เวอชั่นเต็มจิ้มค่า 

 

 

 

ก่อนหน้าเหตุการณ์ระทึกนี้เมื่อสองสัปดาห์ก่อน 

 “แกกกกกก ดูนี่ ดูๆๆๆ ในเฟสที่เขาแชร์กันมายัง ในเพจ ‘รวมมิตรหนุ่มแซ่บประจำ CU’ อ่ะ”  

เสียงวี๊ดว๊ายมาจากเพื่อนสนิทของฉันอย่างยัยควีน สาวหมวยตาเฉี่ยวสุดเซ็กซี่ที่กำลังนั่งไถมือถือและกดเซฟรูปรัว ๆ ด้วยหน้าตาหื่นกาม จนฉันและเบล เพื่อนสาวผู้มีภาพลักษณ์แบบคุณหนูอีกคนอดไม่ได้ที่จะชะโงกหน้าไปดูหน้าจอมือถือของยัยควีน 

“โห่ แกนี่ วันๆ ดูแต่ผู้ชายไม่พอนะ รอบนี้ดูรูปหนุ่มเปลือยอกเลยเหรอยะ” เบลเอ่ยแซวไปงั้น แต่ก็มองเหล่ดูรูปในจอไปด้วยไม่คลาดสายตา 

“แหมแกนี่ ก็ถ้าไม่ดูผ่านเพจแบบนี้แกคิดว่าเหล่าหนุ่มฮ็อตพวกนี้จะออกมาถอดเสื้อเดินเล่นในมหา’ลัยรึไง” ควีนเถียงกลับแบบมีเหตุมีผล ฉันก็พยักหน้าหงึกหงักแล้วขำเบาๆ 

“ย่ะแม่คุณ ว่าแต่ทำไมมีเยอะจัง ใครมันช่างขยันรวบรวมมาได้เนี่ย” 

ฉันว่าพลางมองไล่ไปทีละคนตามการเลื่อนของควีน อืมมมม แต่ละรูปนี่มีแอบถ่ายบ้าง มีเซลฟี่เองบ้าง คุณพระ… ซิกซ์แพ็คแน่นน่าฟัดกันทั้งนั้นเลย 

“เอ๊ะ เดี๋ยวค้างรูปคนนี้แปบ ทำไมหน้าคุ้นๆ”  

เบลสต็อปมือของยัยควีนเอาไว้ก่อนจะเพ่งใบหน้าคนในรูป เขาเป็นผู้ชายหน้าคมตาดุ ผมสีดำเข้มเสยขึ้นไปด้านหลัง เขากำลังนั่งอยู่บนดาดฟ้า ถอดเสื้อมาพาดบ่าข้างหนึ่งของตัวเองแล้วมองมาที่กล้องเหมือนกำลังถ่ายแบบอยู่ แต่เรือนกายกำยำมีซิกซ์แพ็คเป็นลอนคลื่นบวกกับรอยสักเป็นรูปวงกลมกับดาวอะไรสักอย่างแถวกลางอกนั่นดูเซ็กซี่เป็นบ้า 

“อ๋ออ ฉันรู้ละ คนนี้พี่ไวล์ดปีสี่ รุ่นพี่คณะเราไม่ใช่เหรอ” 

“เออว่ะ ใช่ๆๆ ต๊ายยย ฉันเคยเดินสวนกับกลุ่มพี่เขาอยู่นะ เขาดูขรึมๆ เนี้ยบๆ ดูคุณชายหน่อยๆ เดี๋ยวไล่ดูก่อนว่ามีของรูปพี่รักเพื่อนเขาป่าว ฉันปลื้มมาตั้งแต่ตอนรับน้องแล้ว อิอิ” 

“จ้ายัยราชินีนักล่าแต้ม ทำไมแกชอบจีบแต่คนหน้าลูกครึ่งเนี่ย” 

ฉันแซวยัยควีนเข้าไปหนึ่งดอกก่อนจะขำ 

 

แต่ระหว่างที่มันกำลังเซฟรูปแล้วซูมขยายให้เห็นหน้าพี่ไวล์ดฉันก็แอบชะงัก คิ้วขมวดมุ่นเมื่อเห็นรูปรอยสักตรงแผ่นอกน่าซบนั่นแบบชัดแจ๋ว 

“แกๆ เดี๋ยวส่งรูปพี่ไวล์ดให้ฉันในไลน์หน่อยได้ปะ ตอนนี้เลย” 

“อ้าวยัยเซน นี่แกพิศวาสผู้ชายในโลกความจริงเป็นกับเขาด้วยเหรอยะ เห็นปกติชอบผูกจิตผูกใจกับพวกผู้ชายในจินตภาพเอย ในหนังสือในตำนานอะไรพวกนั้นซะเหลือเกิ้น” 

ควีนหรี่ตามองฉันแบบกรุ้มกริ่มเพื่อจับผิด ฉันเลยจิ้มเอวเพื่อนไปหนึ่งทีด้วยความมันเขี้ยว 

“โอ้ย ฉันก็ผู้หญิงนะนังควีน อย่าพูดมากละส่งมาเลย เดี๋ยวฉันจะกลับคอนโดฯ ก่อนแล้ว มีนัดกับแม่น่ะ”  

ยัยสองหน่อทำสีหน้าแบบรับรู้ ควีนเลยสลับไปหน้าไลน์แล้วส่งรูป 

ให้ฉัน ก่อนจะหันไปวี๊ดว๊ายผู้ชายต่อ ฉันเบะปากแบบหมั่นไส้ส่งให้เบาๆ แล้วส่งเงินจ่ายค่าขนมให้ควีนก่อนจะเดินออกมาจากโต๊ะ 

 

วันนี้ช่วงเช้า พวกเรามีนัดมาลงทะเบียนวิชาเรียนสำหรับปีสองเทอมสอง เลยมานั่งกินขนมในห้างใกล้มหา’ลัย CU แล้วเม้าท์มอยกันพักใหญ่ เพราะปิดเทอมที่ผ่านมาฉันไม่ได้กลับบ้านที่ภาคใต้ ส่วนยัยสองคนนี้ก็มีบ้านอยู่ในตัวเมืองเลยไม่ต้องซื้อคอนโดฯ อยู่อย่างฉัน แต่บางครั้งวันไหน 

แม่นางทั้งสองเบื่อบ้าน ก็ชอบมาสิงอยู่คอนโดฯ ฉันประจำ 

ฉันชื่อเซน่า ในภาษากรีกความหมายของชื่อฉันคือดวงจันทร์ แต่เหตุการณ์ร้ายๆ ในชีวิตฉันมักจะเกิดในวันพระจันทร์เต็มดวงตั้งแต่แรก 

ลืมตาดูโลก ไม่ว่าจะเกือบถูกลักพาตัวตอนอยู่ในห้องเด็กเกิดใหม่เอย  

หลงอยู่ในป่าเกือบสองวันเอย  

แม้แต่การถูกแฟนคนล่าสุดนอกใจเมื่อปีที่แล้วก็คืนจันทร์กลมๆ ที่มีกระต่ายอยู่บนนั้นนั่นแหละ 

คงเพราะแบบนั้นละมั้ง คุณแม่ฉันที่เป็นลูกครึ่งอังกฤษเลยตั้งชื่อแก้เคล็ดซะเลย... 

 “ฉันว่ามันต้องใช่แน่ๆ ไอ้รอยสักของเขาเนี่ย” ฉันพึมพำอยู่คนเดียวบนรถไฟฟ้า เมื่อพยายามเพ่งมองรอยสักกลางอกชายหนุ่มในภาพจากรูปที่ยัยควีนส่งมาในไลน์กลุ่ม 

ติ๊ง 

Q u e e n Z I I : นี่ๆ มีรูปมุมอื่นของพี่ไวล์ดด้วยนะ แกเอามั้นเดี๋ยวส่งให้ 

ติ๊ง แล้วรูปอีกสี่ห้ารูปของพี่ไวล์ดในอิริยาบถอื่นก็ส่งรัวมาให้ฉัน พร้อมสติ๊กเกอร์ไลน์หัวเราะหึๆ 

“โอ้ย ยัยนี่” ฉันขำพลางพยายามเบียดตัวออกจากรถไฟฟ้าเมื่อถึงสถานีที่จะลง 

Bella : แกกกกก พี่ไวล์ดเขาเพิ่งเดินผ่านร้านไปเมื่อกี้เลยอ่ะ เดี๋ยวส่งรูปให้ดู 

แล้วรูปแอบถ่ายของผู้ชายหน้าดุก็ถูกส่งมารัวๆ อีกระลอกจนฉันเพลียใจ นี่ถ้าฉันบอกพวกนางไปว่าไม่ได้สนใจเขา แต่สนใจรอยสักเขา  

จะทำให้โดนแกล้งไหมฟะ 

ก็งี้แหละ คือหลังจากฉันเลิกกับ ‘ทิศเหนือ’ ฉันไม่ค่อยสนใจผู้ชาย 

ในโลกจริงอีกเลย ยัยพวกนี้คงกลัวฉันจะแอนตี้ผู้ชายจริงจังด้วย  

เลยกระตือรือล้นที่จะนำเสนอผู้ให้  

ละไม่ใช่ว่าฉันไม่สวยจนผู้ชายไม่มาจีบนะ ฉันเป็นลูกครึ่งไทย-จีน-อังกฤษ เลยได้โครงหน้าแบบยุโรปผสมเอเชีย ผมสีน้ำตาลเข้มเป็นลอนอ่อนยาวจนถึงกลางหลัง จมูกโด่งรั้นพอดีกับกรอบหน้าเล็กเรียว ดวงตากลมโตสองชั้นแบบเอเชีย ริมฝีปากอิ่มรูปกระจับที่ได้จากมัม (คุณแม่ของฉันเองแต่ฉันชอบเรียกท่านแบบนี้)  

นั่นทำให้ฉันออกไปทางสวยน่ารักมากกว่า ไม่ได้ดูลูกครึ่งฝรั่งจ๋าอะไรมากมาย 

และแน่นอนหนุ่มๆ เข้ามาจีบฉันมากพอสมควร 

แต่ว่า... ฉันชอบคนมี ‘ออร่า’ พิเศษบางอย่างที่น่าค้นหาอ่ะ 

และพี่เหนือก็เป็นหนึ่งในนั้น… แต่มันก็เรื่องในอดีตเน้อะ ฉันคบกับเขาแค่ครึ่งปีเอง 

“เฮ้อ”  

ฉันถอนหายใจเฮือกหนึ่งเมื่อฝ่าแดดเมืองไทยมาถึงคอนโดฯ ปล่อยให้โทรศัพท์จากห้องแชทกลุ่มดังไปแบบนั้น เพราะตอนนี้มีเรื่องให้คิดมากกว่าเรื่องแฟนเก่า เรื่องรอยสักนั่นมันกวนใจฉันจริงๆ 

เมื่อถึงห้องแล้วฉันก็ตรงไปที่ชั้นหนังสือ แล้วหยิบกล่องไม้ขนาดใหญ่กว่าหนังสือทั่วไปที่เสียบอยู่บนชั้นออกมาวางบนโต๊ะคอม พอฉันเปิดสลักกุญแจออก หนังสือบันทึกหน้าตาโบราณเก่าคร่ำครึก็ปรากฏให้เห็นในสายตา 

‘The Secret of Felsoul’  

ชื่อหนังสือปกหนังถูกประทับนูนด้วยเส้นริ้วสีทองไว้แค่นั้น ขนาดเล่มหนาประมาณสองเซ็นติเมตร ซึ่งฉันอ่านมันมาตั้งแต่เด็กแล้วล่ะ มันเป็นหนังสือโบราณอายุมากกว่า 300 ปี ที่สืบทอดกันมาในตระกูลของแม่ฉัน…  

สกุลเฟลโซล ชื่อเดียวกับหนังสือเล่มนี้เลย 

แต่เนื่องจากแม่เป็นหลานคนโตสุดของตระกูลใหญ่ ที่ถึงแม้ว่าจะเป็นลูกครึ่งไทย-อังกฤษ ไม่ได้สืบเชื้อสายทางยุโรปทั้งหมดก็ตาม หนังสือเล่มนี้เลยตกทอดมาสู่แม่  

และตอนนี้มันก็ตกมาอยู่ในมือของฉันที่เป็นลูกสาวคนโตของแม่นี่เอง 

“แต่เอาจริงๆ ฉันก็ถ่ายแสกนไว้หมดเล่มแล้วนะ ทำไมแม่ไม่เอากลับไปก็ไม่รู้”  

ฉันบ่นอยู่คนเดียวอย่างเซ็งๆ คือฉันเป็นคนขี้กลัวนะ กลัวผี และสิ่ง 

ลี้ลับ เวลาต้องเก็บของโบราณไว้กับตัวมันรู้สึกไม่ดีเท่าไหร่ 

อ๊ะ แต่ฉันชอบพวกมนุษย์ครึ่งสัตว์หล่อๆ นะ คนละแบบกับอะไรหลอนๆ จำพวกผีกับปีศาจ อิอิ 

ฉันเคยได้ยินแม่เล่าเหมือนกัน ว่าครอบครัวเราเป็นสายตรงของบรรพบุรุษที่เป็นพ่อมดแม่มด และเล่าเรื่องที่ว่าทายาทสายเลือดแม่มดมักจะมีพลังวิเศษแอบแฝงอยู่ในตัวกันทุกคน แต่จะแตกต่างกันออกไป เช่น บางคนคุยกับสัตว์ได้ บางคนใช้พลังอ่านใจได้ บางคนทำให้ของลอยได้ สามารถเห็นอนาคตบางส่วน หรือแม้แต่ช่วยชีวิตคนใกล้ตายให้กลับมาหายใจก็มี