​

ผมเรียนที่บ้านมาได้หลายอาทิตแล้ว คุณครูก็สอนดีมากๆ ผมไม่งงด้วย

"วันนี้เรียนจบบทที่3แล้วนะคะน้องคราม มีอะไรสงสัยมั้ยจ๊ะ"ผมส่ายหน้า ครูรินเป็นคนที่มาสอนผม เธอเป็นอาจารณ์อยู่ที่รร.เอกชนเเห่งหนึ่ง และเธอนิสัยดีมาก

"งั้นครูให้การบ้านน้องครามหน้า5นะคะ วันนี้พอแค่นี้ค่ะ"

"ขอบคุณครับ"ผมยกมือไหว้ครูริน เธอยิ้มแล้วเดินออกไป

ผมยืนขึ้นบิดตัว วันนี้ต้องไปหาคุณหมอตอนบ่ายด้วยสิ ก็ท้องผมเริ่มออกหน่อยๆแล้วนี่น่า ผมหยิบกระเป๋าผ้าแล้วมองนาฬิกา เที่ยงครึ่งแล้วแฮะ

ผมเดินออกจากบ้านพอดีกับที่พี่รามเดินเข้ามา เขามองสำรวจผมก่อนถามเบาๆ

"ไปไหน??"

"ไปหาหมอครับ"ผมชูกระเป๋าผ้าให้ดู เขาพยักหน้ารับแล้วบอกเบาๆ

"เดี๋ยวกูไปด้วย แล้วก็ อย่าไปไหนคนเดียวอีก เข้าใจมั้ย??"

"ครับ"

ผมก้าวขึ้นรถเบนสีขาว จัดแจงขาดเข็มขัดเสร็จแล้วพี่รามก็ออกรถ

"แล้วท้องมึงกี่เดือนแล้วละ??"

"จะสองเดือนแล้วครับ"ผมว่าแล้วลูบท้อง พี่รามมองแปบนึงแล้วขับรถต่อ

ผมมองวิวไปเรื่อยเปื่อย ไม่นานรถก็มาจอดที่โรงพยาบาล

"พี่รามจะเข้าไปด้วยหรอครับ??"

"อืม"พี่รามปิดประตูแล้วเดินตามผมเข้ามา ผมเดินไปหาพยาบาลแล้วให้ใบนัดคุณพยาบาลก็ให้ไปหาคุณหมอคนเดิม

"คนไข้จำห้องได้นะคะ"

"ได้ครับ"

"โอเคค่ะ ดีใจด้วยนะคะ คุณพ่อ"คุณพยาบาลยิ้มน้อยๆให้พี่ราม พี่รามก็ไม่ใด้ว่าอะไร

ผมเดินเข้ามาในห้องของคุณหมอเสน หมอที่ตรวจผมคราวก่อน

"สวัสดีครับ"ผมยกมือไหว้ คุณหมอยิ้มให้แล้วผายมือไปที่เก้าอี้

"นั้งก่อนครับ วันนี้คุณพ่อมาด้วยหรอครับเนี้ย"ผมยิ้มให้คุณหมอแล้วนั้งลง พี่รามก็ตามมานั้งข้างๆ

"อาการช่วงนี้เป็นยังไงบ้างครับ"

"ก็มีอ้วกตอนเช้า เหม็นอาหารแต่ไม่มากครับ บางทีก็ไม่ค่อยมีแรง"

"อาการไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง เดี๋ยวหมอวัดชีพจรนะ"คุณหมอทำนู้นนี่เสร็จแล้วก็บอกปกติ ให้ยาบำรุงมาให้แล้วก็บอกให้ดูแลตัวเองดีๆ

"ระวังที่ลื่นๆไว้นะครับ อย่างห้องน้ำน่ะ อย่ารีบเดินเดี๋ยวลื่น"

"ครับ"ผมยกมือไหว้ พี่รามเดินนำไปรอยาที่ช่องรับยา

"มึงนั่งรอ"ผมพยักหน้า พี่รามเดินไปรับยา จ่ายเงินเสร็จก็มาเรียกผม

"พี่ราม"

"อะไร"

"ครามหิว พี่รามช่วยจอดตรงร้านข้างทางก่อนได้มั้ยครับ"

"มึงแดกข้าวรึยัง"

"ยังครับ"

"ตั้งแต่เช้า??"

"เออ ครับ"ผมรับเสียงอ่อย พี่รามกัดฟัดดังกรอดๆ จนผมกลัวโดนด่า

"มึงนะคราม เดี๋ยวกูจะให้อดข้าว"

"อ่า ครามขอโทษครับ"ผมนั่งก้มหน้า พี่รามเป็นคนที่เคร่งสุขภาพมาก ตอนผมเป็นโรคกระเพาะก็ถูกด่าไม่เว้นแต่ละวัน

"มึงกินไรได้บ้าง"

"กินข้าวมันไก่ก็ได้ครับ"ผมชี้ร้านข้างหน้า พี่รามขับเลยจนผมงง

"เลยแล้วครับ"

"ก็กูไม่อยากแดก"

แล้วถามเพื่อ??

ผมส่ายหัว ในที่สุดพี่รามก็มาจอดในร้านอาหาร แห่งหนึ่ง

"แดกสลัดไปนะมึงอะ"พี่รามว่าแล้วสั่งให้ผม

"ผมไม่อยากกิน"

"มึงต้องกิน"ผมนิ่วหน้าเพราะไม่ชอบกิน

"พี่ราม ผมไม่อยากกิน"ผมน้ำตาตกใน ไม่ชอบกินแถมเกลียดมากๆเลยผักเนี้ย

"มึงจะไม่กินจริงหรอ"

"ครับ"

"ลูกมึงออกมาไม่แข็งแรงก็ชั่ง??"

"ทำไมลูกผมถึงจะไม่แข็งแรงละครับ"

"ก็มึงไม่แดกผักไง"

"อ่า"

"แดกไปอย่าพูดมาก"

"ครับ"ผมมองจานสลัดแล้วทำใจ เพื่อลูกผมต้องกินเยอะๆ พี่รามเองก็คงเป็นห่วงลูกเหมืนกันสินะ

ผมลอบมองแล้วยิ้มในใจ พี่รามก็ยังเป็นพี่รามของผมเสมอ เขาใจดีในแบบของเขา

​

-------

แหม รู้ได้ไงกินผักจะดีต่อเด็กค่ะคุณพ่อ เอ้ย พี่รามมม มีอะไรติชมได้นะคะ จะด่าพี่รามก็ได้ คนอะไรปากหนัก น้องก็ใสๆ ยอมพี่มันตลอดดดด ขอบคุณทุกคอมเม้น สวัสดีปีใหม่นะคะ

ที่จริงอยากเขียนตอนพิเศษแต่ขี้เกียจ ฮื่อออ

​