วันถัดมา

@ สระว่ายน้ำของคอนโด

"ที่นี่เนี่ยนะ แล้วให้กูแต่ชุดมาซะพร้อมเลย"มันให้ผมใส่กางเกงว่ายน้ำมาเรียบร้อยเลยครับ

"ใช่ ●.● จะได้เรียนเลย โค้ชปี>๐<"ไอ้อุ่นตะโกนเรียกใครสักคน

"ใครว่ะ"ผมถามวันนี้เด็กเต็มสระเลยเว้ยอาย

"เป็นโค้ชสอนว่ายน้ำที่นี่เราจะให้พี่เขาสอนให้ดิณดิณ"

"โค้ชปีๆๆๆ >๐<"มันตะโกนอีกครั้ง

"อ่าวน้องอุ่นโทษทีพี่ยุ่งอยู่กับเด็กๆเลยไม่ได้ยิน"โหหห หุ่นโครตล้ำ ซิคแพ็คเป็นรอนเลยโว้ย

"นี่นักเรียนว่ายน้ำดิณดิณอยากสูงโค้ชปีช่วยด้วย○.○"มึงก็บอกความจริงหมดเลยเนอะ

"อะอ่อ สวัสดีครับพี่ชื่อปีนะ"

"คะครับ โค้ช"กูอึ้งกับหุ่นพี่แกอยู่

"เรียกพี่ดีกว่า อุ่นชอบเปลี่ยนชื่อพี่ตลอด"

"ครับมันเป็นแบบนี้แหละ"

"นินทาเราหรอ ○.○"ทีอย่างงี้ล่ะรู้ทันไม่ต้องให้อธิบาย

"เปล่าพูดถึงเฉยๆ"มันทำแก้มพองลมใส่ผมน่ารักตายแหละมึง

"หึๆ น้องดิณดิณ"พี่แกเรียก

"ไม่ใช่พี่ผมชื่อบราว"

"โทษๆพี่เห็นว่าน้องอุ่นเรียก"พี่แกเกลาหัวแกเขิน

"อุ่นมันมั่วพี่"

"แล้วนี่..."

"คือผมว่ายน้ำไม่เป็นครับเลยอยากให้พี่สอน"

"งั้นคงต้องเริ่มจากพื้นฐานเลยสิ"พี่ปีทำหน้าคุ้นคิด

"พี่คิดค่าเรียนยังไงครับ"แพงๆมานี่ผมสูงไม่ไหวนะ

"ไม่เป็นไรพี่สอนให้ฟรีเราแค่ตั้งใจเรียนก็พอ" พี่ปีอย่างใจดี

"ไม่ดีมั้งครับ เราพึ่งรู้จักกันเองผมเกรงใจ"

"หึๆ ไม่เป็นไรพวกเด็กๆพี่ก็สอนให้ฟรีจะให้พี่คิดเงินบราวได้ไงจริงมั้ย"พี่ปียิ้มให้ผม

"อย่างนั้นหรอครับถ้างั้นก็ได้ครับ" โอกาสทองของฟรีบราวชอบ

"งั้นก็ไปวอร์มร่างกายก่อน"

"สระลึกมั้ยพี่ผมกลัว"

"ไม่ลึกสระผู้ใหญ่ก็ 1.8 เมตรได้ "นี่ไม่ลึกของพี่แกแล้วใช่มั้ย กูสูง168 เซนท่วมหัวสิครับงานนี้

"มีหวงยางป้ะ"

"ฮ่าๆ ไม่มีครับมีแค่โฟมแรกๆใช้โฟมไปก่อนนะ"พี่ปียิ้มใจดีให้ผม ไอ้ก็อยากขอไปฝึกในสระเด็กก่อนแต่ก็อายไม่กล้าบอก

"ครับผม เดี๋ยวผมขอคุยกับอุ่นก่อนนะครับ"

"ครับ งั้นพี่ไปดูเด็กๆก่อน"ว่าแล้วพี่ปีแกก็เดินลงไปในสระ พึ่งสังเกตว่ารอบสระมีบรรดาแม่ๆเต็มไปหมดเลยมาดูลูกจำเป็นมั้ยที่ต้องทำหน้าฟินแบบนั้น

"อุ่นมึงไปรู้จักพี่เขาได้ไงใจดีสอนกูฟรีด้วย"

"ก็เรามานั่งกินหนมกับอ่านหนังสือที่นี่บ่อยๆเลยเจอ•.•"

"หรอ กูไม่ใช่คนที่คอนโดเจ้าของเขาจะด่ากูป้ะ"อันนี้กังวลหน่อยครับเพราะบางที่เขาไม่ให้คนนอกเข้ามาเล่น

"ไม่หรอกมั้งก็โค้ชปีไม่ดุอะไรดิณดิณนี่"อุ่นพูดแล้วก้มลงไปสนใจเบเกอรี่ที่หอบมาด้วยเน้นว่าหอบเพราะมันเอามาเป็นถาด แต่เดี๋ยวนะพี่ปีไม่ว่าอะไร...... คือ?

"เฮ้ยยยย มึงอย่าบอกนะว่า"

"เจ้าของ●~● หม่ำๆ"มันพูดหน้าตาเฉยพร้อมยัดโดนัทครึ่งชิ้นเข้าปากขอให้มึงอ้วน

"นี่มึงรู้จักกับคนระดับนี้เลยหรอว่ะ"

"อาห้ะ โค้ชปีใจดีชอบซื้อขนมมาแจกเรากับน้องๆ"มันชี้ไปหาเด็กในสระ

"เออ แล้วมึงไม่ว่ายหรอ"

"ไม่! เราจะกินหนม หม่ำๆ ○~○อร่อยไม่ให้หรอก" ร่างเล็กตรงหน้าเอาถุงขนมไปซ่อนไว้ด้านหลังตัวเอง ขอ ให้ มึง อ้วน ไอ้งก!!!

"ถึงมึงแบ่งกูก็ไม่กินโว้ย ไอ้หมูอ้วน"

"อ้ะ! ทำไมดิณดิณพูดแบบนี้เราโกรธ"

"เชิญครับตามสบายกูไปและ"

จากนั้นผมก็ไปวอร์มร่างกายวิ่งรอบสระ ตีขาในน้ำตามที่พี่ปีสั่ง

"เริ่มแรกบราวต้องไม่กลัว มีพี่อยู่ด้วยไม่จมแน่นอน"พี่เขาให้ผมว่ายจากอีกฝั่งไม่ถึงอีกฝั่งซึ่งห่างกันพอสมควร

"พี่ต้องตามผมติดๆเลยนะ"

"ครับๆ ตีขาแรงๆนะ"

"อื้ม"พี่เขาให้ผมว่ายไปมาอยู่นั้นแหละ

"อุ้ย!เย็น!"ผมผลักหน้าหนีไอเย็นที่มาสัมผัสที่แก้ม ตอนนี้ผมเรียนเสร็จแล้วครับพี่ปีบอกว่ายังต้องฝึกอีกเยอะเลยสรุปคือก็ยังว่ายไม่ได้ผมกลัวนี่

"ดื่มน้ำก่อนแล้วนี่บราวอยู่ห้องไหน"เอาแล้วไง

"คะ คือผม"

"ครับว่าไง"

"บอกแล้วพี่อย่าว่าผมนะผมไม่ได้อยู่ที่นี่หรอกไอ้อุ่นต่างหาก"

"อ่าวหรอพี่คิดว่าเราอยู่นี่"อ่าวนี่ไม่ว่าอะไรกูหน่อบหรอ

"พี่ไม่ว่าผมหรอที่มาใช้สระ"

"ปกติก็ไม่อนุญาตินะแต่บราวเป็นเพื่อนอุ่นแล้วยังเป็นนักเรียนของพี่แล้วด้วย...เอาเป็นว่ายกให้เป็นกรณีพิเศษ"ยิ้มใจดี

"จริงดิพี่! ขอบคุณมากครับสอนผมฟรีทีนึงแล้วยังให้ใช้สระอีกอะโครตเกรงใจ"เกรงใจจริงๆนะครับ พอได้ยินว่าให้เข้ามาใช้ได้นี่หูผมตั้งเลย

"แล้วบราวรู้ได้ไงว่า..."

"อ่อ อุ่นมันบอกอะพี่ว่าพี่เป็นเจ้าของ"ผมไม่รู้หรอกว่าพี่เขาจะพูดอะไรแค่เดาเฉยๆแล้วมันก็ถูก

"หรอ หึๆไม่ใช่ของพี่หรอกของพ่อพี่ต่างหาก"พี่ปีว่าขำๆ

"อ่าวหรอครับ"

"พี่แค่มาช่วยดูเท่านั้นเอง"

"งั้นพี่ต้องเฝ้าที่นี้ตลอดเลยดิ"

"เรียกว่าเข้ามาดูความเรียบร้อยของที่นี่จะดีกว่า คนเฝ้าน้องชายพี่"

"อ๋อ"

"หึ เอาๆ ว่ายรอบสระหนึ่งรอบแล้วกลับบ้านได้" พี่ปีว่า

"คร้าบบบบ"

"วันนี้ขอบคุณพี่มากนะครับที่ช่วยสอนผม"ผมยกมือไหว้

"ไม่เป็นไรๆ เจอกันพรุ่งนี้นะถ้าใครถามก็บอกว่าพี่ให้เข้ามาใช้ได้"

"ขอบคุณมากพี่ไว้เจอกัน"ผมยกมือโบกลาพี่เขา

"○.○ เป็นไงบ้าง"อุ่นถามหลังจากที่ผมเดินมาหามัน

"ก็ดีพี่เขาใจดี"

"ใช่มั้ยล่ะ โค้ชปีใจดีมากๆแต่น้องโค้ชปีดุมากๆเลยป้าๆบอกมา"

"หรออย่างงี้แหละถึงเป็นพี่น้องกันแต่ก็คนละคน"

"อื้ม ขึ้นห้องดีกว่านะเราเริ่มหิวแล้ว"

"อ่าว แต่มึงพึ่งกินหนมไปนะ" มันต้องเป็นไม่ความดันก็เบาหวานตายสักวันผมว่า

"ของว่างขนมร้านนี้อร่อย"

"ร้านไหนมึง"

"ไม่รู้สิไม่ได้อ่านชื่อร้านเลย แต่เจ้าของร้านชอบให้ขนมเรามาเยอะแยะใจดีมากๆ"

"เออๆ ช่างเถอะกูหนาวแล้วเข้ากันเถอะรีบกลับด้วยเนี่ยเดี๋ยวโดนป๋าสวด"ป๋าชอบบ่นเวลาผมกลับดึกอะครับเขาเป็นห่วงนั้นแหละ

"อื้ม•.•"

 หลังจากที่อาบน้ำแต่งตัวเสร็จผมก็รีบออกจากห้องไอ้อุ่นเมื่อวานก็ไม่ได้นอนบ้านถ้าวันนี้กลับดึกอีกนะโดนแน่

"แม่งกุญแจรถไปไหนว่ะ"วันนี้ผมขับมอไซร์มาครับและกุญแจก็หายหรือว่าอยู่บนห้องอุ่นไม่ดิเราเอามาแล้วชิบหายครับ

ร่างบางเทของในกระเป๋ออกมาทั้งหมด

"อยู่ไหนเนี่ยอยู่ไหนโอ๊ยยยยย"วินาทีนี้ผมไม่สนใจอะไรแล้วครับสนแค่กุญแจรถผมเท่านั้นแหละ

เจอแล้ว!ผมรีบยื่นมือไปหยิบกุญแจที่ตกอยู่ใต้รถมอเตอร์ไซส์คันข้างๆ กลิ้งไปซะไกลเลยนะมึง

"อ้ะ! ฉิบหายแล้ววววว"

โครมมมมมม เมื่อผมเอื้อมมือจะไปหยิบกุญแจดันเซไปชนรถ ฉิบหายจริงๆแล้ว ผมจะไม่โวยวายแบบนี้เลยเลยถ้ารถที่ผมทำล้ม(อย่างแรง)เป็นมอเตอร์ไซส์ธรรมดาแต่นี่มันBMW s1000rrแต่งเต็มอย่างหล่อ ตอนนี้มันลงไปนอนหงายกับพื้นเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

"จะซวยอะไรขนาดนี้ว่ะกู เจ้าของอยู่มั้ยเนี่ย"ผมมองซ้ายมองขวาก็ไม่เห็นใครนี่ผมควรรีบหนีใช่ป้ะงั้นไปนะครับบายยยย ว่าแล้วผมก็รีบคอมรถบิดกุญแจรถคันเป็นล้านผมไม่มีเงินชดใช้ให้หรอก อีกอย่างรถราคาขนาดนี้คงไม่พังง่ายๆอย่างดีก็มีรอยถลอกนิดๆหน่อยๆ

"ทำของคนอื่นพังแล้วหนีแบบนี้แจ้งตำรวจจับดีมั้ย" น้ำเสียงเย็นยะเยือก

เสียงนิ่งๆดังมาจากด้านหลังทำให้ร่างบางสะดุ้งโหยง ซวยแล้วไงไอ้บราวมึง

"คะคือผมขอโทษผมไม่ได้ตั้งใจ"ตัวสั่นเป็นเจ้าเข้า ณ ตอนนี้ร่างบางก็ยังไม่กล้าหันหน้าไปหาเจ้าของเสียงนั้น

"ดับรถแล้วลงมาคุยกัน"โหหห เสียงเย็นๆชวนขนลุก

"........"เอาไงดีกูต้องหนีให้ได้ดิ ดังนั้นผมจึงดับรถเพราะถอยรถออกจากที่จอดไม่น่าจะทันจึงตัดสินใจส่า......วิ่ง!!!!

พรึบบบ แขนผมถูดกระชากอย่างแรง เฮ้ย มะมึงวิ่งตามมาตอนไหนเนี่ย!

โอ๊ย! แม่งแรงเยอะสัสบีบแขนกูกระดูกจะแตกมั้ยเนี่ย ผมไม่กล้ามองหน้ามันได้แต่ก้มหน้าอย่างเดียว

"ขอโทษครับ"ผมพยายามสบัดแขนออกมันวิ่งเร็วหรือผมขาสั้น?บอกที

"หยุดคิดหนีได้แล้วไม่งั้นผมจะโทรหาตำรวจนะ"แค่เสียงมันกูก็กลัวจนหัวหดแล้ว

"หันมานี่!"

พรึบบบบ

กึก!!!!!

ไม่จริงงงงงงง

บ้า! เรื่องนี้มันบ้า ตอนนี้สมองหัวใจตับไตไส้พุงผมหยุดทำงานไปแล้วเพราะอะไรหน่ะหรอก็เพราะไอ้คนที่จับผมไว้นี่ไง

"ผมจะแจ้งตำรวจ"มันพูดนิ่งๆ หน้าตายด้านแบบนี้ กวนบาทาแบบนี้ มัน มัน มันไอ้คนที่เข้าฝันมาปู้ยี่ปู้ยำผมทุกคืนนี่หว่า

"มะไม่! ผะผมขอโทษผมตกใจเลยหนีขอโทษอย่าแจ้งตำรวจเลยนะ"ร่างบางยกมือไหว้

".........."

"............"มันเงียบครับผมเลยเงียบตอบช๊อคสุดชีวิต นี่มึงมีอยู่จริงหรอว่ะหรือว่าตอนนี้กูฝันกูแค่ฝันใช่มั้ย

#อัพครบจ้าาาา พี่เค้ามีอยู่ค่ะบราวไม่ใช่แค่ฝัน กรี๊ดดดดดดด

เปา: หมดกันที่สร้างมา (หมายถึงรถ)

ไรท์: เอาน่ามันเป็นงานนี่

เปา: เอาเครื่องสำอางมาเผามั้ยสลับกัน

ไรท์: ม่ายยยยยย

เปา: มันคืองาน

ไรท์: มันไม่กี่ยวเลยต่างหากความแค้นของแกล้วนๆ

เปา: ไม่รู้สิ (ยิ้มชั่วร้าย)

มันต้องทำอะไรสักอย่างแน่ๆ ไอ้เลวววว