อียิปต์สลับรัก Ep16
"หาต่อไป...!! หาจนกว่าจะพบ"เจ้าอยู่ที่ไหนนะเฮเลน ทำไมเจ้าถึงทิ้งข้าไปเช่นนี้ ทั้งๆที่ตอนนั้นข้าดึงเจ้ามากอดไว้แล้วแท้ๆ ทั้งที่ข้ากอดเจ้าไว้แน่น กอดแน่นแล้วจริงๆ แต่ข้าก็ต้องสูญเสียเจ้าไปเช่นนี้หรือ ในคืนนั้น...ฟาโรห์เมมฟิสทรงค้นหาร่างเธออยู่พักใหญ่แต่ก็ไม่พบ จึงตัดสินใจดำลงไปใต้น้ำลึกกว่าครั้งก่อนๆที่เคยทำ จนกระทั้งไปพบเข้ากับร่างบอบบางของเธอที่กำลังดำดิ่งลงสู้ใต้น้ำเมมฟิสรีบแหวกว่ายลงไปคว้าร่างบอบบางของเธอมาสวมกอดก่อนจะรีบพาร่างบอบบางของเธอว่ายขึ้นสู่ผิวน้ำ แต่แล้วจู่ๆก็เกิดกระแสน้ำวนขึ้นภายใต้แม่น้ำไนล์อย่างรุนแรง เมมฟิสกอดเธอไว้แน่นราวกับว่าร่างนี้จะสูญสลายหายไปในไม่ช้า กระทั่งกระแสน้ำวนเริ่มรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ จนเหล่าทหารพากันแตกตื่นและหนีขึ้นฝั่งไป โดยหลงลืมฟาโรห์หนุ่มที่ยังคงอยู่ใต้น้ำ เมมฟิสได้เเต่เว้าวอนภาวนาของสิ่งศักดิ์ที่ตนเคารพนับถือของให้น้ำฟ้าปลอดภัยและอยู่กับเขาตลอดไปหรือหากต้องตายก็ขอให้ได้เกิดมาพบกับและครองคู่กันอีกครั้ง ความรู้สึกที่เหมือนกำลังจะสูญเสียบางอย่างไปเริ่มก่อตัวปวดหนึบในหัวใจแกร่ง ราวกลับว่ามีมือใครสักคนกำลังบีบขย้ำมันให้แหลกเป็นจุล หากไม่ใช่เพราะอยู่ใต้น้ำ คงจะมีใครสักคนที่ได้เห็นหยดน้ำตาของกษัตริย์หนุ่มเป็นแน่ 'ข้าจะไม่ยอมปล่อยให้เจ้าหลุดมือข้าไปไหนเด็ดขาดเฮเลน....' แต่เเล้วก็ไม่เป็นไปอย่างที่ทรงคิดไว้ เมื่อฟาโรห์เมมฟิสทรงฟื้นขึ้นมา ก็พบกับความเป็นจริงที่ว่าเธอไม่ได้อยู่ในอ้อมกอดของตนแล้วและเวลาก็ล่วงเลยผ่านไปนับสิบวัน แล้วที่ฟาโรห์เมมฟิสทรงหมดสติไป เพราะกระแสน้ำวนในแม่น้ำไนล์ที่ซัดพระองค์กลับขึ้นฝั่งมาอย่างแรง การค้นหาร่างของน้ำฟ้ายังดำเนินต่อไปเรื่อยๆอย่างไม่มีกำหนด.......
**********
โลกปัจจุบัน.......
ปี๊บ~~!! ปี๊บ~~!! ปี๊บ~~!!
"สัญญาณสีน้ำเงินที่ห้องV-VIPคะ"
**"สัญญาณสีน้ำเงินที่ห้องV-VIPคะ"**
เสียงสาวสวยประชาสัมพันธ์ในโรงพยาบาลชื่อดังใจกลางเมืองหลวงแห่งหนึ่งดังขึ้น เมื่อมีสัญญาณฉุกเฉินแจ้งเตือน
ณ ห้อง V-VIP ชั้นบนสุดของโรงพยาบาลหรู พยาบาลสาววัยสามสิบกว่ารูปร่างอ้วมท้วมกำลังทำการตรวจเช็คร่างกายของคนไข้สาวสวยที่กลายเป็นเจ้าหญิงนิทรา อย่างที่เคยทำเป็นประจำทุกวัน ทุกอย่างดูปกติไปเสียหมด ปกติเสียจนเธอแอบคิดว่าสาวน้อยทั้งสองคนนี้คงจะแค่เเกล้งหลับเพราะไปอยากไปโรงเรียน เหมือนลูกสาวตัวน้อยของเธอที่ชอบแกล้งป่วยเป็นนั้นเป็นนี่ในทุกๆเช้า.... แต่แล้วสิ่งผิดปกติก็เกิดขึ้น เมื่อจู่ๆร่างที่ดูเหมือนจะไร้วิญญาณของเจ้าหญิงนิทรา ที่นอนนิ่งบนเตียงผู้ป่วยมานานกว่าห้าเดือน นามว่า รฐา พิมพ์อักษร ก็ลุกพรวดพราดขึ้นมาอย่างไม่มีบอกกล่าวล่วงหน้า ในขณะ ที่นางพยาบาลสาววัยสามสิบกว่ากำลังทำการตรวจวัดชีพจรที่ข้อมือเธออยู่ เรียวปากเล็กอ้าออกกว้างหอบหายใจเฮือก...!!ใหญ่เข้าปอดเหมือนกับคนกำลังขาดใจตายหากไม่มีออกซิเจนเข้าไปหล่อเลี้ยง ดวงตากลมโตเหลือกลานเเทบถลนออกจากเบ้าตา ไม่ต่างจากนางพยาบาลวัยกลางคน ใบหน้าสวยใสตอนเธอหลับสนิทบัดนี้เต็มไปด้วยความน่าเกียดน่ากลัว จนพยาบาลที่กำลังจับเเขนเธออยู่นั้นถึงกลับกรีดร้องลั่นห้องอย่างคนเสียสติ ก่อนจะเป็นลมหมดสติล้มพับลงไปกองกับพื้นเพราะความตกใจกลัวสุดขีด ดังนิยามที่เขาว่ากันไว้ว่ากรีดสลบ จากนั้นไม่นานทีมแพทย์และพยาบาลผู้ช่วยที่ได้ยินเสียงสัญญาณเตือนฉุกเฉินก็พากันวิ่งพรวดพราดเข้ามาในห้องอย่างกับว่ากำลังแข่งวิ่งชิงแชมป์โอลิมปิกก่อนจะหยุดชะงักงันอยุ่หน้าห้อง
"คุณหมอคะ ฉันหิวน้ำค่ะ"น้ำฟ้าหันหน้าไปทางทีมแพทย์ที่พากันยืนงงเป็นไก่ตาแตกอย่างช้าๆ
"คะ...ครับ นี่ครับน้ำ"เป็นหมอวัยสี่สิบที่ดึงสติกลับมาได้ก่อนใครเพื่อน "ขอบคุณค่ะ"น้ำฟ้ารับแก้วน้ำมาดื่มทีเดียวหมดแก้วแล้วส่งแก้วคืนให้หมอลินน้ำให้อีกแก้ว
หลังจากที่ทุกคนเรียกสติกลับคืนมาได้ก็พากันลงมือตรวจเช็คร่างกายเธออย่างละเอียดยิบทุกอย่างซ้ำไปซ้ำมาจนเรียกได้ว่าไม่มีอะไรจะตรวจอีกแล้ว แต่ก็ไม่พบสิ่งใดผิดปกติแม้แต่น้อยทั้งสมองและร่างกาย จะมีก็แต่เครื่องมือทางการแพทย์ที่ทันสมัยที่สุดในยุคนี้ละมั้งที่ทำงานผิดปกติ มันบอกถึงการเต้นของหัวใจคนไข้ที่หยุดเต้นไปแล้ว ทั้งที่เธอยังหายใจได้เป็นปกติ กว่าเครื่องจะกลับมาใช้งานได้ก็ใช้เวลาพักใหญ่ ทุกอย่างมันเหมือนว่าเธอแค่นอนหลับไปแล้วสดุ้งตื่นขึ้นมาเพราะฝันร้าย หากไม่ใช่เพราะเห็นเธอตั้งแต่วันแรกที่มาเขาเองก็ไม่มีทางเชื่ออย่างเด็ดขาดว่าผู้หญิงคนนี้เคยเป็นเจ้าหญิงนิทรามาก่อน
ความคิดเห็นทั้งหมด ()
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น