เสน่หาพี่สะใภ้ (21+)
ตอนที่ 1 เปิดตัว
ตอน
ปรับแต่ง
สารบัญ
ตอนนิยาย ()

ปรับแต่งการอ่าน

พื้นหลังการอ่าน
รูปแบบตัวอักษร
ขนาดตัวอักษร
ระยะห่างตัวอักษร

ตอนที่ 1 เปิดตัว

เสน่ห์หาพี่สะใภ้   ตอนที่ 1   เปิดตัว

“ต้อม สายแล้วนะ” เสียงพี่ต่อ เรียกผมให้ลงมาจากห้องนอน ตอนนี้เวลา 9 โมงเช้าแล้ว

“ครับพี่ต่อ มาแล้วครับ” ผมร้องบอก ผมพยายามมองหาพี่อร แต่ก็ไม่เห็น ผมไม่กล้าถามพี่ต่อ เมื่อคืนผมได้ยินเสียงทั้งคู่ทะเลาะกัน

พี่ต่อขับรถพาผมออกมาจากบ้าน วันนี้เป็นวันแรกที่ผมต้องทำงานในฐานะลูกมือของพี่ต่อ ช่างซ่อมเครื่องใช้ไฟฟ้าซึ่งเป็นพี่ชายแท้ๆของผม พี่ต่อเคยทำงานอยู่ในโรงงานผลิตเครื่องใช้ไฟฟ้าในระดับหัวหน้า ก่อนจะลาออกมาทำร้านซ่อมของตัวเอง พี่ต่อลงทุนกู้ธนาคารซื้ออาคารพาณิชย์ 3 ชั้น ทำเป็นร้านด้านล่าง

                “ช่วงนี้ไม่ค่อยมีงาน เรายิ่งต้องสร้างความประทับใจให้ลูกค้านะ เค้านัดเรา 10 โมง เราต้องไปตามนัด เค้าจะได้บอกต่อ” พี่ต่อบอก

                เหมือนพี่ต่อพูด ช่วงนี้ไม่ค่อยมีงาน พี่ต่อบอกว่าเครื่องใช้ไฟฟ้าราคาถูกลง เมื่อเสียคนก็มักจะทิ้งแล้วซื้อใหม่ ผมมาอยู่กับพี่ต่อในช่วงที่เค้าวิกฤตพอดี ผมรู้ว่าช่วงที่เปิดร้านใหม่ๆ มีงานเยอะมากจนทำไม่ทัน แต่พอช่วงหลังงานน้อยลง จนต้องออกไปบริการถึงบ้านลูกค้า จริงๆ ผมอยากอยู่บ้านนอกมากกว่า ผมเรียนจบทางด้านไฟฟ้าก็จริง แต่ผมไม่ชอบอยู่ในกรุงเทพ ผมอยากทำงานอยู่ที่บ้านมากกว่า เพียงแต่หลังเรียนจบอนุปริญญามาเกือบสามเดือนแล้ว ผมยังหางานทำไม่ได้ แถมพ่อแม่ก็ไม่มีทุนที่จะเปิดร้านให้ตามที่ผมใฝ่ฝัน ผมเลยต้องระเห็จระเหินมาอยู่กับพี่ชายที่อายุห่างกับผมสิบกว่า ปี พี่ต่ออายุ 32 แล้ว แต่ผมเพิ่ง 20 ผมเป็นลูกหลงที่เพิ่งเกิดมาตอนแม่อายุมากแล้ว

                เราไปถึงบ้านเป้าหมายเกือบ 10 โมง เป็นเครื่องซักผ้าที่เสีย ผมได้แค่ช่วยงานเล็กๆน้อยๆ ไม่นานก็ซ่อมเสร็จ แลกกับค่าจ้างไม่กี่ร้อย

                เมื่อกลับถึงบ้าน ผมก็ยังไม่เห็นพี่อร

                “พี่อร ไปไหนครับ” ผมถามพี่ต่อ พี่อรคือเมียของพี่ต่อ

                “พูดแล้วหัวเสีย เดี๋ยวก็กลับมา ไปไหนไม่รอดหรอก” พี่ต่อพูด

                พี่อรเป็นสาวสวย หุ่นดี ผิวขาว อายุอ่อนกว่าพี่ต่อหลายปี พี่อรเคยทำงานบริษัท ก่อนที่จะลาออกมาช่วยดูแลร้าน ชีวิตพี่อรน่าสงสาร พ่อแม่ก็ไม่มีรู้แต่ว่าตายแล้วทั้งสองคน ญาติพี่น้องก็ไม่เคยเห็น พี่ต่อเคยพาพี่อรไปที่บ้านเมื่อสามปีที่แล้ว ตอนนั้นพี่ต่อเพิ่งเปิดร้านใหม่ ผมจำได้ดีเพราะผมประทับใจในความสวยของพี่อร ผมอิจฉาพี่ต่อที่ได้แฟนทั้งสาวทั้งสวย แต่พ่อแม่ผมกลับไม่ชอบพี่อร ทั้งคู่เลยไม่ได้แต่งงานกัน ผมอยากรู้ว่าพี่อรยังสวยเหมือนเดิมมั้ย เพราะตลอดสามปี พี่อรไม่เคยไปที่บ้านพ่อแม่ของเราอีกเลย เมื่อวานตอนเดินทางมาถึง พี่อรก็เก็บตัวอยู่แต่บนห้องไม่ยอมลงมาทานข้าว จนช่วงค่ำผมก็ได้ยินเสียงทั้งคู่ทะเลาะกัน  ไม่แน่ใจว่าทะเลาะเรื่องผมมาอยู่ด้วย หรือทะเลาะเรื่องรายได้ที่ลดลง      

                ตลอดวันมีคนนำทีวีมาซ่อมอีก 1 เครื่อง ผมเริ่มรู้สึกไม่แน่ใจในอนาคตตัวเอง จนใกล้ค่ำพี่อรก็กลับมา

                พี่อรยังสวยเหมือนที่ผมเจอเมื่อสามปีที่แล้ว แต่ที่เพิ่มเติมคือความเซ็กซี่


​ภาพประกอบจาก internet

                “ไปไหนมา” พี่ต่อทำเสียงเข้ม

                 “ก็ ไม่มีงานให้ทำ อรเบื่อๆ ก็เลยไปเดินเล่น” พี่อรพูดห้วนๆ ก่อนหันมาทางผม ผมรีบยกมือไหว้

                “อ๋อ น้องต้อม ขอโทษด้วยเมื่อคืนไม่ได้ลงมาเจอ” พี่อรบอก

                “ไม่เจอกันสามปี เป็นหนุ่มแล้วนะ หล่อซะด้วย” พี่อรพูดทำเอาผมเขิน

                “ทานข้าวยัง” เสียงพี่ต่ออ่อนลง

                “ยังเลย แล้วพี่ล่ะ” พี่อรเสียงอ่อนลงเช่นกัน ผมเห็นพี่ต่อส่ายหัว

                “งั้น เดี๋ยวอรทำกับข้าวก่อน น้องต้อมมาช่วยพี่หน่อย” พี่อรชวน ผมหันไปมองพี่ต่อด้วยความเกรงใจ แต่พี่ต่อไม่ว่าไร ผมเลยเดินตามพี่อรไปในครัว

                ผมช่วยงานในครัวตามที่พี่อรสั่ง ผมเหลือบมองเรือนร่างพี่อรทางด้านหลังเป็นระยะ พี่อรหุ่นดี หัวไหล่ขาวนวล ขาอ่อนกลมกลึง ผมเริ่มเอ็นแข็งแต่ต้องอดกลั้นอารมณ์ไว้

                “เป็นไงบ้าง ทำงานวันแรก” พี่อรถาม

                “ก็ ปกติครับ” ผมบอก

“ได้กี่งานวันนี้” พี่อรถามต่อ ไม่หันมามองผม

“เอ่อ...สอง ครับ” ผมบอก พี่อรทำเสียงหัวเราะในลำคอ

“น้องต้อมคิดดีแล้วเหรอที่มาช่วยงานเค้า” พี่อรถาม ทำเอาผมตอบไม่ถูก

“ก็...ไม่รู้เหมือนกันครับ คงต้องลองดูก่อน” ผมบอก

“ตอนเปิดร้านปีแรก งานก็เยอะอยู่หรอก แต่ปีหลังนี่งานลดลง บางวันแทบไม่มีงานเลย พี่เองยังคิดเลยว่าตัวเองคิดผิดที่ลาออกจากงานประจำมา เมื่อก่อนเงินเดือนเกือบสองหมื่น อยู่คนเดียวสบายๆ ตอนนี้เงินเก็บก็แทบหมด เงินผ่อนบ้านก็แทบไม่มี ไปห้างก็ได้แค่เดิน จะซื้ออะไรสักอย่างก็คิดแล้วคิดอีก แล้วดันรับน้องต้อมมาอยู่ด้วยให้รายจ่ายเพิ่มขึ้นอีก” พี่อรร่ายยาว จนเผลอพูดถึงผม พี่อรหันหน้ากลับมาทำหน้าสำนึกผิด

“เอ่อ...พี่ขอโทษนะ พี่ไม่ได้ตั้งใจว่าต้อม ขอโทษที่บ่น เพราะไม่รู้จะบ่นกับใคร บ่นกับพี่ต่อก็เอาแต่จะชวนทะเลาะ” พี่อรพูด ผมได้แต่นั่งฟัง ตอนนี้ผมรู้สึกสงสารพี่อร

“เมื่อคืนพอบอกว่าจะไปขายเสื้อผ้ามือสองก็โวยวาย อ้างแต่ว่าเดี๋ยวก็ดีขึ้นๆ ทำไมไม่อดทน น่าเบื่อมาก”

“เอาล่ะ....อร” เสียงพี่ต่อพูดมาจากด้านนอก ก่อนจะเดินเข้ามาในครัว พี่อรทำหน้าตกใจ ผมกลัวทั้งคู่ทะเลาะกัน แต่พี่ต่อเดินมานั่งที่เก้าอี้

“เมื่อคืนพี่อาจจะใจร้อน พี่ขอโทษ พี่ยอมรับว่าเรากำลังวิกฤต โอเค พี่ยอมให้อรไปขายเสื้อผ้าก็ได้ พี่ไม่ห้ามแล้ว” พี่ต่อพูด พี่อรผุดยิ้มบนใบหน้า

“พี่คิดถูกแล้ว เรากำลังวิกฤต เราต้องช่วยกัน อรมีเสื้อผ้าเยอะ เดี๋ยวอรจะเอาไปขายตลาดเปิดท้าย น่าจะพอขายได้” พี่อรบอก แล้วเริ่มยกกับข้าวมาวาง แล้วเราก็นั่งทานอาหารพร้อมกันสามคนเป็นมื้อแรก

“พรุ่งนี้อรจะเริ่มรื้อเสื้อผ้าไปขาย ที่ตลาดเปิดท้ายใกล้ๆบ้าน ถ้าขายดีอรจะไปรับเสื้อผ้ามือสองมาขายต่อเรื่อยๆ พี่ว่าดีมั้ย” พี่อรพูด

“ก็แล้วแต่ ตัดสินใจเองเลย” พี่ต่อตอบ

“เอ่อ..แต่พี่ต้องไปกับอรนะ อรขับรถไม่เป็น” พี่อรชวน

“ไม่เอาหรอก กลางวันต้องทำงาน กลางคืนต้องมาทำอะไรไม่รู้อีก แบบนี้ ให้ต้อมไปแทน ต้อมขับรถได้” พี่ต่อพูด

“ก็ได้ ให้ต้อมช่วยขับรถแล้วก็ไปช่วยขายด้วย” พี่อรพูด

“ก็ตามใจ” พี่ต่อพูดเหมือนไม่ค่อยเต็มใจ

“ว่าไงน้องต้อม โอเคมั้ย” พี่อรถาม ผมอยากจะบอกตกลงแทบจะทันที แต่ผมแกล้งทำอ้ำอึ้งเล็กน้อย

“เอ่อ...ขายจนถึงกี่โมงครับ ผมกลัวตื่นทำงานไม่ไหว” ผมถาม

“ก็ไม่เกินเที่ยงคืนหรอก ไม่ต้องห่วง ไปช่วยพี่หน่อยนะ อ๋อ ที่ตลาดสาวๆ เยอะแล้วน้องต้อมจะติดใจ อิอิ” พี่อรพูดติดตลก แต่สร้างแรงกระตุ้นให้อยากไป ผมรับปากพี่อรหลังจากนั้น

เมื่อเข้านอน ผมจินตนาการถึงหุ่นงามระหงของพี่อร เรียวขาขาวเนียน ผมทนไม่ไหวจนต้องช่วยตัวเอง ผมยังไม่เคยมีแฟน ยังไม่เคยมีไรกับใคร ตอนนี้ผมฝันอยากมีไรกับพี่อร

.

เช้าวันต่อมาผมลงมาช่วยงานพี่ต่อแต่เช้า เรานั่งคอยงานจนสาย

“ต้อมๆ มาช่วยพี่รื้อเสื้อผ้าหน่อย” เสียงพี่อรตะโกนเรียก

“ครับๆ” ผมขานรับ หันไปมองหน้าพี่ต่อ พี่ต่อพยักหน้า ผมจึงรีบวิ่งขึ้นไปด้วยความดีใจ

​​ภาพประกอบจาก internet​


เมื่อเข้าไปในห้อง ผมเห็นพี่อรอยู่ในชุดสุดเซ็กซี่ ของผมแข็งทันที โชคดีที่ผมใส่กางเกงหลวมๆ ไม่งั้นมันคงมองเห็นชัด

“เอ่อ...ให้ผมช่วยไรครับ” ผมถาม มองพี่อรที่กำลังยืนสาละวนกับเสื้อผ้าในตู้

“ช่วยแยกเสื้อหน่อย ตัวไหนที่ยังไม่เหม็นอับมาก วันนี้เราจะเอาไปขายกันก่อน ส่วนตัวที่เหม็นอับ หรือเปื้อนพี่จะเอาไปซัก” พี่อรสั่ง

 ผมหยิบเสื้อมาดมทีละตัว ผมมีความสุขกับงานนี้มากกว่างานซ่อมเครื่องใช้ไฟฟ้าอีก

“เดี๋ยวช่วงบ่าย พี่ต้องไปซื้อราวกับไม้แขวน ต้อมไปกับพี่นะ” พี่อรชวน

“ด...ได้ครับ แต่ เอ่อ ต้องบอกพี่ต่อ” ผมเสียงสั่น ดีใจที่จะได้ไปกับพี่อร

“ได้ เดี๋ยวพี่บอกให้” ผมช่วยงานพี่อรจนเกือบเที่ยง เราจึงพากันลงไปทานข้าว พี่อรขออนุญาตให้ผมพาไปซื้อของ ซึ่งพี่ต่อก็อนุญาต

“เหงื่อเต็มตัวเลย เดี๋ยวพี่ไปอาบน้ำก่อนนะ แป๊บเดียว” พี่อรบอกผม ผมนั่งอยู่กับพี่ต่อครู่ใหญ่ จึงขอกุญแจรถ แล้วออกไปคอยที่รถรอพี่อรด้วยความตื่นเต้น ไม่นานจากนั้นพี่อรก็เดินมา พี่อรเปิดประตูมานั่งเรียบร้อยแล้ว แต่ผมยังตะลึงในความเซ็กซี่ของพี่อร

​ภาพประกอบจาก Internet

 ผมเผลอจ้องมองพี่อรนิ่ง จนพี่อรต้องทัก

“ออกรถได้แล้ว ไม่เคยเห็นคนสวยเหรอ” พี่อรหยอกผม

ผมรีบดึงสติกลับมาแล้วออกรถ พี่อรบอกทางจนถึงร้าน ผมเดินเลือกของกับพี่อร ผมรู้สึกดีที่ได้เดินคู่กัน รู้สึกดีที่มีคนจ้องมอง พวกเค้าคงนึกว่าพี่อรเป็นแฟนผม

                เมื่อกลับมาถึงบ้าน พี่อรก็ขอตัวขึ้นไปจัดเสื้อผ้า ผมก็เลยได้อยู่ช่วยงานพี่ต่อ วันนี้มีคนมาซ่อมแค่สองชิ้น ถ้าไม่เพราะพี่อร ผมคงตัดสินใจกลับบ้านตั้งแต่วันนี้แล้ว

“มันจะขายได้เหรอ เสื้อมือสอง ไร้สาระ” พี่ต่อบ่น ผมได้แต่นั่งฟัง

“ไม่อยากขัด ลองดูจะได้รู้” พี่ต่อบ่นอีก

ผมได้แต่รับฟังไม่ได้เสนอความเห็น ผมจินตนาการไปถึงช่วงเย็น เวลาที่ผมจะได้ออกไปกับพี่อรอีกครั้ง….

.

.

จบตอนที่ 1

HatHU  ผู้ชายใส่หมวก     นักเขียนแนวอีโรติค ชู้รัก NTR  ปวดตับ   แต่ละเรื่อง แต่ละตอน แต่งยาวหลายหน้า  ในราคาตอนละไม่เกิน 400 เหรียญทอง คุ้มค่าแน่นอนครับ ไม่เอาเปรียบ   ขอบคุณทุกท่านที่ให้ความกรุณา ติดตามผลงานครับ       - คนที่ปลดล๊อคอ่านนิยายรายตอนครบทุกตอนของแต่ละเรื่อง สามารถอ่าน E-Book ได้ฟรี ที่แอพ ธัญวลัยนะครับ    ช่องทางติดต่อ  
แสดงเพิ่มเติม
แสดงความคิดเห็น

ความคิดเห็นทั้งหมด ()

ยังไม่มีการแสดงความคิดเห็น