ ตอนนี้ภายในห้องรับแขก คุโระ โทซากะ และอัลเตอร์ กำลังนั่งดื่มชากันอยู่แต่เนื่องจากชาที่บ้านเอมิยะไม่ค่อยดี คุโระเลยกระโดดข้ามกำแพงไปเอาชาที่บ้านของตนมา ส่วนเอมิยะกำลังอยู่กับเซเบอร์ที่กำลังนอนพักรักษาตัวอยู่ คิดว่าอีกไม่นานเซเบอร์คงจะหายดี ส่วนเจ้าอาเชอร์มันหายหัวไปไหนก็ไม่รู้!

 

คุโระที่พึ่งนึกได้ว่าตนได้รับของขวัญจากระบบมาก่อนหน้านี้ มันคือฝักดาบของ เอ็กซ์คาลิเบอร์ มอแกน ทำให้เขาทำการกดเข้าไปอ่านรายละเอียดทันที

 

[อวาลอนที่แปดเปื้อน : ระดับ : Ex ประเภท : บาเรีย ความสามารถเหมือนกับ อวาลอนนั่นแหละ อยากรู้ไปหาอ่านเอาขี้เกียจอธิบาย!]

 

กึด!

 

อยู่ๆบนหัวของคุโระก็ปรากฎเส้นเลือดขึ้นมาหลังจากที่อ่านคำอธิบายของระบบ อะไรจะกวนได้ขนาดนั้น คุโระเลิกสนใจก่อนจะนำฝักดาบนั่นออกมาจากช่องเก็บของ แล้วยื่นให้อัลเตอร์

 

"อะนี่รับไปสิ"

"นี่มัน! ทำไมถึงมีมันได้ละ!"อัลเตอร์มีท่าทีตกใจเล็กน้อย ส่วนโทซากะก็ได้แต่สงสัย

 

คุโระไม่รู้จะอธิบายยังไงเลยไม่ได้ตอบออกไป อัลเตอร์นำมอแกนออกมา ก่อนจะนำมันเก็บเข้าฝักดาบที่คุโระมอบให้ซึ่งมันพอดีเปะ!

 

"หลังจากนี้ปกป้องผมด้วยละ"คุโระที่เห็นว่าทุกอย่างโอเคแล้วก็พูดออกมาด้วยรอยยิ้ม

"เดี่ยวสิย๊ะ! ปกติผู้ชายต้องปกป้องสาวน้อยที่บอบบางสิ"โทซากะ!

"อย่าคิดเล็กคิดน้อยน่า ริน"คุโระ

"ริน! พวกเราไม่ได้สนิทกันถึงขั้นเรียกชื่อต้นกันนะ!"ริน

"แต่เธอก็เรียกผมว่าคุโระนิ?"คุโระ

"ก็นายมันไม่มีนามสกุลนิย๊ะ!!"ริน

 

"ฮิฮิ คุโระถึงท่านไม่สั่งข้าก็ตั้งใจจะปกป้องท่านอยู่แล้ว หากท่านตายไปข้าก็อดกินแฮมเบอเกอร์นะสิ"อัลเตอร์หัวเราะออกมาเมื่อเห็นมาสเตอร์ของตนทะเลาะกับหญิงสาวตรงหน้า ก่อนจะตอบออกไปตามความรู้สึกของเธอ

 

สรุปแฮมเบอเกอร์ สำคัญกว่าชีวิตของคุโระ แฮมเบอเกอร์>คุโระ

 

 

 

.................................................................................................................................................................................

 

-ตอนแรกก็คิดอยู่นะว่าจะเอา อวาลอนที่แปดเปื้อนออกมาเลยดีไหม เพราะผมยังหาข้อมูลของมันไม่ได้เลย 

-เพราะงั้นผมเลยเอาออกมาทั้งๆแบบนั้น ส่วนความสามารถก็เอาให้เหมือนกับ อวาลอนของเซเบอร์ทุกอย่างไป

-มีตรงไหนผิดพลาดยังไง สามารถคอมเมนท์ด้านล่างได้เลยครับ