หลังจากวันที่คุโระและเบลไปซื้อของกับคุณเอน่า ซึ่งวันนี้ก็เป็นวันปกติที่ทั้งสองคนจะไปลงดันเจี้ยน ซึ่งระหว่างทางนั้นเบลได้ถูกเด็กคนนึงเข้ามาชวนเข้าปาร์ตี้ ซึ่งเธอคนนั้นเป็นซัพพอร์ตเตอร์ ที่จะคอยช่วยเหลือในการลงดันเจี้ยนเช่นการเก็บหินเวทย์หรือแม้กระทั่งช่วยซัพพอร์ตในการต่อสู้เล็กๆน้อยๆ
ส่วนทางด้านคุโระนั้นดขาตัดสินใจที่จะลงดันเจี้ยนไปคนเดียวเลยเข้ามาก่อนเบลซึ่งเป้าหมายของเขาในตอนนี้คือชั้น 10 ลงไปแต่ถึงกระนั้นเขาก็ไม่คิดที่จะประมาทเพราะตามคำแนะนำของคุณริวเธอบอกว่าชั้นกลางๆจะอันตรายเป็นอย่างมาก
แล้วถ้าถามว่าคุณริวมาแนะนำคุโระได้ไงก็มีอยู่บ่อยครั้งที่คุโระไปทานอาหารที่บาร์ที่เธอทำงาน ซึ่งก็ได้เธอนี่แหละที่คอยบริการอยู่ตลอด คุโระจึงถือโอกาศถามเรื่องเกี่ยวกับดันเจี้ยน และเป็นไปตามที่คุโระคิดเอาไว้ว่าคุณริวนั้นเคยเป็นนักผจญภัยมาก่อน ก่อนที่จะมาเป็นเมดให้บาร์แห่งนี้ และจากการที่คุโระเป็นลูกค้าประจำและได้คุณริวคอยบริการทำให้ทั้งสองสนิทกันมากขึ้นจนคุโระถามเรื่องต่างๆจากเธอ จนตอนนี้เขารู้เรื่องต่างๆพอสมควร
ชั้นที่ 11 ของดันเจี้ยน....
ตอนนี้คุโระกำลังจัดการกับกลุ่มออร์คกลุ่มนึง ซึ่งออร์คพวกนี้มันมีรูปร่างเป็นสัตว์ประหลาดหัวหมูตัวใหญ่ประมาณ 3 เมตรซึ่งตอนนี้พวกมันกำลังล้อมคุโระอยู่ 4 ตัวด้วยกัน
ตูมมม!
กระบอกในมือถูกฟาดลงมายังที่ที่คุโระยืนอยู่จนฝุ่นควันกระจายไปทั่ว ฟึบบบ!! คลื่นลมที่มีความคมดั่งคมดาบพุ่งผ่านร่างของออร์ตัวนั้นไป ก่อนที่จะปรากฎเป็นร้องรอยของคมดาบปรากฎขึ้นบนตัวของออร์คตนนั้น
ฉู่!!!!!!
เลือดของมันพุ่งกระฉูดออกมาจากบาดแผล แต่มันไม่แม้จะได้ทันแหกปากร้องออกมา คมดาบสีดำก็ได้มาพาดบริเวณคอของมันเสียแล้ว ฉับบ! ตึงง! ฟุมมม!! หัวของมันถูกตัดขาดในทันทีพร้อกมับร่างของมันที่ร่วงลงตามแรงโน้มถ่วงและสลายหายไปในที่สุด คุโระหันไปมองออร์คอีกสองตัวที่เหลือก่อนจะวิ่งเข้าใส่พร้อมกวัดแกว่งดาบสีดำในมืออย่างรวดเร็วสังหารหมูตรงหน้าจนสิ้น!
"หืม!?"
คุโระได้ยินเสียงดังก้องมาจากทิศทางนึง ก่อนที่เขาจะรีบไปดูปรากฎเป็นพื้นที่โล่งกว้างก่อนเขาจะเห็น ฝูงออร์ค และอิมป์ที่กำลังวิ่งมากันเป็นฝูงราวกับกำลังหนีบางอย่าง โดยด้านหน้าของมันมีกลุ่มของนักผจญภัยกลุ่มนึงอยู่ พวกเขาดูท่าทางตื่นตระหนกและหวาดกลัวกับกองทัพมอนสเตอร์ตรงหน้า
ตึง! ตึง!
เสียงเดินของสิ่งทีชีวิตขนาดใหญ่ มาพร้อมกับแรงสั่นสะเทือนที่ตามมา ปรากฎเป็นสัตว์ประหลาดขนาดเล็กซึ่งดูจากรูปร่างของมันแล้วมันคือ "มังกรทารก" เป็นมังกรตัวเล็กที่มีความสูงสี่เมตรและมีอุณหภูมิร่างกาย 150 C เป็นสัตว์ประหลาดที่หายาก แต่จะพบเจอได้ที่ชั้น 11-12 ของดันเจี้ยน ซึ่งถือว่าคุโระโชคดีหรือโชคร้ายกันนะที่มาเจอในเวลาแบบนี้
"เอาไงดี"
"ไม่รู้ มีแต่ต้องหนีนั่นแหละ!"
กลุ่มนักผจญภัยที่เห็นมังกรทารกก็เริ่มมีท่าทีตื่นตระหนก เพราะแต่เดิมเพียงแค่ฝูงมอนสเตอร์ตรงหน้าก็แทบแย่อยู่แล้วหากต้องมาสู้กับมังกรทารกด้วยแล้วนั้นแทบจะเป็นไปไม่ได้เลย
ฟึบ!
แต่ในเวลาต่อมาก็มีบางอย่างพุ่งผ่านพวกเขาไป หากสังเกตดีๆจะเห็นเป็นชายหนุ่มคนนึงซึ่งสวมเสื้อผ้าสีดำทั้งตัว พร้อมกับถือดาบสีดำเล่มนึงในมือเช่นเดียวกัน ทำให้เวลาที่เขาเคลื่อนไหวจะเห็นเพียงเส้นแสงสีดำเท่านั้น พร้อมกับแสงสีแดงสองจุดจากดวงตาของเขา
ฉับบ!! ฉั่ววว!!
ทุกครั้งที่เขากวัดแกว่งดาบก็จะมีออร์คไม่ก็พวกอิมป์ตกตายไปทีละตัว ภาพการสังหารเหล่ามอนสเตอร์ของชายหนุ่มเพียงคนเดียวมันทำให้พวกนักผจญภัยที่ดูอยู่แทบไม่เชื่อสายตา ทำให้พวกเขานึกไปถึงข่าวลือที่ช่วงนี้มีคนพูดถึงบ่อย คือการที่มีคนๆนึงวิ่งไปมาตั้งแต่ชั้นที่10 จน ถึงชั้นกลาง และฆ่าล้างเหล่ามอนสเตอร์ที่เข้ามาขวางทางจนหมด
"ปีศาจสีดำ!?"
"เอ๋! ไม่ใช่แค่ข่าวลือหรอ?"
"แล้วที่อยู่ตรงหน้านี่ยังไม่ชัดอีกหรอ!"
"ปีศาจสีดำ"เป็นเพียงชื่อที่พวกนักผจญภัยเลเวล 1 ถึง 2 ใช้เรียกคุโระในตอนที่เขามาออกล่าในดันเจี้ยน ส่วนพวกเลเวล 3 ขึ้นไปนั้นไม่ค่อยให้ความสนใจเท่าไหร่เพราะคิดว่าเป็นเรื่องไร้สาระแต่สำหรับแฟมิเลียชื่อดังก็ยังคงส่งคนมาจับตาดูอยู่บ้างแต่ก็ไม่ได้เข้ามายุ่มย่ามอะไร
ทางด้านคุโระในตอนนี้นั้นเขายืนอยู่ท่ามกลางกองหินเวทย์มากมายเป็นตัวบ่งบอกว่าเขาได้ฆ่ามอนสเตอร์พวกนี้ไปมากมายแค่ไหน สำหรับออร์คและอิมป์นั้นไม่ได้เป็นปัญหาสำหรับคุโระเลยแม้แต่น้อย เพราะตัวเขาเคยไปเยือนชั้นกลางมาแล้วเป็นที่เรียบร้อย ต้องบอกว่าความต่างนั้นมีมากอย่างเห็นได้ชัด แถมเขายังเคยปราบมิโนทอรัสที่มาจากชั้น 15 - 17 มาแล้วตัวนึงนะอย่าลืม!
"มังกรทารก! ผ่านชั้นนี้ไปก็ตั้งหลายครั้งแต่พึ่งเคยเจอก็ครั้งแรกนี่แหละ!"
คุโระจับดาบในมือแน่นกว่าเก่าก่อนที่เวทย์ลมจะมาเคลือบบริเวณใบดาบของคุโระจนมันคมขึ้นเรื่อยๆ
ย๊าาห์!!
คลื่นดาบสายลมถูกกวัดแกว่งออกไปพุ่งเข้าใส่มังกรทารกอย่างรวดเร็ว ฉั่ววว!!! กร๊าชชช!! คลื่นดาบพุ่งตัดผ่านบริเวณไหล่ซ้ายของมังกรทารกไปจนมันแหว่งออกเผยให้เห็นเนื้อและกระดูกของมันที่โชกไปด้วยเลือด ไม่รอให้มันได้หายเจ็บปวดคลื่นดาบอีกสายนึงได้พุ่งตัดคอของมันไปจนเลือดกระจายออกมา พร้อมกับร่างกายของมันที่หายไปกลายเป็นฝุ่นควัน
ตุบบ!
หินเวทมนต์ของมังกรทารกหล่นลงมา ก่อนที่ทุกอย่างจะเงียบลงกองทัพมอนสเตอร์ถูกจัดการจนหมด มังกรทารกเองก็เช่นเดียวกัน เหตุการณ์ดังกล่าวอยู่ในสายตาของเหล่านักผญภัยกลุ่มก่อนหน้าพวกเขาพากันเบิกตากว้างอย่างไม่เชื่อสายตาเพียงแค่ตัวคนเดียวกลับสามารถจัดการกับกองทัพมอนสเตอร์และมังกรทารกลงได้
"สุดยอดเลย!"
"ต้องเป็นคนที่เลเวลสูงๆของแฟมิเลียชื่อดังแน่ๆ!"
"เท่ห์จัง!"
เหล่านักผจญภัยคนอื่นๆต่างพากันพูดเกี่ยวกับการต่อสู้ของคุโระกันไปต่างๆนาๆพวกเขาคิดว่าคุโระนั้นต้องเป็นนักผจญถัยเลเวลสูงจากแฟมิเลียชื่อดัง ผิดแล้ว ไม่ใช่เลย!จริงๆแล้วเขาเพียงแค่เลเวล 2 แถมยังอยู่เฮสเทียแฟมิเลียที่มีสมาชิกแค่ 2 คนแถมยังขัดสนเรื่องการเงินอีก
!!
"อีกแล้ว เหมือนมีคนมองมาอีกแล้ว!?"
ในขณะที่คุโระกำลังเก็บหินเวทย์เขาก็สัมผัสได้ถึงสายตาที่แปลกๆจากสักแห่งหนึ่งแต่ที่แน่ๆไม่ได้อยู่ภายในดันเจี้ยนแห่งนี้ แถมความรู้สึกที่เขาสัมผัสได้ยังไม่ค่อยน่าอภิรมณ์เสียเท่าไหร่นัก มันเหมือนสายตาของคนโรคจิตที่กำลังมองเขาอยู่ เขาพยายามหลายครั้งเพื่อที่จะบอกตัวเองว่ามันแค่คิดไปเอง แต่พอสัมผัสได้บ่อยๆมันทำให้เขาเริ่มกังวลขึ้นมาหน่อยๆ
"กลับดีกว่า"
คุโระตัดสินใจออกจากดันเจี้ยนทันที ยิ่งอยู่นานยิ่งรู้สึกแปลกๆแถมยังเสียวสันหลังบ่อยๆด้วยราวกับว่าเขากำลังจะถูกจับกดโดยยัยแก่โรคจิตที่ไหนสักแห่งนึง
ภายในสถานที่แห่งหนึ่ง...
อ๊าห์!!
มีผู้หญิงคนนึงใส่เสื้อผ้าที่ค่อนข้างเปิดเผยสัดส่วน กำลังยืนอยู่โดยมือทั้งสองกำลังจับบริเวณใบหน้าของตนเองพร้อมกับทำเสียงแปลกๆ ใบหน้าของเธอราวกับคนโรคจิตซึ่งเบื้องหน้านั้นมีลูกแก้วลูกนึงที่ฉายภายของชายหนุ่มหัวดำที่กำลังวิ่งออกจากดันเจี้ยนอยู่
"ช่างยอดเยี่ยมยิ่งนัก"
เธอพูดออกมาก่อนจะขยับมือข้างนึงลงมาบริเวณหว่างขา พร้อมกับทำใบหน้าที่สุดแสนจะลามกออกมา
"แต่มันยังไม่พอ มากกว่านี้ มากกว่านี้อีก!"
อ๊าาห์!
เราปล่อยผู้หญิงคนนี้ไปแล้วมาจบตอนกันดีกว่า ก่อนที่มันจะติดเรท!
.........................................................................................................................................................................
- ให้คุโระมีฉายาว่าอะไรดีอะ? ส่วนไอ้ปีศาจสีดำนั่นไม่นับมันเป็นชื่อที่นักผจญภัยเรียกกันเอง