BAD BODYGUARD 1
เมเบิล
เสียงดนตรีที่ดังกระหึ่ม เสียงบีตหนัก ๆ ทำให้ผีเสื้อราตรีทั้งหลายต่างพากันโยกย้ายไปตามจังหวะเสียงเพลงกันอย่างเต็มที่ และที่น่าจับจ้องมากที่สุดก็คงจะเป็น 3 สาวที่แต่งตัววาบหวิวบวกกับใบหน้าที่เติมแต่งเครื่องสำอางไว้บนนั้น หนุ่มเล็กหนุ่มใหญ่ล้วนจับจ้องไปที่พวกเธอกันทั้งหมด ความสวยของแต่ละคนเรียกว่ากินกันไม่ลงเลยทีเดียว
“เมเบิล กูว่าผู้ชายโต๊ะนั้นมองมึงว่ะ” เสียงของชาแนลทำให้ฉันหยุดเต้นและหันไปมองผู้ชายกลุ่มดังกล่าว
“มองแล้วยังไงอะ มึงจะให้กูเอาผู้ชายที่เจอในผับไปเป็นแฟนหรอ” ฉันไม่เคยมีความคิดที่จะเอาผู้ชายที่อยู่ในผับไปควงหรือไปเป็นแฟนหรอกนะ เพราะผู้ชายที่เจอที่นี่ส่วนใหญ่ก็หวังกับเราแค่เรื่องนั้นเรื่องเดียวนั่นแหละ
“ก็คงจะไม่ พวกมึง2 คนเลิกสนใจผู้ชายพวกนั้นเถอะ ดีเจกำลังจะขึ้นเวทีแล้ว” เสียงของแจมดึงให้ฉันกับชาแนลหันกลับมาสนใจยังหน้าเวทีอีกครั้ง
วันนี้ฉันมาเที่ยวผับเป็นปกติของฉันนั่นแหละกับเพื่อนซี้ของฉันทั้ง 2 คนนั่นแหละ คนแรกชื่อชาแนล แค่ชื่อก็น่าจะรู้แล้วนะว่าเป็นคนยัง ชาแนลบ้านมันนำเข้ากระเป๋าแบรนด์เนมความสวยไม่ต้องพูดถึงคนนี้ลุคข้างนอกอาจจะดูใสใส แต่ข้างในใครจะรู้แต่ฉันกับแจมน่ะรู้แน่
ส่วนอีกคนชื่อแจม แจมนี่ก็ฐานะทางบ้านก็ไม่ต้องพูดถึงหรอกก็รวยนั่นแหละก็ลูกสาวคนเดียวหนิ บ้านมันก็เป็นเจ้าของแบรนด์เสื้อผ้าชื่อดังหลายสาขา คนนี้จะออกแนวไม่ค่อยสนโลกแต่ทุกครั้งที่มาเที่ยวด้วยกันมันก็เต้นหลุดโลกเหมือนกันนั่นแหละ
“ผับจะปิดแล้วมึง เมเบิลมึงเอารถมาใช่มั้ย” เสียงแจมถามขึ้นหลังจากที่เสียงดนตรีค่อย ๆ เบาลงเพราะผับกำลังจะปิดแล้ว
“ใช่ พวกมึงสองคนล่ะให้กูไปส่งมั้ย”
“ไม่ต้องหรอกเดี๋ยวคนขับรถบ้านกูมารับ” เสียงชาแนลพูดขึ้น พ่อแม่ของมันไม่ค่อยอยู่บ้านมันเลยเที่ยวได้สะดวกไม่ว่าจะออกไปไหนมาไหนมันก็แค่กริ้งให้คนขับรถมารับก็จบแล้ว แต่ต่างจากฉัน เฮ้อออออ เรื่องของฉันมันน่าเศร้าจริง ๆ นะทุกคน
“มึงอะแจม”
“กูขับรถมา”
“งั้นเจอกันวันจันทร์พวกมึง” อ่อลืมบอกไปสินะว่าตอนนี้พวกเรากำลังเรียนอยู่บริหารปี 2 แล้ว เพราะที่บ้านแต่ละคนก็มีธุรกิจกันทั้งนั้นเลยทำให้พวกเราได้วนมาเรียนอยู่ด้วยกันนี่แหละ
บ้านรักมณี
ตอนนี้เวลาตีสามกว่า ๆ แล้วในบ้านเงียบมาก คุณป๋าก็คงหลับไปแล้วสินะ หึหึ เข้าทางเมเบิล
พรึ่บ !!
ทันทีที่ฉันก้าวขาผ่านเข้าไปในห้องโถงเพื่อที่จะขึ้นไปชั้นบน อยู่ดี ๆ ไฟในห้องก็เปิดขึ้นและมันไม่ใช่ฝีมือใครที่ไหน นอกซะจากปะป๋าของฉันเอง !!!
“เมเบิล!!” เสียงเรียกของปะป๋าทำให้ฉันหยุดชะงักแทบไม่ทัน ฟังจากการเรียกแล้วรับรู้ได้เลยว่าโมโหระดับไหน
“คร่าาาาาาาา คุณป๋า”
“ไปไหนมา !!” คำถามนี้คุณป๋าไม่ควรจะถามนะเพราะต่อให้ไม่ถามเค้าก็คงจะรู้อยู่แล้วว่าวันศุกร์ฉันไปไหนมา
“ปะป๋าขา หนูก็แค่....”
“เมเบิล !! ชักจะเอาใหญ่แล้วนะ เห็นป๋าตามใจหน่อยก็เที่ยวตลอด รู้มั้ยว่าสถานที่แบบนั้นมันอันตรายขนาดไหน!!” นั่นยังไงล่ะ กะไว้แล้วเชียวว่าคุณป๋าต้องบ่น
“แต่หนูก็ดูแลตัวเองได้หนิคะ”
“ยังจะเถียงอีกหรอ !!” ฉันเองก็จะไม่ยอมเหมือนกันนั่นแหละ ก็รอดูสิยังไงคุณป๋าก็ต้องยอมฉัน
“ใช่ค่ะเมเบิลจะเถียง ก็เมเบิลดูแลตัวเองได้แล้วปะป๋าเห็นมั้ยว่าหนูก็ไม่ได้เป็นอะไรเลยกลับมาปลอดภัยทุกอย่าง” พูดจบฉันก็สะบัดหน้าเดินขึ้นบันไดชั้นสองของบ้านมาโดยที่ยังคงได้ยินเสียงคุณป๋าไล่หลังตามมาอยู่
“เมเบิล เมเบิลกลับมาคุยกันให้รู้เรื่องเลยนะ”
ปัง !!!
มันมักจะเป็นแบบนี้ทุก ๆ ครั้งที่ฉันออกไปเที่ยวนั่นแหละ ถ้าตอนนี้มามี๊ยังอยู่ฉันก็คงจะไม่ทำตัวแบบนี้หรอก ตอนนี้ปะป๋ามีคนมาแทนมามี๊แล้วไม่ว่าเขาจะทำดีกับฉันมากขนาดไหนฉันก็ไม่อยากจะยอมรับเขาหรอก ฉันดูเป็นเด็กมีปัญหาเนาะ ไม่รู้สิฉันแค่ไม่อยากให้ใครเข้ามาแทนที่มามี๊แล้วก็เข้ามาแย่งความรักไปจากฉันละมั้ง
“คุณคะปล่อย ๆ เธอไปบ้างก็ได้ค่ะ”
“จะปล่อยไปได้ยังไง !! ทำตัวเป็นเด็กไม่รู้จักโตอยู่แบบนี้ตลอดเลย” นี่แหละคือสาเหตุที่ทำให้ฉันชอบออกไปปาร์ตี้กับเพื่อน ๆ อยู่บ่อย ๆ การที่มีบ้านหลังใหญ่มีเงินมากมายบางทีมันก็ไม่ได้ทำให้มีความสุขเลยสักนิด
“เอาน่า ค่อยคุยกับเธอพรุ่งนี้ก็ได้นะคะ ตอนนี้ไปพักผ่อนก่อนเถอะค่ะ” เสียงทั้งคู่ยังคงพูดอยู่หน้าห้องของฉัน ถ้าถามว่าทำไมฉันไม่ออกไปอยู่คอนโดตอบได้เลยว่าฉันอยากออกไปมาก ๆ แต่ถ้าฉันออกไปอยู่คอนโดฉันจะโดนยึดทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นบัตรเครดิต รถ โทรศัพท์มือถือ ปะป๋ายื่นคำขาดเอาไว้แล้วปกติปะป๋าจะตามใจฉันแทบจะทุกอย่างเลยนะแต่เรื่องนี้เขาขอไว้แล้วฉันจะทำอะไรได้ล่ะนอกซะจากยอมทำตามที่เค้าบอก
Line !!
Chanel : พวกมึงถึงกันรึยัง
Jam : กูถึงละ
Chanel : เมเบิลไม่มาตอบล่ะ ทะเลาะกับป๋าอีกแล้วหรอ
Mable : คิดว่าไงล่ะ
Jam : อย่าคิดมาก
Chanel : อือ อย่าคิดมากมึงพรุ่งนี้ไปช็อปกัน
Mable : จะพยายามเจอกันบ่ายนะ
ฉันกดปิดแอพพลิเคชันไลน์แล้วจัดการอาบน้ำแล้วมานอน เฮ้ออออ พรุ่งนี้ฉันก็คงจะต้องเจอกับบทสวดอีกสินะ มันเป็นแบบนี้ทุกครั้งที่ฉันออกไปเที่ยวแต่ไปเป็นไรฉันชินแล้วแหละวันไหนออกไปแล้วไม่โดนด่าแสดงว่าวันนั้นมีเรื่องผิดปกติ
ก๊อก ๆๆๆ
“คุณหนูคะตื่นได้แล้วค่ะ”
ก๊อก ๆๆๆ
“คุณหนูเมเบิลคะ”
ฉันอยากจะกรี้ดดดดดดดดัง ๆ ให้ลั่นบ้านไปเลย เหลือบไปดูนาฬิกาตอนนี้ 10 โมงแล้ว ป้าแม่บ้านก็เคาะเรียกอยู่นั่นแหละ
“คุณหนูคะ คุณผู้ชายให้มาตามค่ะ”
ก๊อกกกก ๆๆๆ
“เดี๋ยวอาบน้ำแล้วหนูตามลงไปค่ะ” ฉันตอบปัดความรำคาญออกไปแล้วล้มตัวนอนลงต่อ มันจะอะไรนักหนาปกติเค้าก็ไม่เห็นจะต้องมาตามหนิหรือว่าวันนี้อยากกินข้าวพร้อมกับฉันรึไงกัน เหอะ !! ตลกสิ้นดี
“อย่านานนะคะคุณหนู วันนี้มีแขกเข้ามารอพบอยู่” มีแขกมางั้นหรอ หึ ฉันไม่ได้สนใจคำพูดของแม่บ้านที่พูดอะไรต่ออีกก็ไม่รู้ เพราะฉันรีบเอาหูฟังใส่ปิดหูเอาไว้ก่อนที่เค้าจะพูดอะไรไปมากกว่านี้อีก
..........
ตอนหน้าเปิดตัวพระเอกของไรท์นะคะ ฝากติดตามกดไลค์คอมเมนท์ด้วยนะคะ แล้วจะมาบ่อย ๆ นะ😋
ความคิดเห็นทั้งหมด ()
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น