Prologue
ตุ๊บ! โอ้ย!
“ขอโทษครับพอดีพี่รีบนะเป็นอะไรมากมั๊ยครับ” ผมเดินชนเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่ถือของพลุงพลังจนล้มลงไปนั่งกองกับพื้นกระโปรงเปิดหมด
“เป็นสิ เดินภาษาอะไรห่ะพ่อสร้างทางเดินหรอนี่มันห้างนะคุณ ทางก็ออกตั้งกว้างเดินชนมาได้เดี๋ยวแม่จะด่าให้ลืมเพศเดี๋ยวๆ นะนี่อะไอ้....เอ่อ...อ่อ...ไม่เป็นไรคะ ขอโทษด้วยนะคะที่เดินชนพี่....พี่เทพบุตรของน้อง”
ควับ! ควับ! ผมหันมองซ้ายขวา ใครวะ เทพบุตรอะไร ผมถึงกับ งง เลยเมื่อกี้เธอยังด่าผมฉอดๆพอเงยหน้ามองผมถึงกับเปลี่ยนไปคนละคนเลยทีเดียว ผมจ้องเธอไม่วางตาเลยละเธอเป็นคนสวย ตาโต ผิวขาว ผมยาวถึงกลางหลัง ปากเรียวน่าจุ๊บ หุ่นนี้โคตรเอ็ก ทำไมผมถึงบอกว่าเด็กผู้หญิงนะหรอ เธอใส่เสื้อเชิ้ตแขนสั้นสีขาวใส่ไทด์สีน้ำเงินกระโปรงลายสก๊อตสีน้ำเงินขาวเหนือเข่าประมาณคลืบหนึ่งได้ดูจากการเปิดของกระโปรงนะและใส่รองเท้าไนกี้สีดำมันเข้ากับเธอมากๆเลยละ ถ้าผมดูไม่ผิดเธอยังเรียนอยู่ไฮสคูล
“ขอโทษนะครับที่เดินชนไม่เป็นอะไรใช่มั๊ย พี่ขอโทษนะครับ"
"คะ?" เอานั้นยังนั่งมองหน้าผมแบบอึ้งๆอยู่อีก
"น้องไม่เป็นอะไรใช่มั๊ยครับ เอ่อ...น้องครับกระโปรงน้องเปิดด้วยนะ" ผมเอามือโบกไปมาที่หน้าเธอ ซักพักเธอก็กระพริบตาแล้วจ้องมองหน้าผม
"ว๊าย! พี่ไม่เห็นใช่มั๊ยคะ พี่ไม่เห็นกางเกงในหนูใช่มั๊ย >//<" เธอรีบดึงกระโปรงลงมาทันที ผมเห็นหน้าเธอแดงมากๆเลยละ สงสัยจะอายที่ผมเห็นกระโปรงเธอเปิดบอกจากใจจริงครับ ผมเห็นกางเกงในสีชมพู หึ รู้ว่ากระโปรงสั้นก็ไม่หาอะไรใส่ทับนะผมละไม่เข้าใจจริงๆ
"สีชมพูครับ" เธอลุกขึ้นอย่างรวดเร็วแล้วยืนอ้าปากพะงาบๆ
"โอ้ย หมดกันยัยเพชรแกมาล้มกระโปรงเปิดกลางห้างไม่พอยังเปิดให้พี่สุดหล่อเห็นกางเกงในอีก ยัยบ้า ยัยบ้า" ผมเห็นเธอยืนพึมพำอยู่คนเดียวแล้วเอามือเขกหัวตัวเองยิ่งดูยิ่งขำเธอท่าทางจะบ้าผมว่านะ
"น้องไม่เป็นอะไรใช่มั๊ยงั้นพี่ขอตัวนะครับ”
หมับ! เอ้ามาจับแขนไว้ทำไมละเห็นยืนได้สบายเลยนะแปลว่าไม่เป็นอะไรแล้วไง
“โอ้ยๆเป็นคะ หนูเจ็บขาพี่ช่วยหนูด้วย หนูเดินไม่ได้เลยคะสงสัยขาจะแพลงนะคะ” เอ้า เมื่อกี้ยังบอกว่าไม่เป็นอะไรอยู่เลย ตอนนี้ดันมาร้องโอดโอยอย่างกะโดนเหยียบขา
“มันเจ็บมากขนาดนั้นเลยหรอ มาพี่อุ้มเดี๋ยวพี่พาไปที่โรงพยาบาลครับ” ผมอุ้มเธอเพื่อจะพาไปที่โรงพยาบาล
“ไม่ไปคะ” ถ้าไม่ไปจะหายมั๊ยละนั้น
“น้องเจ็บขาขนาดนี้ พี่ว่าไปหาเถอะครับ”
“พี่พาหนูไปไหนก็ได้นะอย่าพาหนูไปที่โรงพยาบาลเลยหนูกลัว”
“ครับๆ แล้วน้องชื่ออะไรครับเดี๋ยวพี่ไปส่งที่บ้าน”
“หนูชื่อเพชรคะ พี่ชื่ออะไรหรอคะ”
“พี่ชื่อคิสครับ”
“คิสที่แปลว่าจูบนั้นหรอคะ”
“ครับ”
“ชื่อก็น่าจับจูบแถมหล่ออีกต่างหาก โอ้ยเพชรไม่ทนคะ”
“ครับ?”
“อ่อ...ปะเปล่าคะ โอ้ยๆเจ็บขาจังเลยคะ โอ้ยๆ” มันเจ็บขนาดนั้นเลยหรอผมว่าผมชนเธอไม่แรงนะ
“เอ้าไอ้คิสนั้นมึงจะไปไหนวะไม่ไปแดกข้าวหรอวะแล้วนี้เมียมึงหรอมีอุ้มกันด้วยวะนี่มันกลางห้างนะเว้ยไอ้คิสใจเย็นๆก็ได้วะ” นี่ไอ้ฟาวล์เพื่อนผมเองมันเป็นหุ้นส่วนสนามแข่งรถกับผม ผมกับมันเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็กๆแล้วละมันรู้จักกับพวกผมดีแต่มันเพิ่งย้ายกลับมาเรียนต่อที่เมืองไทยมันบอกว่าอยากอยู่กับแม่มันนะ แล้วนี่มันแค่เห็นผมอุ้มเด็กคนนี้ เอ่อ เธอชื่อเพชร ใช่ มันเห็นผมอุ้มเพชรก็คิดว่าเป็นเมียผมคิดได้ไงวะ
“คะ” นี่ก็ไปตอบมันทำไมแบบนั้น
“เห้ย! ไม่ใช่นะเว้ยเด็กนี่ไม่ใช่เมียฉัน นี่เธอไปบอกเพื่อนฉันแบบนั้นทำไมเราไม่ได้เป็นอะไรกันซักหน่อย”
“แหม่พี่คิสก็ไม่เป็นตอนนี้เดี๋ยวก็ได้เป็นเองตอนอื่นเองแหละคะพึ่บ! สวัสดีคะหนูชื่อเพชร อายุ 17 ปี เป็นแฟนเอ้ยไม่ใช่คะเป็นเมียพี่คิสคะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะเพื่อนสามี ^_^”
“= =!” ยัยเด็กนี่กระโดดลงจากที่ผมอุ้มเธอ นี่ผมโดนเด็กหลอกครับ ยัยเด็กนี้ยืนได้ปกติไม่เป็นอะไรซักอย่างยืนยิ้มหน้าบานอีกต่างหาก
“ยินดีที่ได้รู้จักครับ พี่ชื่อฟาวล์นะเป็นเพื่อนไอ้คิสมัน มึงแน่จริงๆวะไอ้คิส คิสแดกเด็กฮ่าๆ ดูจากการแต่งตัวแล้วยังอยู่ไฮสคูลอยู่เลยนั้น”
“มึงหุบปากเลยไอ้เชี้ยฟาวล์ เธอก็เหมือนกันเป็นเด็กเป็นเล็กพูดแบบนี้ได้ยังไงห่ะ”
“ก็หนูชอบพี่นิคะ”
“นี่เธอบ้ารึป่าวฉันเพิ่งเคยเจอเธอเองนะ เธอจะชอบฉันได้ยังไงแล้วอีกอย่างนะฉันไม่ชอบเด็กเว้ย”
“แต่หนูชอบพี่ หนูไม่สน หนูขอเบอร์พี่หน่อยสิ” เธอยืนโทรศัพท์มาให้ผม ขอเบอร์กันง่ายๆแบบนี้เลยหรอวะ
“ไม่ให้ กลับเองละกันนะเสียเวลากูจริงๆไปเว้ยไอ้ฟาวล์ไปแดกข้าวกัน”
“ฮือๆ พี่ได้หนูแล้วพี่คิดจะทิ้งหนูหรอคะ ฮือๆหนูท้องลูกของพี่นะคะ ฮึก หนูขอร้องอย่าไล่หนูเลย หนูยังเด็กยังเรียนไม่จบไฮสคูลเลย ฮือๆ” เธอยืนร้องไห้แล้วโวกเวกโว้ยวายหาว่าผมทำเธอท้องคนแถวนี้ก็เริ่มมองมาทางเรามากขึ้น ไอ้พวกขี้เสือก
“เห้ย! ยัยเด็กบ้าเธอทำบ้าอะไรวะห่ะ หยุดแหกปากว่าฉันทำเธอท้องได้แล้ว เห็นมั๊ยวะว่าคนอื่นเค้ามองกันหมดแล้วนะ หยุดร้องเดี๋ยวนี้นะเว้ย!” ผมตะคอกใส่เธอแต่เธอก็ยังไม่หยุดร้องไห้
“ฮือๆ พี่ไล่หนูไปทำแท้งทำไมคะถึงหนูยังเด็กหนูก็รักลูกหนูนะ ฮือๆ อย่าให้หนูทำแท้งเลยนะคะ ฮือๆ” เออนั้นบอกให้หยุดร้องยังจะตะโกนเสียงดังว่าผมไล่เธอไปทำแท้งอีก โอ้ย ยัยเด็กบ้าเอ้ย
“หล่อแต่นิสัยเลวจริงๆ”
“นั่นดิทำเค้าท้องยังไม่ยอมรับแถมไล่ไปทำแท้งอีกเลวๆจริงๆ”
“น่าสงสารเด็กคนนี้จังหมดอนาคตเพราะผู้ชายมักมากจริงๆ”
เสียงคนรอบข้างเริ่มด่าผมมากขึ้น ยัยเด็กนี้ต้องการอะไรจากผมวะตอนนี้ผมโคตรอารมณ์เสียเลย
“ไอ้ฟาวล์วันนี้กูไม่แดกละข้าวนะส่วนเธอมากับฉันเดี๋ยวนี้” ผมพูดกับไอ้ฟาวล์เสร็จก็ลากแขนคนที่สร้างเรื่องให้ตามมาด้วย
“โอ้ยๆพี่หนูเจ็บนะ พี่จะลากหนูไปไหน”
“ก็ลากไปทำให้เธอท้องจริงๆนะสิ”
“พี่หนูล้อเล่นนะพี่อย่าโกรธหนูเลยนะ หนูขอโทษ”
“เสียใจครับ ไหนๆคนอื่นก็เข้าใจว่าฉันทำเธอท้องแล้วเราก็มาทำจริงๆเลยเป็นไง”
“ไม่นะ หนูยังเด็กอนาคตอีกยาวไกล หนูขอโทษพี่จริงๆ”
“ขอโทษงั้นหรอเธอไม่ได้ยินคนพวกนั้นด่าฉันหรอห่ะ ก็ได้ฉันจะปล่อยเธอไปแล้วห้ามมายุ่งกับฉันอีก จะไปไหนก็ไป”
“งั้นหนูไปกับพี่นะ”
“โอ้ยนี่เธอไม่ได้ฟังที่ฉันพูดเลยรึไงห่ะ”
“ฟังแต่หนูชอบพี่จริงๆนะ แบบรักแรกพบนะคะ” ผมละเชื่อยัยเด็กนี่จริงๆ ผมเพิ่งกลับมาจากคอนโดไอ้พายุหลังจากกระทืบมันเสร็จผมยอมรับเลยตอนที่รู้ว่ามันมีอะไรกับไครีย์ทำให้ผมโกรธมันสุดๆแต่ผมก็กระทืบมันอย่างเบามือเบาตีนที่สุดเพราะยังไงมันคือเพื่อน ผมขับรถออกมาได้ซักพักไอ้ฟาวล์ก็โทรมาชวนทานข้าวที่ห้าง ผมกำลังเดินหาไอ้ฟาวล์อยู่ก็ดันมาเดินชนกับยัยเด็กนี้จนล้มแล้วก็เกิดเรื่องขึ้นนี่ไง
“แต่ฉันไม่ชอบเธอเว้ยไปซะฉันจะกลับคอนโด” ผมพูดเสร็จก็เข้าไปในรถทันทีแต่ยัยเด็กนี่มัน....ปัง! เสียงคนปิดประตูนิหว่า
“เห้ย! ขึ้นมาทำไมลงไปจากรถฉันเดี๋ยวนี้นะเว้ย”
“หนูจะไปด้วย”
“อยากไปด้วยใช่มั๊ยได้เกาะแน่นๆนะเบบี๋ หึ”
บริ้นนนนนนนนน!!! ผมเหยียบคันเร่งมิดเลยครับ อยากไปด้วยก็ให้ไปจะเอาให้ร้องไห้กลับบ้านไม่ถูกเลยคอยดูเถอะ
“กรี๊ดดดด!!! พี่ขับรถอะไรของพี่เนี๊ยะ กรี๊ดดด!!! หนูยังไม่อยากตายนะ อ๊ายยยย ฮือๆพ่อแก้วแม่แก้วช่วยเพชรด้วย หนูยังไม่อยากตายนะ ฮือๆ”
“หึ กลัวจนร้องไห้เลยหรอ”
"ฮือๆ ฮือๆ" ผมขับรถจนมาถึงคอนโดแล้วละ คนข้างๆผมเอาแต่นั่งร้องไห้มาตลอดทาง อยากตามมาด้วยดีนักสมน้ำหน้า
“ถึงแล้วลงมาดิ”
“ฮือๆ พี่แกล้งหนูทำไมหนูกลัวจริงๆนะคะ”
“กลัวก็ไม่ต้องมายุ่งกับฉันอีกหรือว่าอยากได้เงินกี่บาทบอกมา”
“หนูไม่เอาเงิน แต่หนูจะเอาพี่”
“จะเอาฉันอย่างงั้นหรอ ได้สิ”
ปัง! พึ่บ! ผมลงรถแล้วปิดประตูรถเดินอ้อมรถมาอุ้มคนที่เอาแต่ร้องไห้ ในเมื่อเธอบอกว่าอยากได้ผม ผมก็จะสนองให้
“พี่จะอุ้มหนูไปไหน พี่ปล่อยหนูนะแล้วที่นี่มันที่ไหน”
“คอนโดฉันเองเธออยากได้ฉันไม่ใช่รึไง แล้วจะกลัวอะไรล่ะ”
“หนูอยากได้พี่เป็นแฟนไม่ใช่อยากได้แบบนั้นนะ”
“แต่คนที่อยากได้ฉันต้องทำแบบนี้เท่านั้นถึงจะได้ฉันเป็นแฟน”
ติ๊ต! ติ๊ด! ปัง! ผมเดินเข้ามาในห้ห้องแล้วถีบประตูห้องนอน
ตุ๊บ! ผมโยนเธอลงบนเตียงไซส์คิงในห้องแล้วลงไปนอนทาบเธอไว้ จะว่าไปทำไมตัวเธอมันหอมจังวะไม่น่าเชื่อว่าเธอจะอายุแค่17ผิวก็นิ่ม ผมชักอยากลองกินเด็กซะแล้วสิ หึ
“พะพี่จะทำอะไรหนูอะ หนูไม่เอานะ” เธอพยายามผลักผมที่นอนทาบอยู่ข้างบนให้ลุกออกไปจากตัวเองบอกเลยว่าไม่มีวัน
“ทำลูกไง เธออยากท้องไม่ใช่รึไง”
“ห่ะ! นะหนูไม่เอาหนูไม่อยากท้อง หนูขอโทษ หนูขอโทษที่พูดไปแบบนั้น” เธอพูดเสียงสั่นๆ
“ขอโทษตอนนี้มันสายไปแล้วละสาวน้อย พี่นะอยากลองกินเด็กดูซักครั้งคงจะถึงใจดีว่ามั๊ย"
ผมพูดเสร็จ ผมก็ใช่มือลูบขาของเธอช้าๆพอผมสัมผัสตัวเธอมันทำให้ร่างกายผมร้อนขึ้นมามันทำให้ผมอยากอยากเรื่องแบบนั้นแหละ ทั้งๆเธอยังเด็กกแต่ทำไมถึงดูเซ็กซี่ขนาดนี้ว่ะ ยิ่งนอนอยู่ชุดนักเรียนโรงเรียนนานาชาติเหมือนยิ่งยัวผม ยิ่งเสื้อเชิ้ตตัวเล็กรัดรูปกระโปรงลายสก๊อตสั้นเหนือเข่าไปเป็นคืบหุ่นเธอไม่เหมือนเด็กอายุ17เลยวะหน้าอกหน้าใจใหญ่เกินอายุจริงๆ ขาก็ขาวผิวก็นุ่ม ผมเอาลวงเข้าไปในกระโปรงเธอแล้วลูบตรงน้องสาวของเธอช้าๆ
“อ๊ะ...พะพี่อย่า อ่าาส์...อ๊ะ...นะหนูไม่เอานะ เอามือออกจากกระโปรงหนู...อ่าาส์” เสียงเธอตอนนี้มันเหมือนยิ่งยัวผมมากขึ้นมันกระตุ้นความร้อนในตัวผมจนทำให้ผมเริ่มควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่อยู่
“ดูเหมือนเธอจะมีอารมณ์ร่วมนะ ไหนว่าอยากได้พี่มากไม่ใช่รึไงแค่นี้ทำเป็นกลัว พี่รับรองว่าเธอจะมีความสุขแบบคาดไม่ถึงเลยละสาวน้อย”
“หนูขอโทษ อืมม...อ๊ะ...พะพี่ปล่อยหนูไปเถอะนะ พะพี่ อืมมม...เอามือออกจากกระโปรงหนูได้แล้ว อ่าาส์...”
“กำลังได้อารมณ์เลยนะ ตอนนี้พี่เริ่มไม่ไหวแล้ววะ พี่ขอได้มั๊ยครับ” ผมพูดน้ำเสียงสั่นๆซึ่งผมไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนเธอทำให้ผมต้องการเธอทำให้ผมอยากปลดปล่อย ผมหยุดการกระทำของตัวเองไม่ได้ทั้งเสียงครางและเธอเริ่มตอบสนองผม จริงๆผมแค่อยากแกล้งเธอเฉยๆเท่านั้นเองเธอจะได้ไม่ต้องมายุ่งกับผมอีก แต่เธอเหมือนไฟทำให้ร่างกายผมร้อนไปหมด
“มะไม่ ไม่นะ มะ อุ๊บ อื้อออ” ผมก้มลงไปจูบเธอเป็นจูบที่อ่อนโยน ผมคิดว่านี่คงเป็นจูบแรกของเธอแน่เพราะเธอนิ่งไปตอนที่ผมจูบเธอ พอเธอได้สติเธอก็ทั้งทุบทั้งข่วยผมเพราะผมไม่ยอมถอนจูบออกจากเธอซักทีทำไมจูบยัยนี่มันหวานแบบนี้ว่ะ ผมจูบเธออยู่เนินนาน นานจนเธอเลิกทุบตีผมแล้วเอามือมาคล้องคอแล้วจูบตอบผม
“อืมมม” เสียงครางของผมเองแหละครับ ผมโคตรต้องการเธอมากเลยตอนนี้แค่เธอจูบตอบผมทำไมมันร้อนแรงขนาดนี้
“อืมม...อ๊ะ...เจ็บ...ยะอย่ากัด...อื้ออ...อ๊ะ....” เธอครางออกมาไม่ได้ศัพท์เพราะผมเลื่อนจากจูบที่ปากลงมาที่ซอกคอเธอทำไมคอเธอหอมอย่างนี้วะ ผมพยายามควบคุมอารมณ์ให้อยู่ไม่อย่างนั้นผมขย้ำเธอเละแน่ ผมกัดที่คอเธอเบาๆอยู่หลายครั้งและไม่ลืมฝากรอยคิสมาร์คไว้ทั่วคอมือก็วนเวียนอยู่ที่หน้าอกเธอทั้งลูบทั้งบีบ
“อืมมม...อ๊ะ...ยะอย่าบีบอ๊ะ...เจ็บ” ทำไมนมเด็กมันใหญ่แบบนี้วะผมทั้งบีบทั้งเค้นหน้าอกของเธออยู่นานไม่สิเรียกว่าขย้ำเลยดีกว่า มือค่อยๆปลดกระดุมเสื้อเธอทีละเม็ดจนหมดผมก็จัดการถอดเสื้อเธอแล้วโยนไปล่างเตียง ผมมองเรือนร่างของคนที่นอนอยู่ด้านล่างผมได้แต่กลืนน้ำลายลงช้าๆตัวเธอแดงไปหมดหน้าเธอก็แดง ผมไม่สนใจอะไรหรอกครับเพราะตอนนี้อารมณ์ผมกำลังพุ่ง ผมถอดบราเธอออกช้าๆแล้วโยนมันลงไปกองกับเสื้อของเธอนี่มันโคตรพ่อโคตรแม่นมเลยนะเว้ย ผมลองก้มไปชิมมันซักนิด
“อ๊าาาส์...อืมมม...อ๊ะอย่ากัดสิ อ๊าาส์...อ่าา” เสียงครางของเธอทำให้ลูกชายผมตื่นตัวผมต้องหยุดความต้องการของตัวเองไว้ก่อนไม่งั้นเธอได้เสียตัวให้ผมแน่
“ใส่เสื้อผ้าซะ” ผมโยนเสื้อผ้าใส่เธอ หน้าเธอแดงมากไม่สิแดงไปทั้งตัวเลยแหละทำไมเธอถึงทำให้ผมตื่นตัวไวแบบนี้วะ
“คะ”
“ขอโทษ”
“คะ?” อย่าทำหน้าสงสัยแบบนี้รู้มั๊ยว่ามันน่ากินสุดๆ
“ขอโทษที่เกือบจะกินเธอไง”
“หนูไม่ว่าอะไรหรอกคะ หนูเต็มใจ” เข้าทางเลยทีนี้ ไม่ได้นะเว้ยไอ้คิสน้องเค้ายังเด็กมึงจะกินน้องเค้าไม่ได้นะ
“หึ เธอรู้รึป่าวว่าพูดอะไรออก ถ้าเธอพูดแบบนี้กับผู้ชายคนอื่นเธอเสร็จพวกมันไปแล้ว”
“หนูพูดแบบนี้กับพี่คนเดียวคะ”
“เธอกลับไปซะก่อนที่ฉันจะอดใจไม่ไหวต้องกินเธอแทนข้าว”
“หนูขอนอนที่นี่ด้วยได้มั๊ยคะ” เป็นผู้หญิงที่น่ารักมากมาขอนอนกับผู้ชาย ดีนะที่ไครีย์ไม่เป็นแบบนี้นะ
“นี่เธอไม่ได้ยินที่ฉันพูดเลยรึไงวะ”
“ได้ยินคะแต่ถ้าหนูต้องเสียมันจริงๆ หนูจะให้พี่เป็นคนแรกและเป็นคนเดียวของหนูคะ”
“เฮ้อ! นี่เด็กน้อยเธอยังเด็กเกินไปสำหรับเรื่องแบบนี้นะ” ผมพูดแล้วลูบหัวเด็กน้อยที่กำลังนั่งตาแป๋วอยู่ตรงหน้ายัยเด็กนี่กำลังทำให้ใจผมสั่นไหว
“หนูไม่เด็กแล้วนะ พี่กูรู้นิ”
“หึ ดูยังไงเธอก็ยังเด็กสำหรับฉันนะ เธอจะนอนที่นี่ฉันไม่ว่าหรอกนะเดี๋ยวฉันจะไปนอนที่คอนโดเพื่อน” ผมพูดเสร็จก็กำลังลุกออกไปเธอก็มาจับแขนผมซะก่อน
หมับ!
“หนูอยากอยู่กับพี่นะคืนนี้พี่นอนกับหนูได้มั๊ย”
“พูดสองแง่สองง่ามแบบนี้ระวังจะออกไปไหนไม่ได้นะ”
“เอ่อ....คือหนูแค่อยากนอนกอดพี่นะคะ” เวลาหน้าเธอแดงเธอน่ารักจัง นี่ผมเป็นอะไรไปวะยัยเด็กนี่ก็ตื้อจริง
“ได้ ฉันจะไม่ไปนอนคอนโดเพื่อนก็ได้”
“จริงหรอคะ ^_^” ถ้าพ่อแม่เธอรุ้ว่ามาขอนอนกับผู้ชายจะคิดยังไงวะนะ
“อืม ฉันไม่รู้หรอกนะว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่ ฉันจะบอกเธอว่าฉันไม่ได้คนดีอะไร ฉันไม่ใช่คนที่เธอจะมาชอบได้ง่ายๆหรอกนะ”
“ถึงพี่จะบอกหนูว่าพี่ไม่ใช่คนดีแต่หนูดูออกว่าพี่เป็นคนดีสำหรับหนูถึงพี่จะเอาแต่บอกว่าหนูเป็นเด็ก แต่หนูก็ไม่แคร์เป็นเด็กแล้วชอบพี่ไม่ได้หรอคะ”
“แต่เราเจอกันไม่ถึงวันเลยนะเธอจะมาชอบฉันได้ยังไง”
“ชอบได้สิคะ ถ้าหนูจะชอบ” เธอพูดน้ำเสียงเด็ดขาดผมดูแววตาเธอจริงจังกับเธอนี้มากๆ
“เฮ้อ เธออย่ามาชอบฉันนักเลยเดี๋ยวจะเสียใจภายหลังนะ”
“หนูไม่สนคะ”
“ไปอาบน้ำป่ะนี่มันก็เย็นมากแล้วเดี๋ยวฉันทำอาหารให้ทาน”
“พี่ทำอาหารเป็นด้วยหรอคะ”
“อืม ม๊าสอนนะไปอาบน้ำซะ อ่อ แล้วเสื้อผ้านะอยู่ในตู้นะค้นเอาเองว่าจะใส่ตัวไหนพอดีมีเสื้อผ้าน้องสาวฉันอยู่นะ เธอตัวเล็กกว่าคงจะใส่ได้แหละ”
“น้องสาว? พี่มีน้องสาวด้วยหรอคะ”
“อืม เธอชื่อไครีย์เธอเคยมานอนที่นี่เลยทิ้งเสื้อผ้าไว้บ้างนะ ไปอาบน้ำได้แล้ว”
“คะ”
#จบตอนแล้วคะ มีคำผิดตรงไหนทักได้เลยนะคะ ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านคะ ขอบคุณคะ :)
ขอบคุณทุกกำลังใจ ❤️
ขอบคุณนักอ่านทุกคนที่เข้ามาอ่าน 🙏
ขอบคุณทุกคนที่ติดตามนิยายนะคะ 🤟🏻
>> ไรท์จะทยอยอัพนิยายให้ครบทุกเรื่องนะคะ อาจจะล่าช้าหน่อยเนื่องจากไรท์แต่งหลายเรื่องและทำงาน ขอบคุณค่ะ <<
เพจของ Evil นะคะ (กดคำว่า Evil ได้เลยค่ะ)
#ขอบคุณรีดเดอร์ทุกคนที่เข้ามาอ่านและรอไรท์นะคะ ^^ *
สุดท้ายนี้
ฝาก E-Book ด้วยนะคะ
 |
|
 |
|
** อัปนิยายทุกวันจันทร์ วันพุธ วันศุกร์จ้า **
ความคิดเห็นทั้งหมด ()
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น