ทางด้านเอมิยะ ชิโร่...
หลังจากที่รอดตายจากการโดนหอกแทงเข้าที่หัวใจมาได้ราวกับปาฏิหาริย์ เขาก็รีบกลับบ้านของตนในทันที แต่แทนที่เขาคิดว่าเรื่องทุกอย่างจะจบลงไปแล้วนั้น กลับปรากฎร่างของชายในชุดรัดรูปสีน้ำเงินพร้อมกับหอกสีแดงในมือที่พุ่งเข้าใส่เขาอีกครั้ง
ตูมมม!!
ถึงเอมิยะจะสามารถหลบหอกนั้นมาได้ แต่ก็ต้องแลกมาด้วยที่ข้าวของในบ้านพักเสียหาย แต่เขาไม่ได้สนใจเอมิยะทำการหยิบอาวุธขึ้นมา มันคือม้วนกระดาษโปสเตอร์ที่อาจารย์ ฟูจิมูระ ทิ้งเอาไว้ก่อนที่เขาจะทำการใช้เวทย์มนต์เพื่อเสริมให้มันแข็งแกร่งขึ้น
เคร้งงง!!!
ถึงจะเสริมให้มันแข็งแกร่งขึ้นแล้วก็ตามแต่การที่เอาม้วนกระดาษโปสเตอร์มาสู้กับอาวุธของวีรชนแบบนี้มันจะเรียกว่าบ้าหรืออะไรดีละ
ตูมมม ตูมมม!
เอมิยะหลบการโจมตีของชายชุดน้ำเงินไปเรื่อยๆจนเขาเข้ามาหลบในห้องเก็บของ แต่สุดท้ายชายคนนั้นก็ตามมาได้อยู่ดีและในจังหวะที่เอมิยะคิดว่าตัวเองคงจะตายแน่ๆแล้ว ก็ปรากฎบางอย่างขึ้นที่เบื้องหน้าของเขา เป็นผู้หญิงผมสีทองดวงตาสีเขียว เธออยู่ในชุดเกราะสีเงิน
"ท่านคือมาสเตอร์ของข้าใช่หรือไม่"
กลับมาทางด้าน คุโระ...
หลังจากที่เซเบอร์สัมผัสได้ถึงตัวตนของแลนเซอร์ที่กำลังพุ่งมาทางนี้ เธอก็มีท่าทีที่ระวังตัวมากขึ้นพร้อมกับสวมเกราะเต็มตัว แต่เวลาต่อมาเธอก็ได้รู้ว่าเป้าหมายของแลนเซอร์ไม่ใช่พวกตนแต่เป็นบ้างข้างๆ ซึ่งคือบ้านของเพื่อนร่วมห้องของมาสเตอร์ เอมิยะ ชิโร่ แต่ในเวลาต่อมา
"มาสเตอร์ แลนเซอร์กำลังสู้กับเซอแวนท์ตนนึงอยู่ แล้วก็อาเชอร์กำลังมาทางนี้เช่นกัน"เซเบอร์กล่าวออกมา ถ้าเป็นเช่นนั้นแสดงว่ามีเซอแวนท์ตนอื่นปรากฎออกมาจะเป็นคลาสไหนกัน?
"ทำไมหมอนั่นถึงมาที่บ้านของเอมิยะละ? ไม่ใช่ว่าหมอนั่นโดนแลนเซอร์ฆ่าไปแล้วหรอ? หรือแลนเซอร์ทำพลาด"คิดไปก็เสียเวลาเปล่าสู้ไปดูให้รู้เรื่องเลยดีกว่า
"ไปกันเถอะ เซเบอร์"คุโระและเซเบอร์กระโดดข้ามกำแพงบ้านไปทันที ปรากฎเป็นแลนเซอร์กำลังสู้กับหญิงสาวคนนึง
"นั่นมัน!!"คุโระอุทานออกมาด้วยความตกใจ หญิงสาวที่กำลังสู้กับแลนเซอร์อยู่นั้นเธอมีผมสีทอง ไว้ทรงเดียวกับเซเบอร์ของคุโระ ดวงตาสีเขียวใบหน้าที่เฉยชา แบบเดียวกับเซเบอร์ ไม่สิคนๆเดียวกันเลยมากกว่า จะแตกต่างกันก็แค่ ชุดที่สวมใส่ สีผมและสีตาเพียงแค่นั้น
ฟุบบบ!
ทางเซเบอร์ที่เห็นเซอแวนท์ตรงหน้าก็ไม่รอช้า เธอพุ่งเข้าใส่ในทันที ซึ่งดูเหมือนอีกฝ่ายจะรู้ถึงการโจมตีอย่างฉับพลันของเซเบอร์ทำให้เธอสามารถกันเอาไว้ได้ด้วยดาบล่องหน ซึ่งพอทั้งคู่เผชิญหน้ากันแบบนี้แล้วมันยิ่งทำให้คุโระสามารถเปรียบเทียบความต่างของทั้งสองได้ ไม่สิแทบจะเหมือนกันเลยละ
"นี่มันยังไงกันเนี่ย แต่ก่อนอื่น.."แลนเซอร์เองก็ไม่เข้าใจเช่นกันว่ามันเกิดอะไรขึ้น แต่ตนก็ต้องจัดการงานให้เสร็จแลนเซอร์จับหอกในมือพุ่งเข้าใส่เอมิยะอีกครั้ง
ซึ่งการกระทำของแลนเซอร์นั้น ทำให้หญิงสาวที่หน้าตาคล้ายเซเบอร์มีอาการตกใจ พยายามจะผละตัวออกจากการโจมตีของเซเบอร์แต่ทำไม่ได้
เคร้งงง!!!
"ถึงครั้งแรกชั้นจะไม่สนใจ แต่ครั้งนี้ไม่แล้วละ!"เป็นคุโระที่เข้ามาขวางหอกของแลนเซอร์เอาไว้ ครั้งแรกยังพอทำเฉยได้แต่ถ้ามาเห็นเพื่อนถูกเสียบต่อหน้าอีกครั้งคงจะไม่ได้จริงๆนั่นแหละ
"เห้ ไอหนูหลบไปดีกว่าน่า"แลนเซอร์ที่เห็นว่าคุโระเข้ามาขวางก็เกิดอาการหงุดหงิดเล็กน้อยก่อนจะควงหอกในมือพร้อมกับโจมตีคุโระอย่างต่อเนื่อง
ทางด้านคุโระเองก็ทำการเปิดใช้สกิลของตนทันที ทำให้ดวงตาของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดงพร้อมกับบรรยากาศเปลี่ยนไป จิตต่อสู้ของคุโระทำเอาเอมิยะที่อยู่ด้านหลังถึงกับขนลุก
เคร้งง เคร้งง!!! หอกสีแดงและดาบสีดำกวัดแกว่งปะทะกันไปมา จนเกิดเป็นประกายไฟ
ฟิ้ววว ตูมมมม!!
อยู่ๆก็มีบางอย่างพุ่งผ่านหน้าคุโระและแลนเซอร์ไป ปรากฎเป็นร่างของหญิงสาวในชุดเกราะสีเงินที่สู้กับเซเบอร์ที่ตอนนี้กำลังติดอยู่ในกำแพง พร้อมกับเซเบอร์ที่เดินเข้าหาเธอโดยรอบกายมีออร่าที่น่ากลัวถูกปล่อยออกมา
ฟึบบ!
"น่ากลัวแอะ อีกอย่างเจ้านักธนูนั่นกำลังจะมาแล้วด้วย ขอตัวก่อนนะเจ้าหนู"แลนเซอร์ดีดตัวออกไปก่อนจะพุ่งหายไปในที่สุด ทำให้คุโระหันมาสนใจการต่อสู้ของสองสาวหน้าเหมือน
อั๊คค!
*(หลังจากนี้จะขอเปลี่ยนวิธีเรียก เซเบอร์ของคุโระ = อัลเตอร์ /เซเบอร์ของเอมิยะ = เซเบอร์ ซึ่งจะเปลี่ยนแค่คำบรรยายแต่คุโระยังเรียกอัลเตอร์ว่า เซเบอร์อยู่นะครับ)
เซเบอร์ที่หลุดออกมาจากกำแพงก็กระอักเลือดออกมากองโต ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองศัตรูที่ทำร้ายเธอจนบาดเจ็บ เธอคงไม่ตกอยู่ในสถานการณ์ที่น่าสมเพชแบบนี้หากว่ามาสเตอร์ของตนสามารถให้พลังเวทย์ได้มากกว่านี้อีกหน่อย
ตึก ตึก ตึก ทางด้านอัลเตอร์เธอก้าวเดินเข้าหาเซเบอร์อย่างช้าๆ พร้อมกับออร่าสีแดงดำที่ถูกปล่อยออกมาจากร่างกาย ก่อนจะพุ่งเข้าใส่โดยไม่ให้อีกฝ่ายตั้งตัว เคร้งงง!! แต่ถึงกระนั้นทางด้านเซเบอร์ก็สามารถรับดาบของอัลเตอร์เอาไว้ได้ก่อนจะพยายามผลักอีกฝ่ายออกไป
(รูปไม่เกี่ยวแค่อยากใส่มาเฉยๆ)
"ค คุโระนี่มันเกิดอะไรขึ้น"ทางด้านเอมิยะที่พึ่งหายจากอาการตกใจ ก็รีบเข้ามาถามเพื่อนร่วมห้องของตนทันที แต่คุโระเองก็ไม่ตอบอะไรเพียงแค่ยืนดูการต่อสู้ของสองสาวตรงหน้าต่อไป
"หยุดกันได้แล้ว!!"เสียงดังมาจากด้านบนหลังคาก่อนจะเห็นเป็นโทซากะที่ข้างๆมีอาเชอร์ยืนอยู่ ทางอัลเตอร์เธอไม่ได้สนใจสิ่งที่โทซากะพูด เพราะยังไงเสียโทซากะก้ไม่ใช่มาสเตอร์ของเธอ ไม่มีความจำเป็นต้องทำตามคำสั่ง
"พอได้แล้วเซเบอร์"เสียงของคุโระดังขึ้นทำให้อัลเตอร์หยุดมือก่อนจะหันมาทางคุโระด้วยสีหน้าที่ไม่พอใจมากนัก
"ถ้าไม่หยุด งดแฮมเบอเกอร์!"เห็นท่าทีไม่ยอมของอัลเตอร์ทำให้คุโระต้องใช้ไม้ตายออกมา
"ชิ แบบนี้มันเลวร้ายยิ่งกว่าการใช้ตราบัญชาเสียอีก!"ถึงจะพูดแบบนั้นแต่อัลเตอร์ก็ยอมหยุดลงแต่โดยดี และเดินเข้ามาหาคุโระ
ซึ่งทางด้านโทซากะที่เห็นสองสาวในตอนแรกก็ตกใจเป็นอย่างมาก ไม่คิดว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้หน้าตาของเซอแวนท์ทั้งสองเหมือนกันแตกต่างกันเพียงนิดหน่อยเท่านั้น แต่เธอก็เก็ยสีหน้านั้นไปก่อนจะหันไปทางเอมิยะที่เหมือนจะยังไม่เข้าใจอะไรเลย
"มาสเตอร์ ช่วยรักษาให้ข้าหน่อย"เซเบอร์ของเอมิยะเดินไปหามาสเตอร์ของตนก่อนที่จะร้องขอในสิ่งที่ตนต้องการ แต่เอมิยะที่ก็ไม่สามารถทำได้เพราะเขาไม่ใช่จอมเวทย์ที่เก่งกาจอะไรขนาดนั้น ใช้เวทย์ได้แค่นิดๆหน่อยๆเพียงเท่านั้นเอง
"มานี่"คุโระที่เห็นว่าอัลเตอร์นั้นเล่นแรงไปหน่อยก็เลยอาสาที่จะรักษาให้ ถึงเซเบอร์จะยังระแวงพวกเราอยู่แต่เพราะมาสเตอร์ของตนบอกว่าไม่เป็นไรทำให้เธอยอมให้คุโระรักษา
คุโระยื่นมือข้างซ้ายซึ่งเป็นข้างที่มีแหวนแห่งเฮสเทียสวมใส่อยู่ ในตอนแรกเขาคิดว่ามันจะรักษาได้เพียงแค่คุโระคนเดียวแต่มันไม่ใช่มันสามารถรักษาคนอื่นๆได้แต่แรกมาด้วยพลังเวทย์ของคุโระ ทันทีที่คุโระใช้งานแหวนอักขระเทพก็ส่องแสงขึ้นมาก่อนจะค่อยๆทำการรักษาบาดแผลของเซเบอร์อย่างช้าๆ
"เดี่ยวสิคุโระ นั่นมันแหวนอะไรนะ!"โทซากะที่เห็นการรักษาของคุโระก็รีบวิ่งเข้ามาดูพร้อมกับถามออกมาอย่างไม่เกรงใจ
"แหวนแห่งเฮสเทีย"คุโระตอบออกไปอย่างไม่ใส่ใจนัก เพราะยังไงคนบนโลกนี้ก้คงไม่รู้จักท่านเฮสเทียหรอก
"เฮสเทีย? ชื่อเหมือนเทพของตำนานกรีกเลยแฮะ ช่างเถอะ! เข้าไปในบ้านกันจะได้อธิบายให้เอมิยะคุงเข้าใจเรื่องราวด้วย"โทซากะเดินเข้าไปในบ้านของเอมิยะทันทีโดยไม่ต้องรอให้เข้าของบ้านเชิญ ซึ่งพวกเราก็ตามไปติดๆโดยมีอัลเตอร์กับเซเบอร์ที่ยังคงมองหน้ากันอยู่ตลอดเวลา ขืนปล่อยไว้ได้สุ้กันอีกแน่
"อะนี่ กินซะแล้วใจเย็นๆ"คุโระเอาถุงอาหารจั้งก์ฟู้ดออกมา ก่อนจะยื่นให้อัลเตอร์ซึ่งเธอก็รับไปก่อนจะกินอย่างว่าง่ายๆ ตอนกินนี่น่ารักจริงๆ
ซึ่งเซเบอร์ที่เห็นว่าอยู่ๆอัลเตอร์ก็เปลี่ยนไปก็แปลกใจไม่ใช่น้อยเมื่อครู่ยังปล่อยออร่าน่าขนลุกอยู่เลย แต่พอรับถุงนั้นไปจากที่เป็นราชสีห์ที่จ้องจะจัดการเหยื่อกลับกลายเป็นเหมือนลูกแมวแสนเชื่องตัวนึง
"เอาละมาเริ่มกันเลยดีกว่า"โทซากะที่เห็นว่าทุกคนมาพร้อมแล้วก็ทำการอธิบายเรื่องคร่าวๆเกี่ยวกับสงครามให้แก่เอมิยะฟัง โดยมีคุโระช่วยเสริมในสิ่งที่เขารู้มาจากระบบอีกนิดหน่อย แน่นอนว่าหลังจากนี้พวกเราต้องไปหาคนของโบสถ์เพราะตอนนี้กลายเป็นว่า มีมาสเตอร์ 8 คน และเซอแวนท์อีก 8 ตนเสียแล้ว
....................................................................................................................................................................................
-อยากเขียนให้เซเบอร์ กับ อัลเตอร์สู้กันนานกว่านี้นะ แต่คิดไปคิดมาไม่ดีกว่า เพราะยังไงซะตามบทอาเชอร์และโทซากะก็ต้องมาและเมื่อเห็นว่าเอมิยะเป็นมาสเตอร์ยังไงก็ต้องห้ามอยู่แล้วและถ้าอัลเตอร์ไม่หยุดจะกลายเป็นว่า โทซากะ อาเชอร์ เอมิยะ และเซเบอร์นั่นแหละที่จะร่วมมือกันแล้วมารุมพวกคุโระเสียเอง
-ในด้านมาสเตอร์ด้วยกันผมค่อนข้างมั่นใจนะว่าคุโระสามารถเอาชนะโทซากะ และเอมิยะในตอนนี้ได้ แต่ในด้านเซอแวนท์ ผมไม่ชัวร์ว่าอัลเตอร์จะรับมือกับอาเชอร์และเซเบอร์ได้พร้อมกันไหม?