ฉันคือเอมิลี่
MY WOLF 4
.
.
"Hi guys"
EMILY PART
@ LAS VEGUS
ตุ้บๆๆ
ปังๆ
"เอมี่!"
ตุ้บๆ
"เห้! เอมี่!"
"Shit!!!" ฉันสบถอย่างหงุดหงิด ก่อนจะลุกขึ้นมาเปิดประตูห้องทันที
"ยัยบ้าเอ้ย! พี่เคาะจนมือจะหักอยู่แล้ว บอกให้เรียกคนมาซ่อมกริ่งทำไมถึงไม่ทำฮะ?"
"โอ้ยลูคัส! มาถึงก็บ่นๆเลยนะ!" ฉันตอบกลับอย่างอารมณ์เสีย หมอนี่เป็นพี่ชายของฉันเอง ชื่อว่าลูคัส
ฉันมีพี่ชายสองคน คนแรก'คาลอส' เขาคือผู้ชายที่โคตรจะเย็นชาสุดๆจัดให้ติดอันดับโลกเลยก็ได้
ส่วนอีกคนก็คนที่กำลังบ่นฉันอยู่นี่ไง 'ลูคัส' ลูคัสอายุห่างจากฉันแค่ปีเดียว แต่ชอบทำตัวจุกจิกฉันเสมอ อย่างกับว่าฉันเป็นเด็กอย่างนั้นแหละ -_-
ส่วนฉันเอมิลี่ ฉันสวย รวย และฮอต นั่นแหละฉันเอง ฉันพึ่งเรียนจบมา กำลังคิดอยู่ว่าจะเรียนต่อโทดีหรือเปล่า..
"จะไม่ให้บ่นได้ยังไง ก็ดูทำตัว"
"พี่มีเรื่องอะไรก็รีบๆพูดมา ฉันง่วง!"
"ถามตรงๆนะ เธอออกไปเจอแสงแดดล่าสุดเมื่อไหร่?"
"ยุ่งหน่า! สรุปมีเรื่องอะไร"
ปึก! แล้วลูคัสก็โยนซองเอกสารลงบนเตียงของฉัน ก่อนที่จะมีรูปของผู้ชายคนหนึ่งกระเด็นออกมาจากแฟ้ม
"ใคร?"
"เอเรส"
"ไม่รู้จัก" ฉันพูดพร้อมกับเพ่งมองไปที่รูปภาพ ..ผู้ชายผิวขาวจัดผมสีดำและดวงตาสีดำที่ดูเย็นชาจนรู้สึกได้
เวลามองรูปนี้ฟีลมันเหมือนตอนที่มองหน้าคาลอสเลยจริงๆ แต่ว่ากับเขา.. มันเหมือนมีมนต์เสน่ห์บางอยากที่ทำให้ละสายตาไม่ได้เลยจริงๆ
"เอเรส..ลูกชายของคนที่ทำให้พ่อของเราตาย"
"!!" ฉันยืนนิ่งอยู่สักพัก แล้วมองไปที่รูปภาพ
เรื่องราวในอดีต ฉันรู้รายละเอียดเป็นอย่างดี สองผู้บริหารของแก๊งหมาป่าทะเลาะกันเรื่องผู้หญิง ทุกอย่างมันไม่สวยงาม ตอนจบสุดท้ายก็คือฆ่ากันตาย
ไม่มีใครรู้ความจริงว่าเกิดอะไรขึ้น แม้แต่แม่ฉันเองก็ยังไม่ยอมพูดหรือเล่าอะไร
และผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร ยังไม่มีใครรู้เลย..หรือจริงๆแล้วพวกเขาอาจจะไม่อยากให้พวกเรารู้ก็ได้
"พี่ต้องการอะไร?" ฉันถามหลังจากนิ่งไปสักพัก
"แก้แค้น" ฉันเงียบลง พอลูคัสตอบกลับมาแบบนั้น
"ไม่ล่ะ" แล้วฉันก็ปฏิเสธทันที โดยไม่คิดอะไร ทำไมฉันต้องแก้แค้นด้วยล่ะ ในเมื่อฉันไม่ได้มีความผูกพันธ์อะไร กับคนที่ได้ชื่อว่าพ่อเลยด้วยซ้ำ
"ทำไม?"
"พี่ก็รู้ว่าฉันไม่ได้โตมากับพ่อ พ่อตายตอนที่ฉันยังอยู่ในท้อง เอาตรงๆคือฉันไม่ได้รู้สึกอะไรกับท่านเลยด้วยซ้ำ"
ถ้าเรื่องเล่าเป็นเรื่องจริง ก็เท่ากับว่า เขายอมตายเพื่อผู้หญิงคนอื่น ทั้งๆที่มีฉัน แม่ และพี่ๆอยู่แล้ว
แบบนั้น.. ฉันยิ่งรู้สึกไม่ดีมากกว่า เวลานึกถึงพ่อมากกว่า
"กะไว้แล้วว่าเธอต้องไม่เอาด้วย"
"ถ้าพี่รู้แล้วจะมาถามฉันทำไม?"
"พี่แค่เอารูปของเอเรส และประวัติของหมอนั่นมาให้เธอดูเฉยๆ"
"เพื่อ?" ฉันถามอย่างไม่เข้าใจ
"มันตรงสเปคของเธอทุกอย่างเลยนะ"
"...."
"แต่เหมือนจะมีคนที่ชอบอยู่แล้ว เลยไม่ค่อยเข้าใกล้ผู้หญิงคนอื่นเท่าไหร่"
"....?"
"ถ้าให้คำนวณ ระดับความเข้าถึงยากก็พอๆกับคาลอสเลย"
เป็นอีกครั้งที่ฉันต้องเงียบลง ถ้าเปรียบให้ฉันเป็นสัตว์ ฉันก็คงเหมือนเสือ ที่พร้อมจะล่าเหยื่อเสมอ
ยิ่งเหยื่อยาก และความท้าท้ายสูงๆมันก็ยิ่งน่าค้นหา ฉันเข้าถึงผู้ชายมาหลากหลายประเภท แต่ไม่มีใครเร้าใจและน่าตื่นเต้นเลย
ฉันชอบคนที่น่าค้นหาเหมือนอย่างคาลอสพี่ชายของฉัน.. แต่ยังไม่เคยเจอคนที่ตรงตามที่ต้องการเลยจริงๆ
"อย่าเอาคาลอสมาอ้างหน่อยเลย มีใครในโลกเป็นอย่างเขาได้ด้วยหรอ?" ฉันถามและทำหน้าไม่สนใจ
"งั้นก็ไปดูเอาเอง ถ้าไม่ชอบก็ไม่ต้องเข้าไปยุ่งก็ได้"
"พี่จะให้ฉันทำอะไรกันแน่-_-"
"ก็แค่ทำไปตามที่เธอถนัด"
"คือ.."
"ได้แล้วก็ทิ้งไง"
"ฮะ?"
"ทำให้มันรัก แล้วก็ทิ้งมัน"
"เพื่ออะไร?"
"ก็ไม่อะไร ก็แค่ อยากให้รับรู้ว่าการที่ต้องเจ็บปวดเพราะความรักมันเป็นยังไง ..เหมือนอย่างที่พ่อเราเป็น"
"...."
"พี่ไม่ได้ขอให้เธอแก้แค้น แต่ขอให้เธอไปอ่อยมันเฉยๆ"
"แล้วมันต่างกันยังไง" ก็จุดประสงค์ที่ลูคัสอยากให้ฉันไป ก็เพราะว่าอยากแก้แค้นนี่หน่า
"ต่างสิ เธอก็แค่เล่นสนุกอย่างที่เคยทำ แต่ถ้ามันสำเร็จ และทำให้เอเรสมันเจ็บปวดได้ ก็เป็นผลพลอยได้ที่พี่ต้องการ"
"...."
"ไม่สนใจหน่อยหรอ?" ลูคัสพูดพร้อมยกยิ้มขึ้นมาเล็กน้อย
"พี่ไม่กลัวว่าจะเป็นฉันเองที่หลงรักเขาหรือไง?"
"ไม่ล่ะ" ลูคัสตอบอย่างมั่นใจ
เขารู้วิธีที่จะโน้มน้าวฉัน เขารู้ว่าจะต้องทำยังไงฉันถึงจะสนใจ และแน่นอนว่ามันสำเร็จ ฉันสนใจ!
"ทำหน้าแบบนี้แสดงว่าสนใจสินะ" ลูคัสพูดต่อ
"ก็ขึ้นอยู่กับว่าเขาน่าสนใจจริงอย่างที่พี่พูดหรือเปล่า"
"สรุปคือ?"
"ก่อนจะซื้อเสื้อผ้ามันก็ต้องลองก่อนไม่ใช่หรือไง? ..แล้วตอนนี้เขาอยู่ที่ไหนล่ะ?"
"ประเทศไทย"
"เอเชีย?"
"อืม"
"โห ใกล้ชิบ.." ฉันบ่นงึมงำ ไม่ใช่ว่าฉันต้องนั่งเครื่องเป็นสิบๆชั่วโมงหรือไงกันนะ
"ถ้าไปเจอแล้วไม่ถูกใจ พี่เตรียมตัวเสียค่าเสียเวลาให้ฉันด้วย"
"ไม่มีปัญหา" ลูคัสตอบตกลงแล้วยิ้มอย่างพอใจ ส่วนฉันก็หยิบรูปของเอเรสขึ้นมาดูอีกครั้ง แค่รูปภาพ..ทำไมถึงได้มีเสน่ห์มากขนาดนี้นะ ?
.
.
.
🐺🐺🐺
ความคิดเห็นทั้งหมด ()
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น