[ENG+ไทย] เรื่องเล่าของโนบอดี้ Just A Nobody's Story (เขียนเองจ้ะ)

Part​ ​Two

Scene​ ​7​ ​–​ ​Roland​ ​:​ ​Another​ ​suspect

​

There​ ​is​ ​an​ ​unlocking​ ​sound​ ​coming​ ​from​ ​the​ ​door.​ ​Jake​ ​moves​ ​to​ ​the​ ​other​ ​side​ ​of​ ​the​ ​door​ ​and​ ​waits​ ​for​ ​it​ ​to​ ​be​ ​opened.

“​’​morning​ ​kid.​”

Aaron​ ​startles​ ​as​ ​he​ ​sees​ ​Jake​ ​hiding​ ​behind​ ​the​ ​door.​ ​His​ ​scaredy-cat​ ​face​ ​looks​ ​quite​ ​funny​ ​at​ ​some​ ​point.

“​It​ ​is​ ​not​ ​funny,​ ​detective.​”​ ​says​ ​Aaron,​ ​staring​ ​at​ ​him​ ​with​ ​cold​ ​eyes.​ ​But​ ​the​ ​boy​’​s​ ​happiness​ ​isn​’​t​ ​something​ ​Jake​ ​considers​ ​important,​ ​so​ ​he​ ​shrugs,​ ​looking​ ​at​ ​the​ ​time​ ​on​ ​his​ ​watch.

“​It​’​s​ ​6​ ​am.​ ​You​ ​go​ ​to​ ​school​ ​this​ ​early​ ​in​ ​the​ ​morning?​”

“​What​ ​about​ ​you?​”​ ​The​ ​boy​ ​shoots​ ​back.​ ​“​Stalking​ ​a​ ​high​ ​school​ ​kid​ ​on​ ​Friday​ ​morning?​ ​Don​’​t​ ​you​ ​have​ ​anything​ ​better​ ​to​ ​do?​”

“​Consider​ ​we​ ​have​ ​a​ ​murderer​ ​on​ ​the​ ​loose,​ ​I​’​m​ ​here​ ​for​ ​your​ ​protection.​”

Aaron​ ​annoyingly​ ​stares​ ​at​ ​him​ ​in​ ​distrust​ ​for​ ​a​ ​few​ ​seconds,​ ​and​ ​then​ ​walks​ ​away.​ ​Jake​ ​puts​ ​his​ ​hands​ ​in​ ​the​ ​pocket,​ ​following​ ​him.

Last​ ​night​ ​he​ ​came​ ​here​ ​around​ ​3.15​ ​in​ ​the​ ​morning​ ​but​ ​there​ ​was​ ​no​ ​answer,​ ​so​ ​he​ ​kept​ ​an​ ​eye​ ​on​ ​the​ ​house.​ ​The​ ​house​ ​was​ ​silent​ ​with​ ​no​ ​one,​ ​not​ ​until​ ​2​ ​hours​ ​later;​ ​he​ ​saw​ ​the​ ​busboy​ ​kid​ ​came​ ​back​ ​from​ ​the​ ​corner​ ​of​ ​the​ ​street.​ ​The​ ​kid​ ​went​ ​out​ ​somewhere.

“​It​ ​must​ ​be​ ​difficult,​ ​staying​ ​up​ ​on​ ​a​ ​school​ ​night.​”​ ​Jake​ ​starts​ ​a​ ​chat,​ ​watching​ ​the​ ​kid​’​s​ ​movement​ ​carefully.​ ​Aaron​ ​has​ ​already​ ​pointed​ ​out​ ​that​ ​he​’​s​ ​a​ ​stalker,​ ​so​ ​it​’​s​ ​easier​ ​to​ ​just​ ​get​ ​to​ ​the​ ​point.​ ​“​Where​ ​did​ ​you​ ​go​ ​out​ ​last​ ​night?​”

“​It​’​s​ ​none​ ​of​ ​your​ ​business.​”

Aaron​’​s​ ​hostility​ ​makes​ ​Jake​ ​smirk​ ​to​ ​himself.​ ​Pissing​ ​people​ ​off​ ​is​ ​not​ ​always​ ​what​ ​he​ ​intends​ ​to​ ​do,​ ​but​ ​it​ ​seems​ ​that​ ​he​ ​is​ ​very​ ​good​ ​at​ ​it.

And​ ​so​ ​is​ ​the​ ​boy.

“​True.​ ​But​—​”

Suddenly,​ ​Jake​ ​pushes​ ​Aaron​ ​against​ ​the​ ​wall,​ ​locking​ ​his​ ​hands​ ​behind​ ​his​ ​back.​ ​It​’​s​ ​the​ ​New​ ​York​ ​City.​ ​People​ ​only​ ​care​ ​about​ ​themselves.​ ​Furthermore,​ ​it​’​s​ ​6​ ​o​’​clock​ ​in​ ​the​ ​morning.​ ​There​ ​are​ ​very​ ​few​ ​cars​ ​passing​ ​by​ ​and​ ​people​ ​are​ ​still​ ​rolling​ ​in​ ​their​ ​bed.

“​I​ ​don​’​t​ ​think​ ​you​ ​understand,​ ​Mr.Bauer.​ ​You​ ​might​ ​think​ ​that​ ​it​’​s​ ​not​ ​illegal​ ​to​ ​sell​ ​your​ ​blood.​ ​But​ ​the​ ​black​ ​market,​ ​you​ ​told​ ​us?​ ​That,​ ​on​ ​the​ ​other​ ​hand,​ ​is​ ​way​ ​off​ ​the​ ​track.​”

“​You​’​re​ ​threatening​ ​me?​”

“​Not​ ​at​ ​all.​ ​I​ ​just​ ​simply​ ​inform​ ​you​ ​that​ ​you​ ​can​ ​spend​ ​months​ ​going​ ​in​ ​and​ ​out​ ​the​ ​courtroom,​ ​or​ ​you​ ​can​ ​give​ ​me​ ​your​ ​cooperation​ ​now.​ ​It​’​s​ ​your​ ​choice.​”

Jake​ ​lets​ ​the​ ​boy​ ​go,​ ​smirking​ ​at​ ​his​ ​furious​ ​face.​This​ ​Aaron​ ​kid​ ​is​ ​really​ ​easy​ ​to​ ​read,​ ​with​ ​all​ ​of​ ​his​ ​emotions​ ​written​ ​on​ ​his​ ​face.

“​What​ ​do​ ​you​ ​want?​”​ ​He​ ​can​ ​sense​ ​Aaron​’​s​ ​frustration​ ​in​ ​his​ ​tone.​ ​Not​ ​just​ ​facial​ ​expression,​ ​but​ ​the​ ​boy​’​s​ ​tone​ ​is​ ​also​ ​quite​ ​easy​ ​to​ ​read​ ​as​ ​well.

“​Tell​ ​me​ ​about​ ​that​ ​night.​ ​You​ ​called​ ​for​ ​the​ ​police​ ​to​ ​arrest​ ​a​ ​junkie,​ ​but​ ​when​ ​they​ ​arrived,​ ​you​ ​were​ ​gone.​ ​Where​ ​did​ ​you​ ​go?​ ​Why​ ​didn​’​t​ ​you​ ​wait​ ​for​ ​them?​”

“​Dude.​ ​I​ ​went​ ​home.​ ​It​’​s​ ​late,​ ​and​ ​I​ ​was​ ​exhausted.​ ​Come​ ​on,​ ​it​’​s​ ​not​ ​that​ ​hard​ ​to​ ​figure​ ​this​ ​out.​”​ ​Aaron​ ​answers,​ ​looking​ ​at​ ​him​ ​with​ ​‘​Is​ ​he​ ​for​ ​real?​’​ ​expression​ ​on​ ​the​ ​face.

“​Why​ ​you​ ​told​ ​us​ ​that​ ​the​ ​junkie​ ​was​ ​a​ ​man?​”

“​You​ ​serious?​ ​It​ ​was​ ​really​ ​dark.​ ​I​ ​couldn​’​t​ ​see.​ ​I​ ​just​ ​saw​ ​a​ ​figure​ ​of​ ​a​ ​person​ ​and​ ​guessed​ ​it​ ​was​ ​a​ ​man.​”

Okay.​ ​Reasonable.

“​On​ ​the​ ​way​ ​home,​ ​did​ ​you​ ​see​ ​anything?​ ​Anything​ ​at​ ​all?​”​ ​Maybe​ ​he​ ​pushes​ ​too​ ​hard,​ ​causing​ ​the​ ​boy​ ​to​ ​stare​ ​at​ ​him​ ​annoyingly.

“​I​ ​told​ ​you​ ​I​ ​saw​ ​nothing,​ ​except​ ​that​ ​junkie.​ ​At​ ​that​ ​time,​ ​I​ ​didn​’​t​ ​even​ ​know​ ​he​ ​was​ ​dead.​”

Then,​ ​Aaron​’​s​ ​face​ ​shows​ ​a​ ​realization.​ ​It​’​s​ ​like​ ​he​ ​recalls​ ​a​ ​memory​ ​about​ ​something.

“​What​ ​is​ ​it?​”​ ​Jake​ ​pushes​ ​again.​ ​Right​ ​now,​ ​any​ ​information​ ​can​ ​be​ ​useful​ ​to​ ​the​ ​case.​ ​Just​ ​a​ ​piece​ ​of​ ​fragments​ ​will​ ​do.

“​—​Well,​ ​when​ ​I​ ​got​ ​off​ ​from​ ​work​ ​that​ ​night,​ ​I​ ​did​ ​see​ ​a​ ​weird​ ​guy.​ ​He​ ​appeared​ ​out​ ​of​ ​nowhere.​”​ ​Aaron​ ​says​ ​in​ ​a​ ​curious​ ​tone,​ ​while​ ​remembering​ ​the​ ​moment.​ ​“​He​ ​came​ ​to​ ​me​ ​and​ ​said​ ​some​ ​pretty​ ​weird​ ​things.​”

“​What​ ​did​ ​he​ ​say?​”

“​Like​ ​a​—​It​ ​was​ ​like​ ​a​ ​command,​ ​actually.​ ​He​ ​said​ ​‘​forget​ ​about​ ​tonight​’​.​”

Jake​ ​frowns.

*Forget​ ​about​ ​tonight.*​ ​What​ ​the​ ​fuck?​ ​It​ ​does​ ​sound​ ​weird​ ​indeed.​ ​The​ ​guy​ ​could​ ​be​ ​some​ ​drunk,​ ​or​ ​a​ ​real​ ​junkie,​ ​or​ ​a​ ​suspect.

“​What​ ​can​ ​you​ ​tell​ ​me​ ​about​ ​this​ ​weird​ ​guy?​”

Aaron​ ​shrugs​ ​and​ ​seems​ ​to​ ​be​ ​lost​ ​in​ ​thoughts​ ​for​ ​a​ ​while.

“​Not​ ​much.​ ​I​ ​told​ ​you​ ​it​ ​was​ ​dark.​ ​I​ ​couldn​’​t​ ​see​ ​his​ ​face.​”

Despite​ ​his​ ​disappointment,​ ​Jake​ ​waits​ ​without​ ​saying​ ​anything.​ ​Giving​ ​Aaron​ ​some​ ​time​ ​to​ ​think​ ​is​ ​the​ ​most​ ​important​ ​thing​ ​to​ ​do​ ​now.​ ​A​ ​little​ ​pause​ ​can​ ​destroy​ ​everything.

And​ ​the​ ​busboy​ ​continues.

“​—​He​ ​was​ ​tall​ ​and​ ​lean.​ ​He​ ​was​ ​taller​ ​than​ ​me,​ ​but​ ​not​ ​as​ ​tall​ ​as​ ​you,​ ​I​ ​think.​ ​I​’​m​ ​not​ ​sure.​”

Suddenly,​ ​the​ ​boy​’​s​ ​eyes​ ​widen,​ ​looking​ ​certain.

“​He​ ​was​ ​wearing​ ​a​ ​hat.​”

“​A​ ​hat?​”​ ​Jake​ ​waits​ ​for​ ​elaboration.​ ​What​’​s​ ​so​ ​special​ ​about​ ​it​ ​for​ ​him​ ​to​ ​get​ ​attracted?

“​A​ ​top​ ​hat.​”​ ​Aaron​ ​specifies.​ ​“​I​ ​remember​ ​the​ ​hat​ ​well​ ​because​ ​I​ ​thought​ ​he​ ​was​ ​wearing​ ​a​ ​costume​ ​or​ ​something.​”

A​ ​man​ ​wearing​ ​a​ ​top​ ​hat.​ ​Not​ ​much​ ​simplification​ ​as​ ​Jake​ ​has​ ​hoped​ ​for,​ ​but​ ​it​ ​is​ ​better​ ​than​ ​nothing​ ​else.​ ​This​ ​can​ ​be​ ​considered​ ​as​ ​a​ ​lead.

There​ ​was​ ​someone​ ​else.

Another​ ​suspect.

​

Part​ ​ ​Two

Scene​ ​7​ ​–​ ​โร​แล์​ ​:​ ​ผู้ต้สสั​ี​รา​

​

เสี​ไขุญแจ​ั​ุั​าจา​ตร​ประตู​ ​เจค​รี​ขัตั​ไป​ื​หล​ู่​้าหลั​ ​ร​ให้​าประตู​เปิ​

“​ไ​ไ้​หู​”

แร​สะุ้​ทัทีที่​เห็​เจค​หล​ู่​หลั​ประตู​ ​ทำ​ห้า​ซะ​่า​ั​พ​ขี้ลั​ ​สีห้า​ขา​ข​ไ้​หู​ี่​ตล​ไ่เา​เล

“​ั​ไ่​ขำ​ะ​คุณ​ัสื​”​ ​เ็หุ่​พู​พร้ั​จ้​าที​่​เขา​้​สาตา​เ็ชา​ ​แต่​เจค​ไ่แคร์​ู่​แล้​่า​ชีิต​ข​ไ้​หู​ี่​จะ​ู่ี​ีสุข​หรืไ่​ ​เขา​เล​ัไหล่​ต​่า​ไ่ส​ใจ​แล้​้​ู​เลา​ที่า​ฬิ​า​ข้ื

“​ี่​เพิ่จะ​ห​โ​เช้า​เ​ ​เธ​ไป​โรเรี​ตเช้า​ตรู่​ขา​ี้​เล​เระ​”

“​่าแต่​คุณ​เหะ​”​ ​ไ้​หู​ส​ลัา​ ​“​า​เฝ้า​เ็​.​ปลา​ตเช้า​ัศุร์​แี้​ ​ไ่ี​ะไร​่า​ื่​ที่​ั​ี่า​ี้​ทำ​รึ​ไ​”

“​ใเื่​เรา​ี​ฆาตร​ลล​ู่​ ​ผ​็​เล​า​เฝ้า​ให้​คา​คุ้คร​ไ​”

แร​จ้​เขา​ลั​้​สีห้า​เห็เื่​่า​ไ่เชื่​ใ​สิ่​ที่​เขา​พู​ู่​พั​หึ่​่​จะ​เิ​จาไป​ ​เจค​ล้ื​ใส่​ระเป๋าาเ​แล้​รี​เิตา​ี​ฝ่า​ไป

เื่คื​เขา​าที​่​ี่​สั​ประาณ​ต​ตีสา​สิ​ห้าา​ที​แต่่า​ไ่ี​ค​ู่​ ​ัั้​เขา​็​เล​ค​เฝ้า​จัตา​้า​ข​ไ้​หู​ ​้า​ข​แร​เีฉี่​ไ่ีใคร​เล​จระทั่​ส​ชั่โ​ถัา​ ​ตั้​แหละ​ที่​เขา​เห็​แร​เิ​เลี้​าจา​ุถ​ ​ไ้​หู​ี่​​ไป​ที่ไห​สั​แห่​า

“​ูท่า​จะ​เหื่​ะ​ ​โต้รุ่​แล้​ต้​ไป​โรเรี​ต่​เี่​”​ ​เจค​ช​คุ​โที่​ค​จัตา​ารเคลื่ไห​ทุ​ฝี​เ้า​ข​แร​่าระัระั​ ​ใเื่​ไ้​หู​จั​เรื่​ที่​เขา​ตา​เฝ้า​ไ้​แล้​ ​เพราะ​ั้​พู​เข้าเรื่​ั​เล​ค​จเรื่​ไ้​ไ​่า​ ​“​เื่คื​​ไป​ไห​า​ล่ะ​”

“​ไ่ใช่​เรื่​เผื​คุณ​ปะ​”

เจค​​ุ​ปา​ขึ้​ิ้​ให้​ั​คา​ไ่​เป็ิตร​ข​ี​ฝ่า​ ​คาจริ​แล้​เขา​็​ไ่ไ้ตั้ใจ​จะ​ั่โโห​ใคร​ั​หร​ ​แต่​็​ช่ไ่ไ้​เพราะ​ูเหื่า​เขา​จะ​ีพรสรรค์​้า​ี้​ซะ​เหลืเิ

ไ้​หู​ี่​็​เหืั

“​ั​็​จริ​ ​แต่​...​”

ทัใั้​เจค​็​​ตั​แร​ระแท​ติั​ำแพ​พร้ั​ล็​แข​ส​ข้า​ข​เขา​ไพล่หลั​เาไ้​ ​พเขา​ู่​ใ​คร​ิร์​ ​ผู้ค​ที่ี่​สใจ​แต่​เรื่​ข​ตัเ​เท่าั้​แหละ​ ​แถ​ตี้​ั​เพิ่จะ​แค่​ห​โ​เช้า​ ​แท​ไ่ี​รถ​สั​ค​ิ่​ผ่า​และ​ผู้ค​็​ัค​​ลิ้​ู่​​เตี

“​ผ​ไ่​คิ​่า​คุณ​เข้าใจ​สถาารณ์​ข​ตัเ​เท่าไหร่​ะ​คุณ​เา​เร์​ ​คุณาจ​จะ​คิ​่า​ไ้​าร​ขา​เลื​เี่​ไ่ผิ​ฎหา​ ​แต่​ตลาื​ที่​คุณ​เค​พูถึ​่ะ​ไ่​ขาสะา​แ่​ ​คุณ​ข้า​เส้​ซะ​แล้​ล่ะ​”

“​ี่​คุณ​ขู่​ผ​เหร​”

“​เปล่า​เล​ ​ผ​แค่​จะ​่า​คุณ​จะ​เสีเลา​ไป​เป็​เื​ๆ​ ​ให้​ั​าร​ขึ้โรขึ้ศาล​ ​หรื​คุณ​จะ​ให้คาร่ื​ั​ผ​ตี้​ ​เลื​เา​เ​แล้ั​”

เจค​ปล่ื​ให้​แร​เป็ิสระ​ ​ิ้​​ๆ​ ​ให้​ั​ให้า​ู้ี้​ข​ี​ฝ่า​ ​ไ้​หู​แร​ี่​แส​ารณ์​คารู้สึ​ข​ตัเ​า​ทา​สีห้า​จ​หเปลื​ ​ช่า​่า​่า​ีจริ​ๆ

“​แล้​คุณ​ต้าร​ะไร​”​ ​เจค​สัผัส​คาโรธเคื​ไ้​ใ​้ำเสี​ข​แร​ไ้​่าชัเจ​ ​จา​สีห้า​แล้​ ​้ำเสี​ข​เ็​ี่​ั​่า​่า​ี้

“​เล่าเรื่​ที่เิ​ขึ้​ใ​คื​ัเิเหตุ​ฆาตรร​า​ห่​ ​เธ​โทร​เรี​ตำรจ​ให้​ไป​จั​ขี้า​ค​หึ่​ ​แต่​พตำ​รจ​ไป​ถึ​เธ​ลั​ไ่ู่​แล้​ ​เธ​ไป​ไห​ ​ทำไ​ถึ​ไ่ู่​ร​”

“​เฮ้​คุณ​ตำรจ​ ​ั​ึ​แล้​ ​แถ​ทำา​า​เหื่​ๆ​ ​ผ​็​ลั้า​ิ​ ​คำถา​คุณ​เี่​คิ​หาคำ​ต​เ​็ไ้​ปะ​”​ ​แร​ต​พร้ั​จ้​าที​่​เขา​้​สีห้า​เืระา

“​แล้​ทำไ​เธ​ถึ​่า​เหื่​เป็​ผู้ชา​”

“​ถา​จริ​ิ​?​ ​ตั้​ื​จะ​ตา​ ​ผ​​ะไร​เห็​ซะ​ที่ไห​ ​ผ​แค่​เห็​เา​ราๆ​ ​เป็​รูปร่า​ค​ ​็​เล​เา​เา​เ​่า​ค​เป็​ผู้ชา​”

ื​ ​ฟั​ู​สเหตุสผล​ู่

“​แล้​ระห่าทา​ที่​ลั้า​ ​เธ​เห็​ะไร​้า​หรืเปล่า​”​ ​าที​เขา​คจะ​ถา​ล้​เา​คำต​จา​ี​ฝ่า​เิไป​ ​แร​ถึ​ไ้​จ้​ลัา​่า​รำคาญ​เต็ท

“​ผ​​ไป​แล้​ไ​่า​ไ่เห็​ะไร​ทั้ั้​ ​เห็​แค่​ขี้า​ที่่า​ั่แหละ​ ​แล้​ตั้​ผ​็​ไ่รู้​้ซ้ำ​่า​เขา​ตา​แล้​”

แต่ท่า​ ​จู่ๆ​ ​แร​็​แส​สีห้า​เหืั​ึ​คาทรจำ​เี่ั​ะไร​า่า​ขึ้​ไ้

“​ทำไ​ ​ี​ะไร​รึ​ไ​”​ ​เจค​ถา​จี้​เา​คำต​ี​ ​ตี้​ไ่่า​จะ​เป็​ข้ูล​ะไร​เพิ่เติ​็​ถื่า​เป็ประโช์​ต่​คี​ทั้สิ้​ ​ต่ให้​เป็​แค่​เศษ​ข้ูล​ชิ้เล็ชิ้้​็ตา

“​...​คื​ ​หลัจาที่​ผ​เลิา​ใ​คื​ั้​ ​ผ​เจ​ผู้ชา​ประหลา​ค​หึ่​ ​เขา​โผล่​าจา​ไห​็​ไ่รู้​”​ ​แร​เล่า​้​คาสสั​พลา​ทำท่า​ึถึ​เหตุารณ์​ัล่า​ ​“​เขา​เข้าา​หา​ผ​แล้็​พู​เรื่​แปล​ๆ​”

“​เขา​พู่า​ไ​”

“​แ​...​เหืั​เป็​คำสั่​ซะ​า่า​ ​เขา​พู่า​ ​ลื​เรื่​คืี้​ไป​ซะ​”

เจค​ขคิ้​ทัคั

ลื​เรื่​คืี้​ไป​ซะ​ ​เี่ะ​ ​ะไร​ข​ั​ะ​ ​ฟั​ู​แปลประหลา​จริ​้​ ​ใคร​ค​ั้​าจจะ​เป็​พ​ขี้เา​ ​หรืไ่​่า​ขี้า​ตัจริ​ ​หรืไ่็​ผู้ต้สสั

“​เธ​ให้​ข้ูล​ะไร​เี่ั​ผู้ชา​ประหลา​ค​ี้​ไ้​้า

แร​ัไหล่​ต​่​จะ​จ​สู่​ภัค์​คาคิ​ข​ตัเ​ู่​พัใหญ่

“​ไ่รู้​สิ​ ​ผ​​แล้​ไ​่า​ตั้​ั​ื​ ​ผ​ไ่เห็​ห้า​เขา​”

แ้่า​จะ​รู้สึ​ผิหั​ไ่้​ ​แต่​เจค​็​ัค​ิ่เี​เาไ้​ ​ตี้​เขา​ต้​ให้​แร​ี​เลา​ไ้คิ​ทท​ ​หา​เขา​ขัจัหะ​ซะ​่​ล่ะ​็​ค​ไ่ไ้​ข้ูล​ะไร​เพิ่เติ​แ่

จาั้​แร​็​พู​ต่

“​...​เขา​สู​เพรี​ ​ตั​สู​่า​ผ​ ​แต่​ไ่่า​จะ​สู​เท่า​คุณ​ ​ั้​ ​ผ​ไ่แ่ใจ​”

ทัใั้​เ​เ็หุ่​็​เิตา​้า​ ​สีห้า​ั่ใจ​เหื​ึ​ะไร​า่า​

“​เขา​ส​ห​้​”

“​ส​ห​?​”​ ​เจค​ร​ให้​ี​ฝ่า​ขาคา​ต่​ ​ห​ที่่า​ี่​สำคัญ​ัไ​ถึ​ไ้​ทำให้​แร​ติใจ​ั

“​ห​ทร​สู​”​ ​แร​พู​เจาะจ​ลัษณะ​ ​“​ผ​จำไ้​แ่​เพราะ​ตั้​ผ​ึ​่า​เขา​แต่ตั​ไป​า​แฟ​ซี​ะไร​สั​่า​”

แค่​ข้ูล​ที่่า​ผู้ชา​ส​ห​ทร​สู​ั้​ไ่ไ้​ช่​ให้​คาคืห้า​ั​คี​่าที่​เจค​ไ้​คาหั​เาไ้​สั​เท่าไหร่​ ​แต่​่า้​็ี​่า​ไ่ไ้​ข้ูล​ะไร​เพิ่เติ​เล​ ​และ​เรื่​ี้​็​ค​พ​เา​ไป​สืต่​ไ้

ใ​คื​ั้​ี​ใคร​ี​ค​ู่​้

​ผู้ต้สสั​ี​รา​

​