​"พอได้แล้ว"

ผมผลักมิราออกไปและเดินลงจากรถแล้วรีบเข้าบ้านไปทันที

"ยินดีต้านรับกลับครับ ท่านมาโคโตะ"

บางทีก็รู้สึกหน้ารำคาญแบบสุดๆเลยละ 

"กลับมาแล้ว"

ผมรีบเดินขึ้นไปที่ห้องของตัวเองและกระโดดลงบนเตียง

"ในที่สุด ก็ได้กลับบ้านสักที จริงๆฉันควรจะอยู่ชมรมนิ แต่ชมรมกลับบ้านเนี่ยดีที่สุด"

"มาโคโตะ ขอเวลาสักเดี๋ยวได้มั้ย"

"ได้สิ"

มิราพูดจบและก็เดินมานั่งข้างๆผม

"โรงเรียนเนี่ย มันสุดยอดไปเลยนะ"

"งั้นหรอๆ พรุ่งนี้มีงานชมรมเราได้เดินดูกันมั้ย"

"ดูสิ แต่ว่าชมรมมันคืออะไรหรอ"

"เดี๋ยวไปก็รู้เองละ ฉันขอนอนก่อนนะ"

เมื่อพูดจบผมก็ล้มตัวนอนบนเตียง

"ฉันไปก่อนนะ"

"อืม"

ในระหว่างที่ผมนอนก็คิดว่ามันดีแล้วหรอ ที่พามิรามาที่โลกแห่งนี้สักวันอาจจะเกิดเรื่องอะไรอีกก็ได้

"นี่ฉันคิดอะไรอยู่เนี่ย"

วันต่อมา

"วันนี้ มีชมรมมากมายเลยนะ"

"นั้นสิ"

แต่ทันใดนั้นก็ได้คนวิ่งเข้ามาหาผม

"ท่านมาโคโตะ"

"ครูครับ ไม่ต้องเรียนท่านก็ครับ"

แต่ดูเหมือนว่าครูคนนั้นจะไม่สนใจผมพูดของผมเลยสักนิด

"เดี๋ยวพวกผม ไปกันเอง ขอบคุณที่เป็นห่วงครับ"

ผมจับมือมิราและเดินไปเพื่อหนีครูแต่ว่าก็ดันเดินมาเจอชมรมฟันดาบ

"มาโคโตะ ฉันขอเข้าไปดูนะ"

"รอก่อนสิ"

ผมเดินตามมิราไปแต่ว่าทันใดนั้น

"ท่านมาโคโตะ"

เมื่อผมเข้าไปก็ได้ยินเสียงของทุกคนที่เรียกชื่อของผม

"ฉันเริ่มจะรำคาญแล้วนะ"

"นี่มาโคโตะเป็นอะไรไปงั้นหรอ"

เมื่อมิราพูดจบก็ได้มีเสียงดังขึ้น

"นี่เธอเสียงชื่อท่านมาโคโตะห้วนๆเลยงั้นหรอ"

"ก็ไม่เห็นเป็นอะไรเลยเนอะ มาโคโตะ"

"อืม"

แต่ว่าทันใดนั้นก็ได้มีคนโยนดาบมาให้มิรา แต่ว่าดาบเล่มนั้นเป็นของจริง

"มาสู้กันดีกว่า"

มิรารับดาบนั้นไว้และโยนทิ้ง

"ฉันมีดาบแล้ว"

"แล้วไหนอ่ะดาบ"

มิรายื่นมือขวาออกไปด้านข้าง45องศา จากนั้นดาบของมิราก็ออกมา

"น่าสนใจแล้วสิ"

ผมที่เห็นจึงพูดออกมารอยๆและดูการต่อสู้ของมิรา และผลออกมามิราชนะ

"ไม่คิดว่าเธอจะเอาจริง มิรา เพราะงั้นฉันของเล่นด้วยได้รึป่าว"

ผมจับที่สร้อยคอและดึงออกมาแล้วเปลื่ยนเป็นดาบ

"ฉันไม่ได้สู้กับเธอนานแล้วนะ มิรา"

ผมเดินเข้าไปหามิราและยกดาบขึ้นเหนือหัวของตัวเอง

"ลุยเลยนะ มิรา"

มิราพุ่งเข้ามาใช้และใช้ดาบฟันที่ผมแต่ผมก็ใช้ดาบกันเอาไว้ และโจมตีกลับอย่างต่อเนื่องจนดาบของมิราของมิราหลุดออกจากมือ

"ฉันชนะแล้วนะ"

"ก็คงแบบนั้นละ"

ผมยื่นมือออกไปหามิรา

"ลุกไหวมั้ย"

"อืม"

มิราจับมือของผมและลุกขึ้นมา

"ฉันอยากอยู่ชมรมนี้แล้วสิ"

"นั้นสินะ"

แต่ว่าในขณะที่ผมกำลังคุยกับมิราคุณตาของผมก็เดินมา

"ยอดเยี่ยมเลย มาโคโตะ"

"นี่ตา มาตอนไหนเนี่ย"

"ฉันเห็นแล้วนะ การต่อสู้เมื่อกี้ เธอเองก็สุดยอดเหมือนกันนะ มิราจัง"

"ขอบคุณมากค่ะ ท่านตา"

"นี่ มิราไปกันเถอะ ผมขอตัวก่อนนะตา"

ผมจับมือมิราแล้วเดินออกไปจากที่นั้น

"เดี๋ยวก่อนสิ มาโคโตะ"

"มีอะไรอีกครับ"

"ฉันมีเรื่องจะคุยด้วย"